muziek op zaterdag: Martinu, Bartok, Berlioz

Gisteren had ik het bij Het Project nog over de kracht van de live uitvoeringen (Jazz is (a)live). Concerten met klassieke muziek zijn veelal wat duurder dan jazz concerten. Tickets voor rang 1 van de concertzaal in De Bijloke Muziekcentrum kosten al gauw 20 of meer euro, en daar wordt niet meteen met voorverkoopsprijzen gewerkt.

Zaterdag brengt deFilharmonie (met Michaïl Rudy op piano) er werk van Martinu, Bartok, Berlioz: lyriek alom. (Dat Pianoconcerto nr. 3 van Bartok alleen al!)

De oudervereniging van het Sint-Lievenscollege (waar ik geen enkele binding mee heb) kiest jaarlijks één concert uit het aanbod van De Bijloke, waarvoor het dan een aantal plaatsen reserveert in rang 1. Die kaarten worden gereserveerd bij de aanvang van het seizoen, en binnen de kortste keren zijn de plaatsen uitverkocht. Behalve deze keer. Om één of andere reden zijn er nog 15 kaarten op overschot, en daarom worden ze nu aan gunsttarief aangeboden aan de geïnteresseerden. I.p.v. de normale 20 euro, betaalt u nu slechts 17,5 euro voor een plaats in rang 1.

Wie interesse heeft contacteert Gerda Boel (gerda.boel@telenet.be).

deFilharmonie & Michaïl Rudy: Martinu, Bartók, Berlioz, zaterdag 16 februari 2008 om 20u in de Concertzaal van De Bijloke Muziekcentrum

Mâäk eens een totaalspektakel

Mâäk’s Spirit

(Canon EOS 5D, EF 70-200mm f/2.8L IS USM @105mm, f/2.8, 1/40s, 1000 ASA)

Sinds 2007 beschouwt Mâäk’s Spirit lichtman Sam Mary als vast lid van de groep. Zijn inbreng tijdens het concert vorige vrijdag bood een absolute meerwaarde aan het schouwspel –en een uitdaging aan de fotograaf. Een concert van Mâäk’s Spirit is iets dat moet worden beleefd, veel meer dan alleen beluisterd, en de intieme sfeer van de Domzaal in Vooruit heeft zeker bijgedragen tot het succes van de voorstelling.

De cd Stroke, waarrond de groep net drie voorstellingen heeft afgewerkt, is te koop via hun website (7,5 euro, verzendingskosten inclusief), of voor 5 euro na afloop van een concert. Doen!

Lees meer bij Het Project: Jazz is (a)live

Mintzkov

Mintzkov

(Canon EOS 5D, EF 70-200mm f/2.8L IS USM @70mm, f/2.8, 1/60s, 1000 ASA)

Toen ik las dat Mintzkov naar de Vooruit kwam, had ik meteen “Dit wil ik zien” aangeklikt op mijn kalender. Dat The Go Find in het voorprogramma zat, maakte het alleen nog maar beter. Wegens vaderschap werd het voorprogramma gewijzigd naar General Mindy, maar dat mocht de pret van de main act niet drukken.

Josie was er ook bij (en Dimi), en zij pende volgend verslag neer voor Het Project: Mintzkov @ Vooruit.

Mintzkov Mintzkov

cds 200801

Ach cd’s. Ik heb veel cd’s. Vroeger kocht ik er elke week wel een stuk of wat, maar zoals de sigaretten van een tabaksverslaafde, zogen die cd’s gewoon te veel geld uit mijn ons budget. Dus koop ik nu enkel cd’s als ik ze voor minder dan 10 euro kan kopen, ofwel als het gaat om cd’s die ik echt-echt-echt wel graag wil. En gelukkig krijg ik ondertussen ook wel wat recensie-exemplaren toegeschoven.

Wat opvalt, is dat ik veel minder jazz en klassiek koop, terwijl dat eigenlijk net de muziek is die mij het meeste interesseert. Beide genres vindt men in België evenwel bijna uitsluitend in de fnac, en ik zet daar al een tijdje geen voet meer binnen. Het internet is een optie, maar dan wel een dure optie, dus ik ben nog steeds een beetje verloren, wat die muziek betreft. iTunes store is dan weer geen optie, want voor jazz en klassiek krijg ik nog steeds het liefste een cd in handen.

Mijn aanwinsten deze maand.

Enkel Rufus does Judy heeft mij meer gekost dan gebudgetteerd, maar die dubbelcd is elke cent meer dan waard. Het is pompeus, groots, decadent, vol witticisms en double entendres, kortom Rufus Wainwright op zijn best. De intensiteit van de belevenis is bijna tastbaar, en de luisteraar laat zich met veel plezier door Wainwright op sleeptouw nemen in de wereld van Judy Garland. Als die luisteraar dat wilt tenminste; men is blijkbaar voor of tegen Rufus Wainwright.

Diezelfde dag heb ik I am a bird now gekocht van Antony and the Johnsons. Niet alleen zingt dezelfde Wainwright als op die andere plaat hier ook even mee (What Can I Do?), maar de thematiek en pathos van het ene album sluit perfect aan bij het andere. Antony is misschien nog net iets ‘extremer’ in dit geval, en mensen die graag naar Dez Mona luisteren, zullen I am a bird now zeker op prijs stellen.

Over Elliott Sharp heb ik het al uitgebreid gehad. De cd is interessant, maar de live uitvoering was vele keren overtuigender.

Cat Power heb ik vorig jaar leren kennen, door ex-zwangere ex-collega E. Sindsdien heb ik ijverig haar cd’s verzameld, en er was dan ook geen sprake van dat ik deze Jukebox aan mij zou laten voorbij gaan. In de platenwinkel hadden ze twee versies, eentje van 10 euro, en eentje van 15 euro. De duurdere zat in een kartonnen hoesje, dus ik dacht dat het prijsverschil daarin geborgen zat, maar nu blijkt dat de kartonnen versie de deluxe versie is, met maar liefst vier extra nummers op. Grbml. Ik zie nog wel wat ik ermee doe. Want het is alweer een goede cd geworden. Voor haar versie van New York alleen al, zou u die cd in huis moeten halen.

  1. Rufus does Judy at Carnegie Hall / Rufus Wainwright / 2007 / ***(*)
  2. I am a bird now / Antony and the Johnsons / 2005 / ***
  3. plays the music of Thelonious Monk / Elliott Sharp / 2006 / **(*)
  4. Jukebox / Cat Power / 2008 / ***(*)

Twee cd’s ontbreken in dit lijstje. Ik heb ze al een tijdje, maar ik heb er nog niet echt goed naar kunnen luisteren, omdat de release-concerten zich pas in februari voordoen. Ze staan op de iPod evenwel, en volgende maand komen ze ook in dit lijstje voor.

0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

concerten 200801

Welk een fantastische start voor 2008, de maand januari. Ik heb meteen al twee keer vier sterren kunnen weggeven, en ook de andere concerten werden stevig gesmaakt. Februari ziet er ook al meer dan behoorlijk uit, en ik heb naar maart nog niet eens durven kijken.

Als u er niet bij was: dit hebt u echt gemíst!

  1. Alexandre Cavaliere, Manu Bonetti en Janos Bruneel / 13-01-2008 / Opatuur / **
  2. Fiorini – Rzewski Duo / Erik Vermeulen Trio (bespreking) / 16-01-2008 / Vooruit / ****
  3. Michel Portal, Bruno Chevillon & Daniel Humair (bespreking) / 20-01-2008 / Vooruit / ****
  4. Peter Hertmans, Hans Van Oost en Hendrik Braeckman / 27-01-2008 / Opatuur / ***
  5. Elliott Sharp / Michiel Braam play Thelonious Monk (bespreking) / 29-01-2008 / Vooruit / ***

0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(concerten vorig kwartaal)

hedenavond Monk

Het zal nu ongeveer een week zijn dat ik –als ik wat tijd heb– naar de muziek van Michiel Braam en Elliott Sharp luister. Beide muzikanten interpreteren Monk solo; Braam op piano en Sharp op akoestische gitaar, en dat levert twee heel verscheiden muziekbeelden op. Niet alleen omdat het over verschillende instrumenten gaat (hadden we daar even een duh-moment?), maar voornamelijk omdat hun visie zo uiteenlopend is.

Vanavond treden ze op in de Balzaal van Vooruit, elk afzonderlijk als ik het goed heb begrepen (Epistrophy zal er waarschijnlijk wel twee keer tussen zitten). Ik heb helaas geen tijd gevonden om een aankondiging te schrijven voor Het Project, maar ik heb zo een gevoel dat dit wel eens heel goed gaat worden. Aanrader dus!

Vanavond dus, 29 januari om 20u in de Balzaal van Vooruit. Toegang € 14 / 10 (vvk) of Wildgedragkaart

à la française

Michel Portal Trio Michel Portal Trio Michel Portal Trio

(Canon EOS 5D, EF 70-200mm f/2.8L IS USM, f/2.8, 1/60s, 1000 ASA)

Áls u de Franse jazz al van enige vergrijzing zou verdenken, dan viel daar niets van te merken in de muziek die het Michel Portal Trio zondag bracht. Toegegeven, de twee zeventigers werden bijgestaan door een frisse jongeling van net geen vijftig, maar uit de jazz die zondag in de Theaterzaal van Vooruit weerklonk, spatte meer energie dan uit een gemiddelde postpunk rockband. Het trio bestond uit een blazer –Michel Portal op klarinet en sax– en een ritmesectie –Bruno Chevillon op bas, en Daniel Humair op drums.

» Lees verder op Gentblogt.

Jazz Middelheim kleurt blauw

(breaking news)

Er is een principieel akkoord tussen de VRT en de organisatoren van het Blue Note Records Festival in Gent om vanaf 2008 Jazz Middelheim aan BNRF uit te besteden. Het BNRF zou zowel de organisatie als de programmatie van het festival op zich nemen, dat vanaf dit jaar opnieuw jaarlijks zou plaatsvinden. Tot nog toe vond het Jazz Middelheim festival tweejaarlijks plaats in het Antwerpse Park Den Brandt.

Jazz Middelheim blijft evenwel een VRT omroepfestival, zo benadrukken beide partijen, dat met respect voor het verleden zal worden georganiseerd en herkenbaar zal blijven voor de trouwe bezoekers. De sfeer en setting van het festival zijn uniek en dat moet behouden blijven.

wij onderbreken uw televisieavond

Jef Neve doet van radio, elke vrijdag van 19u tot 21u op Klara. Samen met Lies Steppe (in Pietelspeak: “wie denkt dat de babes bij de popradio’s zitten, moet maar eens naar Klara moet kijken”).

De centrale gast vanavond is Tuur Florizoone, maar ook die andere Tuur zal er te beluisteren zijn. Geen zin om 50 first dates te missen? Dan programmeert u toch gewoon de digicorder? (Of u herbeluistert “Neve” via het internet!)

Om uw geheugen op te frissen: Tuur Florizoone is de man van Tricycle, en van Florizoone-Horbaczewski-Massot. U hebt mij al meerdermaals over hem bezig gehoord. Zijn foto staat overigens bij de aankondiging op Klara, mijn credits proper uit zijn knieën weggesneden. (Mijn foto op flickrde klara homepage. Naamsvermelding? Moet dat dan?)

Edoch, luisteren! Beide Tuurkes zijn zeer sympathieke én interessante mensen!