What dreams may come

Gisteren had ik een rifke gevonden, enfin een stukske melodie. Ik zit al anderhalve week iedereen hier de muren op te jagen omdat ik eigenhandig Love Me Tender heb gevonden (ik heb er A D C# D E B E D C# B C# D van gemaakt op gitaar, en ondertussen vanzelfsprekend overgezet op sax), en geen moment onbenut liet om dat te demonstreren. Een klein beetje medelijden hebbend (met de muren, waartegen werd opgelopen), had ik ondertussen iets anders gevonden, iets veel coolers vanzelfsprekend, maar ik ben het kwijt. Pas op, ik ken de noten nog, het begint met F# en er zit dan een wissel in met E en D en die F# en dan ergens een G en dan eindigt het zowat met E C E D. Om één of andere reden kreeg ik altijd de flard Ziggy and the Spiders from Mars erbij gedacht, maar ik heb gisterenavond de ganse show zitten bekijken, en nee, het komt niet daaruit. Nee, het is niet het begin van Ziggy Stardust. Het is iets fusion-achtigs, vermoedelijk zelfs uit de jaren 70.

Weet ge wat het ergste is? Ik had het terug gevonden, maar ik ben het opnieuw kwijt. Ik was er zodanig mee bezig geweest, dat mijn hersenen vannacht verder gezocht hebben, en het godverdomme gevonden hebben ook. Ik ben ervan wakker geworden, met de melodie, maar heb mij gewoon terug in slaap laten vallen, in de overtuiging dat ik het mij vanochtend wel gewoon opnieuw zou herinneren. Fout gedacht dus.

Aaarrrggghhh!

Albums 201105-07

Er stond een artikel over uitstelgedrag in de krant vandaag, naar aanleiding van de Nederlandse vertaling van het boek The Procrastination Equation van Piers Steel. Professor Steel meent dat zulks niks met luiheid te maken heeft. “Als ons brein wordt verleid, laten we onze plannen vaak varen voor genot of beloning op korte termijn. Onze impulsen kapen dan onze handelingen. Dat is onze schuld niet, het zit ingebakken in ons brein.” De remedie is trouwens eenvoudig: “het komt erop aan verleidingen uit de weg te gaan.” Juist, ja.

Edoch kijk, uitstel is geen afstel, en na de oplijsting hieronder, sta ik maar een stuk of zestig cd’s meer achter. Misschien moet ik ze maar gewoon oplijsten zonder ernaar te luisteren, kwestie van niet afgeleid te worden…

Geen sterretjes meer ter quotering, maar een ander soort onderverdeling. Voor alle duidelijkheid: als ik iets plaats onder onmisbaar, dan doe ik dat niet licht.

Werden van de harddisk verwijderd

  • Zaz / Zaz / 2010
    Het begon gelijk rap wat op mijn zenuwen te werken. Isabelle Geffroy gebruikt graag de wat melodramatische aanpak in haar gezang, en terwijl ik mij kan voorstellen dat zulks wel werkt op een festival, hoeft al die drukdoenerij niet mijn huiskamer binnen te schallen. Ze heeft een interessante stem nochtans, en ik denk dat heel wat mensen haar gekweel best op prijs zullen stellen.
  • Back 2 the Source / Eva Cortés / 2011
    Enorm afwisselend, en een vreselijke versie van Moon River.

Onmisbaar in uw collectie

  1. New History Warfare II: Judges / Colin Stetson / 2011
    De bassax rules! Alles op dit album is pure sound, en geen digitale toevoeging. De mens heeft 24 microfoons gebruikt om het geluid op te nemen, geplaatst in de opnameruimte, op de sax, en zelfs op zijn strottenhoofd. Dat, en zijn fenomenale beheersing van zijn instrument(en) maken van dit album een erm.. historisch iets.
  2. Last of the Country Gentlemen / Josh T. Pearson / 2011
    What the hell?! Het gebeurt maar zelden dat ik ondersteboven ben van een plaat –en nog veel zeldzamer van een artiest– maar dit slaat mij met verstomming. Pearson heeft het charisma van Christus, en dat krijgt u zonder de inquisitionele katholieke kerk erbij.
  3. The Gate / Kurt Elling / 2011
    Ok. Kurt Elling is een acquired taste (gelijk oesters) zegt men wel eens, maar we mogen het stilaan toegeven, de man is zoetjesaan het beste wat ons sinds Johnny Hartman is overkomen.
  4. Live In Marciac / Brad Mehldau / 2011
    Brad Mehldau is een genie, maar dat wist u ook al. Dit album toont hem op zijn hoogtepunt (en komt met een dvd).

Sterk aangeraden

  1. TBC / Amatorski / 2011
    Er is maar één ding een beetje minder aan deze lp, en dat is dat het schier onmogelijk is om te weten wat de A-kant is, en wat de B-kant (op beide kanten staan er 4 tracks). Voor de rest is dit een verrassend goede plaat, heel gevarieerd, die nooit gaat vervelen. Wie zich aan de popperige sound van Come Home verwacht, zal bedrogen uitkomen. En voor één keer is dat een positieve omschrijving. Ze worden in de recensies steevast met Portishead vergeleken, en dat is inderdaad misschien niet echt veraf.
  2. Greetings & Salutations / Intergalactic Lovers / 2011
    Samen met het debuut van Amatorski, mag deze van Intergalactic Lovers eigenlijk niet in uw collectie ontbreken, maar ik zou niet graag hebben dat men mij van chauvinisme beschuldigt.
  3. 1979 promotional copy / Patti Smith / 1979
    Elk van de vier tracks is de moeite waard om dit album (als u het kan vinden) in huis te halen. En anders luistert u maar eens naar Because the Night. Caveat: er mag dan wel 33 toeren op het label staan, maar u zet het toch maar beter op 45 –Patti Smith had anders wel een enorm diepe stem.
  4. Common Ground / The New Gary Burton Quartet / 2011
    Oelalala. Als we van traditionelere jazz houden, dan bij voorkeur op deze manier. Een steengoede plaat, die met geen tang uit mijn collectie te verwijderen valt.
  5. Forever / Chick Corea, Stanley Clarke & Lenny White / 2011
    Moeilijke bevalling: live met violist Ponty trok dit op geen zak, maar deze dubbelcd bevat absoluut het betere werk van Return to Forever (Ponty komt er amper aan te pass). Dus ja, sterk aangeraden.
  6. A Fable / Tigran Hamasyan / 2011
    Sterk geïnspireerd door Armeense folkmuziek, zo schrijft men over dit album, en dan begin ik al allergische reacties te vertonen. Niets is minder waar, met dit ingenieus solo album van deze –jawel, Armeense– jazz pianist. Te ontdekken!
  7. Day In Pictures / Matt Bauder / 2011
  8. (Put Your) Hands Together / Nate Wooley / 2011
  9. Tirtha / Vijay Iyer with Prasanna & Nitin Mitta / 2011
    Neen, geen gratuite Indiase geluiden, op dit anders wel zeer Indisch geïnspireerde jazzalbum. Iyer bewijst alweer maar eens dat hij zich niet zomaar in één hokje laat steken.
  10. Live At Birdland / Lee Konitz, Brad Mehldau, Charlie Haden, Paul Motian / 2011
    Een uitgelezen cast is niet altijd een garantie voor uitgelezen muziek, maar deze euh… rakkers leveren fantastisch, nooit vervelende, uitgesponnen composities/interpretaties.
  11. Bird Songs / Joe Lovano Us Five / 2011
    Ik ben geen fan van Joe Lovano, maar het zou al te belcahelijk zijn om de waarde van dit album niet te erkennen.
  12. The Coimbra Concert / Mostly Other People Do The Killing / 2011
    Het zal niet voor iedereen zijn, en dat is de enige reden waaron ik het hier zet en niet bij onmisbaar, hierboven. Als u wilt teweten komen hoe hedendaagse jazz kan klinken, dan moet u stante pede dit in huis halen. Dit is ongelooflijk boeiende muziek, met weinig ruimte voor adempauzes (er staan dan wel negen tracks op deze dubbelcd, maar ze gaan allemaal naadloos in elkaar over).
  13. Bon Iver / Bon Iver / 2011

Ook goed

  1. Apocalypse / Bill Callahan / 2011
    Deze zwaarmoedige bard met de diepe stem weet mij altijd te beklijven. Geen eenvoudige kost met rechttoe-rechtaan refreintjes, maar ook geen pseudo-intellectueel gezwets. Callahan vertelt/zingt verhalen, denkt luidop en draagt soberheid duidelijk hoog in het vaandel. Ligt hier graag op de draaitafel.
  2. Alela & Alina / Alela Diane & Alina Hardin / 2009
  3. Wild Divine / Alela Diane / 2011
    Euh ja, ik ben fan van Alela Diane. Als het ooit slecht wordt zal ik het wel vermelden, maar tot nog toe heeft ze mij nog niet ontgoocheld.
  4. Thread Of Life / Magnus Öström / 2011
    De drummer van het (letterlijk, na de dood van Esbjörn Svensson) ter ziele gegane E.S.T. blijft niet bij de plakken zitten. Dit album zit nog tamelijk vast in de traditie van E.S.T. maar toont ook de belofte tot verdere evolutie. Om in de gaten te houden.
  5. Fortune Cookie / Steven De Bruyn, Tony Gyselinck, Roland Van Campenhout / 2010
    Live (nog) vele keren beter op plaat, dit schalkse trio.
  6. The Broken Wave / Hannah Peel / 2010
    Gelijk hierboven: live heel sterk, op plaat iets minder. Gaat dat vooral zien.
  7. Dust Bowl / Joe Bonamassa / 2011
    Spektakel en ambiance gegarandeerd, bij Bonamassa, maar soms iets te veel show, en dat gaat op den duur een weinig vervelen. Al leg ik dit graag op.
  8. Seven Seas / Avishai Cohen / 2011
    Iets meer mainstream, maar dit zal zeker in de smaak vallen bij de meeste mensen. Niet altijd mijn ding, maar daarom zeker niet slecht. Integendeel.
  9. Pursuit Of Radical Rhapsody / Al Di Meola / 2011
    Iedereen die een beetje van (min of meer) rustige gitaarmuziek en vaardig vakmanschap houdt, zal dit heel graag beluisteren. Gelijk bij Avishai Cohen, is het niet altijd mijn ding, maar ongetwijfeld wel het uwe.
  10. Isla / Portico Quartet / 2009
  11. The Ultimate Collection / Sade / 2011
    Wie de jaren 80 en 90 gemist heeft, haalt dit in huis. Dichter dan dit zal pop niet bij jazz komen.

De rest

  1. I’d Rather Go Blind / Trixie Whitley / 2011
    Niet dat dit niet goed zou zijn, maar dit is meer voor verzamerlaars. Een Music Mania collector’s item van de Record Store Day. Er staat slechts één nummer op, en de B-side is helemaal onbeschreven: noch groeven, noch krassen.
  2. Civilian / Wye Oak / 2011
    Wie van voornamelijk rustig kabbelende muziek (met hier en daar een plotse uitschieter) houdt, zal ongetwijfeld al van Wye Oak hebben gehoord. Hun passage in Vooruit werd niet eensluidend positief onthaald; het is ook redelijk delicate muziek om live te brengen, vermoed ik.
  3. A Solitary Man / Jonathan Jeremiah / 2011
    Er wordt gecroond dat het een lieve lust is, op dit debuut. Een mengeling van Frank Sinatra en Tom Jones, en eenmaal die switch gemaakt, is dit album best genietbaar. Geen hoogvlieger, maar bevat wel commercieel potentieel.
  4. Helplessness Blues / Fleet Foxes / 2011
    Fleet Foxes waren hot toen wij de eerste keer naar de VS gingen (in 2008), en we hebben lang moeten wachten op de opvolger van dat gigantisch succes. Deze worp lost helaas de verwachtingen niet in; de ganse plaat bevat inwisselbare nummers, niet alleen met het vorige album, maar ook met zichzelf. How’s that for a paradox?
  5. Gold In The Shadow / William Fitzsimmons / 2011
    Heel zacht, soms wat betoverend, maar te weinig opvallend.
  6. That’s How We Roll / Gordon Goodwin’s Big Phat Band / 2011
    Big Band, met soms wat funky stuff bij, maar veel te traditioneel-braafjes.
  7. Plays Nat King Cole “en Español” / David Murray Cuban Ensemble / 2010
  8. Stone Rollin’ / Raphael Saadiq / 2011

(cds vorige maand)

Lens, check

Lens door Bruno Bollaert

Herinner u dit (Krak! Boem! Aaarrrggghhh!), toen mijn fototoestel, temidden Gent Jazz, besloot even mijn rugzak te verlaten?

Lens door Bruno Bollaert

Vandaag heb ik eindelijk wat zachte dwang op de lens uitgeoefend, en –hoera!– mijn lens is weer beschermd (met een UV filter die ik van een andere lens heb afgesnoept).

Lens door Bruno Bollaert

Nu nog de batterijen opladen, en ik ben helemaal klaar voor Jazz Middelheim!

Herfstvakantie

Ja ik weet, take a number. Iedereen klaagt over het weer, ge moet er u bij neerleggen en er het beste van maken. Dus gingen de zoon en ikzelf over tot herfstactiviteiten. Ttz ik ben eerst wat gaan lopen in de regen, dan hebben we wat gelezen, zijn we in het centrum getrokken om te lunchen (Tasty World), hebben we een videospelletje gespeeld (iets van Lego Star Wars), naar James Bond gekeken (Goldeneye), en eten gemaakt.

Woensdagochtend gaat hij evenwel de zon opzoeken (samen met mijn moeder). Ze gaan naar Portugal, alstublieftdankuwel, waarschijnlijk een van de meest zonnige plaatsen in Europa. Ik zal al tevreden zijn als het niet regent op Jazz Middelheim.

De beste stuurlui

Henri door Bruno Bollaert

“Papa, ik heb een idee”, kwam hij terug van de bloemenmarkt. In zijn handen had hij een flyer van de Minerva Boat Company, de bootjes die aan de Coupure geduldig liggen te wachten op stuurlui. Sta zelf aan het roer op de Leie, blokletterde het blad. “Ik trakteer”, riep hij nog uit, alsof er meer nodig was dan dat gezichtje vol verlangen, om mij te overhalen.

Buiten Gent was het volop zon, en wou hij zelfs eens proberen te varen –eventjes maar– en voor ik het wist had hij het goed onder de knie. “Ge moogt niet te bruusk draaien, maar zachtjes meesturen, en het gaat vanzelf”, verklaarde hij breed lachend.

Ik denk dat hij het leuk vond.

Kubb

Kubb door Bruno Bollaert

Wij zaten vandaag in Aalst om er –mannen tegen vrouwen– Kubb te spelen.

Kubb is een buitenspel met als doel het omvergooien van houten blokken door er houten stokken tegenaan te gooien. Het woord “Kubb” betekent “houten blok” in het Gotlands dialect van het Zweeds. [bron: wikipedia]

Kubb door Bruno Bollaert

En een beetje regen ging ons niet tegenhouden.

Blijven luisteren

Peter Hum van Ottawa Citizen is met vakantie, en aan zijn afscheidspost te oordelen (A jazz CD reviewer’s work is never done) ben ik blijkbaar niet de enige met wat achterstand. En tijdens de vakantie is het zo mogelijk nog veel moeilijker om tot luisteren toe te komen.

Stef Gijssels van Free Jazz, beschreef recent zijn luisterproces, en dat blijkt niet eens zo erg verschillend van het mijne te zijn. Luisteren en blijven luisteren, ook (vooral!) passief: onderga de muziek. Als de muziek goed is, zal ze uw aandacht opeisen; als ze slecht is ook. Als de muziek noch goed, noch slecht is (het overgrote deel), zal ze voor uw oren onopgemerkt blijven.

Ga het aldaar eens lezen: How to listen to music…. Al ben ik het niet volledig met hem eens, ik kan er mij grotendeels wel in vinden.

Concerten 201106-07

Ik heb niks meer gezien (of live gehoord) in juni, maar juli is de drukste festivalmaand. Wreed leutig evenwel, want ik had na Gent Jazz dermate de smaak te pakken, dat ik voor Gentblogt maar een beetje Boomtown heb doorgedaan ook –en dat doe ik volgend jaar zeker opnieuw.

Ifa Y Xango heeft het Jong Jazztalent Gent concours gewonnen, en meer wil ik –kan ik– over dat concours niet kwijt, gezien ik in de jury zit. Verder was Gent Jazz drie maal uitverkocht, edoch telkens een niet-jazzdag: 9, 15 en 16 juli. Hoogtepunten waren de concerten van het Nathan Daems Quintet; het Dave Holland Quintet; Steven De Bruyn, Tony Gyselinck & Roland; het Jef Neve Trio; BackBack; en Daniel Lanois’ Black Dub ft. Trixie Whitley & Brian Blade. U hoeft het vanzelfsprekend niet met mij eens te zijn.

Het eerste deel van Gent Jazz heb ik voor Gentblogt besproken (Gent Jazz loves Sonny Rollins, Gent Jazz: voorbij de standards, Gent Jazz: King of the Blues, Gent Jazz doet van fusion), Patricia heeft aldaar het tweede deel besproken, en ik heb ook nog wel eens iets (allez, bijna dagelijks) op de blog van Gent Jazz zelf gepost.

Mijn eerste keer Boomtown dus, en over zowat alles wat ik heb gezien, ben ik zeer te spreken. De meest interessante dingen spelen zich binnen af, zoals het ronduit fantastisch concert van Josh T. Pearson. Ik heb verder ook genoten van Amatorski, The Secret Sisters, The Bony King of Nowhere en Hannah Peel, en ik ben –na twee nummers– fan geworden van Love Like Birds (tip: Elke speelt eind augustus in café De Loge).

Op naar Jazz Middelheim –en Jazz in ’t Park, en dan is het alweer tijd voor de Flemish Jazz Meeting, pardon: Belgian Jazz Meeting (enkel toegankelijk voor mensen uit de sector). Benieuwd wat de voertaal gaat zijn.

  1. Ifa Y Xango / 07-07-2011 / Gent Jazz
  2. Nathan Daems Quintet / 07-07-2011 / Gent Jazz / ***(*)
  3. Michel Portal Bailador / 07-07-2011 / Gent Jazz / ***
  4. Sonny Rollins / 07-07-2011 / Gent Jazz / **(*)
  5. Franka’s Poolparty / 08-07-2011 / Gent Jazz
  6. Quartet Dal Cuore feat. Paolo Ghetti / 08-07-2011 / Gent Jazz / **
  7. Al Foster / George Mraz Quartet feat. Fred Hersch: A Tribute to Joe Henderson / 08-07-2011 / Gent Jazz / *(*)
  8. Dave Holland Quintet / 08-07-2011 / Gent Jazz / ***
  9. Al Di Meola World Sinfonia ft. Gonzalo Rubalcaba / 08-07-2011 / Gent Jazz / **
  10. John Ghost / 09-07-2011 / Gent Jazz
  11. Steven De Bruyn, Tony Gyselinck & Roland / 09-07-2011 / Gent Jazz / ***
  12. Mavis Staples / 09-07-2011 / Gent Jazz / **(*)
  13. B.B. King / 09-07-2011 / Gent Jazz / **
  14. Marcelo Moncada Duo / 10-07-2011 / Gent Jazz
  15. Rêve d’Eléphant Orchestra / 10-07-2011 / Gent Jazz / **
  16. Terence Blanchard Quintet / 10-07-2011 / Gent Jazz / **
  17. Randy Brecker/Bill Evans Soulbop feat. Medeski, Martin & Wood / 10-07-2011 / Gent Jazz / **(*)
  18. Return To Forever IV / 10-07-2011 / Gent Jazz / *(*)
  19. Cumrats / 14-07-2011 / Gent Jazz
  20. Philip Catherine Plays Cole Porter / 14-07-2011 / Gent Jazz / **(*)
  21. Jef Neve Trio / 14-07-2011 / Gent Jazz / ***
  22. Sing The Truth: Angelique Kidjo, Dianne Reeves & Lizz Wright continue the legacies of Miriam Makeba, Abbey Lincoln and Odetta / 14-07-2011 / Gent Jazz / *(*)
  23. Twanque / 15-07-2011 / Gent Jazz
  24. Agnes Obel / 15-07-2011 / Gent Jazz / **(*)
  25. Absynthe Minded / 15-07-2011 / Gent Jazz / ***
  26. Angus & Julia Stone / 15-07-2011 / Gent Jazz / ***
  27. Skordatura Punkjazz Ensemble / 16-07-2011 / Gent Jazz
  28. Nouvelle Vague / 16-07-2011 / Gent Jazz / ***
  29. Raphael Saadiq / 16-07-2011 / Gent Jazz / **
  30. Gotan Project / 16-07-2011 / Gent Jazz / **
  31. Nathan Daems Quintet / 17-07-2011 / Gent Jazz / ***
  32. BackBack / 17-07-2011 / Gent Jazz / ***
  33. Red Snapper / 17-07-2011 / Gent Jazz / **
  34. Morcheeba / 17-07-2011 / Gent Jazz / **(*)
  35. Daniel Lanois’ Black Dub ft. Trixie Whitley & Brian Blade / 17-07-2011 / Gent Jazz / ***
  36. Love Like Birds / 19-07-2011 / Boomtown / ***
  37. Marble Sounds / 19-07-2011 / Boomtown / **
  38. Josh T. Pearson / 19-07-2011 / Boomtown / ****
  39. Roselien / 20-07-2011 / Boomtown / **
  40. Amatorski / 20-07-2011 / Boomtown / ***(*)
  41. The Secret Sisters / 21-07-2011 / Boomtown / ***
  42. The Rosewall / 21-07-2011 / Boomtown / **(*)
  43. The Bony King of Nowhere / 21-07-2011 / Boomtown / ***(*)
  44. Hannah Peel / 21-07-2011 / Boomtown / ***

0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(concerten vorige maand)

Films 201107

Ge hebt 26 films gezien in juli, Bruno, dat is bijna één film per dag. Zo ziet het ernaar uit, ja, alleen klopt dat niet, want ik heb ondertussen ook nog seizoen 1 van Game of Thrones gezien (de boeken liggen klaar om gelezen te worden), en het was ook Gent Jazz en er waren de Gentse Feesten, waartijdens ik niet echt naar films heb gekeken. Ik moet dus niet één film per dag hebben gezien, maar op bepaalde dagen wel twee of drie. Dat komt ervan als de zon niet schijnen wil.

Ook hier heb ik mijn bedenkingen bij de quoteringen. Henri was bijvoorbeeld -net zoals Tessa– geheel zot van The Karate Kid, en terwijl het wel leuk tijdverdrijf was, heb ik betere films gezien. Te onthouden: de twee brolfilms Feast III en Piranha, de ene omdat hij grappig over the top was, de andere om de quote “Jake, they took my penis.” Ook te onthouden, maar dan omwille van de kwaliteit (telkens een andere soort): How to Train Your Dragon, Elegy en The Happening. Twee daarvan had ik reeds gezien.

  1. Game of Death / Giorgio Serafini / 2010 / *(*)
    Een vreselijk trage, nietszeggende actiefilm. Maar wel met schone fotografie –voor de rest: voornamelijk tijdverlies.
  2. Tooth Fairy / Michael Lembeck / 2010 / *(*)
    Charmante, maar conventionele familiefilm.
  3. The Karate Kid / Harald Zwart / 2010 / **(*)
    Henri keek er al naar uit sinds vorig jaar, en het is best een geslaagde remake. Geen wax on, wax off in deze film, maar jas ophangen, aandoen, uitdoen, laten vallen, etc.
  4. Feast III: The Happy Finish / John Gulager / 2009 / *(*)
    Delen 1 (met Henry Rollins) en 2 heb ik niet gezien, in deze reeks ‘ranzige monsterfilms’ zoals ze op Prime werden aangeraden. Bijwijlen grappig, maar vooral zó over the top dat het vaak grappig wordt –ook zonder de genereus ronddobberende borsten.
  5. Scoop / Woody Allen / 2006 / *(*)
    Een uit de hand gelopen, voorspelbaar toneelstuk met bijzonder saaie fotografie. Het is soms een beetje grappig, maar het is zeker zijn beste werk niet.
  6. Licence to Kill / John Glen / 1989 / *(*)
    Een van de minder geslaagde Bondverfilmingen. Dat, en Timothy Dalton –met het charisma van de kameleon uit de film– is niet meteen mijn favoriete vertolker van de gedistingeerde Britse spion.
  7. The Secret Life of Bees / Gina Prince-Bythewood / 2008 / **
    Dat is het soort films dat aan mij niet besteed is.
  8. Piranha / Alexandre Aja / 2010 / *(*)
    “Jake, they took my penis”, grient één van de hoofdpersonages, en daarmee kent u ook het niveau van de film. Niet genoeg ‘erover’ om camp te zijn, niet –nuja– ernstig genoeg om goed te zijn. Soms grappig, veel knipogen, maar misschien iets te veel spring break?
  9. How to Train Your Dragon / Dean DeBlois, Chris Sanders / 2010 / ****
    Ewel, dit is één van de betere tekenfilms die de laatste vijf jaar (give or take) werden uitgebracht. Draken, vikings, snelle actie, een prille love story, en een degelijk verhaal. Wat moet een mens meer hebben.
  10. Eclipse / David Slade / 2010 / **(*)
    Nu er wat meer ruimte is tussen het boek en de film, vind ik het steeds genietbaarder om naar te kijken. OK, het is soms wat al te klef en een beetje moraliserend, maar in deze doelgroep zijn veel slechtere films te bekijken. Dus ja, ik ben benieuwd naar de vierde (en vijfde, want hij is in twee gedeeld) film.
  11. Octopussy / John Glen / 1983 / ***
    Dit is dan weer één van de (iets) betere Bondfilms, met zowaar een paar Hitchcockachtige momenten. Ik had hem nog nooit gezien, en ik vermoed dat ik ook het boek nog niet heb gelezen. John Glen heeft nog meer Bondboeken verfilmd in de jaren 80. Licence to Kill (zie hierboven), was zijn laatste.
  12. The Notebook / Nick Cassavetes / 2004 / *
    Er is een publiek voor zeker? Voor mij hoefde die raamvertelling trouwens geheel niet. Ik had het ganse ding al door na drie seconden; en ik heb dit thema al veel beter uitgewerkt gezien en/of gelezen.
  13. The Sick House / Curtis Radclyffe / 2008 / 0
    Laat ons een totaal ongeloofwaardig verhaal ophangen aan een reeks donkere beelden zodat we kunnen besparen op special effects. Voeg er wat gekrijs aan toe en veel flikkerlicht waar de meest gezonde mens epilepsie van zou krijgen en we krijgen dit onding.
  14. Centurion / Neil Marshall / 2010 / **
    Mooi gefotografeerde film, degelijke inhoud, maar ik heb duidelijk te veel dergelijke films gezien, want ik kon gans de film vertellen tegen dat hij halverwege was. Tot wanhoop van de huisgenoten. Beetje wraak, beetje bedrog, beetje gevecht, beetje romantiek, kortom, er zit voor elk wat wils in deze film –op voorwaarde dat uw maag tegen al het platische bloedvergieten kan. Van dezelfde regisseur die ons de eerste The Descent bezorgde.
  15. Shank / Mo Ali / 2010 / *
    Er zitten goede elementen in, maar ik vraag mij af waarom dit in 2015 moet plaatsvinden, en waarom het allemaal zo donker en met van dat nerveus camerawerk moet zijn.
  16. For Your Eyes Only / John Glen / 1981 / **
    Een beetje gedateerd, maar zeer onderhoudend, met een glans(bij)rol voor de enigszins nymfomane kunstschaatser Bibi (een rol van Lynn-Holly Johnson). Al blijft Octopussy voorlopig de iets betere film.
  17. Resident Evil: Afterlife / Paul W.S. Anderson / 2010 / **
    Schone fotografie, met steeds meer van hetzelfde in de franchise. Uitgebracht als 3D film, zal dat waarschijnlijk wel voor spetters gezorgd hebben in de cinemazaal. Voor de fans: geen nood, er komt nog wel een vervolg!
  18. The Dead Pool / Buddy Van Horn / 1988 / **(*)
    Een Dirty Harry film, met Liam Nesson, en ook met Jim Carrey als Johnny Squares die de videoclip van Welcome to the Jungle (Guns N’ Roses) opneemt. Alle bandmembers van Guns N’ Roses hebben een cameo in de film. Eén van de drie Clint Eastwood films geregisseerd door stuntman Buddy Van Horn (die overigens ook Any Which Way You Can waarin Sondra Locke meespeelt, waarmee Eastwood dan weer een relatie van 14 jaar heeft gehad). Met muziek van Lalo Schifrin. Damn, al die (culturele) verwijzingen.
  19. Elegy / Isabel Coixet / 2008 / ***
    “Will the book be different when we read it ten years later?” vraat Consuela aan David, daarbij citerend uit het eerste college dat ze bij hem heeft gevolgd. Ik had de film al gezien op het filmfestival in 2008, en ik heb hem even graag terug gezien (en ik heb het boek van Philip Roth, The Dying Animal, waarop de film gebaseerd is, nog steeds niet gelezen). Ben Kingsly is een verschrikking, maar wel de juiste persoon voor de rol. Mijn sympathie gaat veel meer uit naar Dennis Hopper (die vorig jaar is overleden), maar het draait natuurlijk allemaal nig meer om het verhaal. Relaties, ouder worden, de wereld dragen, vergankelijkheid, en al die dingen die bijdragen tot de dagelijkse vertwijfeling van de mens.
  20. The Losers / Sylvain White / 2010 / *(*)
    Laat ons nog eens een stripverhaal verfilmen, hebben ze gedacht. Een onderhoudende en ontspannende bewerking, maar niet onthoudenswaardig.
  21. Covert One: The Hades Factor / Mick Jackson / 2006 / *
    Pft. En ik ben normaal gezien fan van dit soort boeken/films.
  22. Blank Slate / John Harrison / 2008 / *(*)
    “My name is Anne Huston. At least that’s what they told me. With no memories of my own I’ve been given the memories of a murdered woman. If I can find out what happend to her, maybe I can find out what happened to me.” Dat is de premise aan het begin van de film. De rest kan u er heel gemakkelijk zelf bij verzinnen. Povere fotografie, B-acteurs (maar niet helemaal slecht), beetje rommelig verfilmd script: een heel geschikt hobbyproject.
  23. La Horde / Yannick Dahan, Benjamin Rocher / 2009 / **
    Explosieve en bloederige Franse zombiefilm. En daarmee is bijna alles gezegd. Behalve dan dat de dialogen niet meteen verlichtend zijn, maar dat het wel mooi in beeld werd gebracht. En dat alles wat zich naast de zombieplot afspeelt is (toegegeven, dat is niet veel), behoorlijk gruwelijk is ook.
  24. Diamonds Are Forever / Guy Hamilton / 1971 / **
    Hamilton maakte de meeste Bondfilms in de late jaren 60 tot begin 70, en die films zijn enigszins gedateerd. De nadruk ligt wel meer op het verhaal, en minder op de *ahem* special effects; de vrouwen werden wat minder intelligent voorgesteld dan ze zijn (zelfs Bambi en Thumper), en mede daardoor is dit meer een tijdsdocument dan een goede film. Goede muziek, dat wel, en de scènes zitten vol copieuze maar gekunstelde decors.
  25. The Sorcerer’s Apprentice / Jon Turteltaub / 2010 / **
    Jon Turteltaub brengt niet alleen de hoofdacteur van zijn National Treasure franchise mee naar deze film, maar ook de sfeer ervan. Geen indrukwekkende film, net zoals die National Treasure toestanden, maar wel zeer onderhoudend. Een beetje gebaseerd op het gelijknamige stuk uit de Fantasiafilm, met de befaamde kuisscène. Zelfs de muziek van Paul Dukas wordt herbruikt.
  26. The Happening / M. Night Shyamalan / 2008 / ***
    Toen hij uitkwam, werd hij verguisd in de pers, maar ik blijft dit een goede film vinden. De gemaakte stijl en sfeer waarin de film baadt, de manier van acteren, de understated overacting, de totale bevreemding; het appelleert allemaal aan de oude scify films zoals bijvoorbeeld Day of the Triffids. Met (kwijl) Zooey Deschanel, de (knappere) zus van Bones.

0 te vermijden / * slecht, maar bekijkbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(films vorige maand)