Auteur: bruno

Daar zit muziek in!

We moeten dat deeltijds kunstonderwijs dringend hervormen, met die gedachte stond de minister op. Het huidig plan is twintig jaar oud, monkelde hij tegen zijn spiegelbeeld.

Bon, dat verplicht jaar notenleer, daar moeten we vanaf, want dat is een te grote drempel. Om het helemaal populair te maken, moeten we er wel nog iets trendy bij verzinnen, en dan vullen we dat wel op eens het er is. In de spiegel knikte hij goedkeurend.

En waarom bieden we die lessen niet aan via internet –sociale cohesie be damned. Vluchtige internetcontacten zijn helemaal in. Rap mijn facebookstatus aanpassen. En twitteren, voor Quickie wéér met mijn idee wegloopt.

Minister Smet […] plant voor jongeren een nieuwe richting Urban Arts, al is nog niet meteen duidelijk wat dat wordt. Het aanbod moet een zo breed mogelijke groep aanspreken. […] Lessen zullen ook via internet gevolgd kunnen worden, zodat mensen de combinatie van hun gezin, hun werk en hun hobby’s beter georganiseerd krijgen.

(Voorpaginanieuws in de gedrukte De Morgen, maar op hun publieke site is het nergens te vinden. Hot item op radio1 ook. Jef Neve werd er zelfs voor opgebeld ‘in het verre Berlijn’.)

Allo?

Henri heeft sinds ergens 2008 een gsm; eerst met een herlaadkaart van Mobistar, dan met een herlaadabonnement bij Telenet (omdat die de goedkoopste bleken). Hij belt niet meteen rond met dat ding, maar belt naar mij als hij eens (minstens één keer per week) alleen van ’t school komt, en wij bellen met elkaar als Tessa laat moet werken (minstens *kuch* keer per week) en ik naar een concert ga.

Henri door Bruno Bollaert

Hij zit al een tijdje te zagen voor een smartphone, waarop ik steevast I don’t think so antwoordde, gevolgd door een redenering die verwees naar het enorme aankoopbedrag en het nut van zo’n ding voor een elfjarige. Dus ging hij verder op zoek, mee aangespoord door een budgetbeperking van maximaal 100 euro (en dat is al ruim, verzekerde ik hem), die hij bovendien zelf moest ophoesten.

Henri door Bruno Bollaert

Na een uitgebreide internetstudie (’t is juist zijn vader) vond hij zijn goesting, en gisteren gingen we in de Veldstraat een paar winkels afwandelen. Een uiterst vriendelijke mevrouw in de Mobistar winkel heeft hem zijn LG KS 365 verkocht, en hij is volop bezig alle mogelijkheden van het toestel te ontdekken. Geen smartphone die hem meer plezier had kunnen bezorgen.

Vrouwendag?

Als ik uit de douche kom, zit Henri nog aan de ontbijttafel door de krant te bladeren. Hij kijkt nauwelijks op als ik binnenkom. “Is het een goede krant, papa”, vraagt hij.

“Hoezo?”

“Ze is namelijk door vrouwen gemaakt”, rolt hij met zijn ogen.

“En waarom zou de krant minder goed zijn als ze door vrouwen gemaakt is”, vraag ik verbaasd om die, hem toch weinig typerende, vraag.

“Omdat er alvast geen Stand der Dingen in staat, vandaag”, verzucht hij. “En laat dat nu net het meest interessante aan gans die krant zijn…”

Vakantie

Henri heeft vakantie, en hij heeft (ondertussen: we hebben) grootse plannen, zoals steeds. Er komt verf aan te pas, en opkuiswerk, somtijds afgewisseld met trompet- en saxofoonklanken en een speurtocht naar een nieuwe gsm. (Een speurtocht is nog geen aankoop, zo houd ik hem voor, in zijn verder ongebreideld enthousiasme.) Over eventuele resultaten wordt nog wel gerapporteerd.

Christian Mendoza Group

Christian Mendoza Group door Bruno Bollaert

De Christian Mendoza Group speelde donderdagavond 03/03/2011 ook in de Theaterzaal van Vooruit (samen met het Yaron Herman Trio).

De groep toert nog doorheen Vlaanderen in het kader van de JazzLab Series. Ze strijken o.a. neer in De Werf (Brugge, 18/03) en Vrijstaat O. (Oostende, 20/03).

Christian Mendoza Group door Bruno Bollaert

Christian Mendoza (piano —foto helemaal bovenaan), Ben Sluijs (altsax), Joachim Badenhorst (klarinetten en tenorsax —foto hierboven), Brice Soniano (bas) & Teun Verbruggen (drums)

Concert in eigen stad

Een concert in Gent, dat betekent met de tram erheen, en te voet/met de taxi/met de wederhelft die u met de wagen komt halen terug (maar in dat laatste geval moet die wederhelft eerst nog een oetl*l van voor uw poort laten takelen ook). Goede zet, de tram die maar tot 22u30 rijdt.

(Het stadsbestuur, dat is gewoon een handpop van De Lijn, in Gent.)

Boeken 201102

Ik heb het gevoel dat ik nog iets anders gelezen heb, maar dat ik vergeten ben wat. Ik ben nog aan drie andere boeken bezig, waarvan ik er vermoedelijk maar twee zal uit hebben tegen het einde van maart. Tot zover uw dagelijkse portie non-info.

Deze boeken heb ik alvast wél gelezen:

  1. Still Life with Crows / Douglas Preston & Lincoln Child / 2003 / **(*)
    Het vierde boek uit de Pendergast serie (na Relic en Reliquary en The Cabinet of Curiosities), in een totaal nieuwe omgeving. Pendergast blijft de afstandelijke speurneus, krijgt hulp van een locale rebellerende schone, en lost een moeilijke reeks moorden op. Het blijft geloofwaardig, en de lezer krijgt niet het gevoel dat er een deus ex machina als een konijn uit een hoed wordt getoverd. Meer moet dat niet zijn.
  2. What to Listen for in Music / Aaron Copland / 2009 / ***(*)
    Enorm interessant boek. Aaron Copland, zelf componist, schreef het in 1939 en herzag het boek volledig in 1957. Sindsdien kwamen er nog wel wat kleine wijzigingen, maar in wezen is dit nog steeds de editie van 1957. Copland beschrijf de vier elementen in muziek (ritme, melodie, harmonie en klankkleur), heeft het over structuur en de vijf fundamentele vormen waarin wordt gecomponeerd. De uiteenzetting is vooral van toepassing op klassieke muziek, maar is ook nuttig voor wie naar ‘andere’ muziek luisteren, zoals, ghôh… jazz?

0 te vermijden / * slecht, maar leesbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(boeken vorige maand)

Films 201102

Tussendoor nog een serietje ingeblikt ook: Harper’s Island, met een verhaal dat werkt zoals And Then There Were None (Tien Kleine Negertjes, Agatha Christie). Interessant, met veel potentieel, maar met een einde dat –hoewel interessant– redelijk geforceerd is en eigenlijk totaal niet bij de rest van het verhaal aansluit.

Het tweede seizoen van True Blood is erdoor, net zoals het tweede van Fringe, en het eerste van The Vampire Diaries. TVD is overigens een erg goede serie; het begint als een dwaas tienerdrama dat gerust naast Pretty Little Liars mag staan (er wordt zelfs over Twilight gegrapt), en ik had bijna niet verder gekeken. Maar dan beginnen de personages zich plots langs alle kanten te ontwikkelen, krijg de hoofdplot geloofwaardige subplots. Nu snel aan seizoen twee beginnen.

  1. Fair Game / Doug Liman / 2010 / **
    Naomi Watts en Sean Penn zetten sterke rollen neer in deze film van Doug Liman (The Bourne Identity, Jumper) over Plamegate. Valerie Plame werd in 2003 geout als CIA agent; het verhaal daarachter is echter weinig boeiend en deze film is dan ook voornamelijk traag.
  2. Daybreakers / Michael Spierig, Peter Spierig / 2009 / **
    Veel potentieel, en het begint ook redelijk veelbelovend, maar het werd verder nogal slordig uitgewerkt. De mensheid is ten prooi gevallen aan een virus, waardoor bijna alle mensen in een soortement vampieren zijn veranderd. Bijna geen mensen meer, betekent ook bijna geen bloed meer, en de speurtocht naar synthetisch bloed lijkt ook niets op te leveren. Maar misschien kan de redding van een andere kant komen?
  3. Far Cry / Uwe Boll / 2008 / *(*)
    Euh. De fotografie kan er mee door, maar voor de rest is er geen sprankeltje originaliteit in deze film terug te vinden. En het gaat helemaal de mist in als de regisseur al te veel twijfelt tussen iets thrillerachtigs en slapstick.
  4. Adam / Max Mayer / 2009 / **
    Kijk: een vijfTV film op Prime, over een jongeman met het Syndroom van Asperger.
  5. The Bad Lieutenant: Port of Call – New Orleans / Werner Herzog / 2009 / **(*)
    Ik denk dat Aguirre, der Zorn Gottes zowat het enig is dat ik van Herzog al gezien had, en voor zover ik me die film herinner, past deze Bad Lieutenant daar perfect bij. Het had nog iets bevreemdender gemogen, wat mij betreft, al acteert Nicolas Cage voortreffelijk. Blijkbaar ligt de versie van Herzog nogal dicht bij de versie van Abel Ferrara (met Harvey Keitel), maar ik heb die van Ferrara niet gezien, dus kan er ook niet over oordelen.
  6. Aliens in the Attic / John Schultz / 2009 / **
    Onschuldige ontspannende familiefilm over… aliens op zolder.
  7. Tekken / Dwight H. Little / 2010 / *(*)
    Een film van het niveau van The Fast and the Furious. Met een redelijk schaars geklede Kelly Overton.
  8. Ninja Assassin / James McTeigue / 2009 / **(*)
    Ik was voorbereid op iets verschrikkelijks slechts en saais, maar kijk eens wat een verrassing. Schone fotografie, interessant verhaal (wel niet noodzakelijk heel erg creatief-origineel), en aanvaardbare acteerprestaties. Van de regisseur van V for Vendetta.
  9. Morning Glory / Roger Michell / 2010 / *(*)
    Zo een voorspelbare en voorgekauwde film die we tweehonderd keer hebben gezien in één of andere incarnatie.
  10. The Social Network / David Fincher / 2010 / ***
    Schone, wervelende film die geen seconde verveelt en waarbij een mens er zelfs in slaagt zijn ogen open te houden als hij om vijf uur des ochtends is opgestaan en het ondertussen al een elftal uur later is. Mark Zuckerberg ziet er mij geen al te sympathieke jongen uit, maar toch ging mijn sympathie in deze film eerder naar hem uit, in deze film vol onbezonnen jeugdzonden.
  11. Paranormal Activity 2 / Tod Williams / 2010 / (*)
    Een doorslagje van deel 1; en net zo saai.
  12. Cloudy with a Chance of Meatballs / Phil Lord, Chris Miller / 2009 / *(*)
    Bof. Ik vind het maar wat kiezig, al dat eten en zo. Maar misschien vindt de doelgroep het echt geweldig…
  13. Whiteout / Dominic Sena / 2009 / *
    Weinig geïnspireerde film, waarvan het hoogtepunt zich in de titel bevindt. Waarom geen blackout? Omdat het zich allemaal op de Zuidpool afspeelt natuurlijk! Ba-da-bing!
  14. The Hurt Locker / Kathryn Bigelow / 2008 / **
    De reden waarom deze film vele oscars heeft gewonnen, heeft ongetwijfeld veel met het onderwerp te maken: de oorlog in Irak. Inderdaad, de film bevat een aantal zeer goed uitgewerkte menselijke karaktertekeningen, is bij momenten enorm spannend, en ik heb er met interesse naar gekeken. Echt onthoudenswaardig vond ik hem niet. Of misschien moet ik hem gewoon eens herbekijken.

0 te vermijden / * slecht, maar bekijkbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(films vorige maand)