Grappig (’t moet niet altijd ‘wijs’ zijn).
Was ik in google aan ’t zoeken naar messenger bags en varianten (naar aanleiding van deze post bij Michel), en dan kom ik via een photoblog entry terecht bij bagladies.nl (en deze pagina). Voor wie nieuwsgierig zou zijn naar de inhoud van andermans (hand)tas en wat time to kill heeft.
Oh. Omdat ik nog altijd serieus aan ’t nadenken ben over een ‘Gents photolog’, en omdat zoiets meerdere auteurs (fotografen) en verschillende access levels zou kunnen vragen, en omdat we voor ’t werk ook naar een soortement CMS (afkorting voor “consequent mis(ge)bruikte software(term)”) op zoek zijn, heb ik de laatste versie van WordPress (1.5) eens gedownload.
Kwestie van er tussendoor eens mee te kunnen spelen. Amai, dat ziet er niet slecht uit. Onmiddellijk al, bij de links, zit er een feature die ik een dezer op het huidige MT-based weblog wou toepassen: import from OPML file.
Proper. Zeer proper. (Ttz ik vertrouw er maar op dat het werkt, want mijn aggregator exported OPML bestand staat op de computer thuis.)
Wordt vervolgd.
(Al krijg ik tegenwoordig iets te regelmatig de vraag naar mijn hoofd geslingerd of die powerbook soms met mijn lijf vergroeid is
.)
Nederlands blijft de voertaal op de Universiteit Gent, zo lezen we in een perbericht op de website van de unief.
Geheel verwonderlijk is dat niet, gezien de historische context:
De nieuwe gedragscode voor het behoud van het Nederlands als onderwijstaal, komt precies op de 75ste verjaardag van de vernederlandsing van de Gentse universiteit. In 1930 was de UGent immers de eerste Belgische universiteit die het Nederlands als officiële onderwijstaal invoerde
Bepaalde vakken kunnen evenwel (nog steeds) in een andere taal gedoceerd worden, zoals taalvakken, of indien het vak wordt gedoceerd door een buitenlandse gastprofessor. Volledig anderstalige opleidingen kunnen enkel in een aantal voortgezette opleidingen of indien de opleiding zich richt tot een internationale studenten.
Dringend eens te testen, de volgende, uiterst interessant klinkende stukjes software:
Synergy lets you easily share a single mouse and keyboard between multiple computers with different operating systems, each with its own display, without special hardware. It’s intended for users with multiple computers on their desk since each system uses its own monitor(s).
Portable Firefox is a fully functional package of Firefox optimized for use on a USB key drive.
Ook maar eens beslissen of ik iets wil doen met mijn flickr account (waarschijnlijk niet).
En Keith, de mens van overshadowed, heeft blijkbaar ook een zeer proper weblog.
(En daarmee is de temp folder in mijn bookmarks ook weer eens opgekuist.)
Oeps. Ik ben geen economist, maar dat ziet er niet zo goed uit voor Leica (mijn bold):
Following the ad hoc announcement of Leica Camera AG, Solms, of February 17, 2005, stating that the Company expects a loss of half of its registered share capital in March 2005, the banks have partially terminated their credit lines. The remaining lines still cover the current liquidity requirements. The Company’s Board of Management has entered into negotiations with the banks on a solution that will carry the Company until the time of its Extraordinary General Meeting on May 31, 2005, at which capital measures are to be proposed to the shareholders.
(Maar des te beter voor de toekomst van Zeiss Ikon, dat ook van het Leica M-systeem gebruik maakt.)
“Sir!” klonk het bits. Meteen gevolgd door een zo mogelijk nog snijdender “Sir, please wait, sir!” En toen dat niet hielp was het eerst Frans “Arrêtez, Monsieur! S’il vous plaît!” en dan een Brussels Vlaams: “Meneir. Wacht ne kier alstubelieft.”
Niemand van ons wist wie aangesproken werd, dus zetten collectief onze reisweg verder op de Bd Roi Albert II. De man kreeg het op zijn heupen, verliet zijn post op de hoek met de Georges Matheusstraat om de achtervolging in te zetten. Maar op wie, konden we niet zeggen.
“Mais enfin. Arrêtez-vous quand même.” En, alsof het nog niet duidelijk mocht zijn volgde daar nog op: “Police.” We wisten niet waar we het hadden. De vrouwelijke forenzen voelden zich niet aangesproken en stapten lustig door, maar de mannen hielden nu een voor een halt. En werden een voor een gepasseerd door de agent. Ik was net bij het gebouw gekomen waar ik werk, dus stapte ik maar binnen. En ik geraakte nog net tot aan de lift. De man was mij achtervolgd.
“Mais enfin, Monsieur,” bracht hij uit.
Shit, dacht ik, wat heb ik nu weer mispeuterd. Ik zag hem iets tegen zijn mouw zeggen, en toen viel mij ook het draadje op dat van zijn oor in de kraag van zijn vest verdween. Straks stormen ze hier met een man of drie binnen om mij in de boeien te slaan en weg te voeren. Weerspannigheid bij het arrest, meneer de rechter. Ging, ondanks het herhaaldelijk aanmanen tot stilstand, niet in op het verzoek daartoe van onze agent. “1 jaar, waarvan zes maand voorwaardelijk, meneer Bollaert,” zo hoorde ik de rechter al vonnis vellen.
“Monsieur, je crois que vous avez laisser tomber votre GSM,” sprak de man, mij het kleinnood aanreikend.
– Ah. Euh. Oui. Euh. Merci, Monsieur, stamelde ik verbijsterd, terwijl de man al opnieuw was verdwenen.
Hum.
14 jaar moet ik geweest zijn, toen ik mijn eerste stereoketen kreeg. Hifi toren werd het toen ook wel genoemd, en het kwam inderdaad met een gammel zwartgelakt meubel, waarin netjes de versterker, de tuner, en de cassettespeler pasten, en waar bovenop was plaats was voor de platenspeler. Mijn versie was geheel en al Philips, inclusief de luidsprekers.
Na een paar jaar heeft de platenspeler moeten wijken voor de oude Dual van mijn moeder, die toch stukken beter klonk dan de lichtgewicht Philips. Niet lang na de aankoop sneuvelden ook de luidsprekers –versterker te luid gezet– en die werden vervangen door net dezelfde: “je moet je muziek maar stiller zetten, want je krijgt geen nieuwe meer,” was een effectieve manier om een draagbare geluidssterkte in huis te garanderen. Later werd ook de versterker vervangen, door een Kenwood, en kwam er een Sony CD speler bij –en prompt werd de platenspeler naar zolder verbannen.
De stereo heeft dienst gedaan tot mijn 21e, toen ik voor mijn verjaardag een NAD combinatie cadeau kreeg (receiver + CD speler). Ik was er totaal over in de wolken. Hoewel de luidsprekers dezelfde Philips bleven, was het geluid dat door de NAD werd geproduceerd totaal anders. En beter. Geen twijfel aan. Tot mijn dertigste heb ik van de set kunnen genieten. Toen skipte de CD speler niet alleen meer en meer tracks, maar ook ganse CDs, en was het tijd voor wat nieuws. En dat was rap gevonden (en er was lang genoeg voor gespaard).
Want hoewel ik steeds (meer dan) tevreden was gebleven over mijn NAD, ging ik van ongeveer mijn 25e trouw elk jaar de nieuwe B&O catalogus halen bij Van de Loock op het Laurentplein. Zeer vriendelijke mensen, die mij nooit vanuit de hoogte bekeken, en ook nooit een opmerking maken over het feit dat ik wel trouw de catalogus kwam halen, maar nooit iets kocht. Tot mijn 32e verjaardag.
Ergens rond die verjaardag, in december, stapte ik met Tessa en Henri de winkel binnen, ervan overtuigd gewoon de nieuwe catalogus op te halen. Tessa was ondertussen ook onder de indruk geraakt van het merk (het heeft een hoge WAF, wordt wel eens beweerd), en een uurtje of zo later, zijn we de winkel buitengestapt, niet alleen met de nieuwe catalogus, maar tevens met de bestelbon voor een Beosound 3000 en een paar Beolabs 4000 (die ondertussen vervangen zijn door Beolabs 8000). Het gebruiksgemak is fenomenaal, de afstandsbediening de beste die ik ooit heb gebruikt (of gezien). En wat een verschil met het geluid van de NAD set (mag ook, voor het prijsverschil –ik zie het u al denken).
In gans dit verhaal was er echter maar één probleem: we hadden nergens een geschikte luisterruimte. De set stond opgesteld in de woonkamer, en aan de voorkant grenst die aan de toch wel drukke straat. Er waren nog andere ruimtes die voor luisterruimte in aanmerking kwamen, maar het leek ons een beetje idioot de set weg te halen uit de plaats waar het meeste verbleven. Maar ik heb dus nog (bijna) nooit onder optimale omstandigheden naar de set kunnen luisteren.
Tot we vorig jaar plots genoodzaakt waren ons dak te hernieuwen. Niet alleen zouden de pannen vervangen worden, maar er zou een heus onderdak komen, en de ruimte zou geïsoleerd worden (niet alleen warmer, maar ook stiller), en, en… welk een potentieel. Consider the possibilities.
Dus begon ik te plannen. En te zoeken. Ondertussen waren er andere luidsprekers voor mijn oude NAD set, die niet echt geschikt was om die (modernere) luidsprekers in kwestie aan te spreken, en bovendien ook bijna geen CDs meer kon afspelen. Maar na een jaar kwam er ook een vloer op de zolder, en een oude zetel en een oude tafel, en had ik genoeg beluisterd en besprekingen gelezen om mijn keuze te maken.
Om nu eindelijk op de vraag te antwoorden. Dit is de luisterruimte (waar een fisheye allemaal niet goed voor is –klikken voor groter):
De luidsprekers zijn B&W DM604 S3 (en het eerste wat ik zou vervangen, maar ik vrees dat ik mijn budget voor lange tijd heb opgesoupeerd). De CD speler is de AH! Njoe Tjoeb 4000; zoals ik eerder al berichtte, een gemodificeerde Marantz CD-4000 met o.a. twee buizen in de output stage. Mijn grote trots is echter de PrimaLuna Prologue Two versterker (van Nederlandse oorsprong –in China gemaakt– maar de meeste informatie vind je bij Upscale Audio in de USA):
(Niet alleen verschrikkelijk goed om naar te luisteren, maar mag gerust ook gezien worden.)
Voila. Een beetje langer dan voorzien (inclusief een waarschijnlijk geheel nutteloze inleiding), maar hier hebt ge het allemaal. Hopelijk heb ik u niet te veel verveeld.
Ask, and you shall receive. Met dat motto in het achterhoofd, vuurde ik e-mailsgewijs een paar vraagjes af op het gent.blogt team.
Proficiat met jullie weblog. Hoe zijn jullie op het idee gekomen?
Dankuwel! Smetty liep al een tijdje met het idee rond om met een paar mensen samen te gaan bloggen over één bepaald onderwerp, en gooide al eens een balletje op bij een paar mensen, de laatste maanden. Zo ook tegen mij toen we ooit een gesprek hadden over Gent, en hoe fantastisch onze stad is. Ik was onmiddellijk te vinden voor het idee en toen ik erover vertelde tegen een goede vriendin, Lena, was die ook direct laaiend enthousiast. Van toen af was het een kwestie van vorm geven en brainstormen met ons drie, en natuurlijk ook veel praten met mensen uit onze omgeving, die heel wat ideeën aanbrachten.
En al meteen een artikel in DS; proficiat. Hoe is dat eigenlijk tewerk gegaan? Hebben zij jullie gecontacteerd of hebben jullie een press release uitgezonden?
We hebben geen press release uitgezonden, neen. Ook dat artikel in de Standaard is voortgekomen uit de zogenaamde tamtam: je praat met vrienden over wat je van plan bent en via via is dat bij hen terecht gekomen. De Standaard heeft ons dan gebeld met de vraag wat we precies in gedachten hadden en of ze daar een stuk over mochten maken. Wij waren natuurlijk blij met die aandacht: De Standaard is een kwaliteitskrant en ze zijn bovendien qua feeling met wat er gebeurt op het web en in de zogenaamde Blogosfeer voortrekkers in Vlaanderen. We vonden het flatterend dat ze in ons project een mooi verhaal zagen en zijn dan ook ingegaan op hun vraag.
gent.blogt, met de ambitie hét Gentse weblog te zijn, dat schept meteen hoge verwachtingen. Waarom werd er niet gepolst naar interesse tot medewerking bij andere Gentse bloggers?
De ambitie om hét Gentse weblog zijn, dat is wat de media en onze collega-bloggers ervan gemaakt hebben. Ons onderwerp is Gent, onze schrijvers zijn Gents, maar we hebben nooit de bedoeling gehad om alle Gentse bloggers samen te brengen in een groot project. In eerste instantie hebben we enkel mensen gevraagd waar we zelf mee vertrouwd waren en waarvan we weten dat ze een vlotte pen hebben. Dat zijn zelfs niet allemaal bloggers: er zitten een paar mensen bij die nu pas hun eerste stapjes op het web zetten. Dat we niet iedereen hebben aangesproken was een bewuste keuze: een kleine groep is makkelijker om mee te starten. Praktisch gezien is dat gewoon eenvoudiger. Bovendien wilden we niet dat er een hype werd gecreëerd voor het project echt van start ging: hoe minder mensen ervan wisten, hoe makkelijker het was om het verrassingseffect te behouden. Nu we opgestart zijn, zijn alle Gentse bloggers echter welkom om mee te werken: we zullen hen met open armen ontvangen….
Wat zijn de verdere plannen voor de (nabije) toekomst. Zo lezen we bij Huugendruug dat er wordt gewerkt aan een fotoblog en gastblogs van bekende Gentenaars. Willen jullie daar al iets over kwijt?
We zitten boordevol plannen, inderdaad, en we proberen die nu stap voor stap uit te voeren. Deze week beginnen we met een “foto van de dag”. Foto’s die kunnen ingestuurd worden naar ons mailadres. De Podcasting, daar beginnen we heel binnenkort mee en ook aan de gastblogs van bekende Gentenaars wordt gewerkt. Een paar mensen hebben al toegezegd en je mag dus gauw onze eerste gastspreker verwachten.
Vanaf heden is dit weblogje te vinden op http://blog.volume12.net/ al worden de oude URLs (indefinite) automatisch naar de correcte nieuwe doorverwezen. Idem voor tpv, dat met onmiddellijke ingang te vinden is via http://parallax.volume12.net/. En tot slot hetzelfde voor de mediatheek: http://library.volume12.net/
De reden? Omdat ik het onzinnig vond een 12 of parallax of library achteraan de URL te moeten hangen (wat het er alleen maar complexer op maakte). Bovendien kan ik nu ook statistiekstes trekken op de verschillende subdomeintjes.
Toch weer een kleine vergissing gemaakt tijdens de verhuis, met grote gevolgen (allez, allez, in de juiste context geplaatst toch). SQL is unforgiving:
Schrijf niet
UPDATE mt_entry SET entry_text = REPLACE(mt_entry.entry_text_more,'<img src="2004','<img src="d/2004/2004') WHERE entry_blog_id='55';
maar wel
UPDATE mt_entry SET entry_text_more = REPLACE(mt_entry.entry_text_more,'<img src="2004','<img src="d/2004/2004') WHERE entry_blog_id='55';
En als ge het toch doet, zorg er dan misschien voor dat er een backup bestaat, die recenter dan 1 maand geleden werd genomen. Een deel van het archief is dus errmm een beetje rommelig (vanaf ongeveer half januari tot een paar dagen geleden). Maar ik pas dat morgen verder aan.
[Update:] Het archief werd ondertussen –voor zover ik zie– nu volledig aangepast.
Amaai zeg, dan gaat de gazet (of toch een appendix daarvan) toch nog gelijk krijgen.
Het zouden dit jaar wel eens woelige tijden kunnen worden in het Vlaamsch blogland(schap)je. Al denk ik niet weet ik zeker dat de ambetantigheid niet zal komen uit de hoek van het eigen Vlaams product met Vlaamse webloggers en vertellers
(cfr) (of van gent.blogt for that matter).
Sinds er meer en meer publieke hitmeters de kop opsteken wordt het voor sommigen blijkbaar steeds belangrijker een key player te zijn in de hitparade. En niet alleen om aan dat spelletje mee te doen, maar vooral om het te winnen. Whatever that means.
Ik kijk alvast uit naar wat Dominiek & Co. gaan brengen, en naar de Gentse weblog meeting. Want meewerken aan een Gents fotolog zie ik bijvoorbeeld wel heel erg zitten. Een groepsversie van Chicago Uncommon, om het maar zeer breed te stellen (al zit ik ook met andere gedachten). En nee, ik zou er geen reet mee inzitten als er nu iemand anders op een rapke net met zo’n website naar buiten komt (gent.blogt was het trouwens ook al van plan).
De titel, voor de slechte verstaander, slaat overigens op de gazet, en niet op dat lijntje over een fotolog. Komt daarbij: God was al dood, sinds Barthes is de auteur ook dood, en sinds het postmodernisme is alles u trouwens al voorgedaan. Let’s get it over and done with.
[Update:] olie