abonnement / note to self

(Sla deze gerust over.)

Elk jaar, ergens in september, maak ik dezelfde berekening: zou het niet beter zijn om toch maar een abonnement op het openbaar vervoer te nemen? (En dan bedoel ik eigenlijk voor De Lijn, want ik heb een –door de werkgever volledig terubetaald– abonnement voor mijn woon-werkverkeer met de trein naar Brussel.)

De goedkoopste formule is een jaarabonnenment. Dat kost –in mijn leeftijdscategorie– 199 EUR. Het driemaandelijks equivalent zou neerkomen op 284 EUR per jaar, het maandelijks op 306 EUR.

199 EUR betekent 3,83 EUR per week, of 4,8 ritten per week (uitgaande van het equivalent van 0,80 per rit met een lijnkaart). Gemiddeld denk ik eerder aan zo’n 3 ritten per week te geraken (jaargemiddelde), of 124,80 EUR per jaar. Een abonnement zou dus niet voordeliger uitkomen.

Zeker ben ik er echter niet van, dus ik denk dat ik het eens een paar maand ga bijhouden.

trein/vakantie

Hoewel de laatste week –of zelfs twee weken– van augustus eigenlijk opnieuw een normaal woon-werkverkeer kent, houdt de NMBS halsstarrig vast aan de vakantieregeling. Dat resulteert niet meteen in een wijziging van het uurrooster in de spits, maar wel in het aantal wagons dat tijdens die spits aan de locomotief wordt gekoppeld.

Mijn ochtendtrein moet het met minstens één wagon minder stellen –en naar ik vermoed zelfs twee– en dat zorgt tegenwoordig voor een overbevolking. Gezien het niet zo opperbeste weer ben ik niet meteen geneigd om de motor van stal te halen. Het ziet er bovendien niet naar uit dat het dra beter wordt:

Er komt voorlopig geen eind aan het wisselvallige zomerweer die (sic) bij momenten eerder aan herfst doet denken. [bron]

Overbevolking is natuurlijk één zaak, maar als je daar op je nuchtere maag een palet van misselijkmakende geuren moet bijnemen, dan wordt het toch iets van het goede te veel. Ik kan nog begrip opbrengen voor een lijfgeur ’s avonds –na de fysiek afmattende arbeid die wij desk jockeys moeten verzetten– maar om zeven uur ’s ochtends?

Soit, nog drie ritjes, en we hebben weer vakantie. Al denk ik er sterk aan morgen toch maar de motor te gebruiken. Immers, volgens onze vrienden van het KMI wordt de beste dag van de week […] waarschijnlijk woensdag.

oudenaarde

“Beste reizigers, welkom op deze P-trein met bestemming Kortrijk. Deze trein stopt te Brussel Centraal, Brussel Zuid, Gent Sint-Pieters, De Pinte, Deinze, Waregem, Harelbeke, Kortrijk eindbestemming. Volgende halte: Brussel Centraal.”

Waarop de beste man het allemaal nog eens in het Frans herhaalt. Verschrikkelijk ambetant als je die trein elke dag neemt, en je tracht in je boek en je iPod te verdwalen. Daar gaat de concentratie. Na Brussel Centraal wacht u overigens nog eens hetzelfde, en na Brussel Zuid nog eens. Het is een statement: met deze P-trein zit u niet op het verkeerde spoor.

Soms durf ik wel eens de 16u54 te nemen naar Gent (bestemming Kortrijk). Tijdens het schooljaar neem ik meestal de 16u14 met bestemming Oostende (kwestie van Henri op tijd te kunnen afhalen); tijdens deze druildagen neem ik veelal de 16u32 met bestemming Brugge.

Gisteren was er een deffect aan de locomotief van de 16u32. Geen nood, op spoor 2 zie ik nog net op het bordje 16u35 en daarboven ‘Kortrijk’ staan. Even naar beneden, een stukje tunnel, en de volgende trap weer naar boven. Een zee van plaats op die P-trein.

Geen controleur in zicht, geen reisweg uit het PA-systeem. Centraal voorbij, Zuid voorbij, en dan ziet het er plots anders uit. Ik moet toch wat meer uit het raam kijken ipv steeds met mijn neus in een boek weg te duiken.

De trein stopt te Denderleeuw. Op het stationsplein zie ik een wegwijzer richting Aalst. Een boemeltrein. Geen erg, het leesvoer is spannend en verdraagdt wel een kwartier extra lezing.

De trein stopt opnieuw. In Zottegem deze keer. Kuch. Dat is niet de goede richting dacht ik. Als de trein zich weer in beweging zet, verschijnt op het LCD scherm “Volgende halte: Oudenaarde. Deze trein stopt te Oudenaarde, Kortrijk en Poperinge.” Geen Gent Sint-Pieters. De stopplaatsen verschijnen nogmaals: nee, geen Gent Sint-Pieters.

Het is ondertussen 17u29. Oudenaarde is lelijk station, dat waarschijnlijk in de jaren 70 of 80 voor modern moest doorgaan. Aan het loket staan vier mensen op een ticket te wachten; op een televisiescherm staat de volgende trein naar Gent (Sint-Pieters) gemarkeerd voor 17u31. Gelukkig is er een ticketautomaat. 3,70 EUR.

Als het daarnet al pittoresk leek in Denderleeuw, dan is dit toch wel nog een stuk beter. Oudenaarde, Eine, Zingem, Gavere Asper, Eke Nazareth, De Pinte, en dan eindelijk Gent Sint-Pieters. 17u58.

De trein is altijd een beetje reizen. Ik voelde mij zowaar een beetje met vakantie.

Bootjes

Gisteren heb ik op drie verschillende bootjes meegevaren in het Nederlandse Voorburg, als deelname aan het 13e KBenP Event, met als gastvrouw Loretta Schrijver. Ongeveer vier uur heen, en vier uur terug, over het Belgische en Nederlandse spoorwegnet.

Nederland bestaat voornamelijk uit water. Tenminste toch de delen waar ik doorheen ben getrokken (Roosendaal – Rotterdam – Den Haag – Voorburg). Navenant zijn er ook veel (water)vogels. Zoals die reiger, aan De Vliet midden in het drukke Voorburg, die op zo’n twee meter van de mensen roerloos stond te observeren (“gooit hij me nou een visje of niet?”). De WCs op de trein zijn niets meer dan een tochtgat in de vloer, waar je maar beter niet op gaat zitten (maar of dat in België beter is?). Bovendien waren er op de trein security camera’s. Je zal er maar beter niet in je neus peuteren. En Daisy heeft er niks met Cocoon te maken, maar betekent gewoon Decoratie Aanvraag Informatie Systeem voor de Kanselarij der Nederlandse Orden die u tervindt op lintjes.nl. Wist u dat een of ander controle-orgaan van een of ander landbouw ministerie (in NL) uitgerust is met een hele resem tablet PC’s en drie verschillende telefoonkaart (per PC, één voor elke telcom) voor wireless connectie naar hun database waardoor ze mesttransporteurs op heterdaad kunnen betrappen? Very impressive allemaal, met satellietfoto’s en instant PDFs en samenwerkingen tussen drie verschillende ministeries, enz.

Geen karnemelk met droog brood, maar gratis lunch en drank en boottochtjes en demo’s, en walking dinner achteraf. Al hebben we dat laatste overgeslaan wegens te laat op de avond (zodat we onze maag dan maar hebben gevuld in de Burger King in het Station van Den Haag).

Om 8u ’s ochtends vertrokken, om 22u terug thuis. Snipverkouden bovendien. Hoe was uw dag?

grote enquête

Vrijdagavond vond ik –ondanks de aangekondigde staking– een dikke enveloppe van inra in mijn bus. Dat ruikt naar reclame, was mijn eerste gedachte.

Geachte Mevrouw, Geachte Heer,

Net zoals zoveel Belgen, ondervindt ook U zondertwijfel soms hinder van het steeds drukker wordende verkeer in ons land.

U werd toevallig geselecteerd om deel te nemen aan een grote studie die op een gedetailleerde manier de verplaatsingen binnen België in kaart zal brengen.

Uw deelname is voor ons zeer belangrijk.

Mogen wij U vriendelijk vragen om:

  • bijgevoegd dagboekje elke dag in te vullen, beginnend vanaf de dag die er vooraan in vermeld staat
  • de instructies die in het begin van het dagboekje staan aandachtig te lezen

Wanneer (na 7 dagen) het dagboekje is ingevuld, vergeet het dan niet terug te sturen in de omslag « Port betaald door bestemmeling ». U hoeft dus niets te betalen.

Bovendien maakt u kans om een mooie prijs ter waarde van € 500 te winnen!

Indien u verdere vragen heeft, kan u tussen 9u en 20u, steeds terecht op het gratis telefoonnummer 0800 xx xxx.

Wij danken u voor uw bereidwillige medewerking.
Hoogachtend,

Nathalie Robin –Senior Manager

Wel beste Nathalie, ik zal uw verzoek met veel graagte inwilligen (volgens uw schrijven vertegenwoordig ik bovendien 300 Belgen). Ik zal bovendien mijn best doen om mijn reisweg naar Brussel zo verscheiden mogelijk te maken, met trein en –als het weer een beetje meezit– motor. U mag een keurig ingevuld dagboekje terug verwachten.

last van de warmte (i)

Maandagavond dwong een vergadering voor Het Project mij naar de zengend hete Albertbrug vanwaar tram 4 mij het dichtste bij mijn bestemming zou brengen (het dakterras van Lien en haar Radiofonisch Instituut).

Ter elfder ure stapte nog een studente (achteraan) op, en meteen deed de ganse tram haar best vooral niet naar achter te kijken. De studente ging namelijk gekleed in flip-flops en een witte bikini met groene bloempjes (heel eigenaardig vond ik het, dat ik dat detail heb opgemerkt). Ze had een grote donkere zonnebril op, zoals dat nu de mode is, en had een tas aan haar rechterarm, waarin ongetwijfeld de nodige kledingstukken zaten verborgen om haar aanwezigheid onbesproken te maken.

Al kwam het enige geluid in de tram van de wind die langs de gekantelde raampjes naar binnen suisde. Tenminste, tot de halte voor de Rozemarijnbrug. Daar stapte ze uit, en amper waren de deuren gesloten, of de tram barstte uit in een collectief gelach en geamuseerd gemonkel.

Jawel, de zomer is begonnen.

voor uw begrip en geduld

Eergisteren lagen maar liefst drie berichten van De Lijn op mij te wachten. Drie keer hetzelfde, maar in elk van onze drie brievenbussen één exemplaar daarvan. Dat overkomt ons wel meer, vooral wanneer het gaat over mededelingen van openbaar nut, waaronder helaas ook het verkiezingsafval valt. Spijtig, want twee derde daarvan gaat daardoor rechtstreeks de papiermand in.

Deze keer vond ik het niet zo erg (niet dat ik er mij anders in druk maak). In de Lijn-omslag staken twee briefjes:

Beste bewoner

De Lijn wil u graag bedanken voor uw begrip en geduld tijdens de werken van De Lijn.

Daarom vindt u bij deze uitnodiging voor het instapfeest ook een probeerbiljet voor tram of bus.

Wij zien u graag terug op onze bussen en trams!

Ha! Zeer mooie geste. En dank zij ons veelvoud aan brievenbussen kregen wij dus maar liefst drie probeerbiljetten! Dankuwel.

Op 16 juni, van 17:30 tot 19 worden we bovendien vergast op een In-stap-klaar-feest Albertlaan en Groot-Brittanniëlaan (met receptie en verrassingsact!) in het parkje aan de Albertbrug.

Let op, want onderaan de uitnodiging staat (ik zie het zelf nu pas):

Wij danken u alvast voor het bevestigen van uw komst!

Niet vergeten! Want u komt toch ook naar dit lovenswaardig initiatief!