if you could read my mind

Voorlopig heb ik nog geen tijd gehad om mijn CD-tips voor het tweede kwartaal uit te werken (vfr CDs 2006 Q1). Zaterdag, in de Fnac, stond deze echter op aan een van de luisterposten, en ik heb hem ondertussen al ruim op repeat gehad.

American V: A Hundred HighwaysJohnny Cash: American V: A Hundred Highways werd opgenomen in de maanden voor Cash’ dood in 2003. Op de plaat is een fragiele, stervende Cash te horen, die er niettemin in slaagt vanuit zijn rolstoel (bijna blind) op de meest overtuigende manier interpretatie te bieden aan de covers die op de plaat staan. Er staat ook origineel materiaal op, waarvan Like the 309 wordt beschouwd als het laatste nummer dat hij heeft gecomponeerd.

Zijn uitvoering van Gordon Lightfoots If You Could Read My Mind is een van de hoogtepunten. Je hoort Cash letterlijk naar adem hapen, en de fragiliteit en broosheid die uit de interpretatie blijkt, is van een verbazingwekkende kracht en schoonheid, die het liedje op een heel hoog niveau tillen.

Een aanrader. (Hoefde het gezegd?)

(Volgens Rick Rubin, de producer van het album is er nog meer dan genoeg materiaal over voor American VI, dat binnen het jaar zal worden gereleased.)

zwart

Op een totaal ander vlak. Mijn neus zit vol roet (zwarte snottebellen, maar ik wou u de plasticiteit besparen) van de BBQ die wij vandaag hebben georganiseerd. U was niet uitgenodigd (u wel, al zijn we vergeten de pot confituur mee te geven), maar ik kan u zeggen dat het overtuigend goed was. Sommige mensen zijn heel erg goed om in uw buurt te hebben.

Om twaalf uur waren onze vrienden uitgenodigd, en om twaalf uur, toen ik mij nog onder het heerlijk lauwe water van de douche bevond, stonden zij voor onze poort geparkeerd en aan onze deur te bellen. Om tien na twaalf heb ik de eerste vlam aan de houtskool gestoken, en om tien na een heb ik –bij gebrek aan hittebron– een torentje van zipblokjes, aanmaakhout, en poerdroog haardhout in vuur en vlam gezet. Op amper tien minutje was de BBQ toen klaar voor het vlees, en hebben wij genoten van achtereenvolgens gemarineerd varkensvlees, BBQworsten, kip, merguez, Argentijns gemarineerde steak, gemarineerd lamsvlees, gemarineerde kalkoenborsten, paprika en tomaten. Met een dessert van chocolade, banaan, appel, en –voor de gegadigden– geflambeerd met Stro-Rhum. Wat de pyromaan in mij tot grote blijdenis stemde.

En achteraf watermeloen. En koffie. En koekjes. En een klein beetje regen –wat ons genoegen niet kon bederven.

oneigen

Laat ons eens (van) mysterieus doen. Er ligt iets zwaar op mijn lever.

Zwaar.

En ik kan er geen letter over schrijven, omdat het niet van mij is. Misschien klamp ik er u nog wel eens IRL over aan, en zonder enige twijfel leest u erover in één van de boeken die ooit nog pleeg te schrijven. Maar ik moet er iets over kunnen schrijven, al is het maar dit bericht waar u niets uit wijzer wordt en al helemaal niets uit kunt afleiden.

Toch bedankt.

paprikasoep (zonder foto)

  • 4 rode paprika’s (ge gebruikt er twee)
  • 6 Belgische vleestomaten (ge gebruikt er vier)
  • een netje (rode, Franse) sjalotten (ge gebruikt er vijf)
  • een bussel wortelen (ge gebruikt er twee –wortelen, geen bussels)
  • zelfgetrokken (runds)bouillon (ge gebruikt driekwart liter)

Snij het deksel van de paprika’s. Verwijder de steel en de pitten. Snij de paprika in vier en verwijder het witte gedeelte. Leg de acht stukken paprika + de twee deksels onder de grill (8 minuten volstond bij mij).

Pel ondertussen de sjalotten en de wortels. Snij ze in Brunoise (brunoise is geen julienne). Doe de wortels en de sjalotten in een casserole op een halfhoog vuur. Vierendeel ondertussen de tomaten, en voeg ze toe aan de rest van de bereiding (knijp ze even terwijl u ze in de casserole doet –wie beweerde dat koken niet erotisch was).

Nu zouden ook uw paprika’s klaar moeten zijn. Zet het vuur op ongeveer een derde kracht (halflaag), en spoel de paprika’s onder koud water. Verwijder zoveel mogelijk het vel van de paprika’s. (Opgelet, ge kunt net zo goed ook het vel van de tomaten verwijderen, maar ik had er geen zin in. Nèh.) Voeg de gepelde paprika’s toe.

Laat een minuut of vijf-tien-vijftien (hey, koken is geen exacte wetenschap) sudderen, en voeg dan de (ondertussen opgewarmde) bouillon toe. Laat een minuut of tien-vijftien op halfhoog tot hoog verder ‘garen’.

Zet het vuur uit, voeg een (gescheurd) blad of 8 verse basilicum toe, en gebruik uw mixer.

Klaar.

Opmerkingen:

  • geen foto’s, want geen tijd (noch goesting)
  • laat zoveel mogelijk het deksel op uw casserole
  • alles staat of valt met uw ingrediënten: er zitten geen kruiden in (behalve de basilicum); geen peper; geen zout. De smaak van de ingrediënten komen perfect tot hun recht. Smaakt uw soep te flauw, dan (1) zijn uw ingrediënten niet goed genoeg (2) had u zich beter tot een diepvriesmaaltijd beperkt, zoals gewoonlijk

Overheerlijk.

voorbereiding

Zo heb ik vandaag mijn lidmaatschap van de Fnac naar de (ondertussen niet meer zo) nieuwe versie overgedragen. 10% korting deze eerste dag, dus naast een aantal andere noodzakelijkheden (ik heb nu de ganse Buffy-serie op DVD), ben ik aan de upgrade van de uitrusting begonnen voor BNRF.

  • Een nieuwe monopod: de dag voor ParkJazz heb ik mij de Manfrotto 676B aangeschaft. Geen Neotec, maar zeer licht en makkelijk instelbaar (in tegenstelling tot mijn vorige, onhandelbare Cullmann 741), en maar voor een fractie van de prijs van de Neotec (en goedkoper dan de Cullman).
  • Een Lacie 250 GB USB HD; mijn tweede 250GB HD, waarvan het de bedoeling is dat hij een mirror is van de eerste. Backup van het fotomateriaal. Levensnoodzakelijk. (Kost nu al maar ongeveer de helft niet meer van de eerste.)
  • Een Sandisk Extreme III 2.0GB (goedkoper dan de 1.0GB versie die ik vorig jaar heb gekocht). Alweer een noodzaak, want de Hitachi Microdrive 1GB heeft vorig jaar tijdens Jazz in ’t Park de geest gegeven, en met ‘slechts’ 2 kaartjes van 1GB red ik het niet tijdens BNRF. Nu ga ik gewapend met 4GB.
  • De eerste filmpjes. Ik ben vastberaden toch nog wat analoog te fotograferen tijdens BNRF, dus heb ik meteen al vier Fuji Superia X-tra’s (800 ISO) ingedaan. (Te combineren met ofwel Neopan 1600 ofwel T400CNs.)

Bring it on!

focus

Hier zit ik al lang op te wachten: Katz Eye™ Focusing Screen for the Nikon D70/D70s. Een focusing screen met split prism circle, net zoals op de oude MF toestellen

Gevonden via Belgiumdigital, en ze verkopen het via Nikonians in Europa. Nnu ja, net niet, eigenlijk, want daar verkopen ze het enkel voor de D200/D2X/D2H. En het is wel te kort bij BNRF om mij aan een dergelijk avontuur te wagen.

(Komt in elk geval op de wishlist.)

madredeus, jawel

Zeer populair blijken de woordgroepen madredeus + blue note records festival te zijn in de lijst van zoektermen waarmee mensen op dit weblog terecht komen. Gevolgd door dolce far niente en last van de warmte. Welkom.

Dus ja, Madredeus speelt op het Blue Note Records Festival, en wel op 17 juli. En zo u wilt kan u de tientallen anderen vervoegen die graag één van de vier vrijkaarten voor die dag zouden bemachtigen, die we met Het Project mogen weggeven. Niet te lang talmen, want uw deelname moet vandaag nog in de redactiemailbox terecht komen. Maar vergeet u toch maar Tania Maria, Ed Motta en Mariza niet!