“Ge gaat mij toch niet wijsmaken dat daar een verhaal in zit?!”, riep Tessa verbijsterd uit toen ze een kort filmpje zag dat twee episodes van Call of Duty 3 aan elkaar linkte.
– Maar natuurlijk wel! ’t Is net zoals bij een pornofilm, blufte ik er op los, want daar kijkt ge ook niet naar voor het verhaal maar voor de actie hé.
Sinds deze week kijken wij (opnieuw) naar Man Bijt Hond. We hebben dat vroeger ook wel al eens bekeken, maar dat was eigenlijk lang geleden: meer dan een jaar eigenlijk, denk ik. Vroeger waren we wel trouwe kijkers, maar om een of andere reden is dat verwaterd: te vroeg op den avond, te weinig thuis, Henri moet in zijn bed. Gezien het vakantie is, mag hij nu wel opblijven en kijken (Man Bijt Hond zien en dan slapen), en erm… wij dus ook.
Het persoonlijke hoogtepunt van elke episode is het einde, waar Wim Helsen een gedichtje voordraagt voor de “Vrienden van de Poëzie”. Goddelijk! Dit is nu eens het soort droge humor waar ik mij perfect kan in vinden.
Langs een kant is dit weblog toch een afspiegeling van hoe ik mij voel. Vakantie tussen kerst en nieuw is eigenlijk niet veel meer dan bladvulling. Ik heb geen zin in niks, want overal waar je heen trekt zit het vergeven van het volk.
Vandaag was een uitzondering: met goede vrienden gestart met ontbijt bij Bloch –waar amper een medemens te bespeuren was– verder getrot totaan de ijspiste –waar Henri voor vijf EUR maar liefst twee uur op schaatsen mocht toertjes draaien (en hij deed dat helemaal niet slecht voor een eerste keer, vond ook vriendin E. die hem begeleidde)– en tenslotte naar de Vooruit, waar het altijd redelijk rustig is ’s middags.
Achteraf zijn we zelfs nog gauw even in het Hof van Herzele binnen gewipt, voor koffie en pannenkoek (idiote spelling: alsof je een koek in meer dan één pan bakt), en ook daar zaten we zo goed als alleen. Zelfs op de tram naar huis hadden we plaats te over.
(Maar hoe rustig het op die plaatsen allemaal was, zo druk zag de Veldstraat er opnieuw uit. Van ver toch, want ik dacht er niet aan om daar ook maar een stap te zetten, na 10u30.)
Ook de bedrijven sturen kerst- en nieuwjaarswensen rond. In onze bus vonden we ondertussen reeds volgende interessante dingen:
Positieve trend…
Wij houden een bed-in vandaag. Sinds gisterenavond hebben wij ons teruggetrokken met films en decadente snoep, en wat overschot van het kerstdiner en plakken gerookte (echte) wilde Schotse zalm, vers fruitsap, strips, boeken en de krant. OK, we zijn er al een paar keer uit gemoeten om de DVD te versteken, en wat van dat lekkers uit de ijskast te halen, maar voor de rest stapelt alles zich hier gewoon op.
Vannacht heb ik gekeken naar White Noise, The Exorcism of Emily Rose, The Omen (de remake); vanochtend naar Harry Potter and the Goblet of Fire, en ik heb zo een vermoeden dat er straks nog wel een aan zal geloven.
Eerst de krant.
Vijf redenen waarom deze kerstperiode helemaal f-cked up is.
Gisteren heb ik dan eindelijk het geheugen van de Mac Pro uitgebreid. 3 Gb zitten er nu in en het verschil is (alweer) duidelijk merkbaar. Photoshop (CS3) was al snel, nu kan het zonder problemen blijven openstaan terwijl ik heen en weer bewegen tussen dat, mijn mail, mijn browser en Aperture. Zonder wachttijd.
Gekocht bij IT PRO (nu Switch), waar men mij zeer vriendelijk en geduldig verderhielp.
Big f-cking Brother! Ik ken Big Brother! De originele Big Brother!
Fan-tas-tisch!
Destijds, toen ik nog zelfstandig was, hield ik mijn boekhouding bij in MS Money. Ik heb het eerst een tijdje volgehouden in Excel, maar Money bleek heel eenvoudig te gebruiken, en heel overzichtelijk.
Het moet bovendien zowat het enige programma zijn dat ik echt mis op mac, want een goede financiële tool is daar niet voorhanden. Ja, er is wel Quicken, en ik heb ook iBank geprobeerd, maar het laatste is met niets compatibel, en het eerste is gewoon veel te complex en helemaal niet gebruiksvriendelijk.
Met andere woorden, ik zoek een programma om een simpele boekhouding te kunnen bijhouden op mac. Anders heb ik meteen een reden om toch maar eens Parallels Desktop for Mac te installeren. (Of om opnieuw met spreadsheets in NeoOffice te prutsen.)
Tuur Florizoone (accordeon), Michel Massot (tuba) en Marine Horbaczewski (cello) , Opatuur, Gent, 17/12/2006