Auteur: bruno

spinrag

Spinrag, het muziekfestival voor al wie vijf jaar of ouder is, vond dit weekend plaats in De Bijloke (een organisatie is van musica, drukte een van de medewerkers mij op het hart). In de concertzaal, de kapel, op het mezzanine en tot op de parking toe, vonden telkens korte evenementen plaats. Gericht op een (heel) jong publiek, wat niet meteen betekende dat de muziek licht verteerbaar was. Een kort overzicht.

Fliodan op het mezzanine: 6 jongeren (die elkaar overigens hadden leren kennen op een musica-stage), met accordeon, cello, dwarsfluit, piano, viool, en stem, brachten catchy, dansbare muziek (swingende kids alom), het beste vergelijkbaar met de muziek van Michael Nyman, Yann Tiersen (van de soundtrack van Amélie Poulin) of DAAU. Zeer geslaagd, en in idool zou het zeker heten dat ze een schone toekomst tegemoet gaan. De stem van de zangeres kwam helaas net niet boven de instrumenten uit, maar dat mocht voor de kinderen alvast de pret niet bederven.

Itizzz… some sing, waarmee het grootste publiek werd bereikt. Een voorstelling van Bernard Massuir, die, met als enige instrument zijn stem (en een ukelele), jazz standards en herkenbare melodieën bracht. Niet te onderschatten wat die man met zijn stem kan aanvangen, en hoe hij zelfs de meeste stroeve mensen in zijn doelpubliek mee aan het zingen kon krijgen. (Al goed, met misschien een uitzondering niet te nauw genomen –ik kon moeilijk de zaal laten leeglopen. Sommige mensen houden hun zangtalent nu eenmaal beter binnen de muren van de badkamer.)

De beste tijd om te vliegen, een voorstelling van Walpurgis, in regie van Judith Vindevogel en o.l.v. Filip Rathé. Niet meteen evidente muziek: Gyorgi Ligeti, Gillian Whitehead en een creatie van Bart Vanhecke. Verhaaltjes over vogels, vliegen en vleugels, voor +6-jarigen (jammer dat men zich niet aan die vereiste hield). Bovendien was de kapel ook niet meteen de meest kindvriendelijke plaats, gezien de uitnodigend klepperende patersbankjes en de vervelende akoestiek. Los daarvan een zeer geslaagde uitvoering.

Her en der stonden ook nog klankinstallaties verspreid, en op de parking stond een kouwe kermis: omgebouwde koelkasten, waar je je hoofd diende in te steken, om een minitheater, een fietstocht of flamencodanseresjes te kunnen zien. 13 koelkasten volstonden voor een hele kermis vol spektakel. (Ik werd er bijna doofgerinkeld.)

Och, en als ik op mijn eigen zoontje mag afgaan, was het voor de kinderen wreed genieten. En dat was toch het doel van de uitstap.

(Deze entry is ook terug te vinden op gent.blogt)

gedeeld

Een tijdje geleden (erm wacht: nog geen week geleden) had ik nog een lijstje met te testen dingetjes. Ondertussen heb ik Transmit 3 rap een getest, en toch maar besloten dat het voorlopig niet de moeite is om te upgraden (zo verschrikkelijk vaak gebruik ik FTP nu ook weer niet van thuis).

Zonet heb ik echter Synergy geïstalleerd op zowel PC als Mac:

Synergy
lets you easily share a single mouse and keyboard between multiple
computers with different operating systems, each with its own display,
without special hardware. It’s intended for users with multiple
computers on their desk since each system uses its own monitor(s).

En het installeert in (bijna) letterlijk twee seconden, gewoon een kwestie van de (korte) instructies in de handleiding even te volgen, en voila. Geen gepruts meer met toestellen, switchboards of virtuele desktops: gewoon de muis links, rechts, boven of onder bewegen (naar gelang de positie van uw schermen).

Links mijn mac, rechts de windows computer; twee schermen, één toetsenbord, één muis. Een gemak.

(En ja, de hotspots in de hoeken van het scherm blijven gewoon werken. Downloaden doe je alhier.)

een drukte van jewelste

De ganse dag al op stap. Vanochtend rap wat in ’t stad doorgebracht, en de ganse namiddag op Spinrag in de Bijloke (misschien kan ik straks mijn eerste entry plaatsen).

(Toen ik foto’s aan ’t pakken was, kwam er al gauw iemand van de organisatie langs om zich ervan te vergewissen dat meneer de journalist vooral niet zou vergeten ook musica in zijn verslag te vermelden. *grijns*)

Rap eten, en dan even rap weg naar Flanders Expo voor Disney on Ice (een tweede verslagje)? Rap, want met het openbaar vervoer, dat niet zulke snelheden kan worden aangewreven. Het openbaar vervoer, want de batterij van de voiture is plat (omdat we er in geen drie weken mee hebben gereden). Rap, want ’t begint daar om 19u30 en ’t is al 17u30. Hm.

cool: een issn

hoe geraak je aan zo’n stoer ISSN-nummer + barcode vraagt Kristof in de feedback bij de vorige entry.

Er zijn twee delen aan uw vraag:

1. Hoe krijg je een ISSN nr

Wreed simpel: ge stort 250 EUR op mijn rekening, met nr… erm wacht, nee. ISSN-nummers voor tijdschriften (al dan niet electronisch) kunnen worden aanvraagd via de Koninklijke Bibliotheek in Brussel. Info via issn [at] kbr [punt] be [via].

Bereid u maar al voor op het verstrekken van de volgende gegevens ivm uw ’tijdschrift’:

  • beginjaar
  • periodiciteit
  • adres verantwoordelijke uitgever
  • inhoud (voor toekenning UDC-nummer)

2. Hoe krijg je de barcode erbij?

De barcode is eigenlijk een EAN 13 code, en bestaat uit 5 stukjes:

  1. De eerste drie cijfertjes zijn het EAN prefix voor ISSN, en is voor elk ISSN 977
  2. Gevolgd door de eerste 7 cijfers van het ISSN nr (ofte alle cijfers, behalve het laatste, waarbij dient opgemerkt dat het laatste geen cijfer hoeft te zijn, maar ook een X kan zijn)
  3. De volgende twee cijfers zijn de prijscode.
  4. Het laatste cijfer is het EAN controlegetal.
  5. Het laatste deel staat afzonderlijk, en is het volgnummer (bvb 03 voor het maartnummer van een maandelijks verschijnende uitgave).

Voor item nr 4, het EAN check nr, dien je aan het rekenen te slaan, vertrekken van de gekende cijfers. Gebruiken we als voorbeeld even mijn ISSN (1781-4243), dan voegen we daaraan de EAN prefix toe, en de prijscode: 977178142400 (vergeet niet het laatste teken van het ISSN te laten vallen). Nu kunnen we verder:

  1. Vertrekkende van het tweede cijfer, tel je alle cijfers op een even plaats op (7+1+8+4+4+0 = 24)
  2. Vermenigvuldig dat getal maal drie (3×24 = 72)
  3. Vertrekkende van het cijfer in de eerste positie, tel je alle cijfers op een oneven plaats op (9+7+7+1+2+0 = 26)
  4. Tel de getallen, bekomen in (2) en (3) bij elkaar op (72+26 = 98)
  5. Het controlegetal verkrijg je nu door het getal, verkregen in (4) af te trekken van het eerstvolgende tiental (100-98 = 2)

En voila, ik moet dus een barcode maken met de nummers 977178142002 (de Engelstalige versie van deze uitleg vind je ook bij ISSN.org).

En ik anticipeer maar even:

3. Hoe maak je de barcode vertrekkend van het getal?

Ewel, bij de Free Barcode Image Generator for Linear Bar Codes natuurlijk (vergeet niet EAN 13 te kiezen bij Barcode symbology; de rest mag je zo laten).

En voila. Graag gedaan.

mortier (ter)

Niet dat ik (een klein beetje) gelijk had met mijn veronderstelling:

Toch wil ik bij die overwegingen aanstippen dat vandaag bijna alle grote cultuurinstellingen (Vlaamse Opera, Ballet van Vlaanderen, deSingel, DeFilharmonie, het Museum voor Schone Kunsten, Muhka) in de stad Antwerpen zijn geconcentreerd.

Waaraan snel wordt toegevoeg:

Dat heeft niet kunnen beletten dat die stad ten prooi is gevallen aan een angstwekkende verrechtsing, die het Vlaams Belang, gekoppeld aan de nieuwe Coveliers-partij, een meerderheid zou kunnen bezorgen.

Mortier is een van de weinige mensen die een mea culpa aandurft wanneer het aankomt op die verrechtsing.

Als cultuurcommunicator moet ik mij daarbij twee vragen stellen. Wat hebben de cultuurmakers verkeerd gedaan dat ze die bedreiging van het democratische bestel niet konden tegenwerken? Sinds de Griekse tragedie is dat immers een typische opdracht van kunst. En hoe kunnen wij in andere Vlaamse steden een tegenwicht inbouwen?

En dat is dan nog maar de inleiding van zijn tekst die vandaag in DS is verschenen. De media verwijt ondertussen vlijtig de concurrentie en de politiek, en de politici verwijten elkaar en de media. Tuurlijk kaart ook Mortier de politiek en de media aan, maar zijn ganse boodschap is doorspekt van een zelfbevraging (De cultuurmakers in Vlaanderen – en daar behoor ik toe – moeten zich dus dringend de vraag stellen waarom zij die verrechtsing niet konden helpen vermijden.). Tuurlijk is Mortier erop gebrand zijn Forum te bouwen, maar net zozeer is hij voorstander van het MAS (Mijn standpunt over het Museum aan de Stroom (MAS) in Antwerpen, waarvan ik een uitgesproken voorstander ben, en over het Forum in Gent is helder: beide investeringen zijn van groot belang voor Vlaanderen.).

De cultuurmakers in Vlaanderen moeten zich dringend afvragen waarom zij de verrechtsing niet konden helpen vermijden, zo opent hij zijn betoog. Want Het wordt tijd dat alle cultuurmakers en politici van de democratische partijen zich van de ernst van de situatie bewust worden, in plaats van elkaar de schuld te geven.

Lees maar (PDF).

mortier (bis)

Antwerpen in het gareel. Understandably so, natuurlijk. DS biedt vandaag onderdak aan een Antwerpse cultuurdelegatie onder leiding van Philip Heylen (CD&V), de schepen van cultuur, die eerder al gepikeerd reageerde.

Al bij al heb ik de indruk dat de reactie eerder pro forma is, want er wordt eigenlijk niks in gezegd. Mortier wordt tussen de regels door jaloezie aangewreven (ten dele terecht), maar nergens is evenwel een verwijzing naar de verdeling van de centen (meer dan 90% van het oorspronkelijke budget van het Fonds voor Culturele Infrastructuur van de Vlaamse Gemeenschap gaat naar Antwerpen) die ongetwijfeld mee aanleiding voor Mortiers misnoegdheid waren. Niet dat ze een knieval moeten doen. Want de Gentenaars zijn tenslotte de stroppendragers.

De protestbrief in een PDFke (’t was lang geleden). Dan kan u zelf lezen wat er (niet) instaat.

breed

Er zijn twee lenzen die bijzonder hoog op mijn verlangenlijstje staan.

De ene is een 35mm voor de Leica M (een Leica summicron of summilux, of misschien een Zeiss Ikon Biogon), en de andere is een breedhoek voor de Nikon D70. En dank zij de recente PMA ziet het ernaar uit dat de keuze groter, en de prijs dus hopelijk lager, wordt:

Dat en een nieuwe tripod, gezien mijn oude ongeveer een maand geleden doorgebogen is. (Gewoon door erop te leunen –dat kom ervan goedkope brol aan te schaffen.)

chinees

Wat lees ik in De morgen: Naam als tatoeage wordt minder populair door kortere en sneller wisselende relaties. Want Mensen zijn slimmer geworden, ze beseffen tegenwoordig beter dat een relatie kan eindigen.

Geen naamtattoos meer? Ze doen het niet of ze laten het in Chinese tekens zetten. Dan staat de naam er nog altijd, maar is hij als het ware met de mantel der liefde bedekt. Want hoeveel mensen zijn er die Chinees kunnen lezen behalve de Chinezen zelf? Ze maken hun nieuwe partner later gewoon wijs dat het een mooi karakter is.

Er is geen hoop meer.

(Googlehoer, moi? Voor een tattoolinkje?)

mortier

Allez, allez, laat die mens ne keer zijn gedacht zeggen. Gerard Mortier wordt onder vuur genomen omdat hij Antwerpen op de korrel neemt (Extreem-rechtse mensen die bouwen geen musea of cultuurhuizen, die bouwen gevangenissen en kazernes.). Zelfs Anciaux was onder de indruk “In de stijl van de voorstelling had ik bijna gezegd: ‘Gerard, het forum is aan u.’ Maar ik heb dat zinnetje toch maar ingeslikt.”

Geheel onbegrijpelijk is Mortiers reactie natuurlijk niet. Als we even grasduinen in het archief van DS, dan vinden we daar o.a. dat de vier belangrijkste bouwdossiers, van de culturele infrastructuur waarin de Vlaamse Gemeenschap investeert, uit Antwerpen komen.

De financiering komt er via het Fonds voor Culturele Infrastructuur van de Vlaamse Gemeenschap dat maar liefst 56 miljoen euro in de metropool investeert. Het totale budget voorzag oorspronkelijk in 60 miljoen, maar er werden reeds voor 85 miljoen subsidies toegezegd en gepland.

De vier Antwerpse bouwprojecten zijn het MAS (Museum aan de Stroom), de restauratie van het KMSK (Koninklijk Museum voor Schone Kunsten), de nieuwbouw van De Singel, en de renovatie van de Vlaamse Opera. Daarnaast kunnen nog de Museumsite in Leuven, en het Vlaams-Nederlands Huis in Brussel van belangrijke subsidies meegenieten.

Maar ook toegezegd zijn investeringen in de bouw van het Gentse Stadsmuseum (Stam), de uitbreiding van de Bijlokesite in Gent, Transit Mechelen , en de uitbreiding van het Gallo-Romeins Museum in Tongeren.

En waar is dan nog de ruimte voor het Gents Forum van Mortier? Ah, juist, ja.

(Eind februari beslist Anciaux over dit dossier. Waarde: 25 miljoen.)