competitie

Het heeft nog lang geduurd. Er hangt een competitiesfeertje in de Albertlaan. Sinds de madam een weblog heeft, brengt ze elke avond langere tijd aan de computer door dan ze zelf gezond vindt, maar “kijk hé, dat webloggen is dus echt wel verslavend.” Einde citaat.

De dagelijkse telefoon- en andere gesprekken worden doorspekt met frasen zoals “ja, gelijk ik op mijn weblog heb geschreven” en een dreigend “mag ik u citeren?” Zelfs de schoonouders doen ijverig mee. Dat ze het al gelezen hadden, van Henri en de kloon, en dat Tessa wel goed bezig was. Bij de schoonzoon is het kalm, want “veel eetsje niet geschreeven é. Wa druug spel van aa lenze.”

Ik zal het nog eens over varkens moeten hebben, me dunkt.

gevlagd en beklad

Het lijkt wel kermis, of Vlaemsche koers, met al die vlaggetjes in mijn inbox.

Bij gebrek aan beters, en omdat het zich allemaal gesycnd op ten minste twee platformen (drie als we browser based meetellen) moet afspelen, beheer ik de dringendste zaken van mijn todo list in mijn (IMAP) e-mail.Als ge wilt dat ik iets doe of onthoud, zeg ik altijd tegen mijn madam, dan moet ge mij een e-mail sturen. Als het in mijn e-mail niet zit, dan weet ik het niet.

Hebt u tips voor de(r)gelijk todo-beheer –zonder 27 verschillende applicaties te gebruiken? Outlook is *geen* optie. Op het werk gebruik ik bijvoorbeeld Thunderbird Portable: past op een USB stick, en laat zo goed als geen sporen na op de computer van het werk. Nee, dat is geen paranoïa, maar zelfbehoud!

(Ook de Lightning Extension is niet meteen wat ik zoek.)

In wordpress is het een beetje van hetzelfde laken een broek. Ik had het gisteren nog over mijn drie+ vrouwen, maar er staat (natuurlijk!) nog meer in draft.

Vandeweekend, zeg ik dan altijd. Dan zal ik tijd hebben om ’t een en ’t ander uit te schrijven. (Maar kijk, zondag is er al iets te doen, zaterdag wil Tessa naar de solden.)

Daar zijn kosten aan, maat!

De madam was amper aan haar weblog is begonnen (had ik dat al gezegd), of ze had al een uitgebreide wishlist klaar. Dat ging van hosting (pairNet), een wordpress theme (dat was lang geleden, misschien moet ik nog eens aan mijn eigen WP theme prutsen), en al gauw kwam daar de verzuchting naar digitale foto’s bij.

We zouden de analoge foto’s van haar µ[mju:]-II kunnen laten inscannen bij ontwikkeling, maar daarmee mist ze natuurlijk de hele instant gratification van de hogere versnelling waarmee ze met haar nieuwe online experience in terecht is gekomen. En ik kan haar daar maar moeilijk ongelijk in geven.

Dus kijken we even rond. Het toestel moet compact zijn (lees: in een piepkleine handtas passen). Waarmee we meteen al een DSLR uitsluiten (jammer, want er is min of meer beslist dat mijn D70 eindelijk mag/kan geüpgraded worden –D200? D80?), maar tevens toestellen zoals de excellente Powershot G7. Al doet deze laatste geen RAW meer (net zomin als die IXUS -toestellen), en ik zou het zeer op prijs stellen dat het ook in RAW kan opslaan, dan kan ik het zelf ook eens meenemen.

Zo’n Lumix met een Leica lens (de FX07 of de LX2) misschien. Of een Richo Caplio GR.

Maar eigenlijk ben ik al lang niet meer thuis in die compacte digitale camera’s. Suggesties?

radiojournaille

Had ik het eergisteren nog over het Radiofonisch Instituut, dan wil ik u vandaag toch niet het plastisch proza van die andere radiostem onthouden:

Misschien kan ik stiekem een foto maken tijdens de operatie, heb ik vooraf gedacht. Niet dus. Ik heb niet eens durven vragen of het mocht, een operatiekwartier is nogal intimiderend. En toen ik onder de lamp lag, besefte ik dat het hoogst ongepast zou zijn de efficientie van zo’n snijploeg te doorkruisen ter wille van de illustratie van een weblog.

Jawel, Koen Fillet ondergaat zijn meniscusoperatrie. Bewust en wel (hoewel enkel –gecertifieerde– zotten gaan voor een lokale verdoving!).

een typische dag

6u15: de wekker loopt af. Nu ja, niet de wekker, maar de Palm Tungsten die Tessa ooit heeft gekocht en nooit echt voor iets anders is gebruikt. Ik spurt naar de badkamer, waar ik de noodzakelijke ochtendlijke handelingen verricht.

6u40: terwijl ik mij verder aankleed kijk ik rap eens na of er geen urgente e-mails zijn, en of het internet misschien niet is ontploft.

6u50: boterhammen mee, schoenen aan, deur dichtgetrokken, op weg naar het station

6u59: aankomst station

7u08: vertrek naar Noord, tijd om Tessa haar krant te lezen (DM)

7u56: aankomst Noord, celementijnen kopen

8u03: inklokken op het werk, koffie halen, ontbijten.

Laten we er gemakshalve even vanuit gaan dat dit een vrije dag is, en dan gaat de dag verder als volgt:

8u15: eigen weblog nakijken; Het Project nakijken; e-mails lezen; mails vanop redactiemailbox van Het Project doorsturen naar de mailing lijst.

9u00: eerste item schrijven, dagplanning opstellen voor Het Project

9u30-15u45: meer zaken voor Het Project: teksten redigeren, foto’s bewerken, van networking doen. Onderwijl onderbroken door pauzes om te eten, tekst(en) voor eigen weblog schrijven; dat alles gepaard met de nodige research.

Op een (hypothetische) werkdag zou dat ’s avonds betekenen:

16u02: vertrek naar Noord

16u14: trein naar Sint-Pietersstation, tijd om een boek te lezen

17u00: aankomst in Gent, Henri van school halen

17u20-?: huishoudelijke taken zoals Henri’s dagelijkse trompetoefeningen, eten maken; toch maar even mail etc checken; een poging ondernemen tot het spenderen van quality time met de zoon; concert of film meepikken of tv-kijken; internettoestanden; (eigen) foto’s bewerken; etc. Enfin, veel te divers om een poging tot systematiek in te kunnen ontdekken.

Tuurlijk is bloggen geen dagtaak. (Maar ik wil toch maar zeggen: het zijn fantastische tijden, bij Het Project.)

(En, hoe ziet uw dag er uit?)

barok

Tsja, ik ben niet meteen de man voor die cirkeljerking. Maar kijk, ik ken diene mens, en er staan nog maar amper drie postjes op, en ik ben al helemaal in de ban van zijn schrijfstijl.

Het Radiofonisch Instituut, dames en heren. Met veelbelovende paragrafen zoals:

Ooit ben ik door mijn radiobazen (vriendelijk) terechtgewezen: ik klonk nogal eens barok en wat verouderd in mijn commentaren achter de microfoon. Ik heb er dan maar op gelet en het weggewerkt. Denk ik. Maar hier zal ik me wel wat laten gaan.

Ahhh. Nog even en hij heeft het over Greenaway.

in de soep

Dju. En nu draait mijn planning toch nog in de soep. Nee, niet de planning van de week waar ik zo naar uitkeek (en grotendeels gemaakt werd in functie van Het Project), maar de planning die ik al al langer voor ogen had voor dit weblog.

Big Bang heb ik gehaald (zo wist u reeds); net zoals Oorsmeer; het CNQ heb ik gisteren ook gezien/gehoord (verslag volgt volgende week; het publiek was alvast enthousiast); de rest staat nog steeds ingepland.

Maar hier loopt het een beetje in het honderd.

Gisteren heb ik, als aanloop naar de Week van de Smaak (u leest er vandaag nog over bij Het Project), de bereiding van ons avondmaal fotografisch gedocumenteerd. Gezien ik daarna naar de Vooruit ben getrokken had ik geen tijd meer om die foto’s verder te verwerken (of het recept uit te schrijven). Hopelijk vind ik vanavond (vannacht nog ergens een gaatje).

Twee ‘series’ die ik hier onlangs heb opgestart, moeten ook nog een vervolg krijgen. Voor het ene is eigenlijk de deadline gisteren verlopen. En natuurlijk ligt u daar niet wakker van. Maar ik wel.

blog van het jaar

Het circus is neergestreken. Naar jaarlijkse gewoonte kan u opnieuw uw stem uitbrengen in de popularity contest Site van het Jaar, editie 2006. Totaal nutteloos, dit soort wedstrijden, waarbij de winnaar niet noodzakelijk de beste site is (niet noodzakelijk, al kan het wel), maar wel de meest populaire.

De usual suspects doen weer mee: Pietel, Michel, i., Oogsnoep, en zelfs dit weblog. Whatever.

Sla het allemaal maar gerust over. Dat ga ik ook doen.

(Meer zelfs, ik heb gevraagd mij uit die lijst te schrappen. Wat blijkbaar niet evident is.)