cim

Zegt Peter (terecht):

Waarom De Morgen on line een weergave van de gedrukte krant verkiest boven een “echte” site, heeft minder te maken met vakmanschap of klantvriendelijkheid dan wel met het reglement van het Cim, lees ter verduidelijking eens het Reglement voor Echtverklaringen Oplage en Verspreiding Pers (PDF) (in het bijzonder Artikel 20 bis over On Line Abonnementen):

Ik broed al een tijdje op een artikel over het Centrum voor Informatie over de Media (CIM), en het verwondert mij eigenlijk dat nog niemand dat heeft gedaan (lijkt mij iets voor LVB) –misschien heb ik het over het hoofd gezien.

Met veel grootspraak gaat CIM er immers prat op mee te zijn met haar tijd: Om de evolutie van de nieuwe digitale ON LINE (sic) technieken te kunnen volgen, integreert het CIM in haar processenverbaal van echtverklaring, de titels van dagbladen en tijdschriften die aan de lezersmarkt ON LINE (sic) versies aanbieden. Het reglement in artikel 20 bis getuigt echter van een redelijk beperkte visie op die ontwikkeling.

Een beetje meer in detail (zoals Peter het ook reeds in de comments heeft geplaatst): zijn er enerzijds vormvoorwaarden, maar tevens financiële voorwaarden, waaraan een online publicatie moet voldoen voor CIM.

De vormvoorwaarden stellen dat de online versie zo dicht mogelijk de gedrukte versie moet benaderen. Vorm wordt hier op een zo ruim mogelijke manier bekeken, want vorm slaat zowel op vormgeving als op inhoud. Niet alleen moet een online versie van een krant dus alle informatie van het gedrukte equivalent bevatten (tot foto’s en –nationale– reclame toe), maar tevens moet die online versie zoveel mogelijk op de papieren versie gelijken. CIM stelt zelfs dat, om een artikel te kunnen lezen, dat artikel eerst op de volledige krantpagina moet worden getoond, alvorens men eventueel een uitvergroting van dat artikel mag tonen (wat dan in PDF, HTML, GIF, JPG of wat dan ook mag). Maar die tussenstap is noodzakelijk. De online versie van DM beantwoordt hier volledig aan (ook in de vorige versie), maar hoe zit het dan met de onvolprezen tekst-versie (HTML-versie) van DS?

DS biedt immers drie versies aan van de online krint: de krant in beeld, die, conform het reglement van CIM eerst de volledige pagina toont, waarne de lezer die pagina als PDF kan bekijken; de krant in tekst, die weliswaar nog steeds de rubricering van de papieren versie overneemt, maar niet langer de pagina-opmaak van de gedrukte versie weerspiegelt en dus, strict genomen, niet voldoet aan het reglement van CIM; en de krant in PDF, die enkel toegankelijk is voor de (louter) digitale abonnees van DS (dus mensen die geen papieren versie in hun brievenbus ontvangen), en die toelaat de volledige krant als PDF te downloaden.

(Heeft DS een deal gesloten met CIM? Tellen ze de bezoekers van de tekstversie niet mee?)

Naast de vormvoorwaarden stelt CIM ook een aantal financiële voorwaarden vereisten voor de online krant. Zo stelt men een gelijkheid van tarief voorop tussen gedrukte en online versies, al staat men een korting toe van maximaal 66% t.o.v. het papieren abonnement. Dat verklaart meteen waarom een digitaal abonnement voor DS zo duur is, en DM het lang niet heeft aangeboden, maar nu hetzelfde bedrag vraagt als voor het papieren abonnement. Een gecombineerd abonnement voor eenzelfde persoon, zoals zowel DM als DS aanbieden, telt voor CIM enkel mee als 1 abonnement –lijkt mij logisch.

Vergelijk de online abonnementen: 49 USD per jaar voor NYTimes vs 244 EUR per jaar voor DM vs 126 EUR per jaar voor DS. 126 EUR per jaar is overigens minder dan 50% (en geen 66%) van een abonnement op de gedrukte versie.

Het zou gemakkelijk zijn om te stellen dat CIM, net zoals het IFPI en andere gelijkaardige minder geëvolueerde organisaties, hiermee vooral in haar eigen vel snijdt. Alleen zitten er in CIM nogal wat vertegenwoordigers van de traditionele pers, die eigenlijk zelf zouden kunnen meebouwen aan een dergelijke ontwikkeling naar of van de digitale media. (Zouden ze kunnen omgaan met RSS abonnementen?) Hoe langer ze wachten, hoe moeilijker ze het zullen hebben om op te tornen tegen de regionale initiatieven, al zijn we natuurlijk nog lang niet zo ver.

(Wat betreft de gebrekkige online interface van de ‘nieuwe’ DM, denk ik niet dat de schuld daarvoor enkel bij CIM te leggen valt. Kijken we maar naar de creatieve oplossing van DS. En nu ga ik eerst mijn online krant lezen. DM heb ik bij het ontbijt al doorgenomen –de meer toegankelijke gedrukte versie vanzelfsprekend.)

spontane sollicitatie

Geachte heren Desmet & Mijlemans,

Proficiat met de restyling van uw krant. Sommigen beweren dat de leesbaarheid er niet meteen op vooruit is gegaan, maar ik vermoed dat de gewenning de komende maanden en jaren aan dat euvel wel zal verhelpen –al blijft het jammer dat de kleinere koppen binnen nauwe kleurenbanden worden genepen. Kwatongen beweren dat de vorm nu eindelijk de lifestyle inhoud heeft gevolgd, maar dat zal u mij niet horen zeggen. Meer zelfs, u zal weinig of niets over de gedrukte versie van de krant uit mijn mond vernemen.

Jaren heb ik immers moeten wachten op een online versie, en pas nadat de grootste concurrenten reeds rustig hun plaatsje op het internet hadden verworven, werden wij verrast met een digitale Morgen. Omdat u in uw aankondigen voor de nieuwe layout had gealludeerd op een tienjarige voorsprong voor de gedrukte krant, keek ik vol verwachting uit naar het online equivalent. Hopelijk kan u mijn ontgoocheling begrijpen.

Toegegeven, u bent de New York Times niet, maar van de investering van 110 miljoen euro voor de drukkerij hadden er toch een paar (of had er toch minstens één) af gemogen voor een doordachte website? En dan bedoel ik een echte website, geen online versie van die gedrukte krant, zoals men ook 10 jaar geleden bedrijfsbrochures tot bedrijfssites omtoverde. Want laat ons eerlijk zijn, niemand heeft een boodschap aan de onleesbare thumbnails van de gedrukte krant.

Content is king, schreef Bill Gates in 1996 reeds. En hoewel een krant natuurlijk aan inhoud geen tekort heeft, moet die inhoud toegankelijk zijn (leesbaar, vindbaar, en linkbaar). Kortom, zonder al te veel in details te treden –al zou ik het hier graag eens met u beiden over hebben– zal u het met mij eens zijn dat er (veel) ruimte is voor verbetering.

Mag ik u bij deze mijn diensten aanbieden? Ik heb ruime ervaring met het internet, zowel zelfstandig als in loondienst en als vrijwilliger. Ik heb de boom meegemaakt in de jaren 90 en de bom rond de eeuwwisseling. Ik heb de opmaak zien wijzigen van semantisch naar pixels en tabellen, en opnieuw naar semantisch; van Gopher naar HTML; en van TABLE naar DIV. Ik ken het verschil tussen accessibility en usability, en wat meer is, ik weet het ook toe te passen.

Wat denkt u ervan? Zullen we er samen voor zorgen De Morgen ook op het internet een mooie voorsprong te geven?

aansluiten graag

De automobilisten raken zo zoetjesaan weer gewend aan de motorrijder op de weg. Vanochtend werd er op de E40 een heel mooi 2,5e baanvak vrijgehouden, waarvoor dank. (Enkel een ziekenwagen van een privé-dienst had beslist meer klanten onder het motorvolk te ronselen door halsstarrig op de scheidingslijn tussen het tweede en het derde baanvak te blijven rijden.)

Mag ik nog even iets aanraden? (Behalve dan uw krant niet meer te lezen terwijl u in de file rijdt.) Sluit aan. Laat geen meterslange gaten tussen u en uw voorligger. Aansluiten heeft immers menig voordeel:

  • u blijft alerter. Actief meerijden vergroot uw aandacht voor het verkeer.
  • u spaart de zenuwen van uw ‘achterligger’. De mens achter u heeft ook graag dat het vooruit gaat, en elke milimeter telt wanneer men (inwendig) gestressed in de file zit.
  • het is veiliger: ‘grote gaten’ laten in de verkeersstroom leidt tot ongevallen. Gelegenheid maakt de dief: mensen die anders (zoals het hoort) met de stroom mee zullen rijden, zullen door de onverwachte mogelijkheid hun kans schoon zien om hun lijdensweg iets sneller vooruit te laten gaan. Niet alleen is dit slecht voor de zenuwen, het is ook aartsgevaarlijk voor de motorrijders. Gaten vergroten de kans op het ‘ik had u echt niet zien aankomen’-excuus.

Toch?

boeken 200604

0 te vermijden / * slecht, maar leesbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch

  1. De Bijeneters / Peter Terrin / 2006 / *
    Een ontgoocheling. Het lijkt wel alsof Terrin zijn eerste schrijfsels heeft gebundeld. Onbegrijpelijk zoiets, na Blanco en Vrouwen en Kinderen Eerst.
  2. Het einde / Jeroen Theunissen / 2006 / **
    Een pak beter dan Terrin. Theunissen shrijft over herkenbare Gentse plaatsen (als is die herkenning geen noodzaak om de verhalen te smaken). Geen topniveau, daarvoor is de kwaliteit van de verschillende verhalen te wisselend, maar hij is zeker een goede verteller. En dat is ook letterlijk te nemen: ik heb hem een stuk (tweemaal hetzelfde) uit een van de moeilijker verhalen horen voorlezen, en hij weet het zeer levendig te brengen. Om in de gaten te houden dus, en zijn eerste boek (De Onzichtbare) ligt al klaar op het nachtkastje.
  3. Eeuwige roem / Saskia de Coster / 2006 / **
    OK. Na Vrije Val en Jeuk, gaat de Coster eindelijk minder de sprookjestoer op. Ze schrijft nog wel iets te magisch realistisch en te hermetisch naar mijn smaak, maar er is een duidelijke groei merkbaar. Nog een boek of drie-vier en ze levert echt goed werk af.

(boeken vorige maand)

concerten 200604

0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch

  1. Vaganée, Machtel en Van Rossum / 02-04-2006 / Opatuur / ***
  2. De Toverfluit / 08-04-2006 / Vlaamse Opera / **
    Heel geslaagd voor het doelpubliek (de kinderen); cfr bespreking.
  3. Jack Van Poll en Philippe Aerts / 09-04-2006 / Opatuur / ***
  4. JL Rassinfosse en JPh Collard-Neven / 23-04-2006 / Opatuur / ***
  5. Bert Joris, Nathalie Loriers en Philippe Aerts / 30-04-2006 / Opatuur / ***

Stuk voor stuk weer heel goede concerten, bij Opatuur. Veel humor, veel gedrevenheid, enthousiaste muziek van mensen die niet alleen graag doen waar ze mee bezig zijn, maar dat bovendien ook verschrikkelijk goed doen.

(concerten vorige maand)

films 200604

0 te vermijden / * slecht, maar bekijkbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch

  1. Le conseguenze dell’amore / Paolo Sorrentino / 2004 / DVD / ****
    Vorig jaar in de Skoop gezien (bespreking) en hij blijft gewoon schitterend.
  2. Harry Potter and the Prisoner of Azkaban / Alfonso Cuarón / 2004 / DVD / **
    ’t Is Harry Potter. Henri vond het leuk, en wat moeten wij daar dan aan toevoegen? Helaas in het Vlaemsch gezien, en zowel dubbing als dialecten verprutsen veel.
  3. Capote / Bennett Miller / 2005 / Studio Skoop / **
    Wacht eens, die mens heeft daarvoor een Oscar gekregen? Allez jong. Ik heb Philip Seymour Hoffman altijd al graag zien spelen, maar hier heeft hij toch een beetje overdreven. Ene oog in, andere oog uit, om een goed gezegde eens om zeep te helpen. Kijk liever naar Where the Truth Lies.
  4. Audition / Takashi Miike / 1999 / DVD / **
    Leuk, mede door de min of meer onverwachte wending. De regisseur doet een (redelijk geslaagde) poging tot een verrassende structuur, en weet de kijker te boeien. Minder spektakel dan ik evenwel had verwacht, maar blijft heel bekijkbaar.
  5. The Ron Clark Story / Randa Haines / 2005 / VijfTV / *
    Och, waarom niet. Naar een waar gebeurd verhaal, naar ’t schijnt, en mensen die kinderen een toekomst bieden waar die anders uitzichtloos lijkt, verdienen op zijn minst een film. Dames, hou de cleenex bij de hand om de tranen te drogen.
  6. Monster / Patty Jenkins / 2003 / VijfTV / (*)
    Eugh. Weekendfilm. Wat zeg ik? Ik ken weekendfilms die met kop en schouder boven dit misbaksel uittornen; deze film haalt zijn enige kracht uit een A-list actrice die een paar tientallen kilo’s bijkomt, en die na de opnames weer kwijtspeelt, om aldus even het lelijke eendje kan spelen. Ook al gebaseerd op een waar gebeurd verhaal. (Wat zei ik: weekendfilm.)
  7. Inside Man / Spike Lee / 2006 / Decascoop / **
    Onderhoudende film, die de middelmaat net iets overstijgt. Geen wow-effect, maar wel goed gemaakt. (bespreking)
  8. V for Vendetta / James McTeigue / 2005 / Decascoop / ***
    De Wachowski brothers hebben degelijk werk afgeleverd met het herwerkte scenario van Moores comic book. De vertolking van het hoofdpersonage (‘V’ door Hugo Weaving) had beter gekund, maar daartegenover staat het sterkere personage van Evey (door Natalie Portman; beter dan in de strip). (bespreking)
  9. X2 / Regisseur / Jaar / KA2 / **
    Ik dacht dat ik die al gezien had, maar neen dus. Geslaagde ontspanning, maar haalt niet het niveau van wat we tegenwoordig gewend zijn van comic book verfilmingen. En ik wacht nog steeds op een waardioge opvolger voor The Usual Suspects
  10. Adaptation / Spike Jonze / 2002 / DVD / *(*)
    You are what you love, not what loves you. En dit zal meteen ook het enige zijn wat ik van deze film zal onthouden —if anything. Het einde maakt redelijk veel goed, maar om daar te geraken moet je je eerst door de rest van de film zwoegen. Na Being John Malkovich en Eternal Sunshine of the Spotless Mind was dit toch een ontgoocheling. Ik vermoed dat het beter zou zijn als een boek ipv een film (en dan heb ik het niet over The Orchid Thief van Susan Orlean, dat eigenlijk maar een ‘personage’ is in de film.
  11. Code 46 / Michael Winterbottom / 2003 / DVD / ***
    Een aantal pareltjes die ik heb gezien op het Filmfestival in 2004, hebben het amper in roulatie gehaald. Code 46 is er daar één van (net zoals The Machinist, dat nog steeds niet uit is op DVD, en The Assassination of Richard Nixon), en het handelt eigenlijk een beetje over eenzelfde thematiek als Eternal Sunshine of the Spotless Mind. Bovenal is het echter een Mooi Liefdesverhaal, gebracht door een regisseur die de balans tussen afstand en betrokkenheid perfect weet te houden. (bespreking)
  12. THX 1138 / George Lucas / 1971 / DVD / **(*)
    Hoe langer ik erover na denk, hoe beter ik hem vond, deze film. Hoewel grotendeels gedateerd, past dit perfect in het soort SF films van de jaren 70 (en daar omtrent): Logan’s Run (komt volgend jaar een remak van door Brian Singher), Soylent Green, etc. Distopia, willoze mensen, een onzichtbare allescontrollerende overheid, enz. De moeite, maar niet zonder enig voorbehoud.

(films vorige maand)