Maand: oktober 2015

Shaun of the Dead (2004)

A man decides to turn his moribund life around by winning back his ex-girlfriend, reconciling his relationship with his mother, and dealing with an entire community that has returned from the dead to eat the living.

Regisseur: Edgar Wright
Schrijvers: Simon Pegg, Edgar Wright
Met: Simon Pegg, Nick Frost, Kate Ashfield
IMDB

Shaun of the Dead is een begrip, een cultfilm die de carrière van Simon Pegg helemaal lanceerde, en een heel gemakkelijke introductie is tot het horrorgenre –al mist u dan misschien wel de verwijzingen naar de conventies van het genre.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=yfDUv3ZjH2k&w=420&h=315]

Shaun is een absolute anti-hero, die de zombie apocalyps moet trotseren, maar net zo goed de relatie met zijn ex en zijn moeder moet onder controle krijgen. Elke verder poging tot omschrijving doet tekort aan de film. Deze film is een klassieker!

Trainwreck (2015)

Having thought that monogamy was never possible, a commitment-phobic career woman may have to face her fears when she meets a good guy.

Regisseur: Judd Apatow
Schrijver: Amy Schumer
Met: Amy Schumer, Bill Hader, Brie Larson
IMDB

Judd Apatow is de mens die het hilarische This is 40 heeft gemaakt, en Knocked Up, en het blijkbaar even hilarische The 40-Year-Old Virgin (heb ik niet gezien). Amy Schumer is de meest hotte comedy-vrouw van het moment, dus deze film kan niet kapot. Toch?

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=2MxnhBPoIx4&w=560&h=315]

De Amerikaanders zijn er alvast in geslaagd de film een bezwarende ‘R’ (voor restricted) rating te geven, want een mannenverslindster, dat is toch nog steeds niet van deze tijd, vermoed ik. Niettemin zijn de reviews bijzonder lovend, en wist de wederhelft met zeer veel genoegen en gelach naar deze film te kijken. En oh… zoveel romantiek!

Stung (2015)

A fancy garden party turns into upper class prey when a colony of killer wasps mutates into seven foot tall predators.

Regisseur: Benni Diez
Schrijver: Adam Aresty
Met: Clifton Collins Jr., Jessica Cook, Matt O’Leary
IMDB

Hoe kunt ge dit niet leuk vinden. To-taal over the top, deze van de pot gerukte film over gigantische wespen die een kasteel op de buiten helemaal om zeep helpen.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=vBZ6a6DjRtc&w=560&h=315]

Stung is het pretentieloze debuut van Benni Diez, zo vol understated humor, dat de kijker voortdurend denk dat dit wel een Britse film moet zijn (quod non, blijkbaar). Het is dan ook weinig verwonderlijk dat de Amerikaanse pers niet meteen tuk is op de ingehouden toon van de film, een gegeven dat schering en inslag is in de Europese cinema (Shaun of the Dead, om maar iets te zeggen).

De film is absoluut geen hoogvlieger, maar kon mij wakker houden, bezorgde spanning, en wist mij zelfs aan het lachen te brengen. Money well spent.

Bone Tomahawk (2015)

Four men set out in the Wild West to rescue a group of captives from cannibalistic cave dwellers.

Regisseur: S. Craig Zahler
Schrijver: S. Craig Zahler
Met: Patrick Wilson, Kurt Russell, Lili Simmons
IMDB

What the hell is dat hier met die westerns? Eerder deze maand zagen we het fantastische Slow West, nu zagen we dit al even fantastische Bone Tomahawk, en binnenkort kijken we naar Jauja (hopelijk worden de verwachtingen ook daar ingelost). Net zoals Slow West is ook Bone Tomahawk een debuut, en wat voor één!

Bone Tomahawk staat geboekstaafd als horror, maar behalve een paar –inderdaad– gruwelijke dingen, is dit geen horror zoals u zou verwachten. Voor minstens 90% is dit een gewone drama film die zich in de far west afspeelt.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=0ZbwtHi-KSE&w=560&h=315]

Voor wie Hard Candy heeft gemist, en de Insidious franchise, The Conjuring en Zipper en zelfs Let’s Kill Ward’s Wife : het is hoog tijd dat u Patrick Wilson ontdekt. En wie dacht dat Kurt Russell helemaal afgedaan had: think again. Bone Tomahawk is een film waarin het scenario helemaal klopt, en de fotografie, en waarin alle acteurs het beste van zichzelf geven (wat een understatement).

De synopsis hierboven trekt op niks, en ik kan u eigenlijk niet echt meer vertellen dan wat er staat, maar neem van mij aan: dit is een film die u niet wilt gemist hebben –zelfs al houdt u niet van westerns of van horror.

Goodnight Mummy (2014)

Twin boys move to a new home with their mother after she has face changing cosmetic surgery, but under her bandages is someone the children don’t recognize.

Regisseurs: Severin Fiala, Veronika Franz
Schrijvers: Veronika Franz, Severin Fiala
Met: Susanne Wuest, Lukas Schwarz, Elias Schwarz
IMDB

Een mooi regiedebuut voor Severin Fiala en Veronika Franz. Vooral de fotografie is bijzonder mooi, en de manier waarop de thriller- (of horror-) elementen worden getoond. Goodnight Mummy (Ich seh, Ich seh) moet het niet hebben van de gratuite kiekeboemomenten. De gruwel kondigt zich aan in de alledaagse vanzelfsprekendheid waarmee de gebeurtenissen zich afspelen.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=DzSsE5t7JNk&w=560&h=315]

Een minpunt aan de film –maar dat misschien ten dele bij mij– is dat ik het plot al door had van bij de eerste aanwijzing. Ik ga het niet verklappen, maar het is heel vroeg in de film, en voor mij was de film dan ook niet veel meer dan afwachten of ik gelijk hij (jawel).

Het grootste probleem had ik echter met de focuswissel. De kijker werd voortdurend op het verkeerde been gezet, en het was dan ook moeilijk om plots sympathie te moeten opbrengen voor een ander gegeven (ik probeer zo neutraal mogelijk te blijven). Maar goed, hopelijk ondervindt u niet hetzelfde, want dit is een film met veel potentieel. Al kijk ik vooral uit naar een volgende film van dit duo.

In Their Skin (2012)

The Hughes cottage vacation is violently interrupted by a family on a murderous and identity stealing journey, in search of the “perfect” life.

Regisseur: Jeremy Power Regimbal
Schrjvers: Joshua Close, Justin Tyler Close & Jeremy Power Regimbal
Met: Selma Blair, Joshua Close, James D’Arcy
IMDB

Het schrijvers- en regisseursdebuut van de mondvol Jeremy Power Regimbal, kan –als debuut– best tellen. Het is geen opvallend scenario, noch een opvallende film, maar het steekt min of meer goed in elkaar, al zijn de omstandigheden misschien weinig geloofwaardig. Maar dat is niet altijd aan de orde in dergelijke verhalen.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=KRAW6jKKC8k&w=560&h=315]

Zowel Joshua Close (heeft zijn stempel gedrukt op het scenario) als James D’Arcy kunnen een aanzienlijke lijst onopvallende rollen voorleggen, maar ik heb vooral een zwak voor Selma Blair. En dan heb ik eigenlijk niet eens zoveel films met haar gezien. Maar ik herinner me bijzonder goed Cruel Intentions, die inspeelde op Pierre Ambroise François Choderlos de Laclos hype, geïnstigeerd door de dubbele verfilming van zijn Les Liaisons dangereuses in Dangerous Liaisons en Valmont (met f-ing Colin Firth en Meg Tilly –wie kent Meg Tilly nog?) op het einde van de jaren 80. Een tiental jaar later verscheen die Cruel Intentions, eigenlijk een young adult versie van dat boek dat bijzonder veel aandacht kreeg, niet alleen om de geslaagde vertolking van Blair, maar (vooral) ook om de kus tussen Kathryn Merteuil (Sarah Michelle Gellar) en Cecile Caldwell (Blair). Gellar was toen razend bekend om haar rol als Buffy in de Joss Whedon serie Buffy the Vampire Slayer, en de scènes van die kus heeft toen menig internetserver plat gekregen.

In Their Skin is dan weer een matige home invasion thriller, die waarschijnlijk graag de mosterd is gaan halen bij Michael Hanekes beide Funny Games. De film is matig onderhoudend, twijfelt een beetje tussen inhoud en actie, en dat is zelden goed voor de continuïteit. Als u geïnteresseerd bent in dat soort dingen, raad ik u ten sterkste Funny Games zelf aan. De versie van 2007, met Naomi Watts en Michael Pitt, is het gemakkelijkst verkrijgbaar.

FFG: Experimenter (2015)

Famed social psychologist Stanley Milgram, in 1961 conducted a series of radical behavior experiments that tested ordinary humans willingness to obey authority.

Regisseur: Michael Almereyda
Schrijver: Michael Almereyda
Met: Winona Ryder, Taryn Manning, Peter Sarsgaard
IMDB

Miljaar, dit is een moeilijke.
Ik ben hevig fan van het Milgram Experiment sinds ik het in mijn jeugd bijzonder bondig en zeer to the point zag uitgelegd in de erg ondergewaardeerde film I… comme Icare van Henri Verneuil, waarin Yves Montand de procureur speelt die de moord op Kennedy moet oplossen. Enfin, Kennedy heet in de film Marc Jarry, maar al de rest is bijzonder sterk overeenkomstig. Bekijk die film als u de kans daartoe hebt!

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=O1VOZhwRvWo&w=560&h=315]

Michael Almereyda is een weinig bekend regisseur, maakte een aantal films waarvan ik er mij geen enkele kan herinneren, en zal ook met deze film geen blijvend zitje in het pantheon der filmmakers verkrijgen. Let wel: het is een goed gemaakte, interessante film, met een aantal bijzonder interessante filmtechnieken –en dan heb ik het niet over special effects. Almereyda deinst er niet voor terug om de barrière tussen acteur en kijker te overschrijden, door Milgram (Peter Sarsgaard) het publiek direct te laten aanspreken. Hij maakt gebruik van een soort theatrale (= ontleend aan het theater) aanpak waarbij scènes gebruik maken van een duidelijk gekunstelde achtergrond (zoals een scènedoek in het theater) met een artificiële raamvertelling. Hij laat Milgram verder vertellen over wat er gebeurd na zijn dood. Kortom, Experimenter is een cinematografisch interessant gegeven, dat consistent wordt uitgewerkt.

Het Milgram Experiment is bovendien een niet te overschatten gegeven. Milgram wou in de eerste plaats onderzoeken wat er was gebeurd tijdens de tweede wereldoorlog, d.w.z. waarom mensen zomaar blindelings de bevelen van hun oversten opvolgden, en de resultaten van het onderzoek waren zo onthutsend dat ze in eerste instantie door de academia werden verworpen. Ondertussen blijken die resultaten nog steeds actueel –de mens conformeert– en zal Milgram voor eeuwig hebben bijgedragen aan de supporters van het cultuurpessimisme.

Maar ga vooral naar de film kijken. De vertelling is boeiend, het onderwerp belangrijk.

The Gift (2015)

A young married couple’s lives are thrown into a harrowing tailspin when an acquaintance from the husband’s past brings mysterious gifts and a horrifying secret to light after more than 20 years.

Regisseur: Joel Edgerton
Schrijver: Joel Edgerton
Met: Jason Bateman, Rebecca Hall, Joel Edgerton
IMDB

Joel Edgerton was zo tevreden over zijn idee dat hij niet alleen het scenario voor deze film schreef, maar hem ook regisseerde, en zich vervolgens een lelijke ringbaard en een dito kapsel aanmat, om deze film helemaal naar zijn hand te zetten. Het begint allemaal spannend. Het verhaal schept bepaalde verwachtingen, die op een andere manier worden ingevuld dan via het pad waarop Edgerton u wandelen stuurt, en de kijker zit voortdurend de wachten op een aanzet, voorzet, of ontknoping. De film ken een grote dosis ambiguïteit, die helaas ook wat de doodsteek wordt.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=bAMybD0PHvE&w=560&h=315]

Het wachten duurt eigenlijk net iets te lang, en de ontknoping, na één uur en tien minuten film, transformeert deze prent van interessante thriller naar VijfTV-drama. Wat kan ik dan meer doen, dan dit alweer bijzonder jammer vinden. Het zag er echt wel goed uit, maar opdat de ontknoping het juiste effect zou gehad hebben, hadden we eigenlijk veel meer achtergrond nodig gehad. Die ontknoping, is trouwens eigenlijk stof genoeg voor een film op zich, en de afwikkeling had baat gehad bij veel meer diepgang en een correcte spanningsboog, die nu als een donderslag bij heldere hemel op de kijker wordt losgelaten. Kijk, zegt Edgerton, hier hebben we een boosaard, hier hebben we een fatalistisch, deterministisch gegeven. Trek er uw plan mee. Het zit erin, maar dat was mijn bedoeling niet.

De acteerprestaties zijn naar behoren. Ondanks zijn verschrikkelijke vermomming, geeft Edgerton zelf heel mooi gestalte aan Gordo, en zelfs Jason Bateman is op zijn beste doen sedert… tsja, sedert Juno zeker? Wat Rebecca Hall betreft, ik ben nog steeds benieuwd naar haar A Promise (van Patrice Leconte), want haar vele transformaties in deze The Gift blijven steeds geloofwaardig.

Een goede aanzet, deze film, maar een belabberd einde.