muziek – Pagina 8

Concerten 201106-07

Ik heb niks meer gezien (of live gehoord) in juni, maar juli is de drukste festivalmaand. Wreed leutig evenwel, want ik had na Gent Jazz dermate de smaak te pakken, dat ik voor Gentblogt maar een beetje Boomtown heb doorgedaan ook –en dat doe ik volgend jaar zeker opnieuw.

Ifa Y Xango heeft het Jong Jazztalent Gent concours gewonnen, en meer wil ik –kan ik– over dat concours niet kwijt, gezien ik in de jury zit. Verder was Gent Jazz drie maal uitverkocht, edoch telkens een niet-jazzdag: 9, 15 en 16 juli. Hoogtepunten waren de concerten van het Nathan Daems Quintet; het Dave Holland Quintet; Steven De Bruyn, Tony Gyselinck & Roland; het Jef Neve Trio; BackBack; en Daniel Lanois’ Black Dub ft. Trixie Whitley & Brian Blade. U hoeft het vanzelfsprekend niet met mij eens te zijn.

Het eerste deel van Gent Jazz heb ik voor Gentblogt besproken (Gent Jazz loves Sonny Rollins, Gent Jazz: voorbij de standards, Gent Jazz: King of the Blues, Gent Jazz doet van fusion), Patricia heeft aldaar het tweede deel besproken, en ik heb ook nog wel eens iets (allez, bijna dagelijks) op de blog van Gent Jazz zelf gepost.

Mijn eerste keer Boomtown dus, en over zowat alles wat ik heb gezien, ben ik zeer te spreken. De meest interessante dingen spelen zich binnen af, zoals het ronduit fantastisch concert van Josh T. Pearson. Ik heb verder ook genoten van Amatorski, The Secret Sisters, The Bony King of Nowhere en Hannah Peel, en ik ben –na twee nummers– fan geworden van Love Like Birds (tip: Elke speelt eind augustus in café De Loge).

Op naar Jazz Middelheim –en Jazz in ’t Park, en dan is het alweer tijd voor de Flemish Jazz Meeting, pardon: Belgian Jazz Meeting (enkel toegankelijk voor mensen uit de sector). Benieuwd wat de voertaal gaat zijn.

Ifa Y Xango / 07-07-2011 / Gent Jazz
Nathan Daems Quintet / 07-07-2011 / Gent Jazz / ***(*)
Michel Portal Bailador / 07-07-2011 / Gent Jazz / ***
Sonny Rollins / 07-07-2011 / Gent Jazz / **(*)
Franka’s Poolparty / 08-07-2011 / Gent Jazz
Quartet Dal Cuore feat. Paolo Ghetti / 08-07-2011 / Gent Jazz / **
Al Foster / George Mraz Quartet feat. Fred Hersch: A Tribute to Joe Henderson / 08-07-2011 / Gent Jazz / *(*)
Dave Holland Quintet / 08-07-2011 / Gent Jazz / ***
Al Di Meola World Sinfonia ft. Gonzalo Rubalcaba / 08-07-2011 / Gent Jazz / **
John Ghost / 09-07-2011 / Gent Jazz
Steven De Bruyn, Tony Gyselinck & Roland / 09-07-2011 / Gent Jazz / ***
Mavis Staples / 09-07-2011 / Gent Jazz / **(*)
B.B. King / 09-07-2011 / Gent Jazz / **
Marcelo Moncada Duo / 10-07-2011 / Gent Jazz
Rêve d’Eléphant Orchestra / 10-07-2011 / Gent Jazz / **
Terence Blanchard Quintet / 10-07-2011 / Gent Jazz / **
Randy Brecker/Bill Evans Soulbop feat. Medeski, Martin & Wood / 10-07-2011 / Gent Jazz / **(*)
Return To Forever IV / 10-07-2011 / Gent Jazz / *(*)
Cumrats / 14-07-2011 / Gent Jazz
Philip Catherine Plays Cole Porter / 14-07-2011 / Gent Jazz / **(*)
Jef Neve Trio / 14-07-2011 / Gent Jazz / ***
Sing The Truth: Angelique Kidjo, Dianne Reeves & Lizz Wright continue the legacies of Miriam Makeba, Abbey Lincoln and Odetta / 14-07-2011 / Gent Jazz / *(*)
Twanque / 15-07-2011 / Gent Jazz
Agnes Obel / 15-07-2011 / Gent Jazz / **(*)
Absynthe Minded / 15-07-2011 / Gent Jazz / ***
Angus & Julia Stone / 15-07-2011 / Gent Jazz / ***
Skordatura Punkjazz Ensemble / 16-07-2011 / Gent Jazz
Nouvelle Vague / 16-07-2011 / Gent Jazz / ***
Raphael Saadiq / 16-07-2011 / Gent Jazz / **
Gotan Project / 16-07-2011 / Gent Jazz / **
Nathan Daems Quintet / 17-07-2011 / Gent Jazz / ***
BackBack / 17-07-2011 / Gent Jazz / ***
Red Snapper / 17-07-2011 / Gent Jazz / **
Morcheeba / 17-07-2011 / Gent Jazz / **(*)
Daniel Lanois’ Black Dub ft. Trixie Whitley & Brian Blade / 17-07-2011 / Gent Jazz / ***
Love Like Birds / 19-07-2011 / Boomtown / ***
Marble Sounds / 19-07-2011 / Boomtown / **
Josh T. Pearson / 19-07-2011 / Boomtown / ****
Roselien / 20-07-2011 / Boomtown / **
Amatorski / 20-07-2011 / Boomtown / ***(*)
The Secret Sisters / 21-07-2011 / Boomtown / ***
The Rosewall / 21-07-2011 / Boomtown / **(*)
The Bony King of Nowhere / 21-07-2011 / Boomtown / ***(*)
Hannah Peel / 21-07-2011 / Boomtown / ***

0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(concerten vorige maand)

Boomtown: Amatorski

Amatorski op Boomtown, Gent, BE, 20/07/2011

Het publiek was redelijk wild van Amatorski, gisteren op Boomtown. “Vorig jaar kregen we de club vol met dank aan Come Home, dit jaar krijgen we deze zaal vol, waarschijnlijk dank zijn onze langspeelplaat. Amai.” En vol was ze, de zaal. Buiten stond nog een menigte te wachten en het was al lang aanschuiven geweest om zonder meer binnen te geraken. De set was gevarieerd, de groep speelde zelfs een geheel nieuw nummer. “Wanneer hebben we dat nu weer geschreven, Sebastiaan? 30 mei, 13 juli, en gisteren?” Toen het concert afgelopen was weigerde het publiek op te krassen, en dank zij een aanhoudend gestamp, applaus en gejoel, kwam Amatorski terug voor een bisnummer: Come Home.

Ze speelden tijdens de set ook een cover van The Cure, A Forest. Zware bonuspunten omdat ze het geheel naar hun hand hebben gezet; het past perfect binnen de sound van Amatorski. Veel minder vind ik de toon van de cover, die meer gebaseerd lijkt op de geschifte ironische versie van Nouvelle Vague, dan op het psychotische origineel van The Cure waar de schizofrenie van afdruipt. Maar ga zelf eens luisteren, de versie van gisteren staat al op YouTube.

Boomtown: Josh T. Pearson

Josh T. Pearson op Boomtown, Gent, BE, 19/07/2011

Zucht. Ik wist te laat van het huiskamerconcert af dat hij in Gent had gegeven, maar iemand had mijn oor ingefluisterd dat hij op Boomtown zou spelen. Nog voor het programma zelfs was aangekondigd. Ik kan stellen dat ik echt naar dit concert heb uitgekeken. En dat de zwaar opgebouwde verwachtingen werden ingelost.

Er waren problemen met de pickup op de akoestische gitaar van Josh T. Pearson, gisteren bij de aanvang van het concert. Hij verontschuldigde zich uitgebreid. “It’ll be totally worth it. I’m real good”, knipoogde hij vol zelfspot naar het publiek. We kregen een fractie van een liedje te horen, begeleid door de gitaar, maar de technische mankementen bleken onoverkomelijk. Pearson gespte dan maar een Gibson SG om, een gitaar waar bijvoorbeeld ook Angus Young van AC/DC op speelt. De krijsende humbuckers werden getemd door wat pedal effects en (vooral) de volumeknoppen. Nog een beetje reverb op de Fender versterker en de man kon verder alsof er niets aan de hand was. “Does this sound allright for you guys?”, vroeg hij nog even.

De organisatie kon echter nog de hand leggen op een andere akoestische gitaar, die hij na dat eerste nummer met zichtbaar plezier in ontvangst nam. “I’m playing on borrowed instruments,” legde hij uit, “but someday I’ll have my own guitar.” Pearson was enorm interactief met het publiek –de Club leende zich daar ook toe (het geluid was zelfs zo optimaal dat ik niet eens oordopjes nodig had)– en was voorzien van een grote dosis humor. Niet voor gevoelige zieltjes: “thank god for goat jokes” prevelde hij, en nadien ook voor die met ducks. Ik vertel ze u desgewenst wel eens op café.

Hij zat vol zelfrelativering, liet uitschijnen dat hij gek was van België, en kwam ook bij het heetste topic van de voorbije weken terecht: het weer. “This morning I was walking in the sun in Brooklyn with my shirt off. I took a train to the airport, flew to Belgium, took a train to Brussels and then another one to Gent. And here I am, not having slept for two days. And it’s cold and it’s raining.” Hij zag er totaal uitgeput uit, maar kwam, aangemoedigd door een aanhoudend applaus na zijn laatste nummer, toch nog terug voor een bisnummer. Hij gaf een zeer sobere versie van Rivers of Babylon –it’s a serious song, you know– een destijds gigantisch populair nummer voor Boney M. Deze youtube opname geeft de sfeer van gisteren wat weer –het nummer begint ongeveer bij de derde minuut.

U wou dat u erbij geweest was.

(Troost u, het was volzet: er zaten zo’n 300 mensen binnen. “En er staan er zeker nog 300 die ook binnen wilden”, vertelde de meneer die het concert aankondigde.)

Concerten 201104-05

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=I1qgqSLYLZ0&w=500&h=314]

Pascal Schumacher & Friends – Reflections on Brandenburg 3 / 06-04-2011 / De Bijloke / *(*)
Weinig inspirerend of geïnspireerd; het is uitkijken naar het nieuwe album van Pascal Schumacher Quartet, dat vorige week als voorproefje werd opgediend in Vrijstaat O. Meer over het Bijlokeconcert: Klassiek? Jazz?
Eve Beuvens Trio / 09-04-2011 / De Werf / **
Het was een dubbelconcert, die avond in De Werf, en het contrast kon niet groter zijn. Beuvens is merkbaar geëvolueerd sinds de release van haar album Noordzee. Foto’s en zo alhier.
Mathilde Renault Trio feat. Jonas Knutsson / 09-04-2011 / De Werf / *
Het meest interessante aan dit concert was Jonas Knutsson. Het is jammer dat Renault zingt, aan die piano. Verder wil ik daar niet veel over kwijt, behalve, dat misschien dat het niet echt erg te noemen valt als u geen concert van Renault bijwoont.
Sarah Ferri / 27-04-2011 / Vooruit / ***
Een schitterend concert, deze vooropener voor de rest van de avond, door Sarah Ferri.
Eve Beuvens Trio / 27-04-2011 / Vooruit / **
Net zo goed als in De Werf.
Jordi Grognard Sessions: Gentse Night / 27-04-2011 / El Negocito / **(*)
Dikke pret met Jordi Grognard (klarinetten en tenorsax), Kristof Roseeuw (contrabas), Fulco Ottervanger (piano) en Simon Segers (drums) in de Negocito.
Thomas Smetryns – Chicago Songbook / 28-04-2011 / Vooruit / **
Vooral academisch interessant, maar misschien niet zo boeiend als had gekund. Toch de moeite waard, en goed ineen gestoken.
Peter Brötzmann Chicago Tentet / 28-04-2011 / Vooruit / ***(*)
De elfkoppige bemanning van het Brötzmannschip laat vooruit daveren op de grondvesten, met een verrassend toegankelijke opeenstapeling van geluid. Foto’s alhier.
Alela Diane / 01-05-2011 / AB / ***
Een doorslagje van het concert dat ik in 2008 in Vooruit had gehoord. Een weinig interactieve Alela Diana brengt meesterlijke stukjes muziek. Het is iets vercommercialiseerd, maar behoudt toch nog genoeg van de vroegere ongepolijstheid om met volle teugen van te genieten. Zie ook: Alela Diane (in AB)
Overtone Quartet / 04-05-2011 / De Roma / **(*)
Jason Moran, Chris Potter, Eric Harland en Larry Grenadier, die met veel verve Dave Holland verving. U leest er hier alles over: Van Antwerpen. En jazz.
Laurent Blondiau trio / 08-05-2011 / Opatuur / **
Hij speelt bijna gegarandeerd op twee trompetten tegelijk, die schalkse Blondiau. Ambiance troef, bij Opatuur.
Michel Hatzigeorgiou / 15-05-2011 / Opatuur / **(*)
Hij sloot het seizoen bij Opatuur af met een soloconcert, maar met meer aplomb dan sommige kwartetten. Zie ook: Fender Jazz Bass
Ambrose Akinmusire / 16-05-2011 / De Werf / ***(*)
Een beetje de hype van het moment, maar hij is het allemaal waard. Akinmusire beheerst zijn instrument (de trompet), maar niet op een potsierlijk-pocherige manier zoals James Carter met zijn saxen prutst. Hou deze muzikant maar in de gaten, hij is een van de kanshebbers om het nog ver te schoppen. Foto’s e.d. alhier.

0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(concerten vorige maand)

Cd’s 201104

*kuch*

Ik kon twee dingen doen: (1) mij verder laten overmeesteren door het groeiend aantal onbesproken cd’s (2) alles van vóór 2011 toch al verwijderen, zonder verder veel uitleg, en eindelijk aan de cd’s van dit jaar beginnen. Ik heb dan maar voor dat laatste gekozen. De kans is groter dat u dan volgende maand toch op zijn minst bij de helft van de albums wat meer uitleg krijgt.

Met de cd’s uit de ‘bovenlaag’ kan u niet echt verkeerd doen. Als ik er eentje moet tippen, is het misschienFive Pedals Deep van Dan Tepfer (die overigens net zo goed een heel persoonlijke Bach speelt).

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=yt6OPEI3D3s&w=500&h=314]

Werden van de harddisk verwijderd

End Times / Eels / 2010
The House / Katie Melua / 2010
Miss Meteores / Olivia Ruiz / 2009
It Takes a Thief / Thievery Corporation / 2010

Cd’s pre 2011 –de bovenlaag

Sun Rooms / Jason Adasiewicz / 2010 / ***(*)
The Carnegie Hall Concert (1971-06-18) / Carole King / 1996 / ***(*)
Initiate / Nels Cline Singers / 2010 / ***(*)
At Temple University 1966 / John Coltrane / 2010 / ***
Ritual / Avram Fefer / 2009 / ***
The Rub And Spare Change / Michael Formanek / 2010 / ***
And If / Anat Fort / 2010 / ***(*)
Voyager Live by Night / Eric Harland / 2010 / ***(*)
The Meadowlands / Luke Howard / 2010 / ***
Ashcan Rantings / Adam Lane’s Full Throttle Orchestra / 2010 / ***
Deluxe / Chris Lightcap’s Bigmouth / 2010 / ***
Apex / Bunky Green & Rudresh Mahanthappa / 2010 / ***(*)
To the One / John McLaughlin / 2010 / ***
Tasty ! / MSG / 2010 / ***
Shut Up And Dance / Orchestre National de Jazz / 2010 / ***
Silent Movies / Marc Ribot / 2010 / ***(*)
Five Pedals Deep / Dan Tepfer / 2010 / ***(*)
Some Place Simple / Martina Topley-Bird / 2010 / ***
Onecept / David S. Ware / 2010 / ***

Cd’s pre 2011 –nét niet

Circles and Calligrams / Benoît Delbecq / 2010
All In One / Bebel Gilberto / 2009
Boom Tic Boom / Allison Miller / 2010
Home / Jane Monheit / 2010
Couleurs sur Paris / Nouvelle Vague / 2010
Equilibrium / Mikkel Ploug / 2009
Pianoworks/Pianoworksn’t / Rawfishboys / 2010
Purcor: Songs for Saxophone and Piano / Trygve Seim & Andreas Utnem / 2010
Bauhaus Dessau / Schlippenbach Trio / 2009
Yes We Can / World Saxophone Quartet / 2010
Ghost Dance / Zanussi Five / 2010
Hammersmith Odeon / Frank Zappa / 2010

Cd’s pre 2011 –de rest

Cycle Of Silence / Frøy Aagre / 2010
Bach – Violin and Voice / Johann Sebastian Bach (Hilary Hahn) / 2009
Brötzmann / Drake / Peter Brötzmann & Hamid Drake / 2010
Reverse Thread / Regina Carter / 2010
Avishai Cohen Introducing Triveni / Avishai Cohen / 2010
Empire / Scott Colley / 2009
Contact / Five On One / 2010
National Ransom / Elvis Costello / 2010
La Musica Di Noi / Stefano Di Battista / 2010
Golden / Kit Downes Trio / 2009
Nina / Kellylee Evans / 2010
Homefree / Nnenna Freelon / 2010
Lou Harrison – A Portrait / Lou Harrison / 1997
Domador De Huellas / Guillermo Klein / 2010
Haunted Heart / Hilary Kole / 2009
You Are There / Hilary Kole / 2010
Ornette Plus / David Liebman / 2010
Something Like Reality / Lyambiko / 2010
Music Redeems / The Marsalis Family / 2010
Bold As Light / Stephan Micus / 2010
Between Worlds / Andy Middleton / 2010
Far Side / Roscoe Mitchell & Note Factory / 2010
Re-Dial Live In Hamburg / Quest / 2010
Adventures Trio / Alessio Menconi, Aldo Romano, Luca Mannutza / 2010
Complete Communion To Don Cherry / Aldo Romano / 2010
Own Side Now / Caitlin Rose / 2010
Flæchten / Taro / 2009
Remembering Weather Report / Miroslav Vitous Group / 2009
All Days Are Nights: Songs For Lulu / Rufus Wainwright / 2010
No Beginning No End / Kenny Werner / 2010
Anomaly / Lenny White / 2010
[em] live / Michael Wollny, Eva Kruse, Eric Schaefer / 2010
Fellowship / Lizz Wright / 2010

0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(cds vorige maand)

Cd’s 201101-03

Dit lijkt een lange lijst, ik weet het. Het is echter slechts een fractie van mijn achterstand. iTunes vertelt mij dat ik –bovenop deze lijst– nog 103 albums moet vermelden/verwerken, en ja, ik besef dat sommige mensen niet eens zoveel albums in huis hebben.

Absolute toppers zijn: Sophisticated Ladies van het Charlie Haden Quartet West; Chamber Music Society Esperanza Spalding; Saturn Sings van Mary Halvorson; …for the ghosts within’ van Wyatt, Atzmon & Stephen; en Seasons of My Soul van Rumer…

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=jvYUfwMBCrU&w=500&h=311]

…dicht gevolgd door o.a. Lágrimas Mexicanas van Bill Frisell & Vinicius Cantuária; Baïlador van Michel Portal; en Parity door Ben Sluijs & Erik Vermeulen.

Lees ook eens de volgende interessante berichten: Criticizing the critics at length (or because of it); en het daarmee verband houdende Commenters’ Lament (aka How many times should a reviewer listen to a CD?).

Werden van de harddisk verwijderd

21 / Adele / 2011
The Constant / I Blame Coco / 2010

Cd’s

{Hooked!} / Lucy Woodward / 2010 / *(*)
Leutige deuntjes, die op zijn best wat aan de vroege Kylie Minogue laten denken. Beetje te licht bevonden voorlopig –leutige album cover.
Featuring Norah Jones / Norah Jones / 2010 / *(*)
Inwisselbare achtergrondmuziek; de juffrouw stelt live niet veel voor, zoals we vorig jaar mochten getuigen op Gent Jazz.
Bye Bye Blackbird / Melody Gardot / 2010 / ***
Niets nieuws, maar wel iets goeds –ik blijf ervan genieten, van haar stem en zangidioom. Het blijft voorlopig evenwel wachten op een nieuwe worp, en het wordt helemaal niet evident om Worrisome Heart en My One and Only Thrill op te volgen, en al zeker niet op een manier waaruit zou blijken dat ze geëvolueerd is. Ondertussen zingt ze een commercial voor Renault.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=F7Vtx7SSbzI&w=500&h=311]

Lágrimas Mexicanas / Bill Frisell & Vinicius Cantuária / 2011 / ***(*)
Niet meteen jazz, maar wel het betere gitaarwerk. Let wel, geen stevige riffs of bruut geweld, maar voorzichtige ingetogen muziek. Er zit geen boekje bij de cd, wat behoorlijk jammer is, gezien ik toch wel wat meer achtergrond over dit project had gekregen. Lágrimas Mexicanas betekent zoveel als Mexicaanse tranen, maar in de achtergrond van de muzikanten hoeven we daarvoor mogelijks niet te grasduinen: Vinicius Cantuária is een Braziliaan die in New York woont, en Bill Frisell is een Amerikaan die zowat overal heeft gewoond, van New York tot Seattle tot België. John Fordham van The Guardian omschrijft het als volgt: Lágrimas Mexicanas is Cantuária’s collection of aural snapshots of Hispanic life in New York, traditional Latin materials sublimely transformed by cross-genre borrowings, which Frisell colours from his inimitable palette of jazz, blues and country sounds.
In Between / Erik Truffaz / 2010 / **
Truffaz verglijdt veel te gemakkelijk in een soort loungey fusion gedoe, een beetje alsof hij blijven steken is in één Miles Davis periode. Op deze plaat heeft hij Sophie Hunger uitgenodigd, wat voor minstens twee popperige liedjes zorgt, en mee helpt om dit album toch wat afwisselender te maken.
Providencia / Danilo Pérez / 2010 / ***
Redelijk groots opgevat werk van Pérez met een indrukwekkende cast. En dan hebben we het over pakweg Ernesto Diaz (congas), maar vooral ook over altsaxofonist Rudresh Mahanthappa en vocaliste Sara Serpa. Dit is een doordacht stuk muziek, dat soms naar klassiek neigt, maar voldoende energie uitstraalt.
Sophisticated Ladies / Charlie Haden Quartet West / 2010 / ****
Dit is zonder meer een meesterwerkje, waarop zelfs Norah Jones (track 3 – Ill Wind) zich van haar beste kant toont. Een geslaagde mengeling van instrumentaal en vocaal werk, geheel in de wijze van de jaren 60, met gasten als Cassandra Wilson, Diana Krall, Melody Gardot, Norah Jones, Renee Fleming en Ruth Cameron; een strijkorkest; en naast contrabassist Charlie Haden ook nog Ernie Watts (tenor sax), Alan Broadbent (piano), Rodney Green (drums). Zonder enige twijfel in huis te halen.

[vimeo 10785366 w=500 h=281]

Saturn Sings / Mary Halvorson / 2010 / ***(*)
Veel minder evidente muziek dan de Sophisticated Ladies, maar deze Saturn Sings bevestigt de belofte van Mary Halverson. Jon Irabagon (van Mostly Other People Do The Killing) speelt altsax en John Hébert plukt aan de bass. Dit is veeleisende muziek: deze plaat schreeuwt om aandacht en laat zich niet zomaar eventjes opleggen terwijl u onderwijl uw kamer op orde brengt. Maar luister, en geniet! (Zie ook: Mary Halvorson: Rules And The Unruly)
The Observer / Jon Irabagon / 2009 / **
Foxy / Jon Irabagon / 2010 / ***
En hier is hij dan zelf, die Jon Irabagon. The Observer werd iets minder positief onthaald in 2009, en voor wie nadien naar Foxy luistert, kan het verschil niet groter zijn. Foxy begint en eindigt heel abrupt, alsof de muzikant een momentopname heeft gemaakt op een een continue doorspelende plaat. De opdeling in tracks lijkt geheel arbitrair –wat vanzelfsprekend alleen maar schijn is– maar het draagt bij tot een groter structureel geheel van deze plaat. The Observer is er alleen voor de fans, maar Foxy is beslist de moeite van het beluisteren waard.
Narcissus No.2 / Robin Verheyen / 2010 / ***
Een heel andere sound, nu Harmen Fraanje door Jozef Dumoulin is vervangen: intiemer, lyrischer bijna. De composities van Verheyen blijven steeds een ontdekkingsreis.
Parity / Ben Sluijs & Erik Vermeulen / 2010 / ***(*)
Dit duo had zichzelf live al meermaals bewezen, en dit album bevestigt de reputatie. Sluijs speelt lyrisch maar nooit klagerig; Vermeulen verliest zichzelf, maar nooit helemaal. Twee boezemvrienden vertellen elkaar een verhaal en versterken elkaar zonder het schijnbaar zelf te beseffen. Dit is een heel evenwichtig en tegelijk boeiend album geworden.
HNH / Joe Hertenstein / 2010 / **(*)
Aansprekelijk debuut van Joe Hertenstein met Pascal Niggenkemper en Thomas Heberer. Intimistisch en emotioneel, voorzien van typisch getiktok, gebroken akkoorden en climaxgolven; lijkt mij zeer interessant om live te zien.
Oto / Decoy & Joe McPhee / 2010 / ***
All right! Geheel en al impro: Oto werd live opgenomen in het Londense Café Oto. Saoxphonist Joe McPhee speelt niet alleen op de typisch razendsnel free-manier, maar weet net zo goed subtieler uit te pakken. Decoy bestaat uit Alexander Hawkins, John Edwards en Steve Noble. Hawkins weet dat orgel van hem volledig in te tomen en slaagt erin dat ding geheel subtiel en daardoor veel waardevoller aan het woord te laten komen. Free zonder overvloedig cymbaalwerk lijkt nog steeds niet te lukken, maar gelukkig werd het geluidsniveau wel op aanvaardbare hoogtes gehouden t.o.v. de andere instrumenten. Zelfs de bas is hoorbaar! Heel evenwichtig album.
Eldorado Trio / Louis Sclavis, Craig Taborn, Tom Rainey / 2010 / ***
We hadden Taborn met zijn eigen trio op Jazz Brugge gehoord, en hoe weinig verrassend die muziek toen klonk, des te verfrissender klinkt dit album. Jazz zoals het hoort, met uitgeschreven stukken en ruimte voor improvisatie, en met een heel scala aan klankkleuren en ritmes. Sclavis bepaalt in grote mate de sound, maar Taborn en Rainey hebben meer dan een ondersteunende rol.
Imaginary Sketches / Chad McCullough – Bram Weijters Quartet / 2011 / **
Catchy, popachtige mainstream songs, maar ik ben niet overtuigd van Chad McCullough.
Small Zoo / Hamster Axis of the one-click Panther / 2011 / ***
Energieke en veelzijdige jazz, van de betere soort op de jonge Belgische jazzscène.
Turtle Music / Koen Nys Quintet / 2011 / *** (zie ook)
Standaard aanvoelende jazz; deze plaat barst van de energie, zit vol goed geregelde afwisseling tussen piano en gitaar en sax, en heeft oog en gehoor voor een uitgekiende ritmesectie. Van de eenvoudige opener Jaja tot de stevige afsluiter Under cover weet dit album moeitloos de aandacht van de luisteraar vast te houden.
I Speak Because I Can / Laura Marling / 2010 / ***
West Coast Seattle Boy / Jimi Hendrix / 2010 / ***
The Deep Field / Joan As Police Woman / 2011 / **
Haar vorige vond ik heel goed, maar op dit album doet ze te veel haar best om een mengeling te wezen tussen Sheryl Crow en PJ Harvey.
James Blake / James Blake / 2011 / **
Helemaal niet slecht, al springt zijn hit Limit To Your Love er serieus uit.

Vinyl

Master / Drums are for parades / 2010 / **
Mooi artwork, en geperst op witte vinyl! –wat natuurlijk niks zegt over de muziek. Stevige drive stuwende ritmes; ik heb een voorkeur voor de tracks waarop niet gezongen wordt, maar dat is een beetje naast de kwestie, vrees ik.
Creator / BRZZVLL / 2010 / **(*) (zie ook)
The Gentle Side / John Zorn & The Dreamers / 2010 / ***
Een Special Collection (limited edition, 180g), alweer met prachtig artwork (door Chippy), dat ook op het vinyl werd aangebracht. Het bevat de meest lyrische tracks uit de drie Dreamers platen (The Gift, The Dreamers, O’o), zonder het kleffe van pakweg In Search Of The Miraculous. Very nice!
…for the ghosts within’ / Wyatt, Atzmon, Stephen / 2010 / ****
Toen ik voor het eerst luisterde naar Wyatts nasale en initieel monotoon aanvoelende stem, vreesde ik voor een eerder slaapverwekkende Mose Allison plaat. Niets is minder waar (u hoorde mij al aankomen) –deze plaat is enorm verscheiden, zowel in repertoire als in muzikale opzet. Voor wie niet vertrouwd is met Wyatt, is het even wennen, maar dit is absoluut de moeite!
Philharmonics / Agnes Obel / 2010 / ***
Eén van de meest opmerkelijke debuten van vorig jaar. Ze trekt uitverkochte zalen, maar als u niet binnengeraakt bent in de AB of in Hasselt, hoeft u nog niet te wanhopen: ze komt naar Gent Jazz!
Seasons of My Soul / Rumer / 2010 / ***(*)
Over debuut gesproken, is dit er ook wel één om u tegen te zeggen. Sarah Joyce is de dertig voorbij, en heeft de voorbije 10 jaar zitten knokken voor haar muzikale carrière. Haar muziek brengt associaties op met Bacharach, Karen Carpenter en Carole King, en sleurt de luisteraar meteen bij zijn kippenvel de ganse plaat binnen. Er is geen saai moment te horen (ook niet na herhaaldelijk beluisteren), dit album laat zich beluisteren als was het een selectie van de beste nummers uit een carrière. Het wordt alvast een hele opgave om hiervoor een opvolger te maken.
Eleonore / The Bony King of Nowehere / 2011 / ***
Mensen die het kunnen weten vertellen mij dat Bram Vanparys enorm geëvolueerd is op deze plaat. Ik heb zijn vorige niet gehoord, maar van deze ben ik in elk geval onder de indruk. Mocht het nog niet gebeurd zijn: dit is een internationale doorbraak helemaal waard.
Chamber Music Society / Esperanza Spalding / 2011 / ***(*) (zie ook)
De cd had ik al in huis gehaald de dag dat hij uitkwam, en dit jaar verscheen eindelijk ook de LP versie. Zeer verzorgd, een 180g persing, en heel goede geluidskwaliteit. Op kant D staat een extra nummer, Morning, en een behind the scenes dat wel interessant is, maar grotendeels van mindere geluidskwaliteit is. Schitterende plaat evenwel.
Smoke Ring For My Halo / Kurt Vile / 2011 / ***
Ach kijk, ik ben een sucker voor dit soort muziek. Indie Rock, zegt wikipedia. Het is vaak semi-akoestisch, neigt naar singer-songwriter, met een vleugje country. Ik ben al verzot op dit soort muziek sinds de vroege Lloyd Cole & The Commotions.
Kiss Each Other Clean / Iron & Wine / 2011 / ***
En dit sluit daar wat bij aan. Iron & Wine is iets meer alternative gone mainstream, maar het blijft erg genietbaar.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=6nT911jkWEo&w=500&h=311]

Binnenkort op Gent Jazz

Pathways / Dave Holland Octet / 2010 / ***
Hollands kwintet blijft uitbreiden, eerst naar zes en nu naar acht op dit album, dat grotendeels manageable klinkt. Niet zo chaotisch als een echte big band, maar met voldoende power van de ruime blazerssectie.
Baïlador / Michel Portal / 2010 / ***(*)
Het leuke aan dit album is dat de composities zo verhalend zijn. Dit is geen zwaar energieke jazz, maar ook niet meteen verbloemend lyrisch; Portal vertelt, en wie het hoort kan niet anders dan geboeid luisteren.
Down the Way / Angus & Julia Stone / 2010 / **
Soms doet het mij wat aan Damien Rice denken, bijvoorbeeld gelijk de afsluiter The Devil’s Tears begint. Ik hoor iets liever Julia zingen en ben vanzelfsprekend benieuwd naar wat dat allemaal live gaat geven.

0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(cds vorige maand)

Klassiek? Jazz?

Gisteren zat ik in De Bijloke voor Pascal Schumacher & Friends – Reflections on Brandenburg 3. Schumacher verwierf vooral bekendheid door zijn samenwerking met Jef Neve, en is een verdienstelijk vibrafonist. Hij neigt nogal naar de loungey kant van het spectrum, maar ook dat kan op tijd en stond heerlijk resoneren.

Op vraag van De Bijloke schreef hij een compositie rond het 3e Brandenburg Concerto van Johann Sebastian Bach: Reflections on Brandenburg 3. Het half uur durende werk werd –tijdens het eerste deel van het concert– uitgevoerd door het Pascal Schumacher Quartet, bijgestaan door een strijkersorkest (voornamelijk mensen uit het Spectra Ensemble en het Spiegel String Quartet). Allemaal kwaliteit!

Klassiek en jazz, het blijft evenwel een moeilijk huwelijk. De strijkers werden op het instrument versterkt –het aanbrengen van het microfoontje op de viool ging bij de ene al wat makkelijker dan bij de andere– en dat brengt meteen al een andere klankkleur met zich mee. Voeg daarbij een vurige drum en een vibrafoon, en voor we het goed beseffen, zitten we richting elektronisch klassiek (herinner u het Rondò Veneziano).

Bach laat zich ook gemakkelijk herwerken naar dat drummerig opzwepend gedoe. Hoor die gezwinde toonladdereffecten, zie die strijkstokken op en neer zwiepen. Als het op den duur wat gaat klinken zoals de synthetische begeleidingscd die bij de bovenstaande partituur werd geleverd, dan gaat het toch wat de verkeerde kant uit. (Overdrijf ik? Natuurlijk overdrijf ik. Ik doe dat als het goed was, en dan mag dat ook als ik kritiek heb.)

Eens de inleiding voorbij werd de muziek interessanter, maar veel meer dan een aangenaam kabbelende soundtrack werd het evenwel nooit. Het tweede deel, een vierdelige suite getiteld JS, was muzikaler. Het werd gespeeld zonder strijkers, en ook dat kwam de muziek ten goede. Geen kwaad woord over die strijkers overigens, en al evenmin over de andere muzikanten; ik ben echter niet meteen enthousiast over de composities. Bij een werk zoals die suite had ik graag meegegeven dat Bach nooit veraf was, en dat de componist dat subtiel herwerkt had. Helaas was Bach al te prominent aanwezig, en dat vertaalde zich dan weer in een eclectisch soort schizofrenie waaronder vooral de luisteraar te lijden had.

Als encore kregen we een stukje uit de binnenkort te verschijnen cd van het Pascal Schumacher Quartet. Via Metamorphosis kondigt die cd zich aan als aangenaam te beluisteren muziek, en uit dat stuk blijken alvast invloeden zoals de lyrische Zorn (met The Dreamers) en het energieke The Bad Plus. We zijn benieuwd.

Concerten 201102-03

Ghôh, ik ben vorige maand vergeten mijn concertbezoeken op te lijsten (en mijn nieuwe albums heb ik dit jaar nog helemaal niet vermeld). Eind februari stond ik –op heel bescheiden wijze– zelf op de planken, en hoewel dat een goed concert was, hoort het niet in dit lijstje thuis. Er is een dvd gemaakt die ik binnenkort in handen moet krijgen, ik zal eens horen of ik daar dan een fragmentje uit mag tonen.

Edoch, het echte werk: er zaten een paar pareltjes tussen, maar ook veel middenmootwerk. (Ook middenmootwerk is vaak aangenaam om naar te luisteren.)

Emile Parisien Quartet / 05-02-2011 / De Werf / *** (zie ook)
Goed: de verrassing van februari.
BRZZVLL / 06-02-2011 / Vrijstaat O. / **
Minder goed; de verwachtingen lagen hoog, maar BRZZVLL was vooral rolbevestigend bezig.
Peter Ehwald & Stefan Schultze feat. Frederik Leroux / 06-02-2011 / Opatuur / **(*) (zie ook)
Amina Figarova Sextet / 12-02-2011 / De Werf / *(*) (zie ook)
Beetje saai en voorspelbaar.
Karl Van Deun / Ruben Machtelinckx / 13-02-2011 / Opatuur / ***
We hebben de verrassing van februari al gehad, dit is een dichte runner-up.
Pierre Vaiana & Salvatore Bonafede / 27-02-2011 / Opatuur / ** (zie ook)
Christian Mendoza Group / 03-03-2011 / Vooruit / **(*) (zie ook)
Minder goed dan verwacht (ttz afgaande op wat ik vorig jaar op Gent Jazz had kunnen horen). Ik heb de cd ondertussen, ik ga die eerst eens wat beluisteren voor ik mijn oordeel vel.
Yaron Herman Trio / 03-03-2011 / Vooruit / **(*) (zie ook)
Ook al minder goed dan verwacht, voornamelijk omdat Yaron Hertman zich iets té nadrukkelijk als Keith Jarrettkloon profileerde.
Tutu Puoane ‘It Began in Africa’ / 05-03-2011 / De Werf / ** (zie ook)
Goed, maar weinig opmerkelijk.
Kristof Roseeuw & Christian Mendoza feat. Lode Vercampt / 13-03-2011 / Opatuur / ** (zie ook)
James Carter Quintet / 16-03-2011 / De Bijloke / *(*)
Na de verrassingen van februari, is James Carter toch wel de ontgoocheling van maart. De man kán spelen, maar legt iets te veel nadruk op techniek en arrogante pocherij over zijn instrumentele kennis. Heel spijtig.
Stefano Bollani: Sheik Yer Zappa / 24-03-2011 / De Roma / ** (zie ook)
Wreed plezant concert, opmerkelijk door het materiaal dat ze brengen en door de keure aan fantastische jazzspelers die meedoen. Helaas lossen die niet meteen de verwachtingen in.
Koen Nys Quartet / 26-03-2011 / De Werf / *** (zie ook)
Kijk eens aan, toch nog een heuse positieve verrassing in maart. Energieke standaard jazz, zeker de moeite om eens van naderbij te beluisteren.
Francesco Bearzatti Quartet / 28-03-2011 / De Werf / *** (zie ook)
Niet zo goed als vorig jaar, maar behoort zeker tot de betere concerten van maart.

0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(concerten vorige maand)

Koen Nys Quintet — Turtle Music

Mijn naam staat op de recent verschenen cd van het Koen Nys Quintet. Eén van mijn foto’s werd gebruikt binnen op de hoes, vertelde Benny mij zaterdag toen ik in De Werf wachtte op het begin van het concert. Voor de rest heb ik met dat album niets te maken, en dat schrijf ik niet omdat ik mij ervan zou willen distantiëren… of toch, maar dan enkel om u enige vorm van objectiviteit aan te praten.

Nys is ocharme een half decennium ouder dan ikzelf, vertrok in 1987 naar Montréal, en zwalpte vervolgens langs Tokio, Korea, de Verenigde Emiraten en New York terug naar België. Sinds 2001 geeft hij weer les, en sinds 2003 jamt hij in de Hnita Hoeve in Heist-Op-Den-Berg. HODB, dat ligt volgens Google anderhalf uur van Gent verwijderd, en hoewel men mij verzekert dat Christus wél al gepasseerd is in Antwerpen, weet men nooit of dat om de stad (hét stad, volgens de lokale bevolking) dan wel de provincie gaat. Het is een onverlichte weg die naar de Hnita leidt, heeft men mij ooit eens wijsgemaakt –want zelf ben ik nog nooit tot in de Kempen geraakt (op Bokrijk na, en dát ligt dan weer in een andere provincie). In die Hnita Hoeve stelde Nys in 2007 voor de eerste keer zijn kwintet voor, dat zaterdag (vier jaar later dus) hun eerste cd, Turtle Music (W.E.R.F. 091) presenteerde in De Werf in Brugge (en dat ligt amper op een dik half uur van Gent).

Bram Weijters (piano); Koen Nys (tenor saxofoon); Yannick Peeters (contrabas); Yves Peeters (drums); Hans van Oost (gitaar)

De muzikanten werden er heel hartelijk ontvangen door het publiek; zó hartelijk dat ik bijna begon te vermoeden dat ze allen hun naaste familie hadden uitgenodigd. Na zowat elke solo werd er duchtig en gemeend geapplaudisseerd, maar het moet gezegd: de muzikanten stonden er heel erg hun best te doen. De muziek zelf is standaard: degelijk gestructureerd en met weinig luidruchtige geforceerd-creatieve escapades, en biedt aan de luisteraar vooral houvast en luisterplezier (daar moet een duur Duits woord voor bestaan dat eindigt op -vergnügen). Het album ligt hier sinds zondag op heavy rotation, en het voorwaar, dat doet géén pijn aan de oren.

De meeste composities (vijf van de elf nummers) komen van Bram Weijters. Dit lijkt wel het (voor)jaar van Weijters, eerst was er zijn (evenwel minder geslaagde) album met Chad McCullough, dan het Hamsters-debuut, en nu dit. Hans van Oost en Koen Nys zelf nemen ook twee composities voor hun rekening, de overige twee zijn standards: Ask me now (Thelonious Monk) en All or nothing at all (Arthur Altman). Met dat laatste nummer werd ook het concert afgesloten.

Geen geforceerde escapades, schreef ik hierboven, maar dat betekent allerminst dat het om een futloos album gaat. Integendeel: deze plaat barst van de energie, zit vol goed geregelde afwisseling tussen piano en gitaar en sax, en heeft oog en gehoor voor een uitgekiende ritmesectie. Van de eenvoudige opener Jaja tot de stevige afsluiter Under cover weet dit album moeitloos de aandacht van de luisteraar vast te houden.

Koen Nys Quintet, Turtle Music (W.E.R.F. 091. Koen Nys (tenor saxofoon); Bram Weijters (piano); Hans van Oost (gitaar); Yannick Peeters (contrabas); Yves Peeters (drums).

Het Koen Nys Quintet speelt nog op 8/04 in die Hnita-Hoeve, en op 30/04 in de Rataplan

Concerten 201101

Hm. Ik ben wat ziek geweest in het begin van de maand, en er was nog niet echt vreselijk veel te doen. Slechts drie concerten dus, en alledrie met Bram Weijters.

Chad McCullough – Bram Weijters Qtt / 15-01-2011 / De Werf, Brugge / **
Chad McCullough was niet meteen in beste doening, had ik de indruk. De cd klinkt overigens geheel verschillend van wat er avond klonk.
Hamster Axis of the One-Click Panther / 15-01-2011 / De Werf, Brugge / ***
De Hamsters –ook al met Bram Weijters– zaten duidelijk veel beter in hun vel. en spetterende vertoning met een verscheiden set die de luisteraar moeiteloos wist te boeien. Ook de composities van Weijters klinken veelzijdiger in deze bezetting.
Marie-Anne Standaert – Bram Weijters – Janos Bruneel / 23-01-2011 / Opatuur @ De Centrale / **(*)
Er werden vooral standards gespeeld op dit concert (met hier en daar een eigen compositie), maar dan wel op een heel overtuigende manier.

0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(concerten vorige maand)