Henri heeft sinds ergens 2008 een gsm; eerst met een herlaadkaart van Mobistar, dan met een herlaadabonnement bij Telenet (omdat die de goedkoopste bleken). Hij belt niet meteen rond met dat ding, maar belt naar mij als hij eens (minstens één keer per week) alleen van ’t school komt, en wij bellen met elkaar als Tessa laat moet werken (minstens *kuch* keer per week) en ik naar een concert ga.
Hij zit al een tijdje te zagen voor een smartphone, waarop ik steevast I don’t think so antwoordde, gevolgd door een redenering die verwees naar het enorme aankoopbedrag en het nut van zo’n ding voor een elfjarige. Dus ging hij verder op zoek, mee aangespoord door een budgetbeperking van maximaal 100 euro (en dat is al ruim, verzekerde ik hem), die hij bovendien zelf moest ophoesten.
Na een uitgebreide internetstudie (’t is juist zijn vader) vond hij zijn goesting, en gisteren gingen we in de Veldstraat een paar winkels afwandelen. Een uiterst vriendelijke mevrouw in de Mobistar winkel heeft hem zijn LG KS 365 verkocht, en hij is volop bezig alle mogelijkheden van het toestel te ontdekken. Geen smartphone die hem meer plezier had kunnen bezorgen.