Macho Huug heeft 7, waarschijnlijk daarom dat hij mij deze ochtend bijna omver fietste! Ik heb 0, t.t.z. perfect color vision
. Benieuwd wat dat bij Tessa zal geven –gezien onze nogal uiteenliggende kleurinterpretaties (“’t is blauw zeg ik u” — “nee ’t is groen!”) Wel, ik had al mijn kleuren(gradaties) in de correcte volgorde.
Ook eens proberen? Doe de FM 100 Hue Test
Daarnet ging radio1 hier loeihard in de ontbijtkamer.
“’t Is Blondie!”
…
“Nee. Nee! Wacht… ’t is Kim Wilde!”
…
“Nee, toch Blondie!”
The Shirts, dames en heren, The Shirts!
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=bgAUEr-l7fA&hl=en&fs=1]
Fan.tas.tisch!
“Of ik al veel nominaties heb”, vraagt de dokter langs haar neus weg. Nadat ze eerst verbouwereerd heeft uitgeroepen: “maar allez, dat kan toch niet, nu heeft er mij nog iemand genomineerd!” En ze is echt verbaasd (én verheugd), zo merk ik.
“Twee,” antwoord ik, “één van Peter en één van Isabel, waar we overigens alletwee worden vermeld. Allez, ik zal er ook iets over schrijven.”
Het is leuk om zo’n prijzen te krijgen, maar ik ben altijd bang om ze zelf uit te delen. Ik volg namelijk redelijk wat mensen, en zoals Patricia schrijft: kiezen is verliezen. Als ik u niet vermeld, dan is dat niet (noodzakelijk) omdat ik u niet lees of –erger– niet op prijs zou stellen. Ik tracht wél even voor de minder voor de hand liggende blogs te gaan –wat in mijn geval meteen al iedereen van Het Project uitsluit. Ha! –daar heb ik mij in één klap gemakkelijk vanaf gemaakt.
In alfabetische volgorde:
Tsja Dieter, het zijn allemaal vrouwen in wiens gezelschap ge verkeert –en het was absoluut niet gemakkelijk om te kiezen. Jawel, u hoorde er eigenlijk bij. Jaja, u daar.
(Oh, en niemand hierboven hoeft zich verplicht te voelen om zelf zo’n lijstje op te maken.)
Zelfs in Seattle is er geen ontsnappen aan het Eurovisie Songfestival, dank zij intrepid Stranger European Bureau reporter, Griet Verlinde
. Eurovision 2008 Party! Let’s make it happen Seattle!, zo bloklettert Slog.
You can read Griet’s great reviews with her years of insight and wit by going to this special Eurovision link.
Who will win? Will it be the Russian with the mullet? Will it be the sassy Grecian goddess with her bevy of gay guys shaking their booties behind her? Will it be the Pirates? Will Serbia take the title for the second year in a row? Or will a puppet of a squawking turkey from Ireland take it all?!?!?!
OMG! I can’t wait to find out!
The final is on Friday the 24th on BBC 1. Is there a bar in town that can get that on satellite? Is there one willing to host this? Will we be able to watch Terry Wogan in his amazing wig being cunning as ever as he introduces each act?
C’mon Seattle! Let’s party Eurovision-style!
Zijn ze in België ook stilletjesaan weer eurovisiezot aan het worden?
Verschrikkelijk, die Mike Stacey. Ge kunt zijn flickr account niet op, of hij heeft alweer een prachtige foto geüpload.
Het is gewoon fantastisch hoe hij zo’n schitterende kleurengradaties kan vastleggen: voldoende kleur, maar niet overgesatureerd; voldoende discreet, maar niet “plattekes“. Hij werkt op large format –vanzelfsprekend– maar dat uit zich niet op internet; ik ben benieuwd wat dat geeft op print. En hij gebruikt Portra NC.
En dan heb ik onlangs deze mens (her)ontdekt, Gregory Crewdson (ik denk ergens via een link op flickr ook), en dan blijken al zijn foto’s minutieus in scène gezet. Hij doet er maanden over om zijn foto te concipiëren. Ook al gemaakt met een large format view camera (hij staat met een 10×8 op zijn wikipedia foto, geloof ik).
Wat voor een fantastische details moet dat niet geven op zo’n grote print. (En hoeveel moet dat allemaal niet kosten.)
Mijn computer vraagt om zich te laten herstarten. Apple update heeft Safari 3.1.1 in de gaten gekregen, en vraagt na installatie daarvan om een restart. Geen enkel probleem, behalve dat ik hier al een halve week een aantal browser vensters open heb, van zaken die ik dringen verder moet bekijken. Dringend is heel relatief.
Maar kijk, dit weekend vroeg Els om wat linkliefde te verspreiden, en dan kan ik bij deze meteen het nuttige aan het aangename paren.
If someone has done something already, I do not see why someone else shouldn’t be allowed to use the same technique.Kijk vooral naar de voorbeelden.
Ziezo, u kan meteen uw ochtend weer vullen –indien niet nuttig, dan toch aangenaam. Ik geef ondertussen mijn computer haar zin. (Haar, jawel: alleen vrouwen zijn toch zo… zo… persistent?)
Gisterenochtend stond de bel hier niet stil. ’t Is te zeggen, er werden wel zeker twee pakjes afgeleverd.
Eerst kwam de post langs, met een langverwachte bestelling van amazon.fr (langverwacht, omdat ik er al twee maanden over aan ’t twijfelen was). De Préludes van Chopin, door Alaxandre Tharaud (ik ben fan van Tharaud); Seventh Tree van Goldfrapp; het debuutalbum van Au Revoir Simone; en Angle Mort, het enige boek uit de collectie KSTR (van Casterman) dat nog in mijn verzameling ontbrak. Al had ik amper de tijd om mijn nieuwe aanwinsten te bepotelen en in mijn pedia’s in te geven, want daar werd opnieuw aangebeld.
Een verjaardagcadeautje. En niet eens voor mijn eigen verjaardag. Op 4 maart werd eigenwys twee jaar oud, en ik denk dat ik Julie en Frederik al heel die tijd volg (langer zelfs). Wie verjaardagswensen achterliet, zou een mooi geschenkje toegestuurd krijgen. Het mijne werd gisteren door Frederik persoonlijk bezorgd. (En met een paaskuikentje erbij voor de gelegenheid.)
K-do nummer 1 is een geheel zelfgemaakte en gepersonaliseerde pannenlap. Het ziet er niet alleen goed uit, het zit ook degelijk in elkaar, kan ik u verzekeren. Het plooit in twee, met twee gleufjes aan de buitenzijde om eventueel uw vingers in te steken –misschien zal ik ze nu niet meer verbranden aan mijn broodvorm. Wreed bedankt!
(Binnenkort een eigen winkel op etsy, Julie?)
“Ge ziet mij niet graag,” klinkt het met een zucht.
“Hoezo ik zie u niet graag? Ge zijt het licht in mijn ogen, de ruis in mijn hart, de lucht in mijn longen.”
Een diepe zucht weerklinkt. “Maar ge zégt dat nooit.”
“Ik zeg het nu toch?”
“Maar ik wil dat ge dat uit uzelf zegt, en niet omdat ik het u vraag.”
Bovenstaand scenario werd vroeger met gretigheid gecatalogeerd onder mannelijk onbegrip, maar ondertussen zijn de actanten onderling uitwisselbaar geworden. Mja, ik neem het misschien wat te serieus op, dat onderwerp, maar de boutades kloppen gewoon niet (meer). En dan kan ik er mij ook niet genoeg in inleven om er iets interessants over te schrijven.
Lees meer wijvenblogs tijdens de wijvenweek.
(Leica M6 TTL, Leica 50mm f/2 Summicron-M, Kodak 400NC, 400ASA)
Wij hebben het heel gemakkelijk. We hebben ons nog nooit zorgen moeten maken om ons kind: hij is gezond, hij is (heel) verstandig (97,4% had hij op zijn paasrapport) en sociaal, leest graag boeken, kijkt met mate naar tv, lust geen frisdrank, en luistert (meestal) goed naar zijn (soms te) strenge vader. Geen nood, de puberteit nadert met rasse schreden.
Het is moeilijker voor een man. Bij een vrouw groeit zo’n kind negen maanden in de buik, en –los van de fysieke ongemakken die ik niet kan beginnen van mij voor te stellen– daardoor is dat kind negen maanden eerder een realiteit. Henri was er voor mij pas toen hij uit die buik werd geperst, en de band die ik met hem kreeg nam evenredig toe met de interactiviteit die ik met mijn zoon kon ervaren. Terwijl de dokter van wacht was, nam ik hem mee naar de uithoeken van het land (de zoo, de zee, Bokrijk) en daarbuiten (Cap Gris Nez). En vanaf het enigszins kon, pastte ik mijn werkuren aan zodat ik hem ’s avonds van school kon halen.
Een kind gooit uw hele leven overhoop, en er is niets wat u daarop voorbereidt. Het is gewoon een deel van uzelf, uw vlees en bloed, en de band die ge daarmee hebt is niet onder woorden te brengen. Dat klinkt als het cliché, maar wie kinderen heeft, weet dat het volledig naar waarheid is.
En ik had het voor niets ter wereld willen missen.
Lees meer wijvenblogs tijdens de wijvenweek.
“Mijn beste koop dit jaar,” vertelde ik Tessa toen de drang naar eindejaarslijstjes dichterbij begon te komen, “is dit paar handschoenen.” Triomfantelijk stak ik mijn afwashandschoenen –compleet met één of ander huidverzorgend poeder erin– in de lucht. Huishouden heeft wel iets, denk ik, als ik leuke klusjes mag opknappen.
Afwassen is geen leuk klusje, ook al helpen die handschoenen echt. De afwas blijft dan ook meestal de ganse dag staan, tot de dokterstaken zijn vervuld, het avondeten op is, en Henri de borden naar de afwasbak draagt. Terwijl ik dé handschoenen aantrek (assume the position, dacht ik er al vaak bij) durf ik dan wel eens Tante Sidonia te coveren, en op de (zeldzame) beste momenten staan we dan met ons drieën aan die afwasbak: ik met mijn handschoenen in het (te) hete water, en Henri en Tessa klaar met de handdoek.
Koken is wél een leuk klusje, van koekjes over brood tot avondmaal, van eenvoudig (een verse maaltijd klaar op een kwartier –dat kan best hoor) tot complex (drie dagen koken voor één maaltijd). Koken is een alfawetenschap: op verstand gebaseerd, maar door het hart gedragen, en diep geworteld in de praktijk.
Dinsdag is inkoopdag. Dat is niet geheel arbitrair gekozen, omdat op die dag ons bio fruitabonnement bij het afhaalpunt beschikbaar is. En het afhaalpunt, dat is onze buurtslager, en dat is meteen het eindpunt van mijn ronde. Gewapend met een boodschappentas op wieltjes vertrek ik naar de Limerick (voor een portie boeken), via Vitamientje (voor een portie groenten en fruit), naar Bernard, onze slager. Het grootwarenhuis tracht ik te vermijden, al moet ik er tweewekelijks heen voor de non-food (en cola light en melk en cornflakes en nutella chocopasta en boter en gist en olijfolie).
Er is ook nog kuisdag en wasdag (en die vallen samen); dat eerste wordt gedelegeerd, het tweede doe ik zelf; er is ook strijkdag, en ook dat wordt gedelegeerd. Goed huishouden is een managementsfunctie, en de belangrijkste kunde van een manager is delegeren. Want ik moet ook lopen en lezen en schrijven en concerten meepikken en foto’s maken-en-verwerken en leute maken met de mensen van Het Project.
Och dat huishouden, ik sta er niet echt bij stil. Het draait, maar geheel onbewust en zonder intentie.
Lees meer wijvenblogs tijdens de wijvenweek.