Maand: juni 2010

Sushi

Seattle, USA 2010

Wij gingen Tessa eens opzoeken om samen te lunchen. ’s Avonds is ze al te vaak tot al te laat bezig (naar onze goesting toch), en dus besloten we in de buurt van de SCCA en de Hutch even snel een hapje te eten.

Tessa en Henri zijn zot van sushi, en Henri was helemaal tuk op de lopende band, waarop de bordjes met lekkers langs onze neus passeerden. We zagen de koks het eten klaarmaken, en de bordjes, voorzien van een kleurcode voor de prijs, werden gretig van de band geplukt.

Seattle, USA 2010

We hebben ons enigszins laten gaan. De groene bordjes kosten één dollar, de zalmroze anderhalve dollar, de blauwe twee dollar, en de zwarte drie dollar. Er lagen telkens twee porties op, of bijvoorbeeld een potje met gefrituurde inktvis of tempura van scampi. Heerlijk.

(Toen Tessa opnieuw naar het werk vertrok, gingen Henri en ik achteraf nog een koffie nuttigen in de Caffé Vita naast de deur.)

cd’s 201005

Het zit zo: in april heb ik geen noot muziek gehoord, op de mega hits toestanden die we in de auto via de Sirius satelliet binnenhaalden tijdens onze road trip. Die omschrijving (mega hits) was van toepassing op zowat alles, van sport over jaarthema zenders tot jazz. Het beste station was nog Cinemania, waardoor vaak verrassend toepasselijke soundtracks werden gestuwd, die wonderwel bij het immer veranderende landschap gingen.

Eens in Seattle, heb ik mij anderhalve dag beraad over muzikale aankopen, en dan had ik het onfortuinlijke geluk om van Amazon een gratis prime proefabonnement aangeboden te krijgen. Free two day shipping, en dat gedurende een ganse maand. Peu importe dat hier geen stereoinstallatie to speak of in huis is, ik heb nog altijd een computer en van die goedkope koptelefoondinges. Mensen, ik kijk er naar uit om de muziek weer door mijn installatie te horen schallen… of zelfs maar fluisteren.

Het resultaat is dat ik een ongelooflijk schandalig lange lijst aan nieuwe aanwinsten heb, waar ik nog niet eens helemaal naar heb kunnen luisteren. Gelukkig heb ik niet alles op cd gekocht, of ik kon een kist muziek naar mijzelf in België sturen. In juni zal er maar weinig (if anything) worden aangekocht. En ik heb een nieuw voornemen gemaakt: vanaf september zal ik waarschijnlijk iets frequenter over de aangekochte muziek beginnen schrijven –het is een ramp om aan het einde van de maand nog iets zinnigs te zeggen over de muziek die ik aan het begin ervan heb gekocht. Hoe intensief ik die muziek soms mag beluisterd hebben. (Binnenkort heb ik het overigens nog over Dawn of Midi, dat had ik hen beloofd.)

Opvallend, hoeveel excellente platen er in dit lijstje zitten!

  1. False Consonances of Melancholy – Ayres for the Violin / Nicola Matteis door Amandine Beyer & Gli Incogniti / 2009 / ***
  2. N_Y Project / Raphael Imbert / 2009 / ***(*)
    Hier luister ik al naar sinds maart, en het vermoeit nog steeds niet. Ontdekking van het jaar, al moet dat natuurlijk niet overhyped worden. Edoch: uitstekende plaat.
  3. The amazing adventures of John Surman / John Surman / 2001 / **
  4. The Ideal Bread / Ideal Bread / 2008 / ***
    Dit is een limited (maar nog steeds beschikbare) edition, zo heb ik ergens opgevangen. Ideal Bread brengt een hommage aan Steve Lacy, als is die omschrijving veel te beperkend. Deel twee is net uitgebracht.
  5. Saturnian / David S. Ware / 2010 / ***(*)
    Mijn introductie tot David S. Ware is meteen een shot in de roos. Ware speelt dit album solo saxgewijs geheel vol, en het boeit van begin tot eind. De plaat is opgenomen in 2009, tijdens zijn eerste concert na een niertransplant. It would take more than a kidney transplant to silence the great David S. Ware, aldus Mike Wood in Prefix Magazine. Dit is volume 1, dus ik kijk uit naar het vervolg.
  6. Joy Spirit / Jean-Luc Cappozzo / 2009 / ***
    Nog een solo album, deze keer met trompettist Jean-Luc Cappozzo. Henri, die zelf trompet speelt, was hier niet zo zot van. Het album is opgevat als een hommage aan de muzikanten die Cappozzo hebben beïnvloed, en ik vond dit een toegankelijke en eigenlijk heel aangename cd, waar ik nog vaak naar ga luisteren.
  7. First / Dawn of Midi / 2010 / **(*)
    Niet onaardig debuut, waar ik binnenkort nog op terug kom.
  8. Duet / Chick Corea & Hiromi / 2008 / ***
  9. Place to be / Hiromi / 2010 / ***
    Er is iets met Hiromi en Jef Neve dat ik dringend moet ontdekken. Op het eerste album dat ik van haar kocht (Spiral uit 2005) stond een tune die ik onmiddellijk als één van Neve herkende (maar haar opname was ouder dan die van Neve), en ergens in de laatste paar minuten van Sicilian Blue op dit album zit een tune die verschrikkelijk erg doet denken aan de begintune van Neve (het radioprogramma op Klara). Als ik terug thuis ben zal ik eens wat fragmenten uploaden. Dit is een goede cd overigens.
  10. For All We Know / José James & Jef Neve / 2010 / **
    Aangename plaat, José James heeft een aangename stem, maar ik ben er niet helemaal ondersteboven van. Ik heb ze live bezig gezien in Seattle, en in een jazzclub zoals Dimitriou’s Jazz Alley kwamen ze heel goed tot hun recht. Er is nog veel ruimte om te groeien, en ik vermoed dat het later op de toernee nog veel beter gaat worden. Het wordt alvast uitkijken naar hun Coltrane project op Middelheim.
  11. Lionel Loueke / Mwaliko / 2010 / **(*)
    Meestal krijg ik the creeps van die Afrikaanse toestanden in jazz –het komt te vaak over als een soort überetnisch streven naar een onmogelijk ideaal, maar Loueke lijkt hier wel een gulden middenweg te hebben gevonden. Dit is aangename muziek, met vaak een leutige beat, helemaal klaar voor de zomer.
  12. True Story / Jean-Michel Pilc / 2009 / ***
    Hela, dat klinkt goed. De Frans geboren, maar ondertussen reeds 15 jaar in New York wonende Pilc is autodidact. Dat doet er niet toe, maar het is weer eens een weetje om mee uit te pakken op feestjes en recepties. Dit is sterk ritmische muziek, met een mooie, eenvoudige structuur en aanvullende begeleiding.
  13. Peepers / Polar Bear / 2009 / ***(*)
    Avontuurlijk, beluisterbaar, humoristisch, gedreven, verrassend, enthousiast; als dat al geen sleutelwoorden zijn die u al niet op zijn minst benieuwd maken, dan weet ik het ook niet. Frisse muziek met speelse klanken. Een beetje free, een beetje rock, een beetje etherisch, en wat pulserend. Klaar om door u ontdekt te worden.
  14. Dan Berglund’s Tonbruket / Dan Berglund / 2010 / **(*)
    De bassist van E.S.T. (het Esbjörn Svensson Trio) blijft niet (langer) bij de pakken zitten. Het debuut van zijn nieuwe groep kent invloeden van Wilco, Sigur Rós en Royksopp. Dit is minder jazz dan hardrock; een boeiende plaat van een groep die (duidelijk) nog in het beginstadium zit.
  15. Walk the Nile / Elephant9 / 2010 / ***(*)
    Nog meer rockachtige toestanden alhier. Een funky onweerstaanbaar ritmisch keyboard en opzwepende drumpassen. Fusion van de bovenste plank. Aanrader!
  16. Absolute Zawinul / Absolute Ensemble / 2009 / ***(*)
    En eigenlijk ken ik veel te weinig van fusion. Absolute Zawinul is het laatste studio album van Joe Zawinul, oprichter en coleider (samen met Wayne Shorter) van Weather Report, één van de meest invloedrijke fusion bands uit de jaren 70. Strijkers en jazz gaan niet samen, pleeg ik wel eens te verkondigen, deze plaat is alvast een uitzondering daarop. Absolute topnummer is Ice Pick Willy, het slotnummer op de plaat.
  17. Clint / Oddjob / 2010 / *(*)
    De Clint uit de titel slaat op Clint Eastwood; alle nummers komen uit films waarin Eastwood heeft meegespeeld. Het zijn herinterpretaties die voornamelijk de sfeer weergeven uit de jaren 80, toen de synthesizer een prominente plaats in de popmuziek kreeg toebedeeld. Niet onaardig, maar… tsja.
  18. Highway Rider / Brad Mehldau / 2010 / ****
    En ’tsja’ alweer. Dit is er eentje buiten categorie. De invloeden bij Mehldau zijn nauwelijks te tellen; John Boy is decidedly Beatles; Now You Must Climb Alone voelt verwantschap met Charles Ives; en in We’ll Cross the River Together komt het thema uit Tchaikovsky’s (met een tsjuh) Zwanenmeer wel eens piepen. We kunne n er uren over doorgaan, maar dit is één van de incontournables van 2010.
  19. Esta Plena / Miguel Zenón / 2009 / ***(*)
    In mei stond Miguel Zenón op de voorkant van Downbeat, en het is naar aanleiding van het artikel daarin dat ik deze plaat heb aangeschaft. Zenón trok op muzikaal onderzoek naar Puerto Rico (waarvan hij afkomstig is), en het resultaat daarvan was al gedeeltelijk te horen op Jibaro uit 2005. Esta Plena gaat de ogenschijnlijk de richting van de world muziek op, maar is bij verder luisteren beslist jazz (niet dat we –ik val in herhaling — aan hokjesdenken doen). Dit is alweer een spannende, invloedrijke en onderhoudende plaat.
  20. Nikki / Nikki Yanofsky / 2010 / **
    …wat gelijk niet van het debuut van Nikki Yanofsky kan gezegd worden. Op haar best klinkt ze gelijk Mariah Carey in haar beginjaren, op haar slechtst gelijk Britney Spears. Waarom plukken ze die kinderen zo snel uit hun groeimoment? Yanofsky heeft (veel) potentieel, maar dat wordt nu verprutst door zo snel en zo veel mogelijk munt uit haar te slaan. Leeftijd is niet meteen een criterium, en ze heeft een heel mooie stem, maar ze moet nog zoveel groeien eer ze de hype verdient die ze nu moet meedragen. Spijtig.
  21. Another Lifetime / Cindy Blackman / 2010 / ***(*)
    Deze cd is opgevat als een eerbetoon aan Tony Williams’ Lifetime (Williams was de mentor van Blackman). Met die eerbetonen zit het precies wel snor, want daar komen blijkbaar goede platen uit. Met vier verschillende groepen speelt Blackman in 11 nummers deze boeiende cd vol. Nog meer fusion dus, in deze, want Williams was één van de meest prominente drummers uit de fusion periode.
  22. Volume 2 / She & Him / 2010 / ***(*)
    De schitterende opvolger van Volume 1. Ik ben een fan, van deze heerlijke stemmen en muziek.
  23. I will be / Dum Dum Girls / 2010 / ***
    Ik koop weinig pop en rock toestanden, maar dit debuut heb ik ontdekt hier in Sonic Boom in Seattle. Een beetje Blondie, een beetje Feist, en een heleboel retrogevoel, maar vooral een bende stevig knallende meiden.
  24. The Wild Hunt / The Tallest Man On Earth / 2010 / ***
    Hij klinkt soms wat gelijk Bob Dylan, maar dan veel minder nasaal. The Tallest Man On Earth is eigenlijk Kristian Matsson uit Zweden, die in 2008 debuteerde om vervolgens met o.a. Bon Iver rond te toeren. Deze plaat laat zich gerust herhaaldelijk afspelen.

0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(cds vorige maand)

Black ops

Seattle, USA 2010

“Aaarrrggghhh! Ge zijt nog erger dan mama!”, riep de zoon uit, zelfs nadat ik hem had gewaarschuwd dat hij niet moest schrikken. “Of nee, wacht: mama zou nog schijfjes komkommer op haar ogen leggen en dan in de zetel gaan liggen.”

De meneer bij Macy’s, waar ik mijn deo had gekocht, had mij een staaltje Purifying Clay Mask meegegeven. “It’s magical, you’ll see“, had hij beloofd.

Bainbridge Island

Net voorbij Seattle, aan de overkant van Elliott Bay, ligt Bainbridge Island, 71 vierkante kilometer land waarop zo’n 25.000 mensen wonen. Wij gingen er op bezoek bij P. en S. (net zoals twee jaar geleden). Het weer zat niet echt mee, maar we werden er des te warmer ontvangen.

Na een lunch (ik ben redelijk verslingerd geraakt aan Eggs Florentine, een soort Eggs Benedict maar met spinazie i.p.v. ham), verkenden we het eiland door op schattenjacht te gaan. Henri is meteen fan geworden van het principe van de geocaching. We hebben twee caches gezocht (de tweede was veel moeilijker te vinden dan de eerste), en er zelf ook één weggestopt in de buurt van het huis van P. en S.

Seattle, USA 2010

Henri met zijn eerste vangst. Hij heeft zich ondertussen lid gemaakt van geocaching.com, en samen met Tessa is hij al ijverig op zoek naar meer.

Seattle, USA 2010

Waar is Henri alweer?

Seattle, USA 2010

Er is heel wat aangespoeld (?) hout te vinden langs de kustlijn.

Seattle, USA 2010

Hij is bijna even groot als zijn moeder.

Seattle, USA 2010

Downtown Seattle, vanop de ferry.

Jef Neve in Amerika!

Seattle, USA 2010

Jef Neve speelde vanavond voor de allereerste keer in de USA –en wij waren erbij (en vergastten hem na het concert op wat onverwacht Vlaams). José James en Neve startten de toernee voor hun nieuwe cd, For All We Know (uitgebracht op het Impulse label), in Dimitriou’s Jazz Alley, hier in Seattle. De ontvangst was, op zijn zachtst gezegd, nogal enthousiast te noemen. Neve kreeg ruim de tijd om te soleren –tot genoegen van het publiek, dat de pianist na elke solo met ruim applaus beloonde.

James en Neve toeren nog uitgebreid doorheen de Verenigde Staten en Canada, staan (o.a.) op de jazz festivals van North Sea, Umbria en Nice, en strijken neer op Jazz Middelheim met hun Coltrane project. In afwachting kan u alvast de cd in huis halen (ook te verkrijgen via iTunes).

(Oh, en het is Jeff Neff geworden tijdens de aankondiging.)

boeken 201005

Citaat van de maand komt uit Nick Hornby’s Juliet, Naked.

“I don’t know whether she eats meat or not.”
“Why shouldn’t she eat meat?”
“Because some people believe that eating meat is wrong. And other people believe it’s bad for you. And some people believe both.”
“What do we believe?”
“I guess we believe both, but we don’t care enough to do anything about it.”

Het zijn allemaal digitale boeken, die ik vorige maand heb gelezen. Dat veranderde wonderwel niets aan de inhoud ervan, dus ik zie mij best volharden in mijn voornemen zo min mogelijk nieuw papier te kopen.

  1. The Dragon Factory / Jonathan Maberry / 2010 / **
    Meer apocalyptische bedoeningen die zo uit een videospel lijken te zijn weggelopen. DNA manipulatie en nazi’s, het doet soms wat denken aan Doom. Het getuigt van veel verbeelding, en is over het algemeen wel onderhoudend ook. De stijl is redelijk energiek, en het boek is zo klaar om verfilmd te worden. De kans op een volgende deel is heel erg groot, en ik moet zeggen dat ik er wel een beetje naar uitkijk.
  2. The Golden City / John Twelve Hawks / 2009 / *(*)
    John Twelve Hawks heeft een boodschap: big brother is watching you. De hedendaagse mens is blijkbaar heel erg bereid om heel wat privacy op te geven in ruil voor een aantal oppervlakkige en vaak door consumptie gedreven ‘voordelen’. De boodschap is heel pertinent, maar verwatert een beetje door op te splitsen over drie boeken met iets te veel tijd ertussen werden uitgegeven. Het eerste boek is veruit het interessantste, maar idealiter wil de nieuwe lezer de drie boeken als één uitlezen.
  3. New Moon / Stephenie Meyer / 2006 / **
    Aaargh. Ik weet het niet. Ik ga zeker het volgende ook lezen, maar de eerste helft van dit boek (het tweede deel in de Twilight reeks) zit vol teenage angst, en ik vond het niet langer evident om daar doorheen te worstelen. Ongetwijfeld is net dit de reden waarom dit boek zo’n aantrekkingskracht uitoefent of tienermeisjes, maar ik was blij toen er in het tweede deel eindelijk opnieuw wat meer plot dan zwijmelarij bij kwam te kijken.
  4. Juliet, Naked / Nick Hornby / 2009 / ***
    Euh, en dit is dan het equivalent van adult angst. Sterk boek, vooral de manier waarop Hornby erin slaagt om iedereen in zijn waardigheid te laten. Op een of andere manier zijn alle personages in dit boek enorm moedig en krachtig terwijl dat lang geen evidentie is. In the space of a few days, he’d had a heart attack, spoken to all his children and two of his ex-wives, gone to a new town and slept with a new woman, spent some time with a man who had made him think differently about his work, and none of it had changed a thing. He had neither learned nor grown. Hornby is 53. Het boek wordt vaak vergeleken met Hornby’s debuut, High Fidelity.
  5. The Lost City of Z / David Grann / 2009 / ***
    In 1925 vertrekt kolonel Percival Harrison Fawcett met zijn zoon Jack naar de Amazone, op zoek naar de mysterieuze City of Z. Het klinkt als een avonturenroman, en het leest grotendeels ook als zo’n spannend boek. David Grann schreef er in 2005 een artikel in The New Yorker over, en werkte dat nadien uit tot een boek, dat vorig jaar werd gepubliceerd. Het boek wordt overigens verfilmd (met Brad Pitt in de rol van de kolonel). Brian Fawcett, de jongere zoon van PHF die thuis was gebleven, had er in 1953 ook al een boek over gepubliceerd, dat ik tweedehands in Engeland heb gevonden, en nu thuis op mij ligt te wachten. Ik ben zeer benieuwd.
  6. The Cabinet of Curiosities / Douglas Preston & Lincoln Child / 2002 / **
    Zeer onderhoudend boek in de Pendergast serie (cfr. Relic): mysterie, spanning, een vleugje romantiek en aangename plotwendingen. Geen grote verrassingen, maar degelijk.
  7. Absolute Power / David Baldacci / 1996 / ***
    Een uitmuntend boek, dit debuut van David Baldacci. Een jaar later werd het verfilmd, met o.a. Clint Eastwood in een heel behoorlijke rol. Dit boek is echter vele keren beter dan de film. Het is schitterend geschreven, bevat structuur, en brengt de personnages echt tot leven. Boeiend van de eerste hoofdletter tot het laatste punt. Ik ga zeker meer van Baldacci lezen.

0 te vermijden / * slecht, maar leesbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(boeken vorige maand)

—

Ter referentie, Henri heeft, sinds we in Seattle zijn (een dikke maand dus), volgende boeken uitgelezen: In de ban van de Ring (J.R.R. Tolkien –daar was hij al eerder deze reis in begonnen); Warriors 2: Fire and Ice (Erin Hunter); Warriors 3: Forrest of Secrest (Erin Hunter); Warriors 4: Rising Storm (Erin Hunter); Warriors 5: A Dangerous Path (Erin Hunter); Warriors 6: The Darkest Hour (Erin Hunter); Geheime Missie Stormstad (Joshua Mowll); The Enormous Crocodile (Roald Dahl); The Wonderful Story of Henry Sugar (Roald Dahl); Danny the Champion of the World (Roald Dahl); The BFG (Roald Dahl); James and the Giant Peach (Roald Dahl); Warriors: The New Prophecy 1: Midnight; Warriors: The New Prophecy 2: Moonrise; Warriors: The New Prophecy 3: Dawn. De titels van de boeken staan in de taal waarin hij ze gelezen heeft; de Roald Dahls komen uit de bibliotheek van onze gastheer.

Op een eiland

Seattle, USA 2010

Vandaag zaten we op een eiland bij P. en S. en hond S. Morgen meer daarover. (Ja, het is hier bijna altijd zo overtrokken. Ik ben blij dat het geen winter is, want dan gaan er weken voorbij zonder ook maar een straaltje zon.)