Categorie: leesvoer

solaris

Hah! Ik ben weer content.

Vanochtend op het werk was mijn Amazon UK bestelling toegekomen, met daarin tweemaal Solaris: het boek van Stanislaw Lem, en de film van Andrei Tarkovsky. Onlangs heb ik de film in de versie van Steven Soderbergh gezien, maar ik vond het een beetje idioot om daarover te schrijven voor ik het boek had gelezen en de Tarkovsky film had (her)bekeken (het was al te lang geleden).

Komt goed uit overigens, want ik had gisteren net een ander boek uitgelezen. (Ik had de nieuwe van Kadare klaargelegd, maar die moet dan maar even wachten.)

bestellen

Het boek dat Tessa bij Limerick besteld had, werd voorlopig niet herdrukt. Wel was er een versie beschikbaar met een filmcover, en die kon er waarschijnlijk binnen de week zijn. (My Summer of Love, het debuut van Helen Cross, dat werd verfilmd door Pawel Pawlikowski.)

“En terwijl we toch bezig zijn met bestellen…”, hoorde ik mezelf plots zeggen. Met deze bestelling als resultaat:

  • Miles Davis &Quincy Troupe: Miles, de autobiografie van Miles Davis
  • Jan Van Loy: Alfa Amerika; ik was niet echt onder de indruk van Bankvlees, maar we geven hem een tweede kans.
  • Henk van Woerden: Ultramarijn
  • Tommy Wieringa: Joe Speedboot

Hopelijk zijn er volgende week al een paar binnen, want ik zou ze graag gelezen hebben voor de bekendmaking van de winnaar van de Gouden Uil, op 25 maart. (Deze week begin ik in Zwerm.)

boeken 200601

0 te vermijden / * slecht, maar leesbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch

  1. Tripwire / Lee Child / 1999 / **
    All American Hero, all American trash. Geslaagde ontspanningslectuur.
  2. Land in zicht / Thomas Siffer / 2005 / ***
    Ik geef toe, ik heb het boek niet gelezen. Hooguit heb ik er wat in gebladerd en bepaalde passages eruit geplukt. Meer hoefde ook niet want gedurende zo’n drie jaar heb ik trouw het verslag van Thomas en Els en Luna (na al die tijd mag ik hen wel met hun voornaam aanspreken) gevolgd. Soms was het gewoon leuk om lezen, soms was het buitengewoon spannend, maar nergens ging het vervelen. De site is nu off-line, en dat vind ik eigenlijk wel jammer, want ik denk niet dat het iemand zou verhinderd hebben het boek te kopen. In elk geval, nog geen 20 EUR voor drie jaar boeiende lectuur vond ik een koopje. Wie van reisverhalen houdt, hoeft niet te twijfelen.
  3. Reus / Annelies Verbeke / 2006 / *(*)
    Zucht. Het debuut was beter. (Mag ik er nu over zwijgen?) Het boek bestaat uit twee delen; deel 1 is zeer genietbaar, maar deel 2 ontspoort geheel. Het is het soort literatuur dat je verwacht van meisjes die pas hun studies Germaanse aan de universiteit hebben aangevangen, en voor wie plots een hele wereld van volwassenheid is opengegaan. De beschrijving van de complexiteit die zulks met zich meebrengt, en de emotionele ontwikkeling, is nog de meest positieve manier waarop je dit boek kan benaderen. Of laat het mij zo stellen: had Verbeke met dit boek gedebuteerd, dan had niemand van haar gehoord. De druk van het succes, overhyped, toedekken met de mantel der liefde, en al die andere clichés die ik zal nalaten te vermelden.
  4. Weerloos / Luc Deflo / 2005 / *(*)
    Pretentieloze ontspanning. Zie ook deze bespreking.
  5. Twee levens. Een kerstnovelle / Stefan Brijs / 2001 / ***
    116 pagina’s, die dankzij de wel erg dunne bladspiegel en dubbele interlinie gemakkelijk tot 40 normale pagina’s kunnen gecomprimeerd worden. Ik ben er nog niet uit in hoeverre het eerste leven belangrijk was voor de appreciatie van het tweede, maar van het tweede verhaal kreeg ik alvast kippenvel (en dan bedoel ik dat niet op een angstwekkende manier). Zeker geen miskoop.

(boeken vorige maand)

weerloos

Weerloos, zo heet het meest recente boek van Luc Deflo. Ik heb het gekocht omdat ik naast de Engelstalige pulp ook best eens wat meer Nederlandstalige nonsens wou lezen, en zie, ik werd op mijn wenken bediend.

Want Deflo gaat het soms wel heel ver zoeken in zijn beschrijvingen (leuk, maar toch):

Het misprijzen droop van die woorden als vet van een verzadigde oliebol. [p. 20]

…of metaforen (de GSM is een…):

De Decker wist niet wat te zeggen. Zijn kwelduivel van de moderne mens rinkelde. [p. 225]

…of eufemismen (dit is Deflo’s beschrijving van seks; ik kwam niet meer bij):

Wietske piepte.

De Perzische kattin zat treurig voor de slaapkamerdeur van haar baasje, zich ervan bewust dat er poezen waren die het veel beter hadden dan zijzelf. Dat kon ze afleiden uit het gelukzalige gekreun achter de deur, waaraan ze met haar scherpe nagels zou blijven krabben totdat ze door het hout heen was. [p. 240]

Maar Weerloos is een best onderhoudende roman, en bevat de nodige elementen om er vaak dik de spanning in te houden. Het is bovendien veel minder pretentieus dan Johanna Spaeys onzinnige debuut, en draait met veel plezier mee op de dolle marketingmolen. Misschien lees ik het tweede deel van deze nieuwe reeks (Cel 5) ook nog wel.

van kaf en koren: boeken

Gezien ik sedert een jaar met de trein tussen Gent en Brussel spoor, heb ik terug voldoende tijd om boeken te lezen. De weerslag daarvan was reeds te vinden in de maandelijkse overzichtjes, en in 2005 hebben we genoeg stof doorgenomen om een heuse top 10 voor te stellen. En er zijn opvallend veel nederlandstalige boeken bij.

  1. De schaduw van de wind (Carlos Ruiz Zafon)
  2. De Vuurwerkmeester (Chris de Stoop)
  3. The Line of Beauty (Alan Hollinghurst)
  4. De engelenmaker (Stefan Brijs)
  5. Een borrel met Barry (Christophe Vekeman)

Had ik het niet over een top 10? Jawel. Maar 10 is te ruim; bij 5 moet je echt kiezen. Deze hebben het dus (net) niet gehaald, maar blijven meer dan de moeite van het lezen waard: Blanco (Peter Terrin), De hydrograaf (Allard Schröder), J’abandonne (Philippe Claudel), Lucht (Bart Koubaa), The Brooklyn Follies (Paul Auster), The Final Solution (Michael Chabon)

Absolute afraders, versie 2005, zijn: Imprimatur van Rita Monaldi & Francesco P. Sorti (verschrikkelijk slechte taal); Last Witness van Jilliane Hoffman (slechter dan haar debuut); De Zahir van Paulo Coelho (saaiste boek van 2005); maar de kroon wordt gespannen door Johanna Spaey met Dood van een soldaat: een pretentieuze mislukking van de bovenste plank.

Met groot verlangen wordt in 2006 uitgekeken naar: Reus (Annelies Verbeke), Jpod (Douglas Coupland), en in zekere mate ook The Yiddish Policemen’s Union (Michael Chabon) en Eeuwige Roem (Saskia de Coster). Maar mogen er binnenkort reeds aan geloven: Saturday (Ian McEwan), Anansi Boys (Neil Gaiman), The Plot Against America (Philip Roth), Les ames grises (Philippe Claudel), en Zwerm (Peter Verhelst). Niet noodzakelijk in die volgorde.

boeken 200512

Zie ook vorige maand:

* te vermijden / ** genietbaar / *** onderhoudend / **** aanrader // ***** onmisbaar

Waarbij de vijf sterren slechts uitzonderlijk worden gegeven; de eigenlijke rating is dus een score van 1 tot 4.

  1. The Brooklyn Follies (Paul Auster) ****
    Schitterend. I was looking for a quiet place to die. Someone recommended Brooklyn, and so the next morning I traveled down there from Westchester to scope out the terrain. Totdaar de twee openingszinnen. (Nee dit is geen boek over dood of euthanasie, het heeft er in de verste verte niks mee te maken.) Auster schrijft een heerlijk, typisch Amerikaans, proza, gedreven, fast paced, op het tempo van een goede road movie (ook al zo typisch Amerikaans).
  2. De engelenmaker (Stefan Brijs) ***(*)
    Een recensent schreef dat het enige wat aan dit boek ontbrak, een lezer was. Zo ver zou ik het niet drijven, maar vast staat dat dit één van de betere (nederlandstalige) boeken van 2005 is. Pretentieloos (itt Spaey, Grunberg, etc), leest heel vlot, en lijkt wel klaargestoomd om in een scenario om te zetten. (Maar laat het dan alstublieft een betere regisseur dan Deruddere zijn.) Aanrader.
  3. The Penelopiad (Margaret Atwood) **
    Lang niet zo goed als Wintersons Weight. Er wordt teveel verondersteld; Atwood wil aan de Odyssee vanuit Penelope’s standunt weergeven, maar slaagt er niet in dit thema naar behoren uit te werekn. Ze laat zich teveel bevatten in het keurslijf van de mythe. Een gemiste kans!
  4. Bankvlees (Jan Van Loy) **(*)
    Veel meer pretentie dan Brijs. Van Loy zweeft ergens tussen Brusselmans en Verbeke, maar neigt teveel naar Brusselmans. Overigens, waar gaat dit boek eigenlijk over? De thematiek en het opzet doet mij nog het meeste denken aan The Edukators (bespreking). Aan de samenleving valt niet te ontsnappen, lijkt de boodschap. We are the Borg. Resistance is futile. You will be assimilated. Hm. Ik stel het misschien wat te negatief voor, maar een echte hoogvlieger is dit toch niet.

boekenbeurs blijft in a’pen

Het was een scheet in een fles: Boekenbeurs blijft minstens nog een jaar in Antwerpen, zo werd vandaag ergens op de cultuurpagina’s van DS weggemoffeld. De Boekenbeurs komt dan toch niet naar Gent?

Volgende week praat Joris [Geert Joris, directeur boek.be] met het Gentse statdsbestuur, al lijkt dat eerder een stok achter de deur voor Antwerpen. “Au fond willen we in Antwerpen blijven,” verduidelijkt Joris. “Maar we willen het Gentse alternatief toch goed uitwerken.”

Dan hopen we toch maar dat Sas Van Rouveroij (Gentse Schepen van Cultuur) eerst opnieuw om duidelijkheid vraagt (Gent wil geen opbod, DS 18-11-2005).

“Ik denk niet dat er een vrije markt bestaat waarop dit soort cultuurevenementen kan gaan shoppen”, zegt Van Rouveroij. “Als we de concurrentie tussen de steden laten spelen, dan zal het de steden veel geld kosten. Het zal de evenementen op de lange termijn ook niet ten goede komen. Het vorige bestuur van Boek.be is al eens met mij komen praten, in 2001 was dat. Toen kreeg ik duidelijk het gevoel dat ze mij een dossier wilden laten opstellen waarmee ze Antwerpen op kosten konden jagen. Daar dans ik niet in mee.”

De bevoegdheden van Philip Heylen (de Antwerpse Schepen van Cultuur) zijn beperkt, aldus Joris. Er zijn wel plannen om het beursgebouw uit te breiden, het openbaar vervoer en de parkeergelegenheid te verbeteren, maar er zijn geen garanties van het Antwerpse stadsbestuur.

“Het water tussen ons is niet erg diep, maar ik wil mij niet laden afleiden door beloftes zolang er niets op papier staat,” zegt Geert Joris, de voorzitter van Boek.be. “Als Antwerpen volgend najaar een nieuwe schepen van Cultuur krijgt die de boekenbeurs niet gunstig gezind is, en ik heb niets op paier, dan zijn we terug naar af.”

M.a.w. de kat wordt nog even uit de boom gekeken. Niets nieuws onder de zon, want de laatste jaren is er telkens opnieuw heisa over de tekortkomingen van het gebouw waarin jaarlijks de Boekenbeurs plaatsvindt. Dat gaat dan gepaard met de nodige dreigementen over een herlocalisering van het evenment, maar au fond blijft de Boekenbeurs waar ze is, en blijft het probleem onopgelost.

Van uitstel komt afstel, zegt ons moeder altijd.

Uitgelezen, jg 3, afl. 3: ‘De Russen!’

Is het al december? Vanavond heeft in de Balzaal van de Vooruit de derde aflevering van de derde jaargang van Uitgelezen plaats, met als thema ‘De Russen!‘

U mag zich weer verwachten aan een totaalspektakel van muziek, woord en beeld, in goede banen geleid door Fien Sabbe. De vaste panelleden Anna Luyten en Jos Geysels krijgen het gezelschap van Arne Sierens, theatermaker (o.a. DAS Theater), en Maja Wolny, drijvende kracht achter Post Viadrina (het cultuurhuis voor Oost-Europa in de Kortrijksepoortstraat). Ze bespreken de boeken van Vladimir Makanin (Underground), Dmitri Bakin (Redenen om te leven) en Victoria Platova (Doopvont van de duivel), en geven –na een korte pauze– nog enkele leestips toe.

Tijdens de pauze kunt u overigens genieten van de cartoons van ZAK en de beelden van DM-fotograaf Gert Jochems; Bent Van Looy (Das Pop) is DJ en tevens de Herlezer van dienst –al blijft het onderwerp nog even geheim. (De vorige ‘Herlezing’ kan u overigens nog steeds on-line beluisteren.)

Er zijn (zoals steeds) weer boeken te winnen, en een en ander wordt opgeluisterd met live muziek van het Russische trio Zolotoj Pljus. Met al die Russen kan het bovendien moeilijk anders, of deze Uitgelezen fungeert meteen als afsluiter van het Russische geïnspireerde Progress festival. Gaat dat zien!

Uitgelezen, met als thema “De Russen!”, vanavond, 6 december om 20u in de Balzaal van de Vooruit. Toegang gratis!

(Deze entry is ook terug te vinden op gent.blogt Helaas kan ik er zelf niet bij zijn, vanavond, al keek ik uit naar de performance van Bent Van Looy, die mij vorig seizoen heel positief wist te verrassen.)

boeken 200511

Zie ook vorige maand:

* te vermijden / ** genietbaar / *** onderhoudend / **** aanrader // ***** onmisbaar

Waarbij de vijf sterren slechts uitzonderlijk worden gegeven; de eigenlijke rating is dus een score van 1 tot 4.

  1. Lunar Park (Bret Easton Ellis) ***
  2. Dood van een soldaat (Johanna Spaey) *
    Een ‘literaire thriller’ *shudder*; het epitheton alleen al laat het ergste vermoeden –en dan mag het nog door de uitgever zijn opgedrongen. Een thriller is het niet, in het beste geval misschien een whodunit; en literair is het al helemaal een mislukking (Gehoord tijdens het interview met Spaey in Titaantjes: Als je misdaadroman op je boek zet dan verkoopt het; met literatuur erop niet.). Twee ik-personage worden afgewisseld zonder enige aanleiding of waarschuwing, waardoor er bij de lezer nodeloos verwarring optreedt. De stijl is belabberd, de stijlfiguren verschrikkelijk ver gezocht, of net clichématig uitgewerkt. En dan de namen van de personages: Guy Van De Cauter (Guy Van Cauteren); Julien De Wever (Julien Weverbergh); dokter Martens (Dr. Martens); etc. Er worden betere opstellen in het derde middelbaar geschreven. Bah.
  3. Weight (Jeanette Winterson) ****
    Dit boekje had ik oorspronkelijk gekocht voor de prachtige vormgeving. Gezet in een sobere Van Dijck (met échte italic), met subtiel gebruik van rood en een evenwichtige bladspiegel, kón ik dit boekje gewoon niet laten liggen. Het begin van het verhaal stond mij niet echt aan –oh nee, toch weer niet een mythe getransponeerd naar een hedendaagse setting– maar ik bleek het geheel bij het verkeerde eind te hebben. En hoe. Winterson vertelt het verhaal van Atlas en Heracles (Hercules) op een zeer realistische manier, waarbij ze erin slaagt persoonlijke gegevens in het verhaal te verwerken, zonder dat het er met de haren lijkt bijgesleurd. Het is een heel spontaan en vlot boek, dat je in ruk uitleest, en je verblijd achterlaat. Verblijd, omdat dit verhaal, dit boek, langs alle kanten en in alle details juist zit. Structureel, verhaaltechnisch, typografisch, het klopt allemaal. Vakmanschap, zoals je het veel te weinig tegenkomt.
  4. Het papieren huis (Carlos Maria Dominguez) ***
    Stilistisch mooi boekje, een beetje romantisch, met een ongeloofwaardige ontknoping. Leuke verpozing.
  5. Een Goede Dag voor de Ezel (Tim Krabbé) ***
    Zit heel goed ineen, geslaagde uitwerking. Niks op aan te merken. Integendeel: lezen.
  6. L’empire des loups (Jean-Christophe Grangé) **(*)
    Een typisch boek voor Grangé: twee uiteenlopende plotlijnen, die vanzelfsprekend samenkomen; en twee totaal verschillende politieinspecteurs die moeten samenwerken. Allemaal zeer gelijkaardig aan de format voor Les Rivières pourpres. Goed om lezen dus, met een verrassende, zij het ietwat abrupte, afloop.
  7. Vrije val (Saskia de Coster) *(*)
    Ligt volledig in de lijn van haar tweede boek. Een verschrikkelijk hermetisch, modern, sprookje. Aan mij niet besteed. Tenzij ze voor haar volgende boek eindelijk met iets anders afkomt, was dit mijn tweede en laatste boek van de Coster.