“Aaarrrggghhh! Ge zijt nog erger dan mama!”, riep de zoon uit, zelfs nadat ik hem had gewaarschuwd dat hij niet moest schrikken. “Of nee, wacht: mama zou nog schijfjes komkommer op haar ogen leggen en dan in de zetel gaan liggen.”
De meneer bij Macy’s, waar ik mijn deo had gekocht, had mij een staaltje Purifying Clay Mask meegegeven. “It’s magical, you’ll see“, had hij beloofd.
Is dat zo’n Olympus Pen ik-weet-niet-hoeveel? Content van?
Ik ging net hetzelfde vragen 🙂
Ik ga gewoon *LOL* zeggen! 😀
’t word tijd dat je terug keert zo te zien.
trouwens dit kan je misschien wel leuk vinden: http://www.mu-43.com/f67/leatherette-skin-guards-ep-1-a-1791/
🙂
@Sara @Ine
’t Is de E-P2, en ik ben er wreed content van. Gemakkelijk om mee te nemen met die pancake lens (17mm f2.8). Zowat alle foto’s op dit blog van de laatste drie maand (met uitzondering van de Belgische jazzfoto’s) zijn met de Olympus gemaakt. Dus ook die van de kwallen en kikkers in Canada, Zabriskie Point en de zoutvlakte in Death Valley. Voor echt low light situaties zoals in een jazzclub is het niet fenomenaal (edoch ik lees goede dingen over de nieuwe lightroom), maar als reiscamera is dit een fantastisch toestel.
@Opatuur
Geen nood, ik ben op tijd terug om de jazzfestivals onveilig te maken 😉
“Op tijd terug om de jazzfestivals onveilig te maken.”
Met zo’n masker op zal dat niet moeilijk zijn. 😉
En heeft het ook deugd gedaan?
@Tess
Eigenlijk wel, ja. Ik wou het vandaag zelfs gaan kopen, maar ze waren uitverkocht.
Zeg, elaba, zoon van mij, ik heb nog nooit komkommerschijfjes op mijn ogen gelegd! -niet dat ik dat niet zou zien zitten (nudge nudge).