vakantiedag

Een vakantiedag vandaag. Dat houdt in

  • dat wij net zo vroeg als anders zijn opgestaan
  • de zoon naar school hebben gebracht
  • binnen een half uurtje in het stadscentrumcentrum verwacht worden om met mevrouw i. van interview te doen voor Het Project
  • daarna naar de wekelijkse persconferentie van diezelfde stad voor alweer Het Project
  • in de namiddag de oren laten nakijken
  • en de ogen
  • ’s avonds een licht maal tot ons gaan nemen met meneer Huug, meneer Zog (en waarschijnlijk mevrouw ook)
  • en daarna naar Popville zullen afzakken voor een opening van een tentoonstelling van Lectrr

En dan is het weekend nog niet eens begonnen.

trivia

’t Is zondag, en een heel rustige bovendien (na een verschrikkelijk hectische zaterdag). Lof alom, en wij vieren dit vandaag met (of door):

Chemins Croisés Quintet (ii)

  • Een film (THX 1138), terwijl madam en zoon insisteerden in de gietende regen naar de bloemenmarkt op de Kouter te wandelen.
  • Asperges: gisteren witte én groene asperges gekocht. De witte à la flamande, en de groene gestoofd met ajuin en tomaat. Finger-licking good, heet dat dan.
  • Een Xbox 360 die zonder enig probleem aan het Grote Boze Internet werd gehangen (Live Gold One Month Trial). Teamwork tussen Microsoft en Apple overigens: connectie via Airport Express. Het ding downloadt momenteel (succesvol) alsof zijn leven ervan afhangt.
  • Madam en zoon zijn momenteel richting tuincentrum (hey, ’t is lente, naar ’t schijnt), en binnen zeer afzienbare tijd zal ondergetekende nog eens twee (!) filmrollekes ontwikkelen. Filmrollekes met beelden van het Blue Note Festival 2005, of van Middelheim 2005; het zal voor mij een even grote verrassing zijn.
  • Opatuur! Nathalie Lorier en Bert Joris (en Eric Heijnsdijk). Er zal eindelijk nog eens flink wat volk zijn bij Tuur. U komt toch ook?

dingesdag

Vandaag was het Erfgoeddag, waarin:

  • Tiva (Oudburg) een OK resto blijkt, met weinig vers (zoals: ter plekke ende ter stond gemaakt) eten (niet dat het eten niet lekker of gezond zou zijn), maar des te gezellig en sympathiek
  • ik de mens van Popville vervloek omwille van zijn aanbod Engelschtalige stripdinges en de erm ‘openheid’ van de winkel op zondag
  • wij van bij Popville (o.a.) de zeefdruk van Boerke hebben meegbracht (nummer 23 dankuwel)
  • het Huis van Alijn bevestigd werd als meer aangename plek (of op zijn minst meest aangename museum) van Gent; waarbij ik Sylvie D’haene heb gezien, en zij mij ook, maar zij niet wist wie ik was hoewel ze mij wel kende; waarbij Henri zijn hand (lichtelijk) heeft verbrand edoch er nog het beste van heeft gemaakt ook dank zij de bezorgdheid van het Huis
  • Els en Maarten toch wel weer twee sympathieke en zeer goede vrienden zijn gebleken
  • ik de moeite niet meer doe om u uit te nodigen voor het concert bij Opatuur vanavond, maar u met weinig twijfel binnen enigte uren de huid alweer zal volschelden voor uw afwezigheid aldaar

waar was ik…

Lang geleden denk ik, dat ik nog eens een stokske had gekregen. Van Michel, deze keer. Ik geef het niet door; wie het hebben wil, etc.

Waar was ik…

…één jaar geleden?

train home2005: Henri is vijf-en-een-half.

Rond deze tijd vorig jaar zat ik op het time festival denk ik. Allemaal gratis en allemaal goede muziek en allemaal veel beter weer ook dan vandejaar. Careerwise was ik dolenthousiast nog maar een maand of twee bij mijn huidge werknemer bezig, en als ik mij niet vergis was ik net verhuisd van het achtste naar het negende verdiep (en nu zit ik terug op het achtste).

Flickr had ik ook al een poosje ontdekt, maar ik was er nog niet te wreed zot mee bezig, tot ik een upgrade naar een pro account van Steven kreeg (ergens in juni). Al was ik wel nog steeds wreed zot bezig met fotografie, en was ik aan ’t dromen van mega-super-lenzen zoals de 70-200, en dat ik mij die toch nooit meer zou kunnen permitteren. Laat staan dat ik eraan dacht op Blue Note of Middelheim te kunnen fotograferen.

Voertuigsgewijs verplaats ik mij met een Lancia Ypsilon, en een Triumph Daytona 955i, het openbaar vervoer en te voet. De fotografie geschiedt digitaal (Nikon D70), en analoog (Leica M6 TTL).

…vijf jaar geleden

2001: Henri was anderhalf jaar oud. We woonden ondertussen al zo’n drie jaar in de Albertlaan.

henri henri henri henri

Toen was ik thuis, in de naweëen van mijn zelfstandigheid, nog net niet begonnen als webmaster bij een grote lobbygroep voor ijzer en staal. Ik ben daar toen begonnen in oktober van dat jaar (na de nieuwe ondergang van de VS), hoewel ik ergens in juni/juli mijn contract reeds op zak had. Ik had net een succesvolle loopbaan als zelfstandige achter de rug, met zeer geschikte en een aantal minder geschikte ervaringen, waarin ik heb geleerd dat eigenlijk niemand te vertrouwen is als het op zaken aankomt. Dat, én de (tijdig zien aankomen) barst in de internetbubble, heeft mij de rug naar gans dat pseudo-hyper-internet-groepsgevoel doen keren. Ik ben er totaal zonder kleerscheuren (wel integendeel) uit weggeraakt, en heb geen moment spijt van die ‘carrière’ noch van het feit dat ik die wereld vaarwel heb gezegd. Hype en al dat.

De mobiliteit wordt gegarandeerd dank zij een Alfa 156 1.8 en een Volkswagen Polo 1.0. De fotografie gebeurt analoog (Nikon F301) en digitaal (Fujifilm 1.1 Megapixel)

…tien jaar geleden

1996: Van Henri was nog geen sprake. Ik woonde samen met Tessa in de Tarbotstraat. Zij studeerde nog, en dat was absoluut geen sinecure. We hadden toen een gebuur, genre wiet-rokende rasta, die niks beters te doen had dan ganse dagen ons naar boembassende muziek te laten luisteren. Om helemaal eerlijk te zijn, we zijn daar net op tijd weggeraakt, want ik vrees dat de wereld anders wel eens een rasta armer had kunnen zijn. Geen Henri dus, maar wel een kat (een Kartuizer), met een tweede op komst (een Abessijn). Ik werkte toen reeds een paar jaar bij Griffo, samen met meneer Vuijlsteke, voor de meneer die hier nu om de hoek woont, directeur is van boek.be en deze maand gastblogger is bij Het Project.

In die periode heb ik ook Bart leren kennen, en Patrick, en een eerder louche figuur bij VEM, die mij richting zelfstandigenstatuut heeft geduwd, om zowat de helft van mijn financiële verdiensten op te strijken. Ge hoort mij niet klagen, ik heb er veel mee geleerd, en een paar fantastische dingen door meegemaakt. Zoals: naar Jerez met een Volvo V70 om er gedurende een week live de Volvo Open –een golftoernooi– voor hun website te verslaan. Leute in ’t kwadraat.

We bewegen ons voort met de fiets, en een Renault R5 Campus. De fotografie gebeurt analoog (Nikon F301).

[Hopen verhalen heb ik nog te vertellen over de periode 1994-2001. Dat volgt misschien nog wel.]

het grotere beeld

[Het was gezellig druk (mijn voorkeur ging uit naar de appelsiencake). Achteraf zijn we –geheel onverwachts– lekker nog in de Ankara wezen eten. (Ondertussen weet ik nu ook waar Popville te vinden is.) En daarna een ijsje aan het Veerleplein. En dan een rustige wandeling huiswaarts –want met een ijsje moogt ge de tram niet op.]

Het is van… krabt in zijn haar… lang geleden, dat ik nog eens een doel had. Zoiets echt met zin en richting en lange termijn en al. En waar ge ook het geduld kunt voor opbrengen en het nut van timing en planning kunt inzien. Iets wat rijpt en vorm krijgt en waarvoor ge niet over één nacht ijs gaat (het is tenslotte lente).

Hé?

(Kruipt richting bed gezien zijn muil vol aften hem ook vandaag weer danig heeft uitgeput.)

gesloten (bis)

I’m on a natural high“, zong Vanessa Paradis in een van de liedjes die Lenny Kravitz voor haar schreef. Dat moet zowat het gevoel zijn dat ik nu heb, zowel om de (naïeve) interpretatie die verder aan de tekst kan worden gegeven, als door uitputting.

We maken er een gewoonte van. Na de Vooruit zaterdag (zondagochtend), hebben we (helaas zonder Tessa deze keer) meteen ook maar het Studio Skoopcafé gesloten. Een pak vroeger dan de vorige keer (ergens rond tweeën), en bovendien werd ik door Lief (kijk eens hier) en i. met de wagen netjes voor mijn deur gedropt, zodat mij een een al te lange nachtelijke tocht werd bespaard. (Dankuwel.)

Grootse plannen werden gesmeed (o.a. Beau zal content zijn); (te) veel geklaagd over wat eigenlijk een luxe-situatie is (maar het lucht op); lichtelijk overdreven in mijn uitgaven (maar kijk, maak zelf de som); en verschrikkelijk goede raad gekregen voor mijn experimenteerzucht.

De lentezon is (was?) er vanochtend eindelijk écht, maar ik heb me toch maar bedwongen en ben niet met de motor naar het werk gekomen (hoewel dat verschrikkelijk veel wilskracht vergde). Immers, i’m on an natural high, al vrees ik dat ik recht op een crash course afsteven. (Hoewel ik er voorlopig nog als een duracellkonijn bij loop.)

gesloten

Het was een geslaagd Bal. Zeer aangename conversaties gehad, mensen terug gezien die ik in lange tijd niet meer had gezien, zoals Karla, Kris, Nancy, en Geert natuurlijk. Ergens tegen vier uur werd de muziek gestopt en even later gingen ook alle lichten aan, in de Balzaal, kwestie van de volhouders toch maar duidelijk te maken dat het nu echt wel afgelopen was. Samen met Kris (Demey) hebben we net niet de deuren van de Vooruit gesloten, en gemurmeld dat het voor herhaling vatbaar is.

Een uitgebreid verslag volgt nog.

afwachten

Een tijdje gelden heb ik besloten te wachten met zulke boude uitspraken tot ik (meer) zicht krijg op wat de belastingen mij dit jaar gaan teruggeven. Staan ondertussen op het verlangenlijstje (in prioritaire volgorde):

  1. Een nieuwe helm; en wel de Schubert S1 Premium Sport. Ik rijd nog steeds rond met de helm die ik twee jaar geleden op het asfalt heb neergevlijd in Affligem.
  2. De Nikon D200, inclusief Batterijpak MB-D200 (voor verticale opnamen). Wat mij zeer aantrekt is de nieuw ontwikkelde, geavanceerde 11-velds AF (dezelfde als de professionele D2-serie), die de fotograaf de keuze toelaat tussen een 11-velds AF of 7 breedveld AF. Een grote stap vooruit op de 5-velds D70 AF. En ja kijk, dat is nu eens iets wat ik écht nodig heb.
  3. Een nieuwe monopod. Over mijn huidige poot (een cullmann) ben ik niet tevreden: aartsmoeilijk om vast genoeg te zetten opdat je geen tien-twintig centimeter naar beneden zou zakken terwijl je een klein beetje op je toestel leunt. Ik heb mijn zinnen min of meer gezet op de Manfrotto Neotec Monopod w/Safety Lock. ‘Goedkoop’ is duurkoop, is weer maar eens bewezen.
  4. Een nieuwe computer. Bij voorkeur een Apple-met-Intel; een Mac mini of een iMac; want hoewel de eerste performanter is, heb ik ook een nieuw scherm nodig (tenzij ik mijn ogen helemaal kapot wil maken met die 8 jaar oude CRT). Een Apple, ja, en zeker nu er bootcamp is.
  5. Een (betaalbare) groothoeklens. Max. 20mm, eventueel de AFS DX 12-24 f/4G, maar ik zou toch wel een iets grotere diafragma-opening willen dan f/4.
  6. Een flitsding. Maar nu dwalen we een beetje af, denk ik.

Waar blijven ze nu met hun belastingsbrief?

massa (i)

Het is geen goed idee om pas rond 19u45 naar Decascoop te vetrekken tijdens de paasvakantie. De file om af te slaan naar Kinepolis stond nog net niet tot aan de lichten van de Overpoort. Geen film dus gisteren, maar in plaats daarvan ben ik dan maar met twee (kleine) pita’s (met frieten) terug naar huis gekeerd, om er, na het verorberen van de nodige vetstoffen, een half uur later als een blok in slaap te vallen.

Fris als een hoentje ben ik vandaag, jawel.

(Morgen proberen we opnieuw.)