Creator

Terwijl ik lag uit te zieken, vrijdag, zat ik met een half oog naar de MIA’s te kijken. De MIA’s, dat zijn de Music Industry Awards, een Vlaamse muziekprijs die wordt uitgereikt door de VRT i.s.m. Muziekcentrum Vlaanderen.

Bij de vijf MIA’s die door de muziekindustrie werden uitgedeeld (de andere twaalf werden door het publiek verkozen), zat er eentje voor beste artwork. De genomineerden waren Goose, DAAU, Amatorski, en BRZZVLL. Het artwork voor zowel DAAU (voluit Die Anarchistische Abendunterhaltung) als BRZZVLL (spreek uit als Brazzaville) werd gemaakt door het Antwerpse Afreux; de EP van Amatorski bevat werk van Ann Eysermans, Femke Vanbelle, Sabien Ceuppens, Rinus Van de Velde, en Levi Seeldraeyers (cover design); het album van Goose werd ontworpen door legende Storm Thorgerson.

U mag raden wie gewonnen heeft. Niet het werk van eigen bodem, maar ‘vanzelfsprekend’ het werk van de 66-jarige veteraan en icoon Storm Thorgerson, die covers maakte voor de albums van o.a. Pink Floyd, 10cc, en The Alan Parsons Project. Niet dat de cover van Synrise niet verdienstelijk zou zijn –ik ga zelfs de Vlaamse kaart van de Vlaamse muziekprijs niet trekken; maar ik vraag mij toch af hoe men het werk van Thorgerson kan verkiezen boven de persoonlijke insteek van Amatorski of de creativiteit die uit het albumontwerp van BRZZVLL barst. (Ik ben niet genoeg bekend met het ontwerp voor DAAU waarvan ik natuurlijk weer alle albums heb, behalve dat laatste.)

Happy Life Creator door Bruno Bollaert Happy Life Creator door Bruno Bollaert

BRZZVLL zag het leven als Brazzaville, en de groep kaapte in 2007 meteen de prijs Jong Jazz Talent Gent weg. Dat was geen vanzelfsprekende keuze, want de erg enthousiaste groep was toen eigenlijk niet geheel rijp om geplukt te worden. Een jaar of twee later zag ik echter een concert van de groep op EXQI (cfr deze Please walk out of my head), waarover ik behoorlijk enthousiast was. De muziek zat toen nog iets steviger in jazz verworteld dan nu het geval is (dat is overigens géén criterium), want op Happy Life Creator is jazz nog wel een invloed, maar zijn de sleutelwoorden nóg veel nadrukker (jaren 70) funk, groove en afrobeat geworden. Of zoals saxofonist Vincent Brijs het zelf omschrijft (cfr Een omgekeerde doos van Pandora op cobra.be): geïmproviseerde future psy-funk met een hoog afrobeatgehalte.

Happy Life Creator door Bruno Bollaert

Wat het artwork betreft, dat werd wel ontworpen door Afreux, maar het werd door de bandleden en sympathisanten in elkaar gestoken. Als ik het goed begrijp hebben sommigen (700 cd’s en 250 lp’s) een hoes met daarin reeds de pop-up vastgelijmd, maar mijn lp (nr 118 van 500) bevat een plastic zakje met daarin het nodige om dat zelf te doen.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=Nob8nR31Afo&fs=1&hl=en_US]

Hebt u er ook zo één en zou u graag de pop-up in elkaar knutselen: geen nood, de jongens van BRZZVLL hebben een filmpje met instructies voorzien (zie hierboven). Hoe meer ik erover schrijf, hoe minder ik het resultaat van de MIA’s begrijp. (Nu, het is beslist niet vanzelfsprekend om in zo’n jury te oordelen.)

Dansbaar zijn ze altijd al geweest, en op Theater Aan Zee maakten ze deze zomer een gemerkte passage. Happy Life Creator geeft op plaat misschien een ietwat bedaardere indruk, maar BRZZVLL is een groep die vooral live moet worden meegemaakt. Op 6 februari (om 17u) treden ze bijvoorbeeld op in Vrijstaat O. aan de Zeedijk in Oostende. Absoluut de moeite om langs te gaan! (Om te veel redenen om op te noemen.)

Woudtaart

De rode draad die doorheen ons oudejaarsmaal liep, was Jeroen Meus, zo had ik al verklapt. Ook het dessert dat ik heb gemaakt viel aan de energieke kok te linken, al kwam dat niet uit zijn Dagelijkse Kost programma. In de Plat préferé uitzending van dinsdag 28 december 2010 had Meus het echter over wijlen Koning Boudewijn, en daarbij liep hij bij Wittamer op de Brusselse Zavel, waar de vorst zijn forêt noire taart haalde. Zonder kersen of krieken evenwel, want daar hield hij niet van. Ik was danig onder de indruk van hoe die taart werd gemaakt (en met welk een zwierigheid), dat ik iets dergelijks als dessert op tafel wou brengen voor oudejaar. Ik vond niet meteen een recept dat mij aanstond, dus heb ik zelf maar wat ineen gestoken uit verschillende bronnen.

Woudtaart door Bruno Bollaert

Benodigdheden

Voor de taart
(Génoise au Chocolat, The Cake Bible, Rose Levy Beranbaum)

  • 57g ongezouten boter
  • 28g ongezoete cacao
  • 60ml kokend water
  • 1 koffielepel vanille extract
  • 5 eieren (250g, gewogen zonder de schalen)
  • 100g suiker
  • 75g bloem

Voor de chocolade vulling
(How to Make Chocolate Mousse, Joe Pastry)

  • 180g suiker
  • 100ml water
  • 6 eierdooiers
  • 170g pure chocolade
  • 150ml room (45% vetgehalte)

Voor de tiramisu vulling
(Tiramisu Black Bottom Tart, The Pie and Pastry Bible, Rose Levy Beranbaum)

  • 100 g pure chocolade
  • 4 eigelen
  • 75 g fijne kristalsuiker
  • 4 koffielepels oploskoffie
  • 150 cl water
  • 250 g mascarpone
  • 3 blaadjes gelatine
  • 125 cl koude slagroom (40% vetstof)

Voor de chocolade bovenlaag
(Chocolate Cream Glaze, The Cake Bible, Rose Levy Beranbaum)

  • 125g pure chocolade
  • 75 ml room

Zo gemaakt

De taart

De taart wordt best ruim op voorhand gemaakt, want ze moet eerst afkoelen alvorens ze kan versneden worden.

Woudtaart door Bruno Bollaert Woudtaart door Bruno Bollaert

Met de boter gaan we eerst beurre noisette maken. Smelt op een halfhoog vuur de boter in (saus)pan met dikke bodem. Als de boter ‘klaart’ (doorzichtig wordt), zullen kleine stukjes in die boter bruin beginnen worden en naar de bodem zakken. Zodra ze donkerbruin worden, haalt u de boter van het vuur, en zeeft u de boter door ze door een fijne zeef of een kaasdoek te gieten. Herwarm –indien nodig– de beurre noisette tot een temperatuur van 50°C.

Verwarm de over voor op 175°C. Boter en bebloem een ronde cakevorm.

Meng de cacao en het kokend water tot een homogeen mengsel. Meng er vervolgens het vanille extract onder en plaats opzij.

Woudtaart door Bruno Bollaert Woudtaart door Bruno Bollaert

Meng de eieren samen met de suiker in een grote mengkom (van uw mixer) die u boven een pan pruttelend water plaatst. De mengkom mag het water niet raken. Houd de pan boven het water tot het mengsel lauw voelt. Roer constant met uw handen, zodat u het mengsel en de temperatuur goed aanvoelt. Als het te warm wordt gaan u eieren stollen.

Haal de mengkom weg, en klop de eieren op met een elektrische mixer tot het volume in drievoud is toegenomen. Haal twee kopjes uit het opgeklopte mengsel weg, en meng dat met de cacao.

Zeef de bloem over de rest van het eischuim, en vouw de bloem snel maar voorzichtig onder het mengsel. Doe hetzelfde met het cacaomengsel, tot alles bijna homogeen is geworden, en vouw er ten slotte de beurre noisette onder.

Giet het beslag in de cakevorm en plaats onmiddellijk in de oven. Bak gedurende 30 tot 35 minuten of tot de cake van de randen loskomt.

Woudtaart door Bruno Bollaert Woudtaart door Bruno Bollaert

Samenstellen: als de taart voldoende afgekoeld is, snijdt u de taart in drie schijven: een (flinter)dunne toplaag, en twee evenredig dikke andere lagen. Plaats de eerste laag in een bodemloze vorm met een gelijkaardige diameter als de vorm waarin u de cake hebt gebakken (die mag iets kleiner zijn, maar beter niet groter).

De chocolade vulling

De eerste vulling is eigenlijk gewoon chocolademousse. We maken de mousse met een pâte à bombe. Breng het water met daarin de suiker opgelost aan de kook. Plaats een suikerthermometer in de oplossing. Klop ondertussen de eierdooiers op tot een smeuïge massa in een elektrische mixer.

Woudtaart door Bruno Bollaert

Wanneer het suikermengsel 120°C warm is, giet u het mengsel langzaam bij de eieren, die ondertussen verder worden opgeklopt. Klop nog vijf minuten flink door, tot u een licht en luchtig mengsel bekomt.

Woudtaart door Bruno Bollaert Woudtaart door Bruno Bollaert

Klop de slagroom op tot er zich zachte pieken kunnen vormen. Smelt de chocolade in de microgolf, en meng ze onder de nog lauwe pâte à bombe. Voeg er een derde van de slagroom aan toe, en meng verder tot een homogeen mengsel. Doe hetzelfde met de rest van de slagroom.

Ziedaar: chocomousse.

Samenstellen: giet de chocomousse op de eerste cakelaag en vlak ze uit in de vorm. Leg er voorzichtig de tweede laag cake op.

De tiramisu vulling

Zie de instructies bij het recept voor tiramisu taart.

Samenstellen: giet de tiramisu vulling op de tweede cakelaag en vlak ze uit in de vorm. Leg er voorzichtig de dunne toplaag cake op. Plaats de taart (nog steeds in de bodemloze of gemakkelijk afneembare vorm) een uur of twee in de koelkast.

De chocolade bovenlaag

Voor het serveren bekleedt u de taart met een chocolade bovenlaag(je).

Woudtaart door Bruno Bollaert Woudtaart door Bruno Bollaert

Versnipper de chocolade in een food processor. Breng de room tot het kookpunt, en giet twee derde van de vloeistof over de chocolade. Laat de chocolade even rustig smelten, en roer vervolgens tot een homogeen mengsel. Als het mengsel te stug is, kan u nog wat room bijvoegen.

Woudtaart door Bruno Bollaert Woudtaart door Bruno Bollaert

Samenstellen: haal de taart uit de koelkast en verwijder de vorm voorzichtig. Plaats de taart op een rooster. Giet de chocolade over de taart, begin in het midden, de chocolade zal dan zichzelf geleidelijk over de taart verdelen. Bestuif achteraf eventueel met cacao of kleed de taart verder aan naar believen.

Woudtaart door Bruno Bollaert

Smakelijk!
(Deze taart is veel lichter dan u zou vermoeden. Ik ga ze zeker nog maken.)

Alonwetend

Toen ik daarnet tussen de nieuwjaarsvieringen –u hebt daar gans januari de tijd voor, om te vieren– toch mijn nieuwslezer even doornam en al gauw afdwaalde langs de commentaren op andersmans schrijfsels, daagde het mij plots hoeveel mensen er wel rondlopen waar ik het bestaan niet van weet. (Voor iemand die halvelings aanhanger is van de principes van de platonistische grot is dat telkens weer een verbijsterende erlebenis –of net niet natuurlijk.) Allemaal mensen met levens en gedachten waar ik niks van afweet. En als we die gedachte verder doortrekken, dan beseft een mens dat minstens 99% van wat er te weten valt onbekend zal blijven –op zijn minst tot hij sterft. En dat is dan weer een ambetante kennis.

Genezen

We zijn allemaal genezen, denk ik. Nog een beetje ijl in het hoofd, maar Tessa vertrouwt mij toe dat zulks mijn normale geestestoestand is. Henri slaagt er een halve seconde in zijn gezicht in de plooi te houden, dan proest hij het uit. Maandag wordt 2011 ook bij mij geactiveerd, en begin ik eindelijk wat achterstand in te halen.

Meteen het eerste (en vermoedelijk enige –ken uzelf) goede voornemen dit jaar. Niet goed begonnen, 2011, met die griep? Het is maar hoe u het bekijkt. Ik heb in geen drie dagen mijn computer aangeraakt (ik schrijf dit op de iPad), en dus ook geen e-mail bekeken (ik kan mij een beetje voorstellen hoe mijn inbox eruit gaat zien –misschien dat ik morgen al eens piep). Het was lang geleden dat het nog eens zo rustig is geweest.

Die dag

…dat ik dacht dat ik genezen was, maar dat niet zo bleek. Henri kwam jubelend naar beneden, vanochtend: “ik ben officieel genezen van de griep vandaag. Ik heb nog wel wat hoofd- en buikpijn, maar geen koorts of griep meer.” En ook Tessa ging opnieuw werken. Bij mij zal het voor morgen zijn.

Beep! Beep!

Gisteren de solden getrotseerd op vraag van twee personen –iemand had een televisie nodig, en Henri wou naar de Free Record Shop om er een spelletje te kopen. Vandaag enorm veel tijd verloren met dat spelletje. Forza Motorsport 3 is al meer dan een jaar oud (in de herfst kom versie 4 uit), maar we hebben al in Le Mans gereden en op de Nürburgring en Henri met een Audi en vooral zijn Ford Mustang, en we hebben met Mini’s op het Iberian International Circuit rondgezoefd.

Ik verlies ik weet niet hoeveel tijd, deze vakantie –wat zeg ik, ik heb gewoon voor niks tijd. Bijna al mijn aandacht gaat naar de zoon, en ik heb hem nog zelden zo content gezien tijdens een vakantie.

Boeken 201012

Vorige maand goed begonnen, door eerst de rest van de Southern Vampire (True Blood/Sookie Stackhouse) boeken uit te lezen. De reeks bouwt wel degelijk op naar een climax –het beste boek is voorlopig Dead and Gone; het slechtste is de compilatie A Touch of Dead, dat echt de moeite van het lezen niet waard is.

  1. All Together Dead / Charlaine Harris / 2007 / **
  2. From Dead to Worse / Charlaine Harris / 2008 / **
  3. Dead and Gone / Charlaine Harris / 2009 / ***
  4. A Touch of Dead / Charlaine Harris / 2009 / *
  5. Dead in the Family / Charlaine Harris / 2010 / **
  6. Fall / Guillermo Del Toro, Chuck Hogan / 2010 / **
    Fall is het tweede deel in de vampiertrilogie van Del Toro en Hogan, en leest net iets moeilijker dan deel één. Beschouw het als een noodzakelijk tussenstuk in afwachting van deel drie, The Night Eternal dat dit jaar zou moeten verschijnen.

Een pak minder boeken gelezen dan vorig jaar; en ik zie net dat ik toen ook het jaar met Del Toro en Hogan heb afgesloten.

0 te vermijden / * slecht, maar leesbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(boeken vorige maand)

Films 201012

34 films minder dan vorig jaar, vermoedelijk zitten de drie maanden in de USA daar voor iets tussen. Geen echte uitschieters, voor december 2010 –toch niet in positieve zin. De derde Narnia was goed, maar de 3D werkte te veel op mijn zenuwen.

Deze maand ook nog uitgekeken: eerste en laatste seizoen van Unnatural History (dat was nochtans een behoorlijke jeugdserie), en het eerste seizoen True Blood. Ik heb overigens net op tijd gezien dat FoxLife (in HD) gisteren en vandaag een True Blood marathon hield, waardoor seizoenen twee en drie tegen morgenochtend geduldig op de Telenet digicorder op ons zullen liggen te wachten.

(Ik weet niet of het zin heeft om een top zoveel van 2010 op te stellen, gezien ik meestal toch pas een jaar of zo na de release de film bekijk.)

  1. Mannen som elsket Yngve (The Man Who Loved Yngve) / Stian Kristiansen / 2008 / **
    Als ik zo’n films zie, ben ik steevast blij dat ik de puberteit al voorbij ben. Wat overigens niets zegt over de kwaliteit van de film (steengoed), maar ik voel er mij niet door aangetrokken (ik zal vermoedelijk ook niet tot de doelgroep behoren, dus dat treft).
  2. Frontière(s) / Xavier Gens / 2007 / (*)
    Nazi’s, inteeltachtige dingen, slavernij, enfin, we hebben het al een paar duizend keer eerder gezien. Weinig boeiend. Geen bloot overigens, hoewel dat zeer functioneel zou geweest zijn. De film lijkt één lange inleiding op wat zo mogelijk een nog slechtere sequel kan worden.
  3. The Stepfather / Nelson McCormick / 2009 / *
    Remake van de gelijknamige film uit 1987 (waarop nog twee sequels volgden). De originele film en de remake zijn gebaseerd op John List die zijn vrouw, hun drie kinderen en zijn moeder vermoorde in 1971. List werd pas in 1989 gevat. In deze remake gaat het niet echt vooruit, ik zat voortdurend te wachten op het moment dat de man in zijn bedoelingen zou ontdekt worden.
  4. Trick ‘r Treat / Michael Dougherty / 2007 / **
    Een raamvertelling over Halloween voor vier in elkaar overlopende gebeurtenissen. Deze film verkrijgt een kleine meerwaarde omdat de verhalen antichronologisch gepresenteerd worden. Schijnbaar willekeurige personages krijgen daardoor meer betekenis. Geen hoogvlieger, deze film, maar er zitten een aantal leuke knipogen in. Met Anna ‘Sookie Stackhouse’ Paquin.
  5. Universal Soldier: Regeneration / John Hyams / 2009 / *(*)
    Actiefilm. Tijdverdrijf. Onschuldig.
  6. Largo Winch / Jérôme Salle / 2008 / **
    Eigenlijk niet slecht; als ik het mij goed herinner wordt het verhaal zelfs aanvaardbaar goed gevolgd. De fotografie is geslaagd; de nadruk ligt niet op de actie maar op het verhaal, op de vertelling. Heel mooi ook hoe al die talen probleemloos –maar niet structuurloos– door elkaar gebruikt worden: mooi uitgewerkt.
  7. The Informers / Gregor Jordan / 2008 / **
    Een veeleisende, redelijk abstracte film, die bijna ervaring met de tijdsperiode (de jaren 80) vereist. Gebaseerd op het gelijknamige boek van Bret Easton Ellis, die ook heeft meegewerkt aan het scenario. Laat ernom denken aan dat andere boek van hem, Less Than Zero, dat ook al zo nihilistisch en zwaarmoedig is. Ik heb de film met veel verwondering bekeken (heb het boek alsnog niet gelezen).
  8. Life Blood / Ron Carlson / 2009 / *(*)
    Life Blood aka Pearblossom aka Sunset Vampires werd meteen op video uitgebracht. Lang niet zo slecht als Bitch Slap (cfr vorige maand); meer zelfs: de film heeft eigenlijk best een boel potentieel. Waar het misloopt is in de uitwerking daarvan, maar misschien doet regisseur Ron Carlson het de volgende keer beter.
  9. King Kong / Peter Jackson / 2005 / *(*)
    Ik was er destijds al niet tuk op, en mijn mening is vijf jaar later niet meteen veranderd: te langdradig, verkeerde focus, weinig creatief. Interessante ideeën, daar niet van, maar ik vind ze niet goed uitgewerkt.
  10. Bo / Hans Herbots / 2010 / (*)
    Miljaar, zo een slechte en ongeïnspireerde film. Dan was Windkracht 10 van dezelfe regisseur toch een pak beter. Dit haalt met moeite het niveau van een (slechte) crimi.
  11. The Final Destination / David R. Ellis / 2009 / *(*)
    Gelijk Saw, is deze Final Destination reeks een halve franchise; de films worden steevast volgens hetzelfde stramien gemaakt. In het geval vam Final Destination probeert iemand (een groep) aan de eigen dood te ontsnappen. Ik heb de film gisteren nog maar gezien en ik ben al vergeten of ze daarin geslaagd zijn. Maar ’t was best plezant om naar te kijken.
  12. The Chronicles of Narnia: The Voyage of the Dawn Treader / Michael Apted / 2010 / **(*)
    Mooi verfilmd, al ligt de christelijke context er deze keer wel weer heel dik op. Mijn grootste probleem was echter dat het om de 3D versie ging, en dat ik dat met dat ongemakkelijke en onevenwichtige brilletje (donkerder voor mijn linkeroog) langs geen kanten een toegevoegde waarde vind.

0 te vermijden / * slecht, maar bekijkbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(films vorige maand)