Maand: november 2010

De Post, De Lijn, De Burgemeester: it’s the people, stupid

Op vier september bestelde ik een paar spullen bij Amazon FR: twee platen, een telefoon en een boek over Miles Davis. Ik volg half via Amazon en de Taxipost tracker wanneer het gaat geleverd worden, merk op dat de status plots komt op “Pakket onderweg voor distributie” en vervolgens op “Pakket uitgereikt op ronde”. Zonder dat dit pakket aan mij werd uitgereikt. Een dag later krijg ik van Amazon bericht dat mijn pakket aan hen geretourneerd is, en dat mijn betaling wordt teruggestort.

Vanochtend vond ik op de site van Taxipost een status “05:47 Pakket onderweg voor distributie” en vervolgens “11:37 Pakket uitgereikt op ronde”. Ik heb vandaag evenwel geen Amazon pakket ontvangen. *zucht*

Ik deel Michels mening voor een groot deel. De postmeneer die hier de pakjes komt uitreiken is de vriendelijkheid zelve; de gewone facteur die af en toe moet aanbellen ook. Die mensen doen hun job meer dan behoorlijk, en met de glimlach. Boven hun hoofden zitten daar echter een paar charlatans te mekkeren, die nog nooit zelf een brievenronde hebben afgelegd –zelfs niet met de wagen, durf ik veronderstellen– en die dan met georoutes gaan schuiven en tijdsbestekken alsof ze weten waarover ze het hebben. Geld, dat is het enige wat in hun gedachten opkomt.

En hoort, De Lijn kampt in Gent een beetje met een imagoprobleem –ze kampen eigenlijk met een echt probleem, zo schreef ik gisteren al. Maar ziet, dat imagoprobleem smelt dra als sneeuw voor de zon. De eindejaarsperiode komt eraan en De Lijn roept iedereen op om de nieuwjaarswensen en goede voornemens in te sturen. Met die wensen worden dan de trams bekleed, en, zo zegt de persmededeling De Lijn wil op deze manier iedereen een gelukkig 2011 wensen en bedanken voor het begrip en geduld in 2010 met de vele wijzigingen en werkzaamheden.

Ha! Wat had ik gezegd: opgelost, dat imagoprobleem. Iedereen content over De Lijn. De trams rijden plots wel weer tot na 23u, er zijn geen opengebroken straten meer, de chauffeurs worden niet meer onderbetaald en moeten niet meer overwerken, enzovoort. Allez hopla: allen naar www.delijn.be/gent/.

Pas op, in Gent moet ge niet te veel kritiek meer hebben, tegenwoordig. Burgemeester Termont zou gelijk al die bloggers maar wat graag de mond snoeren.

Gent aan 3,5 km per uur

Vanochtend moest ik bij de BTW zijn, afdeling Gent 1, en volgens Google Maps ligt de Gaston Crommenlaan op welgeteld 3,5 km afstand van mijn voordeur. Het was vroeg, het was nog spitsuurachtig (ik vertrok om 8u30, nadat ik eerst de politie had moeten bellen om een wagen van voor mijn poort te laten verwijderen), maar het verkeer stond al stil van aan de lichten aan het Sint-Pietersinstituut –evenwel enkel in de richting van De Bijloke.

Om een lang verhaal kort te maken: ik heb er twee uur over gedaan om heen en terug naar de BTW te rijden (inclusief de zeven minuten die ik daar maar moest doorbrengen). Google Maps had de voorziene reistijd op twee maal zeven minuten geschat. De oorzaak? De werken in de Charles De Kerckhovelaan, waar men –reeds tijdens vol spitsuur– van twee baanvakken in elke richting, naar één baanvak in elke richting was overgeschakeld. Alles zat moervast.

Terugkeren was ook al geen evidentie. Aan het station kunnen we amper door, van de Leopold II-laan kan een mens niet meer naar links op Charles De Kerckhovelaan: de automobilisten moeten eerst helemaal naar de Overpoort om daar –hopelijk– te kunnen keren, en vervolgens stapvoets richting Bijloke te rijden. Ik ben dan maar alsnog langs het station gereden, langs een halve sluipweg op de Elisabethlaan terecht gekomen, en zo de Albertlaan ingereden. En dan ben ik al content dat ik dat niet elke dag moet doen, mij door dat verkeer begeven.

Twee uur over zeven kilometer, dat is 3,5 km per uur. De gemiddelde stapsnelheid is een kleine 5 km per uur.

Wie coördineert dat eigenlijk, dat verkeer in Gent, zou men zich kunnen afvragen. Is er iemand die in de gaten houdt hoe het zit met de opeenvolgende bouwwerven in Gent, en wat het effect daarvan is op de mobiliteit? Op de site van Stad Gent valt er alvast geen nieuws te rapen. Zoeken op Charles De Kerckhovelaan of R40 in Openbare werken in kaart – overzichtslijst levert niets op; zoeken op de Ijzerlaan wel, maar ik word er niet echt wijzer van. Misschien zijn ze wel één of ander toeristdoseringsysteem aan ’t maken voor De Lijn (die steeds slechter presteert in Gent: ze smijten —met schrijnend nederige toestemming van het stadbestuur— alles open en brengen de stad in totale chaos onder; de trams zijn zelden op tijd en rijden niet meer na 22u30; de bussen rijden te snel en maken zoveel diesellawaai dat de huizen in de binnenstad scheuren). Misschien moeten ze hun ambities maar eens bijstellen, daar op het stadhuis. Gent was sterk omdat het klein was. Welke idioot was alweer met dat megalomaan idee van Oostvlaamse stadstaat afgekomen? En als Gent moet groeien, laat het dan naar buiten groeien, niet naar binnen of in de hoogte.

Oefening baart kunst

Gisteren heb ik negen uur door de sax geblazen: ’s ochtends drie uur, dan een uur les, in de namiddag opnieuw drie uur, dan twee uur orkestrepetitie. We zijn normaal gezien met twee tenorsaxen in het orkest, en twee weken geleden was K. er voor de eerste keer niet bij. Tot dan toe had ik de moeilijker stukken gewoon aan haar overgelaten, deels uit gemakzucht, deels omdat, “hey, ik speel nog maar iets meer dan een jaar sax en ik heb van april tot augustus niet kunnen oefenen.” Met als resultaat dat ik toen gewoon op mijn bek ging, twee weken geleden.

Tot dan had ik al mijn tijd gespendeerd aan het normale lesmateriaal uit Horen, lezen & spelen 1 en A Tune A Day, genre God Save The Queen, Reuben and Rachel, Go Down, Moses, The Marines’ Hymn en Caisson Song. Sinds (eind) september zit ik dus in het orkest, en daar spelen we het James Bond Theme, Jesus Christ Superstar, Danse Macabre, Pastoral Symphony, maar net zo goed Peer Gynt – In the Hall of the Mountain King (ik speel het deel van de fagotten in het begin), als (*sidder*) New World Symphony (klinkt bekend?) en (*aaarrrggghhh*) The Lord of the Dance (let gelijk eens op maat 135, ergens rond 5’15”). En ik mag mijzelf gelukkig prijzen dat ik derde of vierde stem speel.

Gisteren was K. er ook niet (ze had mij vorige week gewaarschuwd), en daags voordien kregen we gewoontegetrouw een mailtje met de lijst van de werken die we gingen spelen. Plus een mededeling dat de stukken zouden opgenomen worden. En al dient die opname enkel opdat de kinderen van de theater-/musicalafdeling hun passen kunnen inoefenen, ik had geen zin om de boel met mijn geklungel op te houden. Oefenen dus.

Kijk, een paar stukskes uit mijn partituren (ik omcirkel alle kruisen, dat is gemakkelijker tijdens het lezen/spelen) –klik desgewenst door voor een grotere versie.

1. The Lord of the Dance, met die maat 135 van hierboven (tweede notenbalk, ergens rond 5’15” in de videoclip). Op tenorsax is dat telkens de eerste noot zonder octaafklep, dan alles met octaafklep en met kruisen. (Als ge met octaafklep ingeduwd dezelfde noot speelt als zonder, dan klinkt die noot een octaaf hoger.) Heel listig is dat laatste stukje op de balk die begint bij 135 (vooral de laatste vijf noten); de laatste acht noten van de negen uit de laatste maat zijn allemaal met octaafklep, behalve de voorlaatste, die is zonder. Dat betekent even alle kleppen lossen voor de do#, en onmiddellijk bijna allemaal weer indrukken –in het tempo zoals in de videoclip. Ter referentie, die twee notenbalken, maat 135 t.e.m. 142 begint in het clipje op 5’15” en is voorbij op 5’22”. 66 noten op 7 seconden, dat is bijna 10 (verschillende) noten per seconde dus. Brrr.

Lord of the Dance

2. Twee stukjes uit de New World Symphony. Een verschrikkelijk mooie compositie, zowel om te horen, als om te spelen (maar wel redelijk tricky). Bij ongeveer 1’50” begint die maat 41 –opgelet, het zijn niet die opzwepende eerste violen, maar die blazers die de min of meer statige afdalende lijzen blazen, en afsluiten rond die twee tromslagen rond 1’57”, en dan zitten we aan de drie maten pauze (die ‘3’ boven de notenbalk). Op 2’37” begint de melodie (het thema), en die begint op het einde van de derde notenbalk, boven de ff (fortissimo), dat rond 2’42” (vierde notenbalk, maat 86, het omcirkelde gedeelte) alweer in zo’n niet-evident ritme met vervelende pauzes vervalt.

New World Symphony

Datzelfde thema (op 2’37”) van hierboven, dat komt terug op het einde van dat deel, maat 240, de vierde notenbalk, alweer boven de ff. In de videoclip begint het op 9’15”. De eerste drie maten van dat stuk zijn hetzelfde als de eerste drie maten in het thema zoals hierboven, maar dan plots verandert dat helemaal, met een ander ritme en (voor mij toch) wreed ambetante versnelling (gans die vijfde notenbalk).

New World Symphony

Orkestrepetitie is fantastisch. Het is onwaarschijnlijk, hoeveel ge bijleert door in zo’n orkest te spelen. Tempowisselingen, luisteren naar de andere muzikanten, en vooral ook kijken naar de dirigent. “Goed naar mij kijken,” zei dirigent I. gisteren dan ook om mij door een vervelende tempowissel in de Danse Macabre te loodsen, “en als ge dán mis zijt met die wissel, dan is het míjn schuld en niet de uwe.”

Beyond Jazz. Deluxe!

Vanaf vanavond is het twee dagen Beyond Jazz-feest in Vooruit. Vanavond spelen Mâäk & Albert Anagoko Ensemble en het Neil Cowley Trio; vrijdag is het aan Iva Bittová & Vladimir Václavek; Equilibrium (Badenhorst – Ploug – Pettersen) en Liesa Van der Aa. Tien dagen geleden heb ik Mâäk (met Giovanni Barcella) in El Negocito gezien, en ik ben al langer onder de indruk van Neil Cowley (wie graag The Bad Plus hoort, zal ook dit smaken). Veertien dagen geleden zat ik in Dendermonde om er Mikkel Ploug, Sissel Vera Pettersen en Joachim Badenhorst aan het werk te zien in het kader van hun JazzLab Series toernee. De cd, Equilibrium, is alvast zeer de moeite, en het is lang niet evident om die fragiliteit tijdens een concert op het publiek over te brengen. Gaat dat zien.

U leest er alles over bij Gentblogt, onder de verrassende hoofding Beyond Jazz. Deluxe! Hm, waar heb ik die titel nog gezien? (Lees ook: Joachim Badenhorst: reiziger in muziek, door Jeroen Revalk van Cobra.be.)

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=t9S–20Q9CQ&fs=1&hl=en_US]

Beyond Jazz Deluxe, twee dagen feest in Vooruit: Mâäk & Albert Anagoko Ensemble – Kojo / Neil Cowley Trio, donderdag 25 november 2010 om 20 u. in de Balzaal van Vooruit; Iva Bittová & Vladimir Václavek / Equilibrium (Badenhorst – Ploug – Pettersen) / Liesa Van der Aa, vrijdag 26 november 2010 om 20 u. in de Theaterzaal én de Balzaal van Vooruit. Toegang € 14 / 10 (vvk) per dag of € 20 / 16 (vvk) voor beide dagen. Sterk aangeraden.

Boeken! Lijstje!

Bij Patricia vond ik een BBC-lijstje met boeken. Omdat er twee boeken in ontbraken (nrs 23 en 26) ging ik op zoek naar het originele lijstje. Ik vond het opvallend én storend dat niemand naar de bron verwees, en toen vond ik dit: How Do Memes Start? A Case Study: 100 Books in Facebook. Dus de BBC denkt niet dat de meeste mensen hooguit zes van onderstaande boeken hebben gelezen; meer zelfs, ze hebben deze lijst niet eens opgesteld. Look if I care: het is een lijstje, er staan boeken in, en ik durf te wedden dat ik er zeker zes van gelezen heb. I’m totally game (cfr mijn eerdere antwoorden: The perfect library, Vergeelde boeken en Top 100 thrillers).

Regels: bold those books you’ve read in their entirety; italicize the ones you started but didn’t finish or read only an excerpt.

  1. Pride and Prejudice – Jane Austen
  2. The Lord of the Rings – JRR Tolkien
  3. Jane Eyre – Charlotte Bronte
  4. Harry Potter series – JK Rowling
    Enkel het laatste boek heb ik niet gelezen –ik was het een beetje beu. De film zal ik wel bekijken; Hermione ziet er –sinds ze meerderjarig is– delectable uit.
  5. To Kill a Mockingbird – Harper Lee
    Het ligt klaar, ik ben er heel benieuwd naar.
  6. The Bible
  7. Wuthering Heights – Emily Bronte
  8. Nineteen Eighty Four – George Orwell
  9. His Dark Materials – Philip Pullman
  10. Great Expectations – Charles Dickens
  11. Little Women – Louisa M Alcott
  12. Tess of the D’Urbervilles – Thomas Hardy
  13. Catch 22 – Joseph Heller
  14. Complete Works of Shakespeare
    Alles? Jawel, alles. Ik was zot destijds.
  15. Rebecca – Daphne Du Maurier
  16. The Hobbit – JRR Tolkien
  17. Birdsong – Sebastian Faulk
  18. Catcher in the Rye – JD Salinger
  19. The Time Traveler’s Wife – Audrey Niffenegger
    Ik heb drie bladzijden gelezen, dan was ik de format beu. Ik heb nadien wel de film gezien.
  20. Middlemarch – George Eliot
  21. Gone With The Wind – Margaret Mitchell
    In het Nederlands, dat zat in de Lecturama bibliotheek van mijn moeder. Enfin, het zit er waarschijnlijk nog steeds in, samen met o.a. Arthur Haileys Wheels.
  22. The Great Gatsby – F Scott Fitzgerald
  23. Bleak House – Charles Dickens
  24. War and Peace – Leo Tolstoy
  25. The Hitch Hiker’s Guide to the Galaxy – Douglas Adams
  26. Brideshead Revisited – Evelyn Waugh
  27. Crime and Punishment – Fyodor Dostoyevsky
  28. Grapes of Wrath – John Steinbeck
  29. Alice in Wonderland – Lewis Carroll
  30. The Wind in the Willows – Kenneth Grahame
  31. Anna Karenina – Leo Tolstoy
  32. David Copperfield – Charles Dickens
  33. Chronicles of Narnia – CS Lewis
  34. Emma – Jane Austen
  35. Persuasion – Jane Austen
  36. The Lion, The Witch and the Wardrobe – CS Lewis
  37. The Kite Runner – Khaled Hosseini
  38. Captain Corelli’s Mandolin – Louis De Bernieres
    Wel de film gezien. Zucht.
  39. Memoirs of a Geisha – Arthur Golden
  40. Winnie the Pooh – A.A. Milne
  41. Animal Farm – George Orwell
  42. The Da Vinci Code – Dan Brown
  43. One Hundred Years of Solitude – Gabriel Garcia Marquez
  44. A Prayer for Owen Meaney – John Irving
  45. The Woman in White – Wilkie Collins
  46. Anne of Green Gables – LM Montgomery
  47. Far From The Madding Crowd – Thomas Hardy
  48. The Handmaid’s Tale – Margaret Atwood
  49. Lord of the Flies – William Golding
  50. Atonement – Ian McEwan
  51. Life of Pi – Yann Martel
  52. Dune – Frank Herbert
    In het Nederlands. Lang geleden, toen de film is uitgekomen.
  53. Cold Comfort Farm – Stella Gibbons
  54. Sense and Sensibility – Jane Austen
  55. A Suitable Boy – Vikram Seth
  56. The Shadow of the Wind – Carlos Ruiz Zafon
  57. A Tale Of Two Cities – Charles Dickens
  58. Brave New World – Aldous Huxley
  59. The Curious Incident of the Dog in the Night-time – Mark Haddon
  60. Love In The Time Of Cholera – Gabriel Garcia Marquez
  61. Of Mice and Men – John Steinbeck
  62. Lolita – Vladimir Nabokov
    Ik heb veel van Nabokov gelezen. Bijna alles, denk ik.
  63. The Secret History – Donna Tartt
  64. The Lovely Bones – Alice Sebold
  65. Count of Monte Cristo – Alexandre Dumas
    Ook in het Nederlands, een oude Prisma Pocket.
  66. On The Road – Jack Kerouac
    Ik heb de orginal scroll ook liggen, moet ik dringend eens lezen.
  67. Jude the Obscure – Thomas Hardy
    En de filmversie van Michael Winterbottom gezien, met een volnaakte Kate Winslet.
  68. Bridget Jones’s Diary – Helen Fielding
  69. Midnight’s Children – Salman Rushdie
  70. Moby Dick – Herman Melville
    Call me Ishmael.
  71. Oliver Twist – Charles Dickens
  72. Dracula – Bram Stoker
  73. The Secret Garden – Frances Hodgson Burnett
  74. Notes From A Small Island – Bill Bryson
  75. Ulysses – James Joyce
    Jawel, jawel. Uit mijn zotte periode.
  76. The Inferno – Dante
    Een wreed wijs boek eigenlijk.
  77. Swallows and Amazons – Arthur Ransome
  78. Germinal – Emile Zola
  79. Vanity Fair – William Makepeace Thackeray
  80. Possession – AS Byatt
    Alweer: ik heb veel van Byatt gelezen.
  81. A Christmas Carol – Charles Dickens
  82. Cloud Atlas – David Mitchell
  83. The Color Purple – Alice Walker
  84. The Remains of the Day – Kazuo Ishiguro
  85. Madame Bovary – Gustave Flaubert
  86. A Fine Balance – Rohinton Mistry
  87. Charlotte’s Web – E.B. White
  88. The Five People You Meet In Heaven – Mitch Albom
  89. Adventures of Sherlock Holmes – Sir Arthur Conan Doyle
  90. The Faraway Tree Collection – Enid Blyton
  91. Heart of Darkness – Joseph Conrad
  92. The Little Prince – Antoine De Saint-Exupery
    In ’t Frans; Le petit Prince.
  93. The Wasp Factory – Iain Banks
  94. Watership Down – Richard Adams
  95. A Confederacy of Dunces – John Kennedy Toole
  96. A Town Like Alice – Nevil Shute
  97. The Three Musketeers – Alexandre Dumas
    Nog zo’n Nederlandstalige Prisma Pocket.
  98. Hamlet – William Shakespeare
    Euh, als ik de Complete Works of Shakespeare (nr 14) heb gelezen…
  99. Charlie and the Chocolate Factory – Roald Dahl
  100. Les Miserables – Victor Hugo
    Prisma Pocket nogmaals.

62/100. Net zoals Patricia heb ik de neiging de boeken waaraan ik begin, uit te lezen (of ze nu goed zijn of slecht). Ik zou dat eigenlijk beter niet doen.

Een app, een app!

De Morgen is er nog steeds niet met haar voor oktober aangekondigde iPad app, en een mens verwacht dan dat ze tijd hebben genomen om met iets goeds naar buiten te komen. Onlangs gaf De Pergroep, dat naast De Morgen ook de Nederlandse kranten Volkskrant, Trouw, Parool en AD uitgeeft, tijdens een Amsterdams iPad-event een sneak preview van hun langverwachte app. Op DeJaap.nl wordt daar door een fanboy van De Morgen (werknemer, freelancer, whatever) serieus hyper over gedaan. De Persgroep-app, zo klinkt het daar, combineert al het nuttige en aangename van het krantlezen op de iPad, en Bert Brussen vertelt vervolgens hoe men vervolgens de krant in opmaak kan lezen, of als enkel tekst. En dat er ook een fotogalerij is. En een live nieuwsfeed. Hm. Dat klinkt baanbrekend verdacht als de iPad app van De Standaard.

De app zelf is gratis; wie de app downloadt, kan 15 gratis kranten downloaden. Nadien kost een krant 0,79 euro (1,50 euro voor de zaterdageditie met magazine) en betaalt men 14,90/85,00/149,00 euro voor een maandelijks/halfjaarlijks/jaarabonnement. Een abonnement op de papieren krant geeft geen recht op de iPad-editie; of een online abonnement wel recht geeft op de iPad-editie vind ik niet terug.

Bij de lancering van de iPad app van De Standaard, was ik enorm geambeteerd door het opstartscherm met de onoverslaanbare reclame. Ondertussen werd die reclame verwijderd, maar ziet, wat gebeurt er bij De Morgen? De Persgroep plaatst gewoon een heuse (snelheidsvertragende) advertentie na de splashscreen.

Op het eerste gezicht klinkt het dus helemaal als een kloon van de iPad app van De Standaard (en te oordelen aan de screenshots bij DeJaap ziet het er ook zo uit). Ik vind dat niet meteen een probleem; er zijn maar zoveel manieren om tekst te tonen –vlakke tekst met foto’s en de krant in PDF als alternatief, is goed genoeg.

Doe maar simpel, i.p.v. de zogenaamd innoverend Goedele app waar de lezer naar links en naar rechts en naar boven en naar onder moet scrollen om het magazine te kunnen lezen. Ik ben geabonneerd op National Geographic, Backpacker en Stereophile via de Zinio app, en daar leest men gewoon bladzijden zoals in het magazine (of vlakke tekst). The Wire, leest gelijkaardig via de Exactly app, maar de pagina’s laden véél trager in (en dat stoort).

Dus goed, ik ben benieuwd. De app wordt verwacht tegen half december, en ik zal zeker mijn 15 kranten downloaden. Maar (1) als ik telkens op de reclame moet wachten, zal de app geen lang leven beschoren zijn en (2) ik verwacht als abonnee van de gedrukte krant toegang tot alle digitale versies.

Bernard Guyot

Buffet-Crampon Super Dynaction 1973 door Bruno Bollaert

Gisteren speelden Sabin Todorov (piano) en Bernard Guyot (tenor en sopraan sax) bij Opatuur in De Centrale. Het duo vulde beide sets met het materiaal van de pas uitgebrachte cd, opgenomane naar aanleiding van hun samenwerking vorig jaar bij Tuur. Standaard jazz zonder al te veel fratsen, maar heel behagelijk om naar te luisteren. Fijn concert.

Mijn sax

Buffet-Crampon Super Dynaction 1973 door Bruno Bollaert

Het daagde mij dat ik nog nooit een foto van mijn saxofoon had gepost. Ik speel sinds een jaar tenor sax, en ergens in mei heb ik een tweedehandse gekocht (in Amerika zijn ze een flink stuk goedkoper; hij werd geleverd in dit pakje). Het is een Buffet-Crampon Super Dynaction uit 1973, met zilver beplaat, mocht dat niet duidelijk zijn op de foto. Naar verluidt komt hij uit het Zwitserse leger; mogelijks is het een NOS en heeft hij lange tijd in het depot doorgebracht; hij ziet eruit als nieuw.

Buffet Crampon is vooral gekend voor hun klarinetten; meneer Buffet begon daarmee in 1825. Sinds 1866 (toen het patent van uitvinder Alphonse Sax verliep) maken ze ook saxofoons; de Super Dynaction is de opvolger van Dynaction (1950-1957) en werd gemaakt tot 1975. Ze worden vaak beschouwd als ‘concurrentie’ voor de meest befaamde sax, de Selmer Mark VI (die tot vijf keer zo duur is). Tina Brooks speelde op een Buffet Crampon, en Jackie McLean, en Albert Ayler. De Buffet saxofoons worden vaak ook voor klassieke muziek gebruikt.