conditie – Pagina 2

Steun

Gisteren bracht Tessa de steunzolen mee naar huis. “Ik ben benieuwd naar wat het gaat geven,” vertelde ze er opgewekt bij, “want bij mij maakte dat nogal een verschil, voor mijn peesontstekingen destijds.”

Ze gingen vlotjes in de Nikes, vanochtend, met meer dan voldoende ruimte voor de voeten. De welling zat wel redelijk ver naar achter op de boog van de voet –eigenlijk zat ik met mijn hiel op de ophoging. Laat ik toch maar proberen.

De eerste vijf kilometer ging dat nog goed, maar bij de tweede toer rond de Watersportbaan deed elke stap pijn. Welk een marteling. Het zal zich nog moeten zetten, moedigde ik mijzelf bij elke stap aan. Mijn pezen lieten zich evenwel niet voelen. Nu, een paar uur later, is er wel een algemene stramheid, ook aan de bovenbenen –en daar heb ik nog nooit eerder ‘last’ gehad. Mijn rechterknie liet wel wat van zich horen, maar zeker niet meer dan anders.

Op de boog aan beide voeten tekende zich evenwel een lange, dunne blaar af, dus ik vermoed dat het toch niet helemaal in orde is. Ik zal eens met andere schoenen proberen, maar als het gevoel daar hetzelfde blijft, ga ik toch eens vragen of die boog op de zolen niet wat meer naar voren moet.

training 200907

Toen ik gisteren bij mijn orthopedist langs ging, vertelde hij me dat we het eens gingen proberen met (sport)steunzolen. Ik heb opnieuw last van mijn knie, en spierpijnachtige dinges aan mijn scheenbeen. Het biomechanisch onderzoek had uitgewezen dat ik zelfs in mijn anti-pronatieschoenen nog steeds hyperpronatie (laattijdige hersupinatie) vertoonde (rechtervoet), en steunzolen bij het lopen zijn dan ook aangewezen. En om te zien of het een goed effect had, moet ik ervoor zorgen dat ik pijnvrij ben tegen dat ik met die steunzolen zou beginnen lopen. Lees: ik mag opnieuw minstens vier weken niet lopen. Yeah, right.

10,35 km lopen / 0:52 / 702kcal / 01-07-2009
8,97 km lopen / 0:46 / 609 kcal / 03-07-2009
12,13 km lopen / 1:02 / 823 kcal / 05-07-2009
8,97 km lopen / 0:45 / 609 kcal / 06-07-2009
10,52 km lopen / 0:53 / 714 kcal / 08-07-2009
8,93 km lopen / 0:45 / 606 kcal / 10-07-2009
12,31 km lopen / 1:01 / 835 kcal / 15-07-2009
8,81 km lopen / 0:44 / 598 kcal / 17-07-2009
12,06 km lopen / 1:01 / 819 kcal / 20-07-2009
8,85 km lopen / 0:45 / 601 kcal / 22-07-2009
12,07 km lopen / 1:03 / 820 kcal / 26-07-2009
6,01 km lopen / 0:30 / 407 kcal / 27-07-2009
11,93 km lopen / 1:02 / 810 kcal / 29-07-2009
7,09 km lopen / 0:36 / 481 kcal / 31-07-2009

De loopafstand wordt gemeten met een Nike+ uitrusting.

(training vorige maand)

Geen schema

Of ik volgens een schema train, vroeg Manuel in de commentaar bij Sporten *is* gezond. Vorig jaar in Seattle heb ik dat een tijdje volgehouden, zo’n schema. Seattle ligt op een paar heuvels, en dat leende zich bij uitstek tot intervaltraining, tempowissels én lange afstanden. In september had ik de afstanden al wat uitgebreid, maar stiekem wou ik eigenlijk gaan voor The Ultimate Ultramarathon Training Plan. Nog steeds, eigenlijk, maar ik ben tot het besef gekomen dat het meer tijd gaat vragen dan ik eigenlijk voorzien had.

Lopen doe ik enkel nog voor de gezondheid. Ik hoef geen records te breken, dus met snelheid zit ik niet zo in. Als ik sneller zou willen lopen, dan moet ik intervalletjes doen, en dat trekt mij helemaal niet aan. Ik loop wel rondjes, aan vijf minuten per kilometer of 12 kilometer per uur.

Er zit wel wat structuur in mijn lopen, maar het gaat allemaal veel intuïtiever. De hartslagmeter blijft thuis, en ik gebruik enkel nog die Nike+-afstandsmeter, omdat ik het wel leuk en mooi vind om alles automatisch in zo’n overzichtelijke grafiekjes te krijgen. Normaal gezien loop ik op maandag (korte afstand, 1 keer rond de Blaarmeersen); woensdag (1 of 2 keer rond de Watersportbaan of 1 keer rond de Watersportbaan en 1 keer rond de Blaarmeersen); vrijdag (2 keer rond de Blaarmeersen) en zondag (twee tot drie keer rond de Watersportbaan). Tegen september hoop ik dat iets uit te breiden, maar dat hoeft niet.

Dus nee, ik loop niet meer volgens een schema. Enfin, in de coulissen wordt gefluisterd dat er één lange afstand per week moet zijn (bij mij op zondag), en dat de daaropvolgende loop een recupje moet zijn (die op maandag dus). En dat je best een dag tussen laat, bij twee opeenvolgende trainingen. Maar meer dan dat zit er niet in, in mijn schema. En dat bevalt me uitstekend.

Sporten is gezond

Wie op een normale manier sport, is beter af dan wie lichaamsbeweging tot het noodzakelijke beperkt. Tenminste, dat is de ervaring die ik heb opgedaan in de twee jaar sinds ik met lopen ben begonnen. Dat ‘normale’, geef ik maar meteen mee, wijst op de minder verstandige keuze die ik eerder dit jaar heb gemaakt, door vlak na mijn winterstop het lopen te hervatten met tien dagen achtereen zeventien kilometer daags af te leggen. Mijn knie was het niet met die bruuske opwelling eens, waardoor ik half mei vier weken heb moeten rusten. Na een stop moet men rustig herbeginnen, waardoor mijn langste loop voorlopig niet meer dan twaalf kilometer bedraagt.

Maar lopen is gezond. Mijn uithoudingsvermogen groeit, mijn gewicht blijft op peil, en mijn weerstand is groter dan die van mijn geliefde huisgenoten. Waar ik vroeger om de haverklap ziek werd, ben ik dit jaar zelfs grotendeels aan de griep ontsnapt. Als ik loop, heb ik ook veel minder migraines –tijdens de loopstops komen die dan wel dubbel en dik terug (blijven lopen lijkt dus de boodschap). Ook de aften zetten zich veel minder door (wat helaas nog niet betekent dat ze helemaal weg zijn).

Lopen geeft (mij) energie. En hoe saai het parcours ook mag zijn, mijn geest is vrij van alles en dwaalt zijn eigen weg. Het is een heerlijke verslaving, waar ik langzaam mee leer om te gaan.

training 200906

Eindelijk mocht ik terug lopen. Enfin, ik was al net iets eerder begonnen dan dat ik op loopanalyse ging, en ik kan niet beginnen uit te leggen hoezeer ik dat lopen gemist had. gefietst heb ik nog niet gedaan, wegens, euh, geen tijd zeker, met Tessa die moest geopereerd worden en de vakantie die begon en zo allemaal. (Ik heb voor alles wel een excuus hoor.)

En ik ben helemaal rustig aan begonnen ook. Kwestie dat ik deze keer wel degelijk wil blijven lopen -zonder verplichte pauze.

5,9 km lopen / 0:29 / 400 kcal / 15-06-2009
7,24 km lopen / 0:36 tijd / 491 kcal / 17-06-2009
6,11 km lopen / 0:30 tijd / 414 kcal / 21-06-2009
7,28 km lopen / 0:37 tijd / 494 kcal / 22-06-2009
10,44 km lopen / 0:52 / 709 kcal / 24-06-2009
12,17 km lopen / 1:03 / 826 kcal / 28-06-2009
6,08 km lopen / 0:29 / 413 kcal / 29-06-2009

De loopafstand wordt gemeten met een Nike+ uitrusting.

(training vorige maand)

Moe als een kat

“Baasje, ge zijt zot”, zegt Nagiko als ik terugkom van mijn 10k loop. “Enfin, niet dat ge mijn baasje zijt, want bazinnetje is mijn baasje, edoch: passons“. Hij rekt zich genoegzaam uit, en komt langzaam en vermoeid overeind.

Het was verschrikkelijk warm, zo vlak voor de middag, toen ik twee toerkes rond de Watersportbaan ging lopen (goed voor iets meer dan 12 kilometer, de weg van en naar huis inbegrepen). Mijn conditie is helemaal nog niet op peil, zo vlak na die verplichte stop. Maar het voelt fantastisch.

“Zo ziet ge er anders niet uit”, biedt Nagiko aan.

“Allez toe, is ’t nu haast gedaan met foto’s maken? Zoudt ge niet beter een liter water gaan drinken of zo.”

Loopjongen

Gisteren gingen we lopen. Hooguit een kilometer, van huis naar de Albertbrug tot de Europabrug en terug, op een rustig tempo, dat hij zelf mocht bepalen –zolang we de ganse tijd maar bleven lopen. Beter niet te rap dus, waarschuwde ik nog even, dat komt later wel.

Zijn gebroken rechterteen zat hem niet echt in de weg –ik had hem op de speelplaats al een paar keer zien lopen toen ik hem ’s avonds kwam halen. Eén keer per week, op zaterdag, ziet hij wel zitten, en hij is half te overtuigen dat we het beter twee keer per week zouden doen, om er toch enige progressie in te houden. Dat moet niet verder zijn dan wat we nu gedaan hebben, hield ik hem voor. Zeg maar als ge klaar zijn om wat langer of verder te lopen.

We waren sneller terug thuis dan hij had gedacht. Dat is niet half zo erg, zag ik hem denken, maar hij was nog niet bereid om dat ook toe te geven. En dat hoeft ook niet. Zolang hij maar loopt.

Ik leef opnieuw!

Na één maand verplichte rust kon ik het niet meer houden. Vanochtend heb ik opnieuw een rondje rond de Blaarmeersen gelopen, goed voor net geen 6 km (5,90 zegt Nike+ mij). Iets té snel om goed te zijn misschien (4’58″/km), na zo’n lange rust, maar ziet: ik heb mijzelve toch al kunnen verplichten om na één rondje terug huiswaarts te keren. Morgen zal ik zelfs een rustdag houden, en woensdag keer ik terug –misschien wel voor een net iets langer rondje rond de Watersportbaan.

Mijn knie heeft zich braaf gehouden –ik had een nauwelijks merkbaar ‘iets’ in de rechterknie tegen het einde, maar niets om mij zorgen om te maken. Donderdag ga ik overigens langs op het UZ voor een loopanalyse, en we zien wel wat daar uit de bus komt.

training 200905

Grmbl. Op 13 mei ben ik bij de fysiotherapeut langs gegaan, en die –nochtans vriendelijke– dokter, verbood mij meteen om nog verder te lopen. Op zijn minst drie weken stilzitten, beter zes, zo was het verdict, waardoor ik meteen –wie dit blog volgt weet het al– de 10 km van Gent en de 20 km van Brussel aan mijn neus zag voorbij gaan. Volgende week ga ik toch voorzichtig eens proberen, denk ik. Want ik kan u verzekeren, dat stilzitten, dat begint mij redelijk serieus tegen te steken.

9,76 km lopen / 00:48 / 663 kcal / 03-05-2009
12,17 km lopen / 01:00 / 826 kcal / 04-05-2009
21,77 km lopen / 01:53 / 1478 kcal / 06-05-2009
17,32 km lopen / 01:23 / 1176 kcal / 10-05-2009
15,14 km lopen / 01:13 / 1028 kcal / 11-05-2009
29,80 km fietsen / 01:00 / 934 kcal / 12-05-2009
7,3 km lopen / 00:36 / 495 kcal / 13-05-2009

De loopafstand wordt gemeten met een Nike+ uitrusting; de fietsafstand met een Garmin Edge 705 (GPS).

(training vorige maand)

Laat mij maar lopen

Begin deze maand stelde Bryon Powell op zijn blog, iRunFar de vraag: How has running changed your life? Hij had het niet zozeer over de aangename neveneffecten op vlak van conditie en gezondheid of over het waarom van het lopen, maar wel over de impact van lopen op alle aspecten van uw leven.

Deze maand zal het twee jaar geleden zijn dat ik begonnen ben met lopen. In het begin verliep dat redelijk rustig, ’s avonds een half uurtje gaan lopen en in het weekend wat langer, maar al gauw werd dat een uurtje, en soms zelfs anderhalf uur. Toen we vorig jaar voor drie maanden naar Seattle trokken, liep ik voor het eerst met een heus schema, dat ik uit de Amerikaanse Runner’s World had gehaald. Mijn conditie ging –ondanks een eerder lange winterstop– zienderogen vooruit. Seattle was bovendien een schitterende plaats om te trainen. Wij zaten op Capitol Hill, en zoals de naam laat vermoeden, zat dat vol hellingen. De tijd die ik in dat lopen stak, nam ook verhoudingsgewijs toe.

Terug in Gent werd het nog erger. Ik zou niet voor snelheid, maar voor afstand gaan. 10 kilometer was het minimum, de gemiddelde lange afstand werd 17 kilometer, met pieken tot 35 kilometer. Met omkleden en douchen bij, spendeerde ik al gauw gemiddeld twee uur per dag aan mijn training, vijf dagen per week. Dit was mijn doelschema geworden: The Ultimate Ultramarathon Training Plan.

“Ge moogt minstens drie, maar eerder zés, weken niet lopen”, wist de dokter in het UZ mij vanmiddag te vertellen. Ik sukkelde al langer met mijn knie, en vanochtend moest ik –een absoluut unicum in twee jaar– na één toertje rond de Watersportbaan mijn plan om er drie te lopen, laten varen. Mijn knie wou niet mee.

“Zoals ge mij vertelt, en ik hier zelf kan constateren,” werd mij uitgelegd, “is dit een typisch verhaal van overbelasting.” En er werd mij aangeraden om toch maar eens op de loopband gaan staan in de sportafdeling om te zien hoe het er biomechanisch aan toe gaat.

En dus mag ik achtereenvolgens de 10km van Gent (ik was reeds ingeschreven), en 20km van Brussel (ik was reeds ingeschreven) op mijn buik schrijven. Fietsen mag ook niet. Alleen zwemmen mag nog (en daar begonnen Henri’s ogen te blinken –hij vraagt al lang om met mij te gaan zwemmen).

Grmbl.