M83

M83, Balzaal, Vooruit, Gent, BE, 23/06/2009

Gisteren ging ik voor Het Project naar M83 luisteren, in de Balzaal van Vooruit. Enfin, ik ging niet echt om te luisteren, maar om foto’s te maken, al was de spetterende lichtshow niet meteen van dien aard dat het tot fotograferen uitnodigde. Het was wel mooi.

De (openings)muziek was een beetje een mengeling van al die jaren 80 synthesizer dingen, zoals Jean-Michel Jarre en Tangerine Dream en Vangelis. Been there, done that, got the t-shirt, maar niettemin leuk/aangenaam om horen.

Dat is overigens geen schaduw, onder die juffrouw haar ogen, maar een zorromasker in zwarte schmink.

M83, Balzaal, Vooruit, Gent, BE, 23/06/2009

(Binnenkort bespreking bij Het Project.)

Loopjongen

Gisteren gingen we lopen. Hooguit een kilometer, van huis naar de Albertbrug tot de Europabrug en terug, op een rustig tempo, dat hij zelf mocht bepalen –zolang we de ganse tijd maar bleven lopen. Beter niet te rap dus, waarschuwde ik nog even, dat komt later wel.

Henri, vanzelfsprekend

Zijn gebroken rechterteen zat hem niet echt in de weg –ik had hem op de speelplaats al een paar keer zien lopen toen ik hem ’s avonds kwam halen. Eén keer per week, op zaterdag, ziet hij wel zitten, en hij is half te overtuigen dat we het beter twee keer per week zouden doen, om er toch enige progressie in te houden. Dat moet niet verder zijn dan wat we nu gedaan hebben, hield ik hem voor. Zeg maar als ge klaar zijn om wat langer of verder te lopen.

We waren sneller terug thuis dan hij had gedacht. Dat is niet half zo erg, zag ik hem denken, maar hij was nog niet bereid om dat ook toe te geven. En dat hoeft ook niet. Zolang hij maar loopt.

Snapshots

Tessa heeft zo’n Olympus µ[mju:]-II. Dat is een fantastisch toestel, en wij ‘slepen’ dat overal mee naartoe. Wij zijn geen veeltrekkers; dat is tegelijktijd voor- en nadeel van filmgebruik. Voordeel omdat we (bijna) alleen maar een foto nemen als we echt iets op foto willen; nadeel omdat het soms een tijdje duurt eer we dat filmpje laten ontwikkelen. Zo is dit filmpje al een maand of twee oud –maar nog steeds brandend actueel.

mju snapshots

Tessa wordt zwaar bij de keel gegrepen door iets wat ze deze mensen vertelt –of van hen te horen krijgt (foto: ikzelve).

mju snapshots

Henri, uitgeput na de Kids Run voor de 10km van Gent, met een half monkelende vader die niet mocht meelopen van de dokter (foto: Tessa).

mju snapshots

Nagiko, die zich afvraagt waarom we ons zo druk maken over een beetje zon (foto: Henri).

Allerindividueelste expressie

De Tachtigers (zoals in: achttienhonderdtachtig) verkondigden het reeds, bij monde van Willem Kloos (vandaar de foto hieronder): kunst is de allerindividueelste expressie van de allerindividueelste emotie. Van diezelfde Kloos is ook de uitspraak “ik ben een God in ’t diepst van mijn gedachten.”

De Zee, de Zee klotst voort in eindeloze deining

Bernlef merkt iets gelijkaardigs op voor jazz, in het titelstuk van de bundel Haalt de jazz de eenentwintigste eeuw?:

Alles wat interessant is aan jazz is ontwikkeld vanuit de musici en de manier waarop zij met hun instrument omgaan. Alles in de jazz is gericht op de expressie van een muzikale persoonlijkheid, niet om die ondergeschikt te maken aan een door een ander voorgeschreven groter geheel. Het gaat in de jazz niet om een graad aan perfectie waarin wij in de klassieke muziek afmeten of een uitvoering ideaal is, eerder om een graad van imperfectie. De jazzliefhebber is niet zozeer geïnteresseerd in de improvisatie als een autonoom product, maar veeleer in de expressie en creatie van een specifieke persoon op een bepaald moment.

Het zal vijf jaar zijn, denk ik, dat ik nu redelijk intensief met jazz bezig ben. En heel soms overkomt mij het gevoel dat ik er een beetje grip begin op te krijgen. Mijn grootste angst momenteel is dat ik van een jazzliefhebber in een jazzkenner zou veranderen. Er lijkt mij niets dat haakser op jazz staat dan een kenner. (Maar laat mijn angst vooral niet uw bekommernis zijn. Ga en geniet!)

Slotdag op Jazz Sur l’Herbe

Les Poubelles, Jazz Sur l'Herbe, Citadelpark, Gent, BE, 29/05/2009 Les Poubelles, Jazz Sur l'Herbe, Citadelpark, Gent, BE, 29/05/2009

Vrijdag traden de laatste twee groepen op in de kiosk van het Citadelpark, tijdens het Jazz Sur l’Herbe mini festival. Drummer Giovanni Barcella heeft vorige week een kwetsuur aan zijn been opgelopen (hij heeft op mysterieuze wijze zijn ligamenten gescheurd, als ik zijn Frans Italiaans goed heb begrepen), waardoor het voorziene optreden van Backback –dat moet live nochtans vonken geven!– werd afgelast. Geen nood, Bart Maris sprokkelde de homofone W(o)(a)uters bijeen om met zijn groep (Les) Poubelle(s) de honeurs waar te nemen. De verrassing van het festival, denk ik.

(Les) Poubelle(s): Bart Maris (trompet-bugel-electronica), Filip Wauters (gitaar), Tom Wouters (drums)

Irene Aebi Trio, Jazz Sur l'Herbe, Citadelpark, Gent, BE, 29/05/2009 Irene Aebi Trio, Jazz Sur l'Herbe, Citadelpark, Gent, BE, 29/05/2009

’s Avonds had ik nog net tijd om een paar snelle foto’s te maken van het Irene Aebi Trio –dat pas 45 minuten na de voorziene starttijd begon– want Henri had trompetles.

Irene Aebi Trio: Irene Aebi (stem, poezie), Jean-Jacques Avenel (bass), Giancarlo Nino Locatelli (soprano sax, clarinet)

Pek Druppel [auditive #22]

Een interessante groep, met een interessante naam:

*PEK DRUPPEL* is een experimentele band die bestaat uit vele constellaties. Een numerieke extensie achter de naam geeft aan over welke constellatie het gaat. De naam refereert naar een fysisch experiment dat startte in de jaren 20 van vorige eeuw en waar men wilde bewijzen dat een hoog viscose steenharde stof ook ‘vloeibaar’ kan zijn. Het gaat hier bepaald over pek (bitumen). Het experiment laat zien dat uit pek ongeveer elke 10 jaar een druppel gevormd word en loskomt. Op dit moment zijn er acht druppels in bijna 100 jaar gevallen.

De muziek zelf is iets té ‘vloeibaar’ voor mijn goesting, maar laat u dat vooral niet tegenhouden –wel integendeel!

Pek Druppel [auditive #22], Jazz Sur l'Herbe, Citadelpark, Gent, BE, 28/05/2009 Pek Druppel [auditive #22], Jazz Sur l'Herbe, Citadelpark, Gent, BE, 28/05/2009

Pek Druppel [auditive #22]: Marek Patrman (drums); Eli Van De Vondel (gitaar); Manolo Cabras (contrabas). Jazz Sur l’Herbe, Citadelpark, Gent, BE, 28/05/2009

Straks –vanaf 12u– kan u in het Citadelpark terecht voor Les Poubelles. Bart Maris nodigt daarvoor Kristof Roseeuw (contrabas & zang), Filip Wauters (gitaar) en Tom Wouters (drums) uit.