februari 2005 – Pagina 6

citaatjes

Geen argumentjes vandaag, wel een paar citaatjes (allemaal uit DS):

Jong-VLD-voorzitter voelt zich gepakt (die hadden wel al).
De jongste jaren is een tsunami van verf over Vlaanderen gevloeid. (Marcel Van Nieuwenborgh over de hausse van de vrijetijdschilders naar aanleiding van de tentoonstelling Werken in de schaduw in Mechelen)
Het blijft absurd een rijbewijs aan een fiets te koppelen. Edoch: Drie maanden rijverbod. Die straf krijgt een fietser van de politierechtbank van Sint-Niklaas omdat hij 3,72 promille alcohol in zijn bloed had. De nieuwe politiewetgeving maakt zo’n straf mogelijk. Niet alleen dat: Voor hij weer de baan opmag, moet hij medische en psychologische tests afleggen. Zou dat voor automobilisten ook gelden?

gepakt

Als de mensen er eigenlijk zelf een beetje om vragen, dan wil
ik nog wel eens natrappen. Want, zo lezen we vandaag in DS: de Jong-VLD-voorzitter voelt zich gepakt.

Niet alleen voelt ze zich gepakt (een weinig smakelijke titel overigens, al niet in het minst omdat de voorzitter waarvan sprake, een vrouw is), ze voelt zich al herhaaldelijk ~~misbruikt~~ slecht geciteerd […] over het cordon.

Die woorden werden mij in de mond gelegd., zo pleegt ze, en de media een klein beetje kennend zou ik daar normaliter niet aan twijfelen. Wanneer die woorden echter herhaaldelijke keren in de mond gelegd worden, dan stel ik mij toch vragen bij die argumentatie. Vooral omdat ze dan ook nog steed te boek staat/staan als Hoewel Jong-VLD bij zijn cordon-standpunt bleef, beslisten de liberale jongeren niet langer hardop te protesteren.

Mevrouw Van de Vyver, een simpel advies: als u niet langer verkeerd wil geciteerd worden, en als uw tak van de VLD beweert niet langer hardop te protesteren, zet uw eigen woorden dan om in daden. Hou uw gezicht, of, indien u, in het licht van vrije meningsuiting of andere verkrachte termen, aan uw persoonlijke mening toch ruchtbaarheid wenst te geven, trek dan uw conclusies. Misschien komt uw filosofie niet langer overeen met het gedachtengoed van (de meerderheid van) die partij, en dat is uw goed recht. Maar na lang zeiken heeft de VLD eindelijk een standpunt ingenomen. Als voorzitter van de VLD Jongeren, dient u het standpunt van de partij te verkondigen; de rest houdt u binnenskamers. Dat vermindert meteen het risico op uit verband gerukt[e] citaten.

consequentie

Voorzitster Jong-VLD tegen cordon:

“Het cordon sanitaire is ondemocratisch en
contraproductief. Bestuursakkoorden met het Vlaams Belang mogen niet
langer worden uitgesloten.” Dat zegt Dewi Van De Vijver, voorzitster
van Jong VLD, in een gesprek met De Tijd. [DS 07/02/2005]

En nu eens zien hoe consequent het VLD-bestuur is. Of met welke verzachtende omstandigheden ze op de proppen gaan komen. Of proberen doodzwijgen! Al is het alvast niet de eerste keer dat Van de Vyver dergelijke uitspraken in de mond neemt:

Gisteren lieten de VLD-jongeren in De Morgen nog maar eens weten, dat – wat hun betreft – het cordon sanitaire begraven mag worden. Jong-VLD-voorzitster Dewi Van de Vyver: “We hebben het zelf gecreëerd en we zijn zelf in de val gelopen. Op basis van racisme werd er niet met het Blok gediscussieerd. Nu dat argumentje wegvalt, moeten we nieuwe argumenten zoeken. () Als blijkt dat een bestuursakkoord kan worden gesloten dat niet ingaat tegen de liberale principes, dan moet dat kunnen.” [DS 13/11/2004]

(Ik verbaas mij nog steeds over de naïeviteit –of is het achterlijkheid– van dat argumentje.)

En wat nu, meneer Somers? (Zou Siegfried Bracke vragen.)

[Ik haat dit soort entries, maar bovenstaand gedrag is typerend voor de verwarring die de ‘democratische’ politieke partijen verspreiden, en waar ik zo zoetjesaan genoeg van krijg.]

ergernis

Misschien is het gewoon wat gemaktzucht, maar ik vertrouw er nogal gemakkelijk op dat ik er de van Dale kan op naslaan
als ik vast zit voor de betekenis of de schrijfwijze van een woord. En
bij voorkeur vanuit dezelfde interface, ttz de computer. Natuurlijk kan
ik best wel opstaan en de driedelige ter hand nemen, maar daarmee
onderbreek ik mijn train of thoughts veel meer dan wanneer ik eenvoudigweg in de browser vd zoekterm kan intikken.

Alleen, de laatste tijd krijg ik meer en meer de volgende boodschap:

Omdat er onderhoudswerkzaamheden plaatsvinden, is de on-lineversie van het eendelige Van Dale Hedendaags Nederlands op dit moment niet raadpleegbaar. De webmaster is hier al van op de hoogte gebracht.

Probeert u het later nog eens.

Ik wíl het niet later nog eens proberen, ik heb de betekenis (en/of schrijwijze) van dat woord nodig. En wel nú. Onmiddellijk (nog goed dat ik weet hoe je dat moet schrijven). Zonder verwijl.

Toppunt is, dat het een dienst is waar ik nog wel geld voor zou willen neertellen (maar dan wel geen 165 of 99 EUR zoals voor de CD-ROM versies). Een on-line versie van de Van Dale, voor, goh, 10 EUR per jaar, 20 misschien? Maar dan wel één die altijd beschikbaar is, en geen voortdurende onderhoudswerken vergt, waarvan de webmaster reeds op de hoogte werd gebracht.

(De Nederlandse Woordenlijst is al een goed alternatief voor de schrijfwijze, maar wat voor de betekenis van een woord? Ik ben bekend met het WikiWoordenboek, maar daar kennen ze daar bvb het woordje loods nog niet —van Dale wél.)

HDR1

Het was al een tijdje geleden dat ik nog eens naar hun website was gaan kijken, maar zie, de B&O HDR1 is uit:

The HDR 1 hard disc recorder is the ultimate temporary
storage media that, in principle, never runs out of tape and is always
rewound, ready to record. With the two-hour buffer constantly recording
from the moment you switch on the TV, you can enjoy features new to
home recording and playback: pause or cue back live TV, simultaneously
record and playback, and watch the start of a program while the rest is
still recording.

Meer over de features:

The HDR 1 offers up to 45 hours temporary recording and storage on the 80 GB hard disc with a range of features that revolutionizes television viewing. A segment of the hard disc functions as a buffer and continually records on a loop, providing exceptional flexibility.

The “Replay” feature allows you to ‘pause’ a live transmission and restart where it left off, or to cue back to when viewing was interrupted. When watching a film on TV with the HDR 1, the buffer is constantly recording what is on the screen. At any point during the film, you can decide to record and save the film on the hard disc.

You can also come home and watch a film from the start while it is still recording onto the hard disc. HDR 1 can record and playback simultaneously, as well as record from one channel while you are watching another. The most recent recording is always stored at the top of the menu, and one touch of the Beo4 remote control is all it takes to watch this recording.

Oh. Dat zie er allemaal zeer patent uit, helaas is de prijs (naar gewoonte) niet mals: 1.345 EUR (een wel erg dure harddisk).

die ochtend

Rond half zes ben ik in slaap gesukkeld, om dan om 6 uur gewekt te worden door Tessa’s alarmklok (multifunctioneel, zo’n GSM) (Tessa ging om 7 uur toeren, zodat we toch nog iets aan het weekend hadden). Daarna heb ik niks meer kunnen slapen, en om 8 uur kwam Henri naar beneden gestrompeld. Ik deed dan maar alsof ik sliep, al was het maar om hem te horen zeggen: “papa, goedemorgen, wakker worden, uw lichtgevend schaapje is hier”. (Dat lichtgevend (fosforescerend) schaapje staat op zijn pyjama, mocht u het zich afvragen.)

Tijdens dat half uur heb ik wel intens(ief) gedroomd. Naar de details heb ik –zoals dat hoort– het raden, maar de gebeurtenissen speelden zich af tijdens een of andere oorlog. Vermoedelijk ging het om de tweede wereldoorlog, voorzien van enig moderner instrumentarium, maar vast stond dat de Duitsers de slechten waren. Ik speelde (vanzelfsprekend) mee voor het goede kamp, als held van het verhaal, en onderweg kwamen er ook een paar Engelsen aan te pas.

Scene 1: Beeld u in: omwille van een of ander heldhaftige stunt word ik door Duitsers gevangen genomen (en voor hetzelfde geld meteen ook een beetje afgerost). Het transport naar een strafkamp (?), dat quasi onmiddellijk op mijn gevangenschap volgt, verloopt per vliegtuig. Op een bepaald moment hang ik te bengelen aan het landingsgestel, waarvan ik me kan laten vallen, net toen we (laag) boven een brede beek vliegen. Bloedhonden spurten langs alle kanten op mij af, maar met grote behendigheid weet ik uit de hachelijke situatie te ontsnappen.

Scene 2: Ergens bij een driesprong, waar locals mij de weg wijzen naar een Seca-station. Ik betrouwde het zaakje echter niet, en ipv de aangewezen weg te volgen, ga ik dieper het bos in. Net op tijd, zo blijkt, want uit die andere weg komt een horde Duitsers gespurt (met bloedhonden), en ik kan ternauwerdood ontsnappen.

Scene 3: Op de open plek waar ik terecht kom, staat een witte bus geparkeerd, die aan een troep Engelsen toebehoort. Ik kan me ergens verstoppen (waar?), en de Engelsen weten op een of andere manier de Duitsers af te dreigen, en hopsa, ik ben gered.

Scene 4, op een kasteel, in Engeland, alwaar ik meewerk aan het verzet, wordt onderbroken door de wekker.

Totaal van de kaart neem ik vervolgens gedwee deel aan een dagje stad, waarbij ik me uiteindelijk laat overhalen tot het passen (én kopen) van een kaki broek (ik denk dat het vier jaar geleden is dat ik nog eens een nieuwe broek had gekocht).

slaap!

Godverdomme, dat is ambetant. Nu lig ik hier al een tijdje te woelen, vermoeid, maar de verlossende slaap wil maar niet komen. De slapers in mijn ogen wel, en gewauwel in mijn geest ook, maar daar blijft het verder bij.

So what’s a man to do? Het is na twaalven, dus ik zou DS reeds kunnen lezen (kijk, ik krijg net een digibon voor de genomineerde boeken van de Gouden Uil in mijn inbox), maar morgen (straks) is het weekend, en dat wil ik nog wel eens de papieren krant kopen. Geen optie dus.

TV behoort al evenmin tot de mogelijkheden (is er nog wel iets op dit uur), gezien mijn getik en het licht van de powerbook reeds zuchten van protest aan mijn (wél slapende) wederhelft onlokt. De werken in de Albertlaan zijn niet ver genoeg gevorderd om er mooie nachtfoto’s van te maken, en op zolder is het te koud om naar muziek te gaan luisteren. Ik zou natuurlijk de kachel kunnen aansteken, maar je zal zien dat ik net dan weer wél in slaap zou vallen.

De was is ook net gedaan, en in de kelder valt er niets te beleven –tenzij ik naar de wijnkelder zou trekken, maar van alcohol raak je nog moeilijker in slaap (zo wordt beweerd).

Een glas warme melk misschien?

geld of niet

Hoe zit het nu eigenlijk? Op 26/1 stond in de krant te lezen: Rode Kruis en Unicef stoppen met geldinzameling:

“We beschikken nu over voldoende geld om ons hulpprogramma over tien jaar te plannen”, zei de woordvoerder. Het bedrag van 900 miljoen euro is volgens de federatie voldoende om te voorzien in de noden van de nationale afdelingen van het Rode Kruis, van de Rode Halve Maan en van het Internationaal Comité van het Rode Kruis.

Vandaag lezen we dan weer: Tsnunami-zegel voor Rode Kruis

De Post brengt samen met Het Rode Kruis een tsunami-postzegel uit. De Post stelde die donderdag in haar zegeldrukkerij in Mechelen voor, in aanwezigheid van prinses Astrid. De helft van de verkoop van de zegel gaat naar de slachtoffers van de vloedgolf in Zuidoost-Azië. De zegel heeft de waarde van een priorzegel en kost 62 eurocent. Hij is over drie weken te koop.

Wat zal het wezen jongens?

maten en gewichten: het ziekenhuis

Stevaert wil ziekenhuizen sluiten, bloklettert DS. Want, zo redeneert hij, Hoe meer ziekenhuizen, hoe ‘ongezonder’ de mensen. Het het christelijk ziekenfonds, bij woorde van Marc Justaert, treedt hem daarin bij: “We
hebben te veel ziekenhuizen en ziekenhuisbedden. Dat verhoogt de
medische activiteit.” Met andere woorden: hoe meer ziekenhuizen, hoe
meer zieken.

Al is zijn analyse niet noodzakelijk ingegeven door bezorgdheid om de patiënt: Dat blijkt ook uit de regionale kostenverschillen: in regio’s met veel ziekenhuizen en specialisten zoals Brussel, kosten patiënten de ziekteverzekering veel meer. Limburg met een matig aanbod, kost veel minder. [mijn bold]

In deze redenering komt men inderdaad tot de oplossing: minder ziekenhuizen, minder zieken (al was het maar door het plaatsgebrek). Hoe beslist men dan welk ziekenhuis mag blijven, of liever, welk ziekenhuis moet gesloten worden?

Demotte kan in die operatie alleen een botte bijl hanteren: hij moet doen alsof kwaliteit gelijk staat met kwantiteit: alleen wie 1.500 bevallingen doet per jaar, werkt goed en mag blijven bestaan.

Whoa! back up a little here. Er wordt gekakt op de ziekenhuizen die teveel bedden hebben, teveel onderzoeken en behandelingen uitvoeren, en daardoor de ziekteverzekering in de kosten jagen, maar tegelijkertijd is het criterium, aan de hand waarvan men beslist of een ziekenhuis al dan niet mag blijven, rechtstreeks in verband te brengen met het aantal behandelingen die men uitvoert? U zegt?

Verstandig als hij is, nam Demotte natuurlijk net die ene behandeling als voorbeeld, waaraan inherent weinig kan worden verweten. In de meeste gevallen is een bevalling gewoon een bevalling, en kan je daar met een beetje goodwill inderdaad kwaliteit en criterium tot blijven, aan verbinden. Maar gaat men datzelfde criterium handhaven voor pakweg radiografieën, of de veel duurdere CT-scans en NMRs? Hoe meer, hoe beter? (Koppijn, meneer, mevrouw, gaat u even aan de CT liggen?) Gaat dat niet net de kosten voor de ziekteverzekering nog meer verhogen?

Er is duidelijk nog veel meer werk aan de winkel, want bepaalde afdelingen in ziekenhuizen komen nu al bedden tekort. Denk maar aan bvb IZ of hematologie, en ik kan u verzekeren dat de patiënten op die afdelingen, er met een reden verblijven en niet zomaar de bedden bevolken.

chalking

Toen ik gisterenavond met Henri thuiskwam, vonden we het volgende neergekrast op onze dorpel:

Nu zijn ze wel aan ’t werken bij ons in de straat (Koning Albertlaan), maar we hebben het bij geen enkel ander huis teruggevonden. Iemand enig idee wat het zou kunnen betekenen?

(Voor alle veiligheid hebben we het maar verwijderd.)