Tag: gentblogt

het hart kruipt waar het niet ganen kan

Vandaag hebben we voor de tweede keer in korte tijd de traditionele media voorbij gestoken. Op zich is dat geen wereldschokkend feit, het is gewoon eigen aan het medium waarin we werken, maar het bevestigt wel weer de gegronde vrees van die traditionele media en het potentieel van de ‘nieuwe’ media zoals Het Project.

Mijn zwaard snijdt aan twee kanten. Enerzijds moeten de traditionelen opletten om in deze ratrace niet achter te blijven –er zijn ondertussen meer kapers op de kust– en anderzijds moeten wij uitmaken hoever we daarin willen gaan. De kracht van Het Project situeert zich op twee vlakken: ten eerste is er het blogaspect, dat door geen enkele andere media op dergelijke manier kan worden geëvenaard (voornamelijk wegens gebrek aan kennis en ervaring) –versus de meer objectieve nieuwsgaring (edoch niet vreemd van enige duiding) waarin wij momenteel een beetje tekort schieten– en ten tweede bedienen wij een niche, en alleen maar die niche –uitbreiding zou momenteel fataal zijn. Ook het aspect van nieuwsgaring is niet onoverkoombaar, indien we ons kunnen losmaken uit een financiële dependentie.

De groep die achter Het Project zit is bovendien een zeer hechte groep samenwerkende mensen, die elkaar met veel plezier het licht in de ogen gunnen. Een van de problemen die zich kunnen aanbieden, is een hertaling van die groep gepassioneerde amateurs naar een semi-professioneel draagvlak, waarin zowel plaats zou moeten zijn voor het bezielde amateurisme en een structurele organisatie die kan instaan voor een verder ontwikkeling van het gegeven. Een eerste vraag is mogelijks of die ontwikkeling wenselijk is –maar me dunkt dat die evolutie onontkoombaar is. Een tweede vraag is de manier waarop dat raamwerk moet instaan voor de organisatie van Het Project.

(En voorlopig moet ik u daarop het antwoord schuldig blijven. Wat niet betekent dat ik daarover geen visie heb. Wordt ongetwijfeld vervolgd.)

Blue Note Records Festival 2006

Blue Note records FestivalVan 13 tot 23 juli –traditiegetrouw zowat parallel met de Feesten— vindt het Blue Note Records Festival (BNRF) 2006 plaats. Locatie van het evenement is opnieuw de Bijlokesite, waar u gedurende twee extra lange weekends het beste van de internationale hedendaagse jazz en verwante muziek kan mee beleven. Op vijf jaar tijd is het Blue Note Records Festival (né Blue Note Festival) uitgegroeid tot een begrip. En met reden.

Jammer eigenlijk dat de Vlaamse Gemeenschap in dit verhaal moet achterblijven. Het BNRF werd door de beoordelingscommissie met een kluitje in het riet gestuurd omdat het festival te ambitieus, te megalomaan en te weinig onderbouwd zou heten. Een beetje verwonderlijk voor een festival dat niet alleen op de volle steun van de Stad Gent (en de Provincie Oost-Vlaanderen) mag rekenen, maar ook in het buitenland reeds voor een van de grotere Europese Festivals doorgaat. Op kwalitatief vlak dan toch.

Voor het lustrum haalde de organisatie een aantal mensen uit de vorige edities terug naar Gent, zodat we voor dit festival extra indrukwekkende namen op de affiche krijgen. En hoewel het festival met een dag werd uitgebreid (11 dagen i.p.v. 10), krijgt u nog steeds vier concerten per dag. Uitzondering is de openingsavond, waarop Carlo Nardozza, winnaar van het Jong Jazztalent 2005 concours, het festival mag openen samen met Dianne Reeves. Reeves was er reeds bij op de tweede editie van het BNRF, leverde recent de muziek voor de film Good Night, And Good Luck, en heeft ondertussen zowat de diva-status in de jazz bereikt.

Twee delen
Het festival bestaat uit twee delen, hoewel die sinds dit jaar niet langer geheel van elkaar worden gescheiden. Onder de noemer All That Jazz, brengt het eerste gedeelte voornamelijk de zuivere jazz (mainstream én avantgarde). De nadruk ligt op het luisteren (het is een voornamelijk zittend festival) en de affiche presenteert een staalkaart van de huidge stromingen. Een dag opent met een aanstormend talent, wordt gevolgd door een Belgische gevestigde waarde, een internationale naam, en sluit af met een artiest die eerder uitzonderlijk in België live te beluisteren valt. En dan hebben we het over saxofonisten John Zorn, Wayne Shorter en Charles Lloyd, trompettist Dave Douglas en pianisten Andrew Hill en Jason Moran, en het trio Romano/Sclavis/Texier, die vorig jaar African Flashback hebben uitgebracht, het vervolg op hun onvolprezen Suite Africaine uit 1999.

Vergeten we echter vooral Toots Thielemans niet (samen met zangeres Trijntje Oosterhuis), en Madeleine Peyroux, Kris Defoort, Erwin Vann, Nathalie Loriers en Eric Legnini. Miss Soul, door het Eric Legnini Trio uitgebracht eerder dit jaar, kunnen we niet genoeg aanbevelen.

Gezien vorig jaar de nadruk iets te veel op mainstream jazz was gelegd, heeft de organisatie erop gelet dit jaar ook de avantgarde een duidelijke plaats op het festival te bezorgen. Geconcentreerd rond het eerste weekend vinden we John Zorn, Jason Moran en het trio Romano/Sclavis/Texier terug, die de liefhebbers ook via de abonnementsformule (drie-dagen weekendpas) aan het werk kunnen zien.

Arnozza (iii) Chemins Croisés Quintet (ii) Wayne Shorter Quartet (iii) Mariza (ii) Toots Thielemans

Het tweede deel valt onder de noemer All That Jazz?, waarin wordt afgeweken van het jazz-pad om ruimte te laten voor fusion en Latijnse invloeden. Singer/songwriters Dr John en Randy Newman zorgen ongetwijfeld voor een volle tent. Maar er zijn ook Mariza, de charismatische fado zangeres die u vorig jaar reeds kon bewonderen, en Madredeus die reeds in de jaren 90 op een grote aanhang in Vlaanderen mochten rekenen. Of er zijn pianist Chucho Valdés en zangeres Cesaria Evora, en het waanzinnig talent van Roy Ayers in The Original superstars of Jazz Fusion. (Gent wordt overigens stevig vertegenwoordigd met Sioen en Skeemz.)

Ook tijdens dit tweede luik worden vaste waarden teruggehaald: zij die er op de allereerste editie bijwaren herinneren zich bijvoorbeeld vast de stomende en bijzonder gesmaakte doortocht van Maceo Parker, toen nog in het Gravensteen. Ten slotte kunnen wij u nu al de avond met Us3 aanbevelen. Deze band brengt immers een bijzonder funky interpretatie van jazz en we zagen in het verleden al schitterende concerten van hen. En hoewel de hoofdact voor die dag nog niet officieel bevestigd is, kunnen wij u nu al verzekeren: het wordt dansen in de Bijloke die avond…

Jong Jazztalent
Echte liefhebbers zijn ondertussen ook reeds bekend met de Jong Jazztalent muziekwedstrijd. De Jong Jazztalent wedstrijd is ondertussen al aan de zesde editie toen, en de kwaliteit van de groepjes neemt ook elk jaar toe. Van 16 t.e.m. 24 juli treedt per dag één groep op in het Duvel-Droomschip op het Gouden Leeuwplein (toegang gratis), die allen worden beoordeeld door een jury van jazzkenners, zoals Jempi Samyn, Mik Torfs, en jazzfotograaf Jos Knaepen. De winnaar van het concours speelt het openingsconcert van het BNRF 2007 en mag mee op tournee met JazzLab Series in het najaar.

Blue Note Records Festival, van 13 tot 23 juli 2006. Een dagticket kost in voorverkoop 23 EUR, en voor een weekendpas (drie dagen) betaal je 60 EUR. Voor het openingsconcert betaalt u 12,50 of 17,50 EUR naargelang de rang. De kaarten zijn verkrijgbaar via bluenoterecordsfestival.com, FNAC en Uitbureau Gent. Opgelet, alle prijzen zijn exclusief 2 EUR reserveringskosten per ticket.

(Deze aankondiging verscheen ook op Gentblogt. Met dank aan i. voor de aanvullingen.)

Hof van Herzele

Het gebeurt niet vaak (meer) dat ik nog eens een bespreking post van een restaurant. De laatste paar weken hebben we geregeld in het Hof van Herzele gelunched, en om een aantal redenen is ons dat goed bevallen.

Laat ik maar meteen met de deur in huis vallen: ik ga graag naar het Hof van Herzele. Niet alleen zijn de prijzen er redelijk en is de bediening gemoedelijk, maar het ganse restaurant, van de eettafels tot de toiletten, is rookvrij.

Op de menukaart staan eerder traditionele gerechten, zoals steak (chateaubriand) of stoverij en pasta en slaatjes, maar u vindt er bijvoorbeeld ook een Mexicaanse Groentenschotel met gebakken St-Jacobsvruchten en gamba’s. De keuken is bovendien niet te beroerd om de gerechten op vraag (lichtjes) aan te passen, wat altijd een goed teken is.

Wij kozen deze keer voor het Duo van huisgemaakte kroketten met slaatje (10 EUR), Gentse stoverij met frietjes en witloofslaatje (15 EUR) en een Salade van tongfilets in tempuradeeg met huisgemaakte tartaarsaus (15 EUR). We dronken er een vers fruitsap (3,50 EUR), een cola light (1,80 EUR) en een fles witte huiswijn (Van Loveren Sauvignon Blanc, 18,50 EUR) bij.

De porties zijn ruim. Het meervoud bij de Salade met tongfilets staat er geheel terecht. De tempura was bleek –zoals het hoort– maar krokant en vult de vis uitstekend aan. De huisgemaakte tartaar mag misschien puristen de wenkbrauwen doen fronsen, de ingrediënten zijn vers, en de consistentie houdt een heerlijke middenweg aan tussen vast en vloeibaar.

De stoverij had (deze keer) een ietsje meer saus mogen bevatten. Maar ik ben een kniesoor, want de vorige drie keren had ik een perfecte mix van vlees en vocht op mijn bord gekregen. Het vlees bleef overigens net zo mals als anders; en de portie even ruim (liever meer vlees dan te veel saus). Niettegenstaande een reeds voldoende grote portie frieten die de stoverij op ons bord vergezelden (de witloofsla komt in een apart kommetje), staat het u vrij een extra portie bij te vragen. De gerechten met de handgesneden frietjes zijn overigens een aanrader; de frieten behoren tot de betere van Gent.

Een voor het gezelschap waarin ik mij bevond absoluut pluspunt is dat de heerlijke geuren én de smaak van het eten op geen enkel moment worden verstoord door de anders zo opdringerige rook. Het Hof steekt de schuld voor het rookverbod op de preservatie van de schilderingen op het plafond; een diplomatische uitleg, zo vinden wij. Die schilderingen zijn overigens de moeite van het bekijken waard. Het Hof van Herzele bestaat uit één grote open ruimte, met hoge plafonds, en een even grote onderkelderde ruimte (met zo mogelijk nog hogere plafonds). Om tot die openheid bij te dragen, werden twee muren voorzien van grote glaspartijen. Tijdens de zomer (of het warmere gedeelte van de lente) kan u ook plaatsnemen op het terras.

Om af te sluiten namen we nog koffie en een verse muntthee, vergezeld van een gedeelde Crème brulée, waarvoor we nog net dat kleine gaatje vrij hadden. U zal er ons nog vaak aantreffen.

Het rookvrije Hof van Herzele vindt u aan het Sint-baafsplein 34 (in de galerij), tel: 09 233 01 33. Tijdens de week is er een lunch verkrijgbaar. Geopend op din en woe. van 10h30 tot 18h; en van don t.e.m. zat van 10h30 tot 21h30

(Deze bespreking vindt u ook op Gentblogt)

doetjes

’t Zijn zo’n doetjes, daar op ’t stadhuis. Zowat elke schepen heeft een allusie gemaakt op de aanwezigheid van Henri. “Welkom op deze persconferentie, die vandaag ook toegankelijk is voor de -16jarigen”, begon Hilde Ballegeer, voorlichtingsambtenaar, breed grijnzend naar Henri.

En de jongen zat ocharme de ganse tijd Sudoku’s op te lossen, en heeft slechts twee-drie keer een geeuw moeten onderdrukken –wat hem een boze maar geamuseerde blik van zijn vader opleverde.

Een interessante persconferentie bovendien. Hou Het Project maar in de gaten. (Er komt straks nog wat op dat pas morgen of maandag in de gazet zal staan.)

[Update] Werkloosheid daalt in Gent

gesloten (bis)

“I’m on a natural high“, zong Vanessa Paradis in een van de liedjes die Lenny Kravitz voor haar schreef. Dat moet zowat het gevoel zijn dat ik nu heb, zowel om de (naïeve) interpretatie die verder aan de tekst kan worden gegeven, als door uitputting.

We maken er een gewoonte van. Na de Vooruit zaterdag (zondagochtend), hebben we (helaas zonder Tessa deze keer) meteen ook maar het Studio Skoopcafé gesloten. Een pak vroeger dan de vorige keer (ergens rond tweeën), en bovendien werd ik door Lief (kijk eens hier) en i. met de wagen netjes voor mijn deur gedropt, zodat mij een een al te lange nachtelijke tocht werd bespaard. (Dankuwel.)

Grootse plannen werden gesmeed (o.a. Beau zal content zijn); (te) veel geklaagd over wat eigenlijk een luxe-situatie is (maar het lucht op); lichtelijk overdreven in mijn uitgaven (maar kijk, maak zelf de som); en verschrikkelijk goede raad gekregen voor mijn experimenteerzucht.

De lentezon is (was?) er vanochtend eindelijk écht, maar ik heb me toch maar bedwongen en ben niet met de motor naar het werk gekomen (hoewel dat verschrikkelijk veel wilskracht vergde). Immers, i’m on an natural high, al vrees ik dat ik recht op een crash course afsteven. (Hoewel ik er voorlopig nog als een duracellkonijn bij loop.)

Welk een circus

De Waalse KrookHoewel het voor de meeste Gentenaren ondertussen wel al duidelijk is, raakt het stadsbestuur er maar niet uit. Wat moeten ze in godsnaam met dat circus. Jaren aan een stuk liet de stad het stenen wintercircus aan de Waalse Krook verloederen, tot plots Gerard Mortier met zijn Forum-plan op de proppen kwam. Gent had nood aan een grootschalig cultureel centrum, waarbij het Concertgebouw in Brugge zou verbleken en dat Gent opnieuw op de culturele kaart zou plaatsen. Dat Gent ondertussen (nog steeds) verschrikkelijk rijk was aan cultuur, werd gemakshalve over het hoofd gezien.

Noodgedwongen werd het project stopgezet toen de geldkraan werd dichtgedraaid door Anciaux, en ook de provincie steeds meer twijfels begon te krijgen over het Forum. Geen paniek, de plannen voor het Forum werden nog niet goed afgeblazen, of Forum bis lag al op tafel. Deze keer werd het een multimediacentrum in de breedste zin van het woord: bibliotheek, internet, filmzaal, maar ook sportcentrum en horeca.

Al is het bestuur er nog steeds niet uit. Als het van Daniël Termont en Sas Van Rouveroij afhangt, is het evenzeer mogelijk dat de locatie aan de Waalse Krook een winkelcentrum wordt. Want daar is blijkbaar grote nood aan, met het Shopping Center Gent Zuid, zo vlakbij. Nochtans, Gent en winkelcentra, het wil maar niet lukken. De vele galerijtjes, zoals tussen de Brabantdam en de Vlaanderenstraat; in de Zonnestraat; en tussen de Sint-Niklaasstraat en het Emile Braunplein, hebben allemaal te kampen met leegstand. De Gentenaar moet die galerijen niet.

Debat in de VooruitAnderhalf jaar geleden, tijdens een debat in de Vooruit, werd met grote trom een breed stadsdebat aangekondigd rond het circus Mahy, en bij uitbreiding het Forum. In juli vorig jaar werd een enquête gehouden over de bestemming van het winkelcircus, maar het stadsbestuur was uitermate onwillend om de resultaten daarvan kenbaar te maken. De resultaten dienden te worden geactualiseerd, zo klonk het, door de stopzetting van de plannen voor het Forum. Er was nog geen projectleider aangesteld door de bevoegde minister, was een ander antwoord. Op het eerste gezicht blijkt alvast dat in de resultaten van de enquête sterk naar voor komt dat de Gentenaren geen commerciële invulling wensen voor het wintercircus. En dat strookt niet met de plannen van het stadsbestuur.

Kijken we ook maar even naar de architectuurwedstrijd die was uitgeschreven voor het Forum. Hoewel de Gentenaren een uitgesproken voorkeur toonden voor de organische architectuur van Ito, besliste het stadsbestuur toch te kiezen voor het ontwerp van Neutelings. Inspraak?

Dat het Gentse stadsbestuur niet echt beschikt over een visie op het gebied van architecturale invulling is ondertussen reeds gemeengoed. Na het debacle met architectuurwedstrjd moet het bestuur gedacht hebben op veilig te spelen met de intentie alles in handen te geven van bouwpromotoren. Geen wedstrijd, geen debat, geen participatie. Want, zo beweert Termont vandaag in De Standaard: “over sommige projecten moet je als stad beslissen. Het Centre Pompidou zou in Parijs nooit gebouwd zijn indien men de Parijzenaars inspraak had gegeven.”

Vergeef ons, als wij niet geloven dat het stadsbestuur een dergelijke opdracht aankan. Architectuur wordt er pas met de haren bijgesleept als het echt niet anders kan. Want een bouwpromotor, of het nu voor de Waalse Krook of het Project Gent-Sint-Pieters is, is geen architect.

Wij eisen inspraak. Het stadsbestuur werd verkozen door de inwoners van Gent, en die hebben het recht op openbaarheid van bestuur en duidelijkheid in de zaken die ons allemaal aanbelangen. En Gent wil niet verder vercommercialiseerd worden, als dat nog niet duidelijk mocht zijn. Wij willen een duidelijk voorstel over de Waalse Krook, en inspraak in de beslissing. U wacht er best niet mee tot na de verkiezingen.

(Dit opiniestukje verscheen eerder vandaag op Gentblogt.)

blaffende honden

Blaffende honden bijten niet. Veel geblaat maar weinig wol. Grote lantaarn, klein lichtje.

Nietwaar, Karel van Keymeulen (kvk), Bart Vanacker en nu ook weer Dominiek (jammer dat ge u eerst achter een oppervlakkige post moet wegsteken om daarna in de commentaar pas toe te geven waar ge het eigenlijk over hebt). Houdt u toch eens met interessantere dingen bezig. (De kostprijs van de tramkaarten in Gent bijvoorbeeld, of het feit dat DS alweer in mijn brievenbus ontbrak vandaag, of –waarom niet– over het blikje fanta dat ge weer niet van Ogilvy hebt gekregen.) Jaloezie stinkt. En het is oersaai.

Het hoeft waarschijnlijk niet te verwonderen dat ik mij voor de volle honderd procent kan vinden in i.’s uitspraak omtrent engagement en inspraak. (Hebt g’em? Uitspraak – inspraak? Hé? Hé!)

[Update:] Dit gezegd zijnde, in zijn eerste alinea heeft hij (een beetje) gelijk, daar niet van, maar als ge iets over iemand te zeggen hebt, zeg dat dan. Noem namen, en verschuil u niet achter algemene retoriek. Open vizier en al.

mainstream

Gentblogt gaat mainstream. Want in de Evita van maart lezen wij:

Ook vriendengroepen, organisaties of gemeenschappen kunnen een blog onderhouden. Iedereen –van advocaten, programmeurs tot vastgoedmakelaars– gebruikt ze om colledga’s en klanten op de hoogte te houden. Zelfs hele steden bloggen, denk aan gent.blogt.be. Sommige blogs zijn eenrichtingsverkeer, maar veel zijn interactief. Je kunt dus commentaar geven, waardoor er een gemeenschap groeit.

Misschien moeten we toch maar een een press release rondsturen met de juiste schrijfwijze.