Categorie: muziek

concerten 200908

Augustus staat voor Jazz Middelheim, en een klein beetje ook Jazz in ’t Park, dat steeds verder opschuift naar september. Het nieuwe seizoen biedt zich aan, en ik heb al een paar interessante concerten aan de einder zien opdoemen.

  1. The Circle / 13-08-2009 / Jazz Middelheim / **
  2. Octurn + guests / 13-08-2009 / Jazz Middelheim / **(*)
  3. Flat Earth Society / 13-08-2009 / Jazz Middelheim / **(*)
  4. Laurie Anderson – Lou Reed – John Zorn “Improvisations” / 13-08-2009 / Jazz Middelheim / *
  5. Erik Vermeulen Trio / 14-08-2009 / Jazz Middelheim / **(*)
    Een communicatieve Erik Vermeulen: hij sprak! Woorden! Zinnen zelfs! En hij keerde zich om naar het publiek! Een ongewoon uiterst toeganklijke set van Vermeulen, die zich door de fotografen niet uit zijn concentratie wou laten halen en ze dus maar meteen slechts één nummertje liet fotograferen (geen probleem, alleen pech voor mij dat ik in de file vast zat en dus te laat was om foto’s te maken).
  6. Hans Teeuwen zingt / 14-08-2009 / Jazz Middelheim / *
    …vals, moest daar nog bij op het einde. Zeer goede performer, weet het publiek (én de fotografen) bij zijn amusement te betrekken, maar dit heeft slechts uiterst beperkte waarde op een festival zoals Middelheim. Breng hem volgend jaar naar de Gentse Feesten, en hij breekt het Sint-Baafsplein af.
  7. Dee Dee Bridgewater / 14-08-2009 / Jazz Middelheim / *(*)
    Heel degelijk, maar iets té gelikt.
  8. The Cookers / 15-08-2009 / Jazz Middelheim / ***
    Yeah. Ik zeg zelfs: yeah! Krasse knarren en een zeldzame jongeling brengen degelijke standaard jazz.
  9. MSG: Rudresh Mahanthappa, Chander Sardjoe, Ronan Guilfoyle / -08-2009 / Jazz Middelheim / ***
    Dé ontdekking van Middelheim. Mahanthappa verkocht zijn eigen cds (niet naar de zin van een ietwat agressieve en dure lokale platenboer), en ik had ze beter gekocht, want op amazon zijn ze voorlopig uitverkocht.
  10. Chet Mood – Enrico Rava, Philip Catherine, Aldo Romano & Riccardo Del Fra / 15-08-2009 / Jazz Middelheim / **
    Spijtig van de opdringerige gitaar die de subtiele trompet een beetje de coulissen in drong.
  11. Toots Thielemans Quartet / 15-08-2009 / Jazz Middelheim / ***
  12. Bert Joris Quartet / 16-08-2009 / Jazz Middelheim / **(*)
  13. Jason Moran Live:Time with Bill Frisell / 16-08-2009 / Jazz Middelheim / ***
    Niet geheel mijn ding, maar dit is muziek zoals we ze op een festival als Middelheim verwachten.
  14. Charlie Haden & Kenny Barron / 16-08-2009 / Jazz Middelheim / ***
    Hoogtepunt!
  15. David Murray plays Nat King Cole “en Español” / 16-08-2009 / Jazz Middelheim / **
  16. Misstriohso / 28-08-2009 / Jazz in ’t Park / **
    Wreed wijs, binnen een paar maand of en klein jaar staan ze er. Geschikte opener van het festival.
  17. Toine Thys Organ Trio / 28-08-2009 / Jazz in ’t Park / **(*)
    Verschrikkelijk geamuseerd. Dit zou ik nog gaan beluisteren.
  18. Amina Figarova Sextet / 28-08-2009 / Jazz in ’t Park / **(*)
    Weinig vernieuwend, maar wel goed.
  19. Zola Quartet / 29-08-2009 / Jazz in ’t Park / **(*)
    Hola. Ik kan die trompet maar niet uit mijn hoofd zetten, en ik ben er nog steeds niet uit of dat ‘een goed ding’™ is. Ik wil ze nog eens horen. Wanneer komen ze terug?
  20. Brick Quartet / 29-08-2009 / Jazz in ’t Park / **(*)
    Weinig evidente muziek. Benieuwd naar hun cd.
  21. Octurn ‘7 eyes’ / 29-08-2009 / Jazz in ’t Park / **(*)
    Helemaal anders dan op Middelheim.
  22. Marcelo Moncada Space Quartet / 30-08-2009 / Jazz in ’t Park / **(*)
    Lang leve de Space in het Marcelo Moncada Space Quartet.
  23. Mahieu Vantomme Quartet / 30-08-2009 / Jazz in ’t Park / **(*)
    Tweede keer dat ik ze hoor, ontgoochelen niet.

0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(concerten vorige maand)

Piekuup

Dank zijn J. heb ik terug een platenspeler in huis. Met als gevolg dat al mijn jeugdsentiment de komende dagen weer wordt bovengehaald, van Abba tot Zappa, met daartussen zowat alles van The Beatles, en Paul McCartney (met of zonder Wings). Bijna alles ook van Duran Duran, en het jonge Ierse groepje U2. En ook nog ABC, een nog maagdelijke Madonna, OMD, Prince met o.a. Purple Rain, the extended version (en zijn harem, Apollonia 6), Joe Jackson, Lloyd Cole and the Commotions, The Cars, Yello, The Alan Parsons Project, tot Bruce Willis die Under the Boardwalk zingt. En Kim Wilde. En (Introducing the Hardline According to) Terence Trent D’Arby! Maar ook France Gall, Jean-Jacques Goldman, Indochine, en Serge Gainsbourg. De soundtrack van Footloose, The Mission (Ennio Morricone), 37°2 Le Matin (Gabriel Yared) en erm… Bilitis (Francis Lai). Och, en ik zou Vangelis nog vergeten. En Jean-Michel Jarre.

En één plaat van Sidney Bechet, die de eer heeft als eerste te liggen kraken op de nieuwe oude aanwinst.

“Da’s zo van die muziek… die ge niet kunt weerstaan hé”, zucht Henri, terwijl hij pirouetteert door mijn bureau.

(Tot hij de soundtrack van The Return of the Jedi ontdekte, en toen was het hek helemaal van de dam.)

Jazz in ’t Park, dag vier: Hijaz

Hijaz, Jazz in 't Park (28-30/08 & 04-06/09/2009), Zuidpark, Gent, BE, 04/09/2009 Hijaz, Jazz in 't Park (28-30/08 & 04-06/09/2009), Zuidpark, Gent, BE, 04/09/2009 Hijaz, Jazz in 't Park (28-30/08 & 04-06/09/2009), Zuidpark, Gent, BE, 04/09/2009 Hijaz, Jazz in 't Park (28-30/08 & 04-06/09/2009), Zuidpark, Gent, BE, 04/09/2009

’t Was Hijaz, daarnet op Jazz in ’t Park. Met de klok mee ziet u Chryster Aerts (drums, percussie); Azzedine Jazouli (percussie: derbouka, bendir, taarija, rek(taar), mazhar, daf); Chris Mentens (bass); en Niko Deman (piano).

Het was hartverwarmend, hoe het publiek ondanks de gietende regen toch bleef luisteren.

—

Tip: op Moodio werd zopas een korte reportage gepost, gemaakt tijdens het optreden van het Toine Thys Organ Trio en het Amina Figarova Sextet. Gaat dat zien!

Jazz in ’t Park, dag drie: Marcelo Moncada Space Quartet

Marcelo Moncada Space Quartet, Jazz in 't Park (28-30/08 & 04-06/09/2009), Zuidpark, Gent, BE, 30/08/2009 Marcelo Moncada Space Quartet, Jazz in 't Park (28-30/08 & 04-06/09/2009), Zuidpark, Gent, BE, 30/08/2009 Marcelo Moncada Space Quartet, Jazz in 't Park (28-30/08 & 04-06/09/2009), Zuidpark, Gent, BE, 30/08/2009 Marcelo Moncada Space Quartet, Jazz in 't Park (28-30/08 & 04-06/09/2009), Zuidpark, Gent, BE, 30/08/2009

Het Marcelo Moncada Space Quartet is niet het Marcelo Moncada Quartet, is deze middag duidelijk gebleken tijdens Jazz in ’t Park. Met de klok mee: Frederik Meulyzer, Marcelo Moncada, Koenraad Ecker (en Frederik Meulyzer op de achtergrond), en Rui Salgado. De mannen moesten dra weer weglopen, want ze treden (traden?) vandaag nogmaals op, op de Antwerpse cultuurmarkt of all places. (Nog goed dat er motilium is.)

Kom ook (nog) eens langs, en breng tien euro mee, om de dubbelcd met liveopnames van de vorige editie te kopen. Oh, en vergeet uw picknickmand niet. En een fleeceke, want het wordt toch al koud, ’s avonds.

Jazz in ’t Park, dag twee: Zola Quartet

Zola Quartet, Jazz in 't Park (28-30/08 & 04-06/09/2009), Zuidpark, Gent, BE, 29/08/2009 Zola Quartet, Jazz in 't Park (28-30/08 & 04-06/09/2009), Zuidpark, Gent, BE, 29/08/2009

De eigen composites van het Zola Quartet komen van gitarist Gonzalo Rodriguez Diaz –die voorlopig met de prijs van grootste charmeur van het festival gaat lopen. Een groot deel van de identiteit van de groep komt zonder twijfel van trompettist Francisco Leal –ook al een Spanjaard. In het begin kon de groep mij maar matig boeien; het ging vooral om langerekte muziek met een hortende trompet. Pas bij het bisnummer was mijn interesse echt gewekt, met een sobere maar boeiende interpretatie van Hackensack (Thelonious Monk; lees ook dit). Toch een groep om in de gaten te houden.

Here we go. Again.

Grmbl. Na zoveel jaar en het drievoudig aantal pogingen, ben ik opnieuw begonnen al mijn muziek op de computer te importeren. Een aantal mogelijkheden die ik miste blijken ondertussen mogelijk, zoals sorteren op Album by Year én er is een tabje Sorting, dat sinds iTunes 7.1 toelaat om de manier waarop muzikanten worden gesorteerd logischer te maken.

De artiest mag dan nog steeds “Art Blakey” zijn, onder Sort Artist kan ik “Blakey, Art” ingeven, en ziet: eindelijk worden mijn cd’s alfabetisch op familienaam gesorteerd. En vervolgens op Album by Year –chronologisch dus vs gewoon op album naam. Het ding is helaas niet verstandig genoeg om die voorkeuren te onthouden. Als ik later een album van Art Blakey toevoeg, moet ik opnieuw het veld Sort Artist invullen.

We beginnen met jazz. En ik zit aan de b van –u raadt het– Blakey, Art, maar ook Blanchard, Terence; Bley, Paul en zelfs Bobo, Willie. Binnenkort weet ik eindelijk hoeveel (jazz) cd’s ik heb. Al zal ik iTunes vannacht maar beter van (externe) harddisk laten veranderen (Consolidate Library). 193 GB used; 40 GB available. Nog goed dat ik er nog eentje van 500 GB liggen heb (jawel: ik importeer losless).

Meer Vian (en het zal niet de laatste keer zijn)

Heb ik al gezegd dat ik fan aan het worden ben van (de jazzschrijfsels van) Boris Vian? En dan ben ik nog niet eens aan de oorspronkelijk Franse teksten begonnen, maar zit ik nog steeds in de vertaling van Paul Syrier te grasduinen. De stijl, de humor, de pertinentie, en diezelfde vragen waar ook ik mee zit –en hij vanzelfsprekend geen kant-en-klaar antwoord op biedt. Wat is een jazzcriticus? Wat is de rol van de kritiek in jazz? En hoe krijgt men meer mensen geïnteresseerd in jazz –of meer volk naar de concerten?

Vian vergelijkt de jazzcriticus met een weerman: niemand is geïnteresseerd in de berekeningen die de weerman tot zijn voorspellingen brengt. Het grote publiek wil alleen weten of ze dit weekend aan zee kunnen doorbrengen of beter in hun bed blijven liggen.

Maar publiceren ze […] het nijvere denkwerk van de mensen wier berekeningen de aankondiging […] mogelijk hebben gemaakt? De consument interesseert het geen zier. Het interesseert slechts de criticus zelf. Het verschil? Dat is er niet. Met dien verstande dat iemand die zich meteorologisch expert durft te noemen er zich wel voor zal hoeden om te beweren dat hij expert in jazz of iets anders is. Hij realiseert zich niet welke rol hij speelt: bemiddelaar die nieuws of geruchten ventileert [..]. Hij wil uitleggen waarom de cycloon is zoals hij is. Hij wil altijd uitleggen. Een kijkje in de keuken. Hij ziet niet dat verklaringen totaal niets uithalen: een illusie zijn. De meest geniale critici ontkomen niet aan dit mechanisme.
Het bewijs hiervan is dat ik nu al een uur lang etter zit te zweten in een poging u uit te leggen wat kritiek nu eigenlijk is en dat je niet kan zeggen dat kritiek veel zin heeft.

Het zijn dingen waar ik ook mee worstel natuurlijk. Een criticus heeft minstens twee taken: hij moet aankondigen en bespreken. En terwijl dat laatste gemakkelijk vanuit een buikgevoel en onderbouwd door de eigen ervaringen kan worden verwezenlijkt, blijft aankondigen vaak zoals weer voorspellen. Ook bewezen artiesten kunnen wel eens een minder moment hebben (McCoy Tyner op Gent Jazz bijvoorbeeld). Gaat het dan meer om het (h)erkennen en duiden van een trend?

Die [muzikant] doet aardige dingen. Dat maakt men bekend (dit heet altijd reclame). Dan komt het stadium van de statistiek: onderzocht wordt in welke mate de reacties waartoe [de muzikant] aanleiding geeft heviger zijn dan die waartoe [een andere muzikant] aanleiding geeft. Eerst op plaatselijk niveau, dan vergeleken met de meest verre [muzikanten]. Men tracht de lijnen van de isobaren vast te stellen. […] Dit alles heeft voor de jazzliefhebber nut; en dit alles kan belangstelling voor de jazz wekken bij de niet-liefhebber […]

Dat zou de taak van de jazzcriticus kunnen zijn. Alleen stelt Vian dat de uitdrager van de boodschap –zoals beschreven hierboven– het publiek is, en niet de criticus. Wat zijn tekst helemaal relevant maakt voor de huidige situatie, waarin bijvoorbeeld bloggers deel van dat publiek uitmaken. Wat ons dan weer voor andere problemen stelt, zoals het ontdekken van die bloggers met een interessante en gefundeerde opinie.

—

Citaten uit: Boris Vian, Over jazz: teksten 1946-1958, vertaald door Paul Syrier, Van Gennep Amsterdam, 1984, ISBN 90-6012-570-3

Jazz Middelheim, dag 4 (slot)

15/08/2009, Jazz Middelheim, Antwerpen, BE, 13-16/08/2009

Geen Jazz Middelheim zonder Toots, schreven we gisteren nog, maar die conditie geldt blijkbaar net zozeer voor Bert Joris. Maar liefst 20 keer heeft de trompettist er al op het podium gestaan. Op de slotdag stond hij er met het “kwartet waarmee hij eigenlijk heel graag meer zou optreden”, om een staalkaart van zijn kunnen te geven. Het park en de tent liepen op dat vroege middaguur al aardig vol, en na afloop mochten de muzikanten een verdiend applaus in ontvangst nemen.

15/08/2009, Jazz Middelheim, Antwerpen, BE, 13-16/08/2009 15/08/2009, Jazz Middelheim, Antwerpen, BE, 13-16/08/2009

Het Jason Moran trio bracht Bill Frisell mee, de ‘bijna-Belg’ die op Gent Jazz niet geheel tot zijn recht kwam bij McCoy Tyner, maar hier duidelijk perfect op zijn plaats zat. Wij zijn al langer fan –zowel van Moran als van Frisell– al waren we niet overtuigd van de meerwaarde van dit nieuwe repertoire. Er zat weliswaar een duidelijke visie achter, maar dan wel één die we herkennen uit de laten jaren 80 tot midden jaren 90. Niettemin heerlijk om zulk een muzikanten aan het werk te mogen zien.

15/08/2009, Jazz Middelheim, Antwerpen, BE, 13-16/08/2009

Maar dan was er Charlie Haden, in duo met Kenny Barron (niet te verwarren met drummer Joey Baron). In duo (dus hij kon zich niet achter de drummer verstoppen of helemaal achteraan in het duister op het podium gaan staan), én gedrapeerd door een behoorlijke hoeveelheid licht. Dat levert foto’s op waarop niet alleen zijn gelaat maar zelfs zijn gezonnebrilde ogen zichtbaar zijn.

15/08/2009, Jazz Middelheim, Antwerpen, BE, 13-16/08/2009 15/08/2009, Jazz Middelheim, Antwerpen, BE, 13-16/08/2009

En al had de muziek bijna het ganse festival net een ietsje te luid gestaan, dan werd de volumeknop —terecht— naar links gedraaid voor een zo intiem moglijke sfeer. “Dames, zou u het volume wat kunnen dimmen”, vloekte de juffrouw die voor ons op de grond, ver buiten de tent, een boek aan het lezen was. “Ik zou graag wat van de muziek genieten.” Misschien moet ik mijn haar toch wat knippen of mijn baard iets laten groeien.

In de tent was de muziek perfect beluisterbaar, en werd ze –tot (gespeelde?) verrassing van Haden– zeer gesmaakt. “You have great ears!“, bracht hij verrukt uit. “Wouldn’t it be great if everybody was like you and had such ears. Just how many problems could be solved by such wonderful ears.” Wij pinkten net geen traantje weg.

15/08/2009, Jazz Middelheim, Antwerpen, BE, 13-16/08/2009

En tot slot was er David Murray. In 2006 stond hij nog in rugby shirt op Gent Jazz (toen nog Blue Note Records Festival), en twee jaar daarvoor op Middelheim. Gisteren bracht hij Nat King Cole op zijn Spaans, en werd daardoor gesteund door een latinband én het strijkersensemble van deFilharmonie. Niet aleen een hele mond-, maar ook een podiumvol. Met nog steeds die gretig lange solo’s op zijn tenorsax, waarop hij trillend en grommend het ganse register afgaat.

Het was een prachtweekend. (En u kan groten delen herbeleven op de Jazz Middelheim site!)

Jazz Middelheim van 13 t.e.m. 16 augustus, Park den Brandt, Antwerpen.