Pang

Gisterenmiddag aten we als lunch nog snel pangasiusfilet, gevolgd door cake, waarvan ik u morgen het recept verklap. Die filet was de eenvoud zelve: verse tijm fijnhakken, verse gember fijnsnijden, versgemalen peper en wat grof zeetzout bijdoen, bevochtigen met olijfolie, de filet goed inwrijven en in een bakvorm/braadslee leggen, met de vijzel fijngemalen broodkruim over strooien, en 15-20 minuutjes in een voorverwarmde oven van 190°C garen. Simpel, maar heel lekker.

Pangasius filet in kruidenkorst

Vandaag ging ik met Henri naar de kermis (belofte maakt schuld), met een budget van maximaal 10 euro + extra voor oliebollen. We hebben het ganse Sint-Pietersplein afgedweild, op ballonnen geschoten die door Henri’s schietkunst met een luide pang één voor één uit elkaar spatten (5 euro), in de botsautootjes gezeten (2 euro), en zijn vervolgens met besuikerbloemde jassen (5 euro voor 7 Abelse oliebollen) langs het Citadelpark naar huis gekeerd.

Straks gaat het nog even naar Tuur, voor Carlo Nardozza. We hebben enkel tijd voor de eerste set, want zelfs dan is het lang na bedtijd voor Henri, zeker op zo’n zomeruurse zondag.

In case I’m not around

Ze is weer weg. Het is de gewenning voorbij, dat voortdurend afreizen naar congressen, en vooral die lege helft van dat bed dat de ganse nacht naar mij ligt te roepen om verwarmd te worden. Ze is vragende partij om mij op die korte buitenandse verblijven mee te nemen, maar ik ben daar veelal niet zo happig op. Het is werk, en waar ik vroeger placht mee te gaan om de omgeving te verkennen, heb ik geleerd dat haar onbereikbare nabijheid ter plaatse nog net dat ietsje zwaarder weegt dan haar afwezigheid hier.

“Hier”, zei ze, en met haar lippen gaf ze troost.

in case i'm not around

Dubbele aardbei(en)taart

Bon, Bruno, dank u voor dat recept van die taartbodem in korstdeeg, maar ik neem aan dat ge die niet zomaar droog hebt opgegeten?!

Woensdag bevond ik mij –geheel per abuis– in de Delhaize. Normaal gezien ga ik tweewekelijks naar de Colruyt, en de kleinere benodigdheden betrek ik dan bij de lokale middenstand. Wat ik deze week nodig had, viel daar net tussen, dus toog ik maar naar het grootwarenhuis. Ik vermijd die plaatsen, omdat ik mij er –in contrast met het winkelen in de Colruyt– gelijk een kind in de snoepenwinkel voel. En jawel: toen ik buiten stond had ik allerlei nutteloze zaken mee, zoals aardbeien (totaal uit seizoen!), chocolade, zure room, karnemelk, en een pak boter van 500 grammen. Vijfhonderd. Nog goed dat ik al halvelings van plan was een taart te bakken.

Dit recept komt –alweer– uit The Pie and Pastry Bible van Rose Levy Beranbaum: Open-faced Double Strawberry Pie (pp. 104-106).

Benodigdheden

  • 567 g aardbeien (ik had een doosje mee van 500 g)
  • 118 ml water
  • 67 g kristalsuiker
  • 19 g maiszetmeel (maïzena)
  • een snuifje zout
  • 5 g (een koffielepel) citroensap
  • 85 g witte chocolade
  • 113 g roomkaas (philadelphia)
  • 30 g zure room

Zo gemaakt

Maak uw taartbodem.

Doe (ongeveer) honderd gram aardbeien in een sauspan, en plet ze, losjes. Voeg het water toe, samen met de suiker, het zetmeel, zout en citroensap, en roer tot alles goed vermengd is. Breng het mengsel aan de kook, en laat een dertigtal seconden doorkoken onder voortdurend roeren. Giet onmiddellijk in een kom om af te koelen (u hoeft niet meer te roeren). Zet opzij.

Dubbele aardbeitaart

Smelt de witte chocolade (in de microgolf of au bain marie).

Klop de roomkaas luchtig in een elektrische mixer op (half)hoge snelheid –dat duurt ongeveer drie minuten. Voeg de gesmolten (maar niet langer warme) witte chocolade erbij, en meng gedurende een flinke minuut. Voeg ten slotte de zure room eraan toe, en klop op tot alles goed gemengd is.

Schep in de taartvorm, en strijk mooi glad.

Dubbele aardbeitaart

Schep bovenop de witte laag het afgekoelde aardbeienmengsel, en strijk opnieuw mooi glad.

Dubbele aardbeitaart

Schik de overige aardbeien met de toppen naar boven gericht op de taart, en serveer. (Deze taart bewaart ongeveer 6 uur op kamertemperatuur, en tot twee dagen in de koelkast.)

Dubbele aardbeitaart

Smakelijk!
Die zwartachtige slierten op de aardbeien is een soortement topping van tot saus verwerkte confituur. In retrospect had ik dat beter achterwege gelaten.

Cream of tartar

Wat moet ik in godsnaam met tartaar in mijn cake? Dat moet zowat het eerste zijn dat in mij opkwam toen ik voor het eerst een recept zag dat om cream of tartar vroeg. Was het nu nog een hartig pasteitje geweest, dan had ik er begrip voor kunnen opbrengen, maar scones?

Cream of tartar (Not to be confused with Tartar sauce.) is volgens wikipedia potassium bitartraat. In het Nederlands wordt dat kaliumwaterstoftartraat ofte wijnsteen. Let wel: wijnsteen (E336 i) is niet hetzelfde als wijnsteenzuur (E334 i) ofte Acidum Tartaricum (tartaric acid), wat natuurlijk net datgene is wat ik in huis heb gehaald.

Het recept voor scones ging dus opnieuw de kast in ii en in plaats daarvan hebben we dan maar pannenkoeken gemaakt. Net zo lekker.

  1. Die E-nummers zijn Europese codes voor voedseladditieven, waar bijvoorbeeld E322-385 tot de voedingszuren behoren.
  2. Volgens Nigella had ik maar liefst vier teaspoons nodig, en die kunt ge niet zomaar negeren.

Taartbodem: korstdeeg

Korstdeeg is een soort bladerdeeg, dat heel vaak wordt gebruikt voor taartbodems. De ingrediënten zijn beperkt: bloem en boter (in grofweg een verhouding van 2 op 1), een snuifje zout, en wat ijswater. Het is blangrijk dat alle ingrediënten koud worden verwerkt, om de mengeling van de boter en de bloem zo beperkt mogelijk te houden.

Bladerdeeg (en dus ook korstdeeg) wordt op een hoge temperatuur gebakken, zodat het water in het deeg snel verdampt en luchtzakjes vormt waardoor men de typische schilfers in het deeg verkrijgt. Dit recept is makkelijker dan u denkt, het vergt alleen wat (wacht)tijd om het te maken: tijdens de vele tussenstappen moet het deeg telkens opnieuw gekoeld worden. Het goede nieuws is dat u het deeg gerust twee dagen in de koelkast kan bewaren alvorens het te bakken, zodat u de bereiding van uw heerlijke taart gerust over twee dagen kan spreiden.

Een tijdje geleden kreeg ik een mailtje van The Online Company, met de vraag of ik niet eens een Piet Huysentruyt bakvorm van Point Virgule wou proberen (te koop bij Cookstore). Ik bak vooral brood, zei ik nog, maar ze konden mij enkel de geribde bakvorm van 235 mm opsturen. Het kan tegen temperaturen van -30°C tot +250°C beweerde de begeleidende brief, dus zo’n korstdeeg (de vorm gaat rechtstreeks van de ijskast van 5-6° in een oven van 220°) leek mij ideaal om die vorm eens te testen. Edoch: genoeg reclame.

Dit recept komt uit The Pie and Pastry Bible van Rose Levy Beranbaum: Basic Flaky Pie Crust (pp. 22-26).

Benodigdheden

  • 113 g ongezouten koude boter
  • 184 g patisserie bloem (dat is een zachte bloem)
  • een snuifje zout
  • een mestpunt mespunt bakpoeder
  • 40-50 ml ijswater
  • 7 gram (een koffielepel) (cider)azijn

Taartbodem: korstdeeg Taartbodem: korstdeeg

Zo gemaakt

Plaats een mengkom in uw diepvries (als uw diepvries niet groot genoeg is, plaats hem dan de avond voordien in uw ijskast).

Snijd de boter in blokjes, en leg 2/3 daarvan in de koelkast, en 1/3 in de diepvries gedurende minstens 30 minuten (wikkel de boter in vershoudfilm). Meng de bloem, het zout en het bakpoeder, doe het in een diepvrieszak en leg ook dat in de diepvries.

Na dertig minuten mengt u de bloem met de boter uit de koelkast tot kruimels. Gebruik daarvoor de toppen van uw vingers. Doe dit mengsel –samen met de boter uit de diepvries– terug in de diepvrieszak, duw die plat tot alle lucht eruit is, en ga met een deegrol over het mengsel zodat de boter platgeduwd wordt. Leg dit een tiental minuten in de diepvries, tot de boter opnieuw hard is.

Plaats het mengsel in de mengkom die u uit de diepvries haalt, doe er het ijswater en de azijn bij, en roer er even doorheen. Doe alles terug in de diepvrieszak, en kneed (duw!) voorzichtig met de knokkels van uw hand tot u een coherent deeg bekomt. Duw dit plat tot een schijf, en plaats gedurende minstens 45 minuten in de koelkast.

Zoals het deeg nu is, kan u het twee dagen in de koelkast, of tot drie maanden in de diepvries bewaren.

Taartbodem: korstdeeg

Haal het deeg uit de koelkast en leg het —licht bebloemd– tussen twee vellen vershoudfilm. Rol het uit tot het groot genoeg is voor uw bakvorm (inclusief de rand!). Leg het deeg in de bakvorm, zorg dat het goed aansluit, en zet het opnieuw in de koelkast –minimaal 1 uur, maximaal 24 uur.

Verwarm de oven voor op 220°C.

Taartbodem: korstdeeg

Bescherm het deeg met een laag bakpapier, en stort daarop bonen of keramische bolletjes om het deeg blind te bakken. Bak gedurende 20 minuten in de voorverwarmde oven, verwijder vervolgens het bakpapier en de ‘vulling’ (de bonen), en bak nog een 5 tot 10-tal minuten tot de korst (licht) goudbruin is.

Laat een drietal minuten afkoelen, en borstel het deeg met een schuimig losgeklopt eiwit.

Taartbodem: korstdeeg

Helemaal klaar voor gebruik! (Morgen maken we de taart, en daar komt geen oven meer aan te pas.)

Wat betreft die Piet Huysentruyt bakvorm van Point Virgule, die heeft de test glansrijk doorstaan. De vorm zelf gaf geen krimp, en het gebak liet zich zonder het minste probleem uit de vorm verwijderen, zonder iets te moeten lossnijden. Ik ben benieuwd wat dat zou geven voor de broodvorm.

Bechamelsaus

Vele mensen beginnen spontaan te hyperventileren als men suggereert een bechamelsaus te maken. “Miljaar, dat klontert bij mij onmiddellijk!” Bechamel is nochtans heel erg éénvoudig te maken. Ik heb nog nooit klonters in mijn saus gehad, behalve de eerste keer dat ik ze maakte. Iemand mij had bezworen dat de melk geleidelijk aan bij het bloem-en-botermengsel moest worden toegevoegd. Ik heb toen staan roeren gelijk een zot, met dikke klonters onbevochtigde bloem als gevolg.

Benodigdheden

Bechamel wordt gemaakt in een verhouding van 50-50-50.

  • 50 g boter
  • 50 g bloem
  • 50 cl melk

Zo gemaakt

Zet een sauspan op een middelhoog vuur, en smelt de boter. Haal de pan van het vuur en voeg er de bloem aan toe, terwijl u roert tot alle boter door de bloem is opgenomen.

Zet de pan opnieuw op het vuur, en giet er in één keer alle melk bij. Breng –onder voortdurend roeren– aan de kook, en laat heel even doorkoken tot de saus genoeg ingedikt is. (Als de saus té dik geworden is, kan u er altijd opnieuw wat melk aan toevoegen.)

Klaar! Breng op smaak met peper, zout, en (bij voorkeur versgemalen) nootmuskaat.

Gebruik

Bechamel wordt gebruikt bij schorseneren en lasagne, en als basis voor andere sauzen zoals mornay (voor uw moeder haar witloof mee hesp in den oven).

Wij aten gisteren onglet (bereid zoals deze steak) met pastinaak in de bechamel. (Schil de pastinaak en stoom of kook ze, en wentel de stukken in de bechamelsaus alvorens ze op de borden te verdelen.)

Onglet met pastinaak in bechamel

Smakelijk!

Zaad

Maandag schreef ook Mme Zsazsa over haar brievenbus. En gezien Tessa en Henri allebei zo hyper zijn over hun moestuin (in de serre), dacht ik hen eens ter verrassen.

Zaden van De Nieuwe Tuin

Vol enthousiasme volgde ik de link van Mme Zsazsa naar De Nieuwe Tuin, en voor ik het wist had ik een winkelmandje vol zaad. Blue spice basilicum, micro-erwten tom thumb, griekse basilicum, gecofure, flageolets Chevrier Vert, marconi golden, ananas noire, pink accordion, ossenhart, dix doigts de naples, purple russian, black zebra, flashy trout back sla en claremont sla: het leest als poëzie.

Maandagavond besteld, woensdag reeds in de bus. Nu maar hopen dat de winter snel voorbij is.

Versgebrande koffie

Gisteren bracht de postbode een verse lading koffie van Square Mile (London). Maandag werd de koffie gebrand, woensdag had ik hem reeds in huis. Ik ben begonnen met de Takengon uit Sumatra –en ik ga mij meteen een tweede kop halen…

Versgebrande koffie

…zodat zit ik boordevol energie zit om de tekstjes af te werken die ik iemand voor deze ochtend heb beloofd.

Lay flat

Een goed jaar geleden publiceerde Shane Lavalette een call for entries voor een nieuwe publicatie over fotografie. Het zou gaan om een boekje met korte essays en interviews, vergezeld van een aantal losse foto’s. Lavalette heeft een interessante blog over fotografie –hij is zelf student in Boston– en zijn verzoek leverde meer dan 500 inzendingen op. Ik was al een beetje vergeten dat er een publicatie volgde, tot ik een tiental dagen geleden zijn post Mailing Lay Flat in mijn RSS lezer binnen kreeg.

Lay Flat 01: Remain in Light bevat een boekje van 40 bladzijden, en 20 losse foto’s, in een formaat van 14 op 19 cm. De oplage is beperkt tot 1.000 exemplaren, en één zo’n exemplaar kost ocharme 25 USD + shipping, wat neerkwam op nog geen 30 EUR.

Lay Flat 01: Remain in Ligh

Gisteren bracht de postbode dit pakje –wij hebben een zeer vriendelijke postbode overigens (die vandaag nog twee pakjes heeft bezorgd)– en ik was er geheel in de wolken mee.