Categorie: gent

ondertussen in de fnac

Staking dreigt Fnac plat te leggen in kerstperiode in De Gentenaar [via]

De kans bestaat dat Fnac in de Veldstraat net voor de eindejaarsdagen wordt platgelegd door het mistevreden personeel. Twee ontslagen, die door de vakbond onterecht worden genoemd, zorgen voor een memorabele sociale onrust. De discussie draait om een personeelsaankoop van … 7 euro.

Het is maar één kant van het verhaal natuurlijk, maar zo (her)ken ik ze wel, daar vanboven in de fnac. Als het klopt zijn ze wel degelijk consequent in hun (onbestaande) klantvriendelijkheid: geen uitzondering voor het personeel!

kataklop-kataklop op de boot

persvoorstelling Gloria. In Kerst- en Klaastijden - Lieven Decaluwe, Hilde Ballegeer, Dick van der Harst, Sinterklaas, Zwarte Piet

(Canon EOS 5D, EF 16-35mm f/2.8 L II USM @ 16mm, f/2.8, 1/25s, 1000 ISO)

Kerst- en sinterklaasmuziek, maar dan (heel) anders. Henri was er over te spreken (maar had geen zin om ernaar te luisteren), Tessa ook (maar één keer volstaat), en ik vind dat de cd beter wordt naarmate ik er meer naar luister. Een alternatief voor de shoppingmuzak is het echter (gelukkig!) niet. Het is wel puike muziek, voor wie in is voor eens iets anders. Een beetje klassiek, een beetje folk, één keer zelfs met een heuse post-punk (punk is not dead!) twist wat resulteert in iets wat nog het beste vergelijkbaar is met de zangpartijen op een (vroege) cd van Michael Nyman.

De persvoorstelling van Gloria. In Kerst- en Klaastijden van stadscomponist Dick van der Harst vond plaats, gisteren 4/12/2007, in het bureau van Gents Nobelprijswinnaar literatuur Maurice Maeterlinck –Museum A. Vander Haeghen in de Veldstraat, Gent.

Lees meer over Gloria. In Kerst- en Klaastijden bij Het Project.

bloem

Gisteren mochten we –voor de tweede keer– eten in de Gentse Japanner Amatsu. We zaten er samen met I. (mijn nicht(je)) en J. die regelmatig in Japan vertoeft. Dat op zich zorgde al voor de nodige anekdotes, maar het was ook een aangename verrassing om eens met I. van gedachten te kunnen wisselen over een aantal culinaire toestanden. Blijkt immers niet alleen dat zij ook zelf brood bakt, maar ik heb bovendien te horen gekregen dat haar moeder (tante L.) daar al een jarenlange expertise in heeft opgebouwd.

Niet de enige verrassing, want zowel I. als L. halen hun bloem bij Goethals in de Meerseniersstraat, waar ik pas na lang aarzelen vorige week ben durven binnen stappen. Veel te laat, zo mocht ik ondervinden, want ik kreeg te horen dat ze er binnenkort mee ophouden. Tijd om een voorraad bloem in te slaan, want mijn brood is nog nooit zo lekker geweest sinds ik de bloem gebruik die ik daar dinsdag bloem heb gekocht.

We hadden het ook over een deegmixer, want ik zit al een paar weken (maanden?) te tobben over de aanschaf van zo’n Kitchen Aid Stand Mixer. En ik lees bij Het Project dat Patricia dezelfde op haar verlangenlijstje heeft staan. (Over verlangenlijstjes gesproken, de bijbel die Koen Fillet zopas heeft gekregen, stond ook al op het mijne.)

Maar kijk, ’t is zondag. Tijd om het deeg, dat ik een uurtje geleden heb gemaakt, uit de ijskast te halen en mijn Tarte Tatin af te werken.

ik ben niet voor de hoofddoek, maar ik ben wel tegen het hoofddoekenverbod

Laat ik maar meteen een standpunt innemen, dacht ik, toen ik beslist had iets over de hoofddoekenproblematiek –want een problematiek is het wel degelijk– in Gent te schrijven. Dat mijn standpunt een citaat is van Caroline Gennez is een toeval, al vermoed ik dat onze stad opnieuw een beetje roder is geworden na de gemeenteraad van maandag 26 november. (Ik ben wel zeer aangenaam verrast door de houding van zuster Monica.)

Het recht om zelf uit te maken al dan niet een hoofddoek te dragen komt mij als zo fundamenteel over, dat ik u voor verdere argumentatie gewoon verwijs naar de kranten, die bol staan van –terecht– onbegrip voor de Gentse beslissing. Waarom ik er dan toch nog iets over schrijf? Ik geef u twee andere berichten uit de media, die op het eerste gezicht niets met het Gentse verbod hebben te maken.

De Mohammed-idiotie in Soedan. Voor wie de berichtgeving heeft gemist, Gillian Gibbons, een 54-jarige lerares heeft het aangedurft een teddybeer de naam Mohammed te geven. Ze werd voor dat feit prompt opgesloten, en ondertussen staan heelder drommen demonstranten, gewapend met schietgeweren en machetes, in Khartoem haar dood te eisen.

Wat? Was de sprong u te groot? We nemen even een tussenstap.

Na hoofddoek ook verbod op aidslintjes. Vandaag is het Wereldaidsdag. Zelfs voor het Antwerpse stadspersoneel, dat normaliter geen aids-solidariteitslintje mag dragen, met uitzondering van vandaag.

Er zijn nog veel zo’n tussenstapjes nodig, inderdaad, maar het is ook aan u om tijdig stop! te roepen. En het zou hier nooit zover komen, juist. Nobody expects the Spanish Inquisition.

—

Scheiding van kerk en staat betekent niet dat de staat (religieuze) symbolen moet (of mag!) verbieden, maar veeleer dat ze die niet mag opleggen. Een groot verschil, me dunkt. Maar euh, terwijl we bezig zijn zo strikt kerk en staat te scheiden, kunnen we dan maar meteen de CD&V afschaffen? Het verlost ons gelijk van de reeds 173 dagen durende Belgische vaudeville.