Maand: oktober 2005

Een ongeschoren manspersoon komt tegenover mij plaatsnemen. Gans bezweet, want hij was net niet te laat om de trein te halen, stinkt vijf uren in de ronde naar ongewassenheid, sigaretten, en look.

Er zijn nog drie dubbele zitplaatsen vrij –zelfs ééntje waar nog niemand zit– maar meneer is gedecideerd zich bij mij neer te vlijen. Niet alleen tegenover mij, rechts van het tafeltje waarop ik druk doende ben mijn gerief uit te stallen, zoals een koopman de specerijen die hij pas daags tevoren uit den vreemde weerden bezorgd; niet rechts dus, maar tégenover mij áán het tafeltje. Zijn voeten schopt hij daarbij tegen mijn schenen, waarop hij verdwaasd in mijn gezicht kijkt alsof hij verwonderd is nog iemand tegenover hem te vinden. Even nog keurt hij misprijzend mijn koopwaar, waarop hij een armgebaar maakt alsof hij het ganse zooitje tegen de grond wil slaan.

-“Had u niet beter een andere plaats uitgekozen,” vraag ik hem rustig.

“Comprends pas,” beweert hij, terwijl hij alweer dat armgebaar maakt.

-“Moi non plus,” antwoord ik. “Er zijn nog drie andere plaatsen,” wijs ik hem aan. “Of u kan ook gewoon rechts van het tafeltje zitten.”

“Je sais. Mais je veux m’asseoir ici,” bekt hij me toe. “Parce que je sais que ça vous embête.”

Judith probeerde mij al een paar dagen te bereiken. Eerst wilde ze mij spreken over de e-mails, maar toen het stil bleef rond het hele verhaal, wilde ze mij gewoon horen.

“Eindelijk,” verzuchtte ze, toen ze mij te pakken kreeg.

“Het gaat goed met de film. We staan voor op het schema, al zullen we die tijd nodig hebben, want de moeilijkste opnames komen er nog aan.”

Nico had ze al een tijdje niet meer gehoord. Op een dag was hij weggegaan, vertelde ze, en ze had er gaan traan om gelaten. Ze had daarvoor al gehoord dat hij iets met Laura had, maar had het er nooit met hem over gehad. Het ging toen al een tijdje niet goed meer. En na dat miskraam was de relatie voor haar al helemaal voorbij.

Ze had er eerst niet echt mee ingezeten dat haar maandstonden waren uitgebleven. Het was niet de eerste keer dat ze over tijd was, ze had een heel onregelmatige cyclus, maar nu ging ze de tweede maand in zonder bloeding. De zwangerschapstest, waarvoor ze speciaal haar alarm op vier uur had gezet, was negatief gebleken, maar helemaal gerust was ze niet. Nico wilde ze er niet over aanspreken, toch niet voor ze zekerheid had, en dus was ze alleen naar de gynaecoloog getrokken. De dag erop hád ze zekerheid.

Geheel tegen haar verwachting in, was Nico opgezet met de zwangerschap. Een beetje té, misschien, maar dat zou wel verminderen eenmaal het nieuwe eraf was.