Vorige week wandelde ik 10K12 binnen voor mijn tweede kuur Multigam –u weet wel, dat gedoe met mijn schouder, neuralgische amyotrofie ofte het Parsonage-Turner syndroom zoals de artsen verkiezen. Vorige keer heb ik daar drie-vier (of was het vijf) dagen gigantische migraine aan overgehouden. De schoonouders vreesdigden al dat ik zaterdag niet op het jaarlijks verjaardagsfeest-een-maand-na-de-feiten voor hun dochter en kleinzoon zou kunnen aanwezig zijn. En hoewel ik er heletegans vermoeid en met een lichte hoofdpijn over de tafel gebogen zat, heb ik toch present kunnen geven.
Migraine heb ik er deze keer niet aan overgehouden. De kuur was ook iets minder intens (twee dagen ipv vier), maar het lapmiddeltje bij uitstek was… cafeïne. Tessa –die deze keer niet in het buitenland zat– kwam een paar keer per dag met een (n)espresso van haar bureau een verdiepje lager op ziekenbezoek, en dat heeft ervoor gezorgd dat de migraine-aanval achterwege is gebleven. De dosis Multigam werd heel conservatief (iets té in het begin) opgevoerd, van 20 ml/uur tot 30 ml/uur de eerste dag, tot 60 ml/uur de tweede (en laatste) dag (dosis: zes flessen van 200 ml, eentje van 100 en een laatste van 50). Om 23 u. kwam Tessa mij halen, en kon ik terug in mijn eigen bed liggen.
Het zijn stuk voor stuk fantastische mensen daar, op 10K12 Neuro. Al was ik enigszins verontrust door de groene dwangbuizen die her en der op het verdiep verspreid hingen. Ziekenhuiseten is nog steeds niet denderend –de eerste dag was het wat moeilijk om mij nog een vegetarische maaltijd te bezorgen, maar men bracht mij glunderend een bord zalm. “Goed hé, want gij zijt toch vegetarisch!” Ik kon het echt niet over mijn hart krijgen om de enthousiaste juffrouw (twee maal) te verbeteren. De volgende dag kreeg ik een quorn stoofpotje.
Na de eerste kuur was ik heel sceptisch over het effect. De voorbije twee weken was het verschil echter duidelijk merkbaar, zeker t.o.v. de periode ergens twee weken na de eerste kuur. De pijn was –is– terug, en ik reken er nu even heel hard op dat die opnieuw gaat verdwijnen. De intensiteit van de pijn is zeker dragelijk –ik heb helemaal niet te klagen, ik sta gelukkig niet om pijnstillers te springen– maar wel hinderlijk. Ik ben vooral verschrikkelijk moe –wat vervelend is als ge eigenlijk vooral avondactiviteiten hebt (concerten). Misschien is dat gewoon een bijwerking van de Multigam –een week of twee en het is weer beter!
