Tag: communicatie

misvatting (i)

Eerst ging ik van leer trekken tegen een absoluut idioot bedrijf dat zogezegd een nieuw e-mail systeem had ontwikkeld, maar dat eigenlijk gewoon een browsertoepassing blijkt. Dan heb ik de site van het bedrijf in kwestie bezocht, en daar geleerd dat het bedrijf zulks helemaal niet beweert:

VaporStream Stream Messaging is a secure and private electronic communications system for confidential and recordless messaging.

En nog:

VaporStream Stream Messaging is a unique patent-pending system that works through your browser.

De schuldige is weer maar eens de journalist, die het dan weer van een andere bron heeft, die het ook een beetje verkeerd had voorgesteld. Bij ENEE las ik immers: Zelfvernietigende e-mail. Whoa! Mission Impossible: This message will self destruct in five seconds

Het Amerikaanse bedrijfje  VOID Communications pakt uit met Vaporstream, een e-mailsysteem dat berichten vernietigd nadat ze gelezen zijn. Zowel particulieren als bedrijven kunnen (tegen betaling) van het systeem gebruik maken. Meer bij Webwereld.

Verkeerd dus. Het is een communicatiesysteem, geen e-mailsysteem. De bron van ENEE is webwereld, en daar lezen we: Ontraceerbare e-mails met Vaporstream, al omschrijven ze het in hun tekst wel correct:

Vaporstream is volgens de makers een ‘hybride e-mail-im dienst’ die de snelheid van chatten combineert met de betrouwbaarheid van e-mail. Zodra de e-mailschrijver zijn bericht intypt op de beveiligde internetomgeving van Vaporstream, verdwijnt het e-mailadres van de ontvanger uit de header. De geadressseerde krijgt vervolgens een melding dat er een bericht voor hem klaar staat. Als de ontvanger het mailtje vervolgens op de Vaporstream-pagina opent, verdwijnen de gegevens van de afzender uit de header.

Een browsertoepassing met e-mail alerts dus, afgaande (ook) op de produktomschrijving op de website van het bedrijf zelf. Niet echt zo revolutionair als wordt beweerd, en al zeker niet iets dat hoeft te worden omschreven als a unique patent-pending system. Straks komt er weer een patent op het internet.

twee manieren

Er bestaan twee manieren om iets te doen: goed of slecht (en dat heeft eigenlijk niks te maken met uw kennis van zaken). Gisterenavond heb ik met Michel en een derde partij samengezeten rond een Nieuw Project voor een weblog. Een potentieel zeer interessant project, op voorwaarde dat het goed wordt aangepakt. En weet u wat? Die derde partij wist wat luisteren was. Wat telde was immers: hoe kan ik mijn project de meeste kansen op slagen geven?

En dat is helemaal iets anders dan de aanpak van een verder niet nader genoemde krant (u hebt 50% kans) die in mei trachtte haar kanaal ‘Literatuur’ […] op het net door te trekken. Een medewerker van die krant heeft daartoe een schijnbaar persoonlijke e-mail naar een aantal webloggers gestuurd, met het verzoek even wat suggesties op te sommen.

Er is al flink wat gebrainstormd over dit project in eigen rangen, maar hoe meer meningen en ideeën hoe beter natuurlijk. Aan je blog te zien ben je iemand die zowel met boeken als met het internet redelijk intensief bezig is, dus vandaar mijn erg open vraag: wat zou jij graag zien op zo’n site?

Binnen de week heb ik die persoon van antwoord voorzien, maar tot op heden heb ik daar verder niets over vernomen. Beleefd vind ik dat niet.

geen warm hart

– Hallo, met Bruno Bollaert, met wie spreek ik alstublieft?

“Spreek ik met Bruno Tessa?”, klonk het van de andere kant. Duidelijk niet, dacht ik, ik heb u net mijn naam gezegd. Want als ik de (vaste) telefoon beantwoord, ben ik altijd zeer beleefd. En ik verwacht van u hetzelfde, met als minimumvereiste dat u zichzelf identificeert, vooral wanneer de caller ID ‘withheld‘ vermeldt.

– Nee, met Bruno Bollaert, maar met wie spreek ik alstublieft.

“Dan heb ik de verkeerde naam gekregen, sorry daarvoor. Mag ik u iets vragen, Bruno?”

Oeps. Dubbele fout mevrouw. Ten eerste hebt u mij nog steeds niet verteld wie u bent, en ten tweede, ondanks het feit dat ik niet weet wie u bent, spreekt u mij bij de voornaam aan. Noem mij oudbollig ende conservatief, maar voor de rest van uw verhaal zal u van goeden huize moeten komen als ik u nog ter wille zal moeten zijn.

– Dat mag u, mevrouw, maar wie bent u?

“Wel, Bruno, misschien kent u de organisatie Child Focus?”

En dan steekt ze van wal:

“Kan ik u optekenen voor een post-it pakket, Bruno?”

– Nee, mevrouw, dank u.

“Of misschien heeft uw bedrijf CDs nodig?”

– Nee, mevrouw, dank u.

“Of misschien briefpapier?”

– Nee, mevrouw, dank u. Ik denk niet dat ik op uw verzoeken ga ingaan.

“Of een muismat, misschien, Bruno?”

– Nee, mevrouw, echt niet.

“Dat begrijp ik hoor, maar misschien dat het volgend jaar wel zal lukken, Bruno?”

– Nee, mevrouw, ik zou liever hebben dat u niet meer belt.

“Het is natuurlijk wel voor het goede doel hé Bruno. Draag je het goede doel geen warm hart toe?”

Waarop ik toch maar de verbinding heb verbroken.

in ’t nieuw

Ondertussen hebben wij een nieuwe telefoon, en eindelijk ook opnieuw een microgolf-slash-grill. Geen warme-luchtoven, al volgt dat hopelijk nog wel eens met een nieuwe keuken. Ttz een keuken die naam waardig tout court.

Met de nieuwe telefoon kunnen we niet alleen zelf bellen maar ook (vooral!) gebeld worden. En wakker gebeld worden, want er zit voorwaar een wekker-functie op dat ding. (En dat was dan nog de goedkoopste die ik in de Fnac kon vinden!) Kan ik eindelijk mijn Tessa’s Palm terug gebruiken waar hij voor dient (ipv als wekker).

De microgolf-slash-grill (een speciale actie bij de Lidl enige tijd geleden) werd reeds gebruikt om

  • tassen water op te warmen voor thee en oploskoffie
  • wortels te garen (ik stoof ze toch liever)
  • vlees te ontdooien
  • steak te grillen
  • groententaart op te warmen

Vlees ontdooien doet het ding als de beste. In onze vorige microgolf –die het een jaar geleden heeft laten afweten (na het eerst bijna tien jaar te hebben uitgehouden)– zat ook zo’n functie ingebouwd, maar daar kwam het vlees altijd aan de buitenkant half gegaard en de binnenkant nog bevroren uit, terwijl bij deze alles gewoon perfect ontdooid was.

En blijkbaar kun je er ook een (verse) pizza mee maken. It slices, it dices, it makes julienne fries!