Categorie: boek

0 te vermijden / * slecht, maar leesbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch

1. Tripwire / Lee Child / 1999 / **
   All American Hero, all American trash. Geslaagde ontspanningslectuur.
2. Land in zicht / Thomas Siffer / 2005 / ***
   Ik geef toe, ik heb het boek niet gelezen. Hooguit heb ik er wat in gebladerd en bepaalde passages eruit geplukt. Meer hoefde ook niet want gedurende zo’n drie jaar heb ik trouw het verslag van Thomas en Els en Luna (na al die tijd mag ik hen wel met hun voornaam aanspreken) gevolgd. Soms was het gewoon leuk om lezen, soms was het buitengewoon spannend, maar nergens ging het vervelen. De site is nu off-line, en dat vind ik eigenlijk wel jammer, want ik denk niet dat het iemand zou verhinderd hebben het boek te kopen. In elk geval, nog geen 20 EUR voor drie jaar boeiende lectuur vond ik een koopje. Wie van reisverhalen houdt, hoeft niet te twijfelen.
3. Reus / Annelies Verbeke / 2006 / *(*)
   Zucht. Het debuut was beter. (Mag ik er nu over zwijgen?) Het boek bestaat uit twee delen; deel 1 is zeer genietbaar, maar deel 2 ontspoort geheel. Het is het soort literatuur dat je verwacht van meisjes die pas hun studies Germaanse aan de universiteit hebben aangevangen, en voor wie plots een hele wereld van volwassenheid is opengegaan. De beschrijving van de complexiteit die zulks met zich meebrengt, en de emotionele ontwikkeling, is nog de meest positieve manier waarop je dit boek kan benaderen. Of laat het mij zo stellen: had Verbeke met dit boek gedebuteerd, dan had niemand van haar gehoord. De druk van het succes, overhyped, toedekken met de mantel der liefde, en al die andere clichés die ik zal nalaten te vermelden.
4. Weerloos / Luc Deflo / 2005 / *(*)
   Pretentieloze ontspanning. Zie ook deze bespreking.
5. Twee levens. Een kerstnovelle / Stefan Brijs / 2001 / ***
   116 pagina’s, die dankzij de wel erg dunne bladspiegel en dubbele interlinie gemakkelijk tot 40 normale pagina’s kunnen gecomprimeerd worden. Ik ben er nog niet uit in hoeverre het eerste leven belangrijk was voor de appreciatie van het tweede, maar van het tweede verhaal kreeg ik alvast kippenvel (en dan bedoel ik dat niet op een angstwekkende manier). Zeker geen miskoop.

(boeken vorige maand)

Weerloos, zo heet het meest recente boek van Luc Deflo. Ik heb het gekocht omdat ik naast de Engelstalige pulp ook best eens wat meer Nederlandstalige nonsens wou lezen, en zie, ik werd op mijn wenken bediend.

Want Deflo gaat het soms wel heel ver zoeken in zijn beschrijvingen (leuk, maar toch):

Het misprijzen droop van die woorden als vet van een verzadigde oliebol. [p. 20]

…of metaforen (de GSM is een…):

De Decker wist niet wat te zeggen. Zijn kwelduivel van de moderne mens rinkelde. [p. 225]

…of eufemismen (dit is Deflo’s beschrijving van seks; ik kwam niet meer bij):

Wietske piepte.

De Perzische kattin zat treurig voor de slaapkamerdeur van haar baasje, zich ervan bewust dat er poezen waren die het veel beter hadden dan zijzelf. Dat kon ze afleiden uit het gelukzalige gekreun achter de deur, waaraan ze met haar scherpe nagels zou blijven krabben totdat ze door het hout heen was. [p. 240]

Maar Weerloos is een best onderhoudende roman, en bevat de nodige elementen om er vaak dik de spanning in te houden. Het is bovendien veel minder pretentieus dan Johanna Spaeys onzinnige debuut, en draait met veel plezier mee op de dolle marketingmolen. Misschien lees ik het tweede deel van deze nieuwe reeks (Cel 5) ook nog wel.

Gezien ik sedert een jaar met de trein tussen Gent en Brussel spoor, heb ik terug voldoende tijd om boeken te lezen. De weerslag daarvan was reeds te vinden in de maandelijkse overzichtjes, en in 2005 hebben we genoeg stof doorgenomen om een heuse top 10 voor te stellen. En er zijn opvallend veel nederlandstalige boeken bij.

1. De schaduw van de wind (Carlos Ruiz Zafon)
2. De Vuurwerkmeester (Chris de Stoop)
3. The Line of Beauty (Alan Hollinghurst)
4. De engelenmaker (Stefan Brijs)
5. Een borrel met Barry (Christophe Vekeman)

Had ik het niet over een top 10? Jawel. Maar 10 is te ruim; bij 5 moet je echt kiezen. Deze hebben het dus (net) niet gehaald, maar blijven meer dan de moeite van het lezen waard: Blanco (Peter Terrin), De hydrograaf (Allard Schröder), J’abandonne (Philippe Claudel), Lucht (Bart Koubaa), The Brooklyn Follies (Paul Auster), The Final Solution (Michael Chabon)

Absolute afraders, versie 2005, zijn: Imprimatur van Rita Monaldi & Francesco P. Sorti (verschrikkelijk slechte taal); Last Witness van Jilliane Hoffman (slechter dan haar debuut); De Zahir van Paulo Coelho (saaiste boek van 2005); maar de kroon wordt gespannen door Johanna Spaey met Dood van een soldaat: een pretentieuze mislukking van de bovenste plank.

Met groot verlangen wordt in 2006 uitgekeken naar: Reus (Annelies Verbeke), Jpod (Douglas Coupland), en in zekere mate ook The Yiddish Policemen’s Union (Michael Chabon) en Eeuwige Roem (Saskia de Coster). Maar mogen er binnenkort reeds aan geloven: Saturday (Ian McEwan), Anansi Boys (Neil Gaiman), The Plot Against America (Philip Roth), Les ames grises (Philippe Claudel), en Zwerm (Peter Verhelst). Niet noodzakelijk in die volgorde.

Zie ook vorige maand:

* te vermijden / ** genietbaar / *** onderhoudend / **** aanrader // ***** onmisbaar

Waarbij de vijf sterren slechts uitzonderlijk worden gegeven; de eigenlijke rating is dus een score van 1 tot 4.

56. The Brooklyn Follies (Paul Auster) ****
    Schitterend. I was looking for a quiet place to die. Someone recommended Brooklyn, and so the next morning I traveled down there from Westchester to scope out the terrain. Totdaar de twee openingszinnen. (Nee dit is geen boek over dood of euthanasie, het heeft er in de verste verte niks mee te maken.) Auster schrijft een heerlijk, typisch Amerikaans, proza, gedreven, fast paced, op het tempo van een goede road movie (ook al zo typisch Amerikaans).
57. De engelenmaker (Stefan Brijs) ***(*)
    Een recensent schreef dat het enige wat aan dit boek ontbrak, een lezer was. Zo ver zou ik het niet drijven, maar vast staat dat dit één van de betere (nederlandstalige) boeken van 2005 is. Pretentieloos (itt Spaey, Grunberg, etc), leest heel vlot, en lijkt wel klaargestoomd om in een scenario om te zetten. (Maar laat het dan alstublieft een betere regisseur dan Deruddere zijn.) Aanrader.
58. The Penelopiad (Margaret Atwood) **
    Lang niet zo goed als Wintersons Weight. Er wordt teveel verondersteld; Atwood wil aan de Odyssee vanuit Penelope’s standunt weergeven, maar slaagt er niet in dit thema naar behoren uit te werekn. Ze laat zich teveel bevatten in het keurslijf van de mythe. Een gemiste kans!
59. Bankvlees (Jan Van Loy) **(*)
    Veel meer pretentie dan Brijs. Van Loy zweeft ergens tussen Brusselmans en Verbeke, maar neigt teveel naar Brusselmans. Overigens, waar gaat dit boek eigenlijk over? De thematiek en het opzet doet mij nog het meeste denken aan The Edukators (bespreking). Aan de samenleving valt niet te ontsnappen, lijkt de boodschap. We are the Borg. Resistance is futile. You will be assimilated. Hm. Ik stel het misschien wat te negatief voor, maar een echte hoogvlieger is dit toch niet.

Zie ook vorige maand:

* te vermijden / ** genietbaar / *** onderhoudend / **** aanrader // ***** onmisbaar

Waarbij de vijf sterren slechts uitzonderlijk worden gegeven; de eigenlijke rating is dus een score van 1 tot 4.

49. Lunar Park (Bret Easton Ellis) ***
50. Dood van een soldaat (Johanna Spaey) *
    Een ‘literaire thriller’ *shudder*; het epitheton alleen al laat het ergste vermoeden –en dan mag het nog door de uitgever zijn opgedrongen. Een thriller is het niet, in het beste geval misschien een whodunit; en literair is het al helemaal een mislukking (Gehoord tijdens het interview met Spaey in Titaantjes: Als je misdaadroman op je boek zet dan verkoopt het; met literatuur erop niet.). Twee ik-personage worden afgewisseld zonder enige aanleiding of waarschuwing, waardoor er bij de lezer nodeloos verwarring optreedt. De stijl is belabberd, de stijlfiguren verschrikkelijk ver gezocht, of net clichématig uitgewerkt. En dan de namen van de personages: Guy Van De Cauter (Guy Van Cauteren); Julien De Wever (Julien Weverbergh); dokter Martens (Dr. Martens); etc. Er worden betere opstellen in het derde middelbaar geschreven. Bah.
51. Weight (Jeanette Winterson) ****
    Dit boekje had ik oorspronkelijk gekocht voor de prachtige vormgeving. Gezet in een sobere Van Dijck (met échte italic), met subtiel gebruik van rood en een evenwichtige bladspiegel, kón ik dit boekje gewoon niet laten liggen. Het begin van het verhaal stond mij niet echt aan –oh nee, toch weer niet een mythe getransponeerd naar een hedendaagse setting– maar ik bleek het geheel bij het verkeerde eind te hebben. En hoe. Winterson vertelt het verhaal van Atlas en Heracles (Hercules) op een zeer realistische manier, waarbij ze erin slaagt persoonlijke gegevens in het verhaal te verwerken, zonder dat het er met de haren lijkt bijgesleurd. Het is een heel spontaan en vlot boek, dat je in ruk uitleest, en je verblijd achterlaat. Verblijd, omdat dit verhaal, dit boek, langs alle kanten en in alle details juist zit. Structureel, verhaaltechnisch, typografisch, het klopt allemaal. Vakmanschap, zoals je het veel te weinig tegenkomt.
52. Het papieren huis (Carlos Maria Dominguez) ***
    Stilistisch mooi boekje, een beetje romantisch, met een ongeloofwaardige ontknoping. Leuke verpozing.
53. Een Goede Dag voor de Ezel (Tim Krabbé) ***
    Zit heel goed ineen, geslaagde uitwerking. Niks op aan te merken. Integendeel: lezen.
54. L’empire des loups (Jean-Christophe Grangé) **(*)
    Een typisch boek voor Grangé: twee uiteenlopende plotlijnen, die vanzelfsprekend samenkomen; en twee totaal verschillende politieinspecteurs die moeten samenwerken. Allemaal zeer gelijkaardig aan de format voor Les Rivières pourpres. Goed om lezen dus, met een verrassende, zij het ietwat abrupte, afloop.
55. Vrije val (Saskia de Coster) *(*)
    Ligt volledig in de lijn van haar tweede boek. Een verschrikkelijk hermetisch, modern, sprookje. Aan mij niet besteed. Tenzij ze voor haar volgende boek eindelijk met iets anders afkomt, was dit mijn tweede en laatste boek van de Coster.

Zie ook vorige maand:

* te vermijden / ** genietbaar / *** onderhoudend / **** aanrader // ***** onmisbaar

Waarbij de vijf sterren slechts uitzonderlijk worden gegeven; de eigenlijke rating is dus een score van 1 tot 4.

47. De Vuurwerkmeester (Chris de Stoop) ****
    Teveel non-fictie; dat was zowat de teneur in de reacties van het panel op Uitgelezen. Waarom moeten al die goeie journalisten toch een roman schrijven, vroeg Jos Geysels zich hardop af. Wel, als ze er allemaal zo een afleveren, dan hoop ik dat er zich nog veel aan wagen. De Stoop schrijft over de teloorgang van een manier van leven en denken, over de verschuiving van ambacht naar consumptie, in de hand gewerkt door de allesverslindende opmars van de industrialisatie. Dat verhaal wordt opgehangen aan een raamwerk van non-fictie, maar op geen enkel moment heeft die wetenschap mij verhinderd van het boek te genieten. Het boek is volgens mij minstens even leesbaar in een (taal)gebied dat niet vertrouwd is met de historische achtergrond, want het blijft in eerste plaats een roman, ipv geschiedschrijving.
48. Fandorin (Boris Akoenin) ***
    Zeer aangenaam om lezen. Een beetje plechtige taal, past bij het onderwerp, de periode, de sfeer, de Russische herkomst. Ik sluit niet uit de rest van de Fandorin boeken (binnenkort) te lezen.

Een nieuwe meme naar aanleiding van De Vergeelde Boekenlegger. En ik dus. Eens zien.

(NG = Niet Gelezen; andere rating zoals bij het maandelijkse boekenoverzicht.)

1. The Little Friend (Donna Tartt) NG
   Fungeert ook bij mij als Groot Koffietafelboek™. Ik heb genoten van The Secret History, Tessa is in TLF begonnen, maar alles wat ik er over hoor, blijft negatief. Unlikely to be read. Not by me, anyway.
2. De Ontdekking Van De Hemel (Harry Mulisch) ****(*)
   Met zeer veel graagte gelezen, toen het boek net gepubliceerd was (ik heb een eerste druk, als ik mij niet vergis). Maar ik was toen jonger, en misschien zou ik er nu anders over oordelen.
3. Lord of the Rings (JRR Tolkien) ****(*)
   The Hobbit gelezen, onder milde druk van Tessa (en Nathalie L.), en daarna de ganse Ringcyclus in minder dan tellen geconsumeerd. Zelfs voor wie niet meteen een fantasy-fan is, blijft dit genieten.
4. De Slinger Van Foucault (Umberto Eco) NG
   Ik heb het wel gekocht, denk ik, naar aanleiding van (8). En eigenlijk heb ik wel zin om het te lezen. Ooit misschien.
5. The Celestine Prophecy (James Redfield) NG
   Staat op het verlangenlijstje. Ooit. Maar ik heb het dus nog niet gekocht (dacht ik), en het fungeert dan ook niet als Boekenlegger.
6. The Satanic Verses (Salman Rushdie)
   Niet geïnteresseerd zelfs. Ik was destijds wars van alles wat gehyped was, en Rushdie voerde zowat die hype-list aan. Domme reden, ik weet het. Het zou mij nu niet meer overkomen, probeer ik mijzelf angstvallig te overtuigen.
7. Max Havelaar (Multatuli) **
   Gelezen tijdens de middelbare-schoolperiode. Tiens, vermoedelijke tijdens dezelfde periode waarin ik Oeroeg (van Hella Haase) heb gelezen. Thematisch gelinked. Not my cup of tea.
8. De Naam Van De Roos (Umberto Eco) ***(*)
   Heerlijke beschrijvingen. Zo lang geleden dat ik het eigenlijk eens zou moeten herlezen. Naar aanleiding daarvan zou ik De Slinger Van Foucault kunnen gekocht hebben.
9. De Avonden (Gerard Reve) NG
   Neenee, toch niet. En ben het ook niet van plan.
10. IM (Connie Palmen) NG
    Big nono. Ik krijg bad vibes van/bij die mevrouw. Irrationeel, maar hey, er zijn schrijvers genoeg.
11. De Asielzoeker (Arnon Grunberg) NG
    Ik denk dat ik Blauwe Maandagen heb gelezen, maar het is mij zeker niet bijgebleven. Ik pas dus voor mr Grunberg.
12. Zen and the Art of Motorcycle Maintenance, Robert Pirsig) ****
    Verschrikkelijk goed. Ik heb het destijds gelezen omdat het zogezegd een gehyped, maar moeilijk leesbaar boek was. Om diezelfde reden heb ik overigens On the Road (Jack Kerouac) gelezen, en Brideshead Revisited (Evelyn Waugh). En vermoedelijk nog wel een paar.
13. Het Bureau (J.J. Voskuil) NG
    Rings a bell, maar dewelke, dat weet ik niet.
14. Wilde Zwanen (Jung Chang) NG
    Tessa heeft het gelezen, ik zal het haar eens vragen.
15. Gewassen Vlees (Thomas Rosenboom) NG
    Geen idee wie of wat. Misschien moeten we maar eens zo’n lijstje opstellen voor het Vlaamsche taalgebied?
16. The Da Vinci Code (Dan Brown) ***(*)
    Gelezen, en met veel plezier, net zoals de rest van Browns boeken overigens. Het is geen Grote Literatuur™, het is bovendien Fictie (leg al die pseudo-wetenschappelijkheid naar u neer), en lees het voor wal het is: aangenaam tijdverdrijf.
17. De Movo Tapes (AFTh) NG
    Ik heb wel De slag om de Blauwbrug (graag) gelezen, en aan de hand daarvan heb ik mij zowat de ganse Tandeloze Tijd-cyclus aangeschaft. Maar ik ben er nog niet aan begonnen. Schande. Denk ik.
18. De Langverwachte (Abdelkader Benali) NG
    Mij geheel onbekend. De man heeft er in 2003 de Libris Literatuur Prijs mee gewonnen.
19. Glamorama (Bret Easton Ellis) NG
    American Psycho was wreed wijs! En Less Than Zero was een goede film (een van de laatste met the Brat Pack). Glamorama heb ik echter niet gelezen, maar Lunar Park wordt voor de volgende Uitgelezen tot mij genomen.
20. Van Oude Menschen, De Dingen (enz) (Couperus) NG
    Maar Tessa wel.

En wat zegt dit nu over mij of over dit lijstje?

Zie ook vorige maand:

* te vermijden / ** genietbaar / *** onderhoudend / **** aanrader // ***** onmisbaar

Waarbij de vijf sterren slechts uitzonderlijk worden gegeven; de eigenlijke rating is dus een score van 1 tot 4.

42. Voortvluchtig (Karin Alvtegen) ***
    Nummer 10 in de reeks ‘Spannende Boeken’ van DM (ik heb besloten ze in omgekeerde volgorde te lezen). Hoewel klassiek en weinig verrassend, leest dit boek als een Vlaamsch Filmpke van weleer. Degelijk en aangenaam.
43. The Runes of the Earth (Stephen Donaldson) **
    Het begint goed, maar voor de rest is het vooral meer van ’t zelfde. Het kwam mij nogal ongeïnspireerd over.
44. Een borrel met Barry (Christophe Vekeman) ****
    Eindelijk nog eens iemand die volzinnen durft schrijven. Heerlijk verhaal, met eenzelfde onwaarschijnlijke samenloop van omstandigheden die we van Paul Auster gewoon zijn (waren). In DM last ik nog: Een goede raad voor wie me wil complimenteren met mijn nieuwe roman: zeg dat je hem in één ruk hebt uitgelezen. Het betekent dat je plezier hebt gehad, dat mijn verhaal onderhoudend is, dat ik je heb geëntertained. Welnu, beste meneer Vekeman, ik heb uw boek in één ruk uitgelezen, en onderhoudend is wel het minste wat je ervan kan zeggen. Ik ga dra uw andere boeken bestellen.
45. The Bourne Ultimatum (Robert Ludlum) ***+
    Ludlum is een verdomd goede schrijver. Ik heb met verschrikkelijk veel plezier de Bourne reeks verslonden, en dit boek zal zeker niet mijn laatste Ludlum geweest zijn. Nu twijfel ik wel of ik Eric Van Lustbaders The Bourne Legacy wel zou aanpakken. Iemand al iets van Van Lustbader gelezen?
46. Een schitterend gebrek (Arthur Japin) **
    Pfff. Interessant gegeven, maar slecht uitgewerkt: de taal is verschrikkelijk Hollands, en zinnen werden kinderachtig kort gehouden. Valt misschien nog het beste te omschrijven als een stationsromannetje waaruit de porno werd geknipt. Of een epoqueroman, wat u verkiest. Geschikt voor een Librisprijs, maar daarmee is dan ook alles gezegd. (Al kan ik mij zeer goed indenken dat dit er bij bepaalde mensen zeer goed ingaat.)