Auteur: bruno

cds 200807

Het laatste lijstje deze maand: de cds. Deze keer opnieuw mét een muxtape: volume12.muxtape.com

Seasounds is de derde cd van het Ben Sluijs Quartet, en mocht bij verschijning (in 2001) meteen al in competitie treden met het half-legendarische Stones, de duocd van Ben Sluijs met Erik Vermeulen. Feit is: Vermeulen en Sluijs, dat gaat wreed goed samen, of het nu via het Ben Sluijs Quartet of het recentere The Unplayables gaat. Ook op Harmonic Integration treffen we Vermeulen immers weer aan, waar de bassist en drummer ‘vervangen’ werden door Manolo Cabras en Marek Patrman, en Jeroen Van Herzeele zorgt voor een mooie balans in het geheel.
Muxtape Track 1: Ben Sluijs Quartet #1: Zin-Zen (de rest is te lang en dat mag niet op muxtape)
Muxtape Track 2: The Unplayables #5: Squawk

Isobel Campbell & Mark Lanegan herhalen met Sunday at Devil Dirt hun bravourestukje van twee jaar geleden. Wat in wezen betekent dat ze niet communiceren, Lanegan zijn stukjes komt inzingen, en Campbell voor de afwerking mag opdraaien. Het resultaat mag er in elk geval opnieuw zijn –soms een beetje té herkenbaar misschien, maar niet dat het storend wordt. Ze hebben nu eenmaal een sound.
Muxtape Track 3: #5: Come on Over (Turn Me On)

Het was ook twee jaar geleden sinds de vorige cd voor Joan as Police Woman, het pseudoniem van Joan Wasser. Ik werd nog half zot verklaard toen ik in 2006 met Real Life thuis kwam, heden ten dage lijkt Joan iets beter ingeburgerd. To Survive is een schone cd, heel fragiel soms, een beetje commercieel soms. En Rufus Wanwright zingt mee op het laatste nummer, en drukt er meteen ook zijn onmiskenbare stempel op.
Muxtape Track 4: #8: Furious

For Emma, Forever Ago van Bon Iver (Justin Vernon) werd een tijdje geleden verschrikkelijk gehyped, maar niet zonder reden. Skinny Love is een prachtige single, Vernon heeft een goede stem –maar een verschrikkelijk pseudoniem– en zijn sound laat soms wat denken aan de glijdende geluiden van Sigur Rós.
Muxtape Track 5: #1: Flume

Melody Gardot was dé revelatie van het voorbije Gent Jazz festival, en ik heb dan ook zonder de geringste twijfel haar debuut, Worrisome Heart, in huis gehaald. Ik raad u ten stelligste aan hetzelfde te doen.
Muxtape Track 6: #9: Goodnite

Over de nieuwste van Carla Bruni, Comme si de rien n’était, kunnen we kort zijn: miskoop. Bruni haalt het niveau van haar eerste album niet meer, ook haar tweede vond ik eigenlijk al niet om over naar huis te schrijven. Maar kom, het is in het Engels, en misschien is de volgende opnieuw in het Frans, en dan zien we wel weer, dacht ik toen. Wel, we hebben het ‘gezien’. Volgende.
Muxtape Track 7: #1: Ma jeunesse

Gelukkig is er nog Season of Changes van Brian Blade & The Fellowship Band. Een geheel tijdloos album, zorgvuldig afgewogen, dat soms verbazingwekkend Europees kan klinken –niet dat zoiets een criterium is. Het eerste album van de groep in 8 jaar. En wat voor één.
Muxtape Track 8: #1: Rubylou’s Lullaby

“Met Motown kunt ge niet verkeerd gaan”, zei ik toen de schenker van deze verzamelbundel (The Complete Motown Singles, Vol. 9: 1969) mij verzekerde dat ik altijd mocht inruilen voor iets anders als ik niet tevreden zou zijn. Niet meteen een verschrikkelijk representatieve track uit de veelheid van cds in deze verzameling, maar ik kon eenvoudig niet weerstaan aan de James-Lastigheid van deze uitvoering van John Barrys Midnight Cowboy door Joe Harnell. Een paar schitterende foto’s ook, in dat boek, waaronder één van Bobby Taylor, op een manier die nu eigenlijk gewoon niet meer mogelijk zou zijn. Enfin, of juist wel, met al die retro-toestanden. (Ik vind hem niet meteen terug op het internet, die foto, maar hij komt waarschijnlijk uit de sessie voor de cover van Taylor Made Soul.)
Muxtape Track 9: Joe Harnell: Midnight Cowboy

Tracks te beluisteren via volume12.muxtape.com

  1. Seasounds / Ben Sluijs Quartet / 2000 / **
  2. Harmonic Integration / The Unplayables / 2008 / ***
  3. Sunday at Devil Dirt / Isobel Campbell & Mark Lanegan / 2008 / ***
  4. To Survive / Joan as a Police Woman / 2008 / ***
  5. For Emma, Forever Ago / Bon Iver / 2007 / ***
  6. Worrisome Heart / Melody Gardot / 2008 / ***
  7. Comme si de rien n’était / Carla Bruni / 2008 / *
  8. Season of Changes / Brian Blade & The Fellowship Band / 2008 / ***
  9. The Complete Motown Singles, Vol. 9: 1969 / Various / 2007 / ***

0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(cds vorige maand)

crumble van rabarber en aardbeien

Terwijl wij een paar maanden van de Vlaemsche aardbodem verdwenen, werd niet alleen gans onze tuin opgekuist, er werden ook andere ‘voorzieningen’ aan toegevoegd. Zo kunnen wij ondertussen genieten van tomaten, bloemkool, diverse kruiden, sla, en… rabarber. Maar wat doet ge in godsnaam met rabarber. Ik ben geen fan van rabarberconfituur –al ga ik er binnenkort wel maken– maar ik kan ten zeerste een rabarbartaart op prijs stellen.

Edoch, niets zo makkelijk als een crumble –zowat het enige dessert dat ik Tessa de laatste tien jaar heb weten klaarmaken. Minimale moeite voor een gegarandeerd succes. De basis voor ons recept komt –zoals vaak– van Smitten Kitchen: Strawberry-Rhubarb Crumble.

kokeneten kokeneten

Benodigdheden

Gebruik gerust de cupmaten, teaspoons en tablespoons. Enkel voor patisserie moeten uw hoeveelheden exact zijn, maar de gewone lekkernijen maakt u gerust uit de losse pols klaar. Lepels en kopjes voor de keuken vindt u gemakkelijk in de Hema of bij Dille en Kamille bijvoorbeeld –en waarschijnlijk zelfs in het grootwarenhuis. Iets moeilijker is het voor de stick boter: in Amerika ligt dat overal in de rekken, maar hier moeten we omrekenen. 1 zo’n stick is gelijk aan 4 ounces ofte 115 gram.

Deel 1: de crumble

De crumble is niet meer dan een toplaag die over een hoop verse ingrediënten gaat. Veel bloem, een beetje suiker en een kwak boter: klassiek.

  • 150g (1 1/3 cup) bloem
  • 1 tsp bakpoeder
  • 3 tblsp kristalsuiker
  • 3 tblsp rietsuiker
  • de zest van 1 limoen
  • 115g (1 stick) boter, op kamertemperatuur

Deel 2: de vulling

  • 1 1/2 cup rabarber (ongeveer drie stengels)
  • 4 cups aardbeien (ongeveer twee bakjes)
  • het sap van 1 limoen
  • 1/2 cup suiker
  • 1/2 cup bloem
  • een snuifje zout

kokeneten kokeneten

Zo gemaakt

Voor de crumble smijt u alle ingrediënten in één kom, en kneed u alles flink door elkaar met de vingers (niet de handpalmen). Het resultaat is een kruimelige (dus losse) hoeveelheid deeg. Zet in de koelkast tot u het nodig hebt.

De zest(e) is de buitenkant van een citrusvrucht. Er bestaat een speciaal zest-mes, zo met vier oogjes naast elkaar, waarmee u net de goede dikte van de schil kan verwijderen. Snij het resultaat nog verder fijn voor het aan de andere ingrediënten toe te voegen.

Verwarm de oven voor op 190°C.

Voor de vulling: het gemakkelijkst voor de cupmaten van de vruchten, is om zo’n Pyrex maatbeker te gebruiken (zie foto bovenaan). Daarop staan niet alleen de metrische hoeveelheden, maar ook de Amerikaanse maateenheden vermeld. Voor wie enkel over een maatbeker in metrisch eenheden beschikt, is het handig om weten dat 4 cups ongeveer met 1 liter overeen stemmen.

Pel de rabarber, en snijd de stengel in stukjes van zo’n 1-2 cm. Verwijder de kroontjes van de aardbeien, en snij ze in vieren. Ik had net niet genoeg aardbeien, dus ik heb er nog een appel bij gesneden. Gooi dat allemaal –liefdevol– in een diepe taartvorm, en strooi er de suiker en de bloem over. Doe er het sap van de limoen en het snuifje zout bij en meng dit voorzichtig met de hand.

Strooi er vervolgens het kruimeldeeg over uit, en bak dit in 40 tot 50 minuten –tot de korst mooi goudbruin ziet, en het fruit netjes ligt te borrelen.

Zowel warm als koud overheerlijk –en laat zich graag vergezellen door wat zure room of slagroom.

Smakelijk!

zo compleet mogelijke toegang

“1,3 miljard Chinezen, 10 miljoen Belgen. We gaan al onze supporters nodig hebben.”, zo laat het Belgisch Olympisch en Interfederaal Comité (BOIC) in de media optekenen.

Het Internationaal Olympisch Comité (IOC) eist dan weer –bij monde van Jacques Rogge– “een zo compleet mogelijke toegang tot het internet”. Let wel, niet voor die 1,3 miljard Chinezen, die voor de rest precies gerust gecensureerd mogen blijven, maar voor al onze supporters die –via het internet natuurlijk– van het verloop van de Olympische Spelen op de hoogte moeten worden gehouden.

The IOC has always encouraged the Beijing 2008 organisers to provide media with the fullest access possible to report on the Games, including access to the internet, knowing this is important for them to do their job. [bron]

Het is tenslotte één van de fundamenten van de (westerse) democratie.

—

Lees meer over Censorship in China en Human rights in China and the Beijing Olympics bij Amnesty International en over Internet censorship in the People’s Republic of China op Wikipedia

strips 200807

Redelijk uiteenlopend, deze maand. Van manga tot marvel en een nieuwe reeks van de Luna Brothers. The Sword ziet er veelbelovend uit, niet dat de materie nieuw of echt verrassend is, maar de Luna’s een beetje kennende, volgt er waarschijnlijk een leuke twist.

Zeer uitstekend goed is King David, alsook Le Chant des Sabres, niet toevallig van dezelfde scenarist (Antoine Ozanam). Voor het betere Franstalige stripverhaal, gaat u met gerust hart richting KSTR (een subdivisie van Casterman). Ik heb het er al eerder over gehad; u kan gans de reeks blind kopen.

Ook het Ultimate Marvel universum weet mij zeer te bekoren, maar de beste Engelstalige strip was deze maand Ex-Machina. Brian K. Vaughan (die scenario’s heeft geschreven voor de tv serie Lost, maar ook voor Batman en de X-men) schrijft over Mitchell Hundred aka the Great Machine, die in staat is met mechanische toestellen te communiceren en ze te controlleren. De man wordt burgemeester van New York, maar is nog steeds vertwijfeld over hoe hij met zijn gave om moet/mag springen. Held en antiheld tegelijkertijd, zeer geloofwaardig in beeld gebracht.

Oh, en ik had net iets meer verwacht van de Catwomans, eigenlijk.

  1. Batman: Harvest Breed / George Pratt / 2000 / ***
  2. Witchblade Volume 1: Witch Hunt / Ron Marz, Mike Choi / 2008 / **
  3. Pauline (et les loups-garous) / Appollo & Oiry / 2008 / **
  4. La cellule / Fabienne Costes / 2008 / **
  5. Amazing Spider-Man: Brand New Day, Vol. 1 / Dan Slott, Marc Guggenheim / 2008 / **
  6. Spider-Man/Black Cat: Evil That Men Do / Kevin Smith, Terry Dodson / 2006 / ***
  7. King David / Antoine Ozanam & Guillaume Singelin / 2008 / ***(*)
  8. The Ultimates, Vol. 1 / Mark Millar, Bryan Hitch / 2004 / ***
  9. The Sword, Volume 1 / Joshua Luna, Jonathan Luna / 2008 / ***
  10. Blood+, Volume 2 / Asuka Katsura / 2008 / **
  11. Rose Hip Rose, Tome 3 / Tôru Fujisawa / 2008 / **
  12. Ex-Machina / Brian K. Vaughan & Tony Harris / 2008 / ***
  13. Le Chant des Sabres / Antoine Ozanam, Tentacle Eye / 2008 / ***(*)
  14. Catwoman: Relentless / Ed Brubaker / 2005 / **
  15. Catwoman: The Replacements / Will Pfeifer, David Lopez, Alvaro Lopez / 2007 / **
  16. Catwoman: It’s Only a Movie / Will Pfeifer, David Lopez, Alvaro Lopez / 2007 / **
  17. Ultimate Spider-Man: Venom / Brian Michael Bendis, Mark Bagley / 2007 / **
  18. Ultimate Galactus Trilogy / Warren Ellis, Trevor Hairsine, Steve Epting / 2007 / **(*)

0 te vermijden / * slecht, maar leesbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(strips vorige maand)

concerten 200807

“Hm,” zei ik gisteren tegen Tessa toen ik deze lijst bijwerkte, “ik heb het gevoel dat ik iets mis.” Het is alsof ik ergens een paar concerten ben vergeten, en het is vooral omdat de maand schijnbaar pas op de 10e dag begint. Het was van maart geleden dat ik nog eens een concertje had meegepikt, maar de zomermaanden maken dat telkens weer ‘goed’.

Ha!

En terwijl ik dit intik weet ik meteen wat er in mijn lijstje ontbreekt: Parkjazz. Schande –ik had er in Amerika zo naar zitten uitkijken. De maand begint op de 6e dag!

—

Sterretjes geven is verschrikkelijk moeilijk. Eerst had ik bijna overal drie sterren laten staan, maar dan heb ik waar die drie sterren stonden haakjes geplaatst bij de derde, en de haakjes (maar niet de ster) verwijderd bij de groepen die ik echt uitstekend vond. Herbie Hancock is bijvoorbeeld zijn derde ster kwijtgeraakt, hoewel hij een fantatstisch concert speelde, maar de muziek lag mij niet zo; Metheny heeft ze dan weer wel mogen houden, ondanks zijn walgelijke pikassogitaar –zeer subjectief dus.

Ah, en gezien ik in de jury zat, heb ik helemaal geen quotering voorzien bij de deelnemers aan Jong Jazztalent Gent –met uitzondering van de winnaar. De reden is eenvoudig: ik zou niet graag hebben dat mijn persoonlijke beoordeling zou worden verward met die van de jury.

Uitschieters zijn –hoewel niet allemaal van hetzelfde niveau, maar wel om diverse reden ten zeerste gesmaakt– in chronologische volgorde: Radio Kuka Orkest; Lionel Loueke; Flat Earth Society feat Jimi Tenor; Melody Gardot; Saxophone Summit; Wayne Shorter Quartet; The Herbaliser; CocoRosie; Soil & ‘PIMP’ Sessions; Trio Rosso; Bender Banjax. Ben ik verwend? Ik denk het wel.

Voor verdere bespreking verwijs ik naar Parkjazz: nationaal, Parkjazz: internationaal, Gent Jazz: all that jazz! en Gent Jazz: al that jazz?

  1. Radio Kuka Orkest / 6-07-2008 / Parkjazz / ***
  2. Bert Joris Quartet / 6-07-2008 / Parkjazz / **(*)
  3. Ben Allison & Man Size Safe / 6-07-2008 / Parkjazz / **(*)
  4. Zim Ngqawana / 6-07-2008 / Parkjazz / **(*)
  5. Pascal Mohy / 10-07-2008 / Gent Jazz Festival / **(*)
  6. Pierre Van Dormael / 10-07-2008 / Gent Jazz Festival / **(*)
  7. Lionel Loueke / 10-07-2008 / Gent Jazz Festival / ***
  8. Herbie Hancock The River Of Possibilities Tour / 10-07-2008 / Gent Jazz Festival / **(*)
  9. Stefano Di Battista Quartet / 11-07-2008 / Gent Jazz Festival / **(*)
  10. Trio Grande feat Matthew Bourne / 11-07-2008 / Gent Jazz Festival / ***
  11. Pat Metheny Trio / 11-07-2008 / Gent Jazz Festival / ***
  12. Amina Figarova Sextet / 12-07-2008 / Gent Jazz Festival / *(*)
  13. Flat Earth Society feat Jimi Tenor / 12-07-2008 / Gent Jazz Festival / ***(*)
  14. Diana Krall / 12-07-2008 / Gent Jazz Festival / ***
  15. Melody Gardot / 13-07-2008 / Gent Jazz Festival / ***
  16. Bert Joris Quintet feat Enrico Pieranunzi / 13-07-2008 / Gent Jazz Festival / **
  17. Saxophone Summit / 13-07-2008 / Gent Jazz Festival / ***(*)
  18. Wayne Shorter Quartet / 13-07-2008 / Gent Jazz Festival / ***(*)
  19. Buscemi Big Band feat. Michel Bisceglia / 17-07-2008 / Gent Jazz Festival / **(*)
  20. The Herbaliser / 17-07-2008 / Gent Jazz Festival / ***
  21. Erykah Badu / 17-07-2008 / Gent Jazz Festival / ***
  22. Roberto Fonseca / 18-07-2008 / Gent Jazz Festival / **
  23. Omara Portuondo / 18-07-2008 / Gent Jazz Festival / **
  24. Orquesta Buena Vista Social Club / 18-07-2008 / Gent Jazz Festival / **
  25. Brazzaville / 19-07-2008 / Gent Jazz Festival / **
  26. Marcus Miller with Special Guest DJ Logic / 19-07-2008 / Gent Jazz Festival / ***
  27. The Neville Brothers / 19-07-2008 / Gent Jazz Festival / *
  28. Eduardo Vega Quartet / 20-07-2008 / Jong Jazztalent Gent / n/a
  29. Dez Mona & GO_TELL / 20-07-2008 / Gent Jazz Festival / ***
  30. Gabriel Rios / 20-07-2008 / Gent Jazz Festival / ***
  31. CocoRosie / 20-07-2008 / Gent Jazz Festival / ***
  32. Soil & ‘PIMP’ Sessions / 20-07-2008 / Gent Jazz Festival / ***
  33. HAMSTER axis of the one click PANTHER / 21-07-2008 / Jong Jazztalent Gent / n/a
  34. Electric Quartet / 22-07-2008 / Jong Jazztalent Gent / n/a
  35. Octurn / 22-07-2008 / Jazz in ’t Park meets Gent Jazz Festival / **
  36. Michel Vrydag 4tet / 23-07-2008 / Jong Jazztalent Gent / n/a
  37. Chopstick presents Prak / 23-07-2008 / Jazz in ’t Park meets Gent Jazz Festival / ***
  38. Trio Rosso / 24-07-2008 / Jong Jazztalent Gent / n/a
  39. LABtrio / 25-07-2008 / Jong Jazztalent Gent / n/a
  40. Duke PLankton / 26-07-2008 / Jong Jazztalent Gent / n/a
  41. Dacosse / 26-07-2008 / Jazz in ’t Park meets Gent Jazz Festival / ***
  42. Bender Banjax / 27-07-2008 / Jong Jazztalent Gent / **(*)
  43. CiCliC presents Scattering Theory:
    Nostalgia del Futuro II     / 27-07-2008 / Jazz in ’t Park meets Gent Jazz Festival / ***
  44. Brazzaville / 28-07-2008 / Jong Jazztalent Gent / **(*)

0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(concerten vorige maand)

films 200807

Laat ons maar over Domestic Disturbance, Final Approach en Casanova heen springen. Waarbij ik misschien enkel nog wil vermelden dat Casanova mij een beetje liet denken aan de softerotische schelmenfilms uit de jaren 80 die ijverig op de populaire zenders werden getoond, behalve dan dat er deze keer geen borst of ander mogelijks stimulerend lichaamsdeel werd getoond.

Attack of the Clones heb ik met Henri bekeken, omdat ik niet zeker was of ik Episode III al gezien had, en toen plots eigenlijk ook niet meer wist of ik Episode II al had gezien. Ik denk het wel, maar ik ben toen waarschijnlijk in slaap gevallen. Een beetje veel en vooral zeer doorzichtige special effects in die film. Maar één dezer ga ik toch ook naar Episode III kijken –met Henri. Ik ben er bijna zeker van dat ik die nog niet gezien heb.

A Simple Plan vond ik als boek al ongeloofwaardig, maar dit werkt al helemaal niet in de film, ondanks het onmiskenbare potentiëel. Goed geprobeerd, maar dit had veel beter gekund.

Euh ja, dan is er nog The Strangers: maar jongens, welk een slechte film. Het onding moet het vooral hebben van de cheap thrills waarin op het ene moment geen gemaskerde man in beeld staat, en een fractie van een seconde later alle strijkers op maximaal volume worden ingezet en de gemaskerde man wel in beeld komt –u kent dat wel. Voor de rest gebeurt er niet veel, maar dit had zo een goede film kunnen worden. En –hoewel ze beweren dat het zo is, maar dat klopt niet– ze kunnen zelfs het excuus van ‘maar het is gebaseerd op een waar gebeurd verhaal’ niet gebruiken. Geef mij dan toch maar eerder The Last House on the Left. Which reminds me dat ik dringend eens Jungfrukällan moet bekijken.

  1. Star Wars: Episode II – Attack of the Clones / George Lucas / 2002 / DVD / **
  2. Domestic Disturbance / Harold Becker / 2001 / 2BE / *(*)
  3. Final Approach / Armand Mastroianni / 2007 / VT4 / *
  4. A Simple Plan / Sam Raimi / 1998 / VTM / *(*)
  5. Casanova / Lasse Hallström / 2005 / VT4 / *(*)
  6. The Strangers / Bryan Bertino / 2008 / Kinepolis Gent / 0

0 te vermijden / * slecht, maar bekijkbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(films vorige maand)

boeken 200807

Ge ziet dat ik terug mijn bezigheid heb: amper drie boeken deze maand (edoch: wacht tot ge de strips moogt tellen).

Step on a Crack is dan nog een zeer dun verhaal –dat helaas 416 pagina’s te veel telt– en waarvan ik al moest opzoeken waarover het nu weer ging. Laat dat boek gerust op de verste hoek van de tafel liggen, en besteed uw geld liever aan Blasphemy, als u er toch per se één van Preston wil lezen.

Big Sur kon mij na Dharma Bums eigenlijk niet bekoren, mogelijks omdat het gewoon meer van hetzelfde is, maar dan in een verdere episode van Kerouacs leven, waarin hij veel verder ontspoord is. Ofwel miste ik de locale inspiratie. In elk geval wacht ik nog even met On the road.

Verrassing van de maand is Live and Let Die, een heel leesbare Fleming, zonder pretentie. Geen Bondgadgets, in dit boek, maar een stevige, redelijk stereotiepe, ouderwets-mannelijke verteltrant vol heroïek en andere altmodische genoegens. Ik ga de rest van de boeken ook kopen, denk ik –terwijl ze nog in de reclame zijn.

  1. Step on a Crack / James Patterson, Michael Ledwidge / 2008 / *
  2. Live and Let Die / Ian Fleming / 1954 / ***
  3. Big Sur / Jack Kerouac / 1962 / **

0 te vermijden / * slecht, maar leesbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(boeken vorige maand)

en, kunt ge ’t een beetje gewoon worden?

De titel van deze post zou eerst zijn geworden: “looptoeristen”, maar ik denk dat de vraag van mijn fruitboer de situatie beter omschrijft. De man heeft –zo vertrouwde hij me toe voor wij aan ons avontuur begonnen– in zijn jonge dagen ook geruime tijd in de verre staten doorgebracht, en ik heb het gevoel dat hij er nog steeds met gemengde melancholische gevoelens op terugblikt. En terwijl ik bijna met een volmondige ‘neen’ op zijn vraag antwoordde, kon ik mij nog net op tijd herpakken. “Een beetje wel,” begon ik, “maar in ’t algemeen zijn de mensen hier toch verschrikkelijk onvriendelijk.” Waarop ik hem vlug verder uitlegde dat ik niet specifiek hem bedoelde, en vanzelfsprekend ook niemand die ik van dichtbij of veraf zou kunnen kennen –ik kies mijn kennissenkring zorgvuldig uit, meneer, mevrouw– maar het louter had over het superficiële contact in de straat.

Laat ons even in algemeenheden praten. Toen we in Seattle zaten heb ik met veel lof gesproken over de automobilisten, die net nog zichzelf niet in het (verkeers-)ongeluk storten om de voetgangers te laten oversteken. Vanzelfsprekend is niet elke automobilist zo voornaam, maar algemeen beschouwd kunnen we zonder de minste aarzeling stellen dat de overgrote meerderheid van de automobilisten stopt voor voetgangers. Op dezelfde manier kunnen we stellen dat zulks niet gebeurt in België. Er zijn er wel die dat doen, maar (1) die groep beperkt zich tot de minderheid die dit blog leest en (2) dan nog doen ze dat uiterst zelden op dezelfde onbaatzuchtige manier als in Seattle.

Houdt u vooral deze methode van veralgemening in gedachten als u onderstaande paragraaf leest.

Looptoeristen zijn zoals wielertoeristen: een grote posse mensen die meent alleenrecht te hebben op de baan –waarbij toeristen soms kan worden ingewisseld voor terroristen. Ach, ik juich toe dat zovele mensen starten met sport. De Belgen bengelen tenslotte op de elfde plaats in de top tien van de hoogste BMI in Europa, lees ik net in De Morgen. Maar moeilijk kan het toch niet zijn, om met die start-to-runregeltjes (die allemaal neerkomen op: bouw uw sportbeoefening geleidelijk aan op), meteen ook wat etiquette mee te geven. Wie en masse loopt (of fietst) moet rekening houden met de andere mensen op de baan. Daar: zo eenvoudig is het. Of neen, vergeef mij, het is veel eenvoudiger: hou gewoon rekening met de andere(n). Of ge nu alleen loopt of in groep –maar wie alleen loopt kan zich nu eenmaal moeilijk in een muur wringen om de grote groep looptoeristen die hij op zijn baan treft, te laten passeren.

Och ja, dat is betutteling, populisme, dedeckerisme, verrechtsing, en er bestaan nog wel andere woorden voor, om u van uw verantwoordelijkheden te verontschuldigen. Maar ik heb (had?) het dus wel wat lastig, met die aanpassing. Pas op, ik kan u meteen drie-vier-vijf tegenvoorbeelden geven van zaken die ik fantastisch vond bij onze terugkomst. Niet in het minst de mensen die ik in de laatste maand om (semi-)professionele reden ben tegengekomen, en de vrienden die we hebben teruggezien en waar ik bijlange nog niet zoveel tijd heb in kunnen steken als ik zou willen wegens het drukke zomerseizoen.

U weet het zelf ook wel, België is een dorp, en op het hoogste niveau wordt er enkel aan heel enge dorpspolitiek gedaan. En dan ken ik eigenlijk behoorlijk wat echte dorpspolitiekers (en gemeenteraadsleden –om nog te zwijgen van de ambtenaren) waarvan ik weet dat ze veel meer doen dan er binnen de zes Belgische regeringen gebeurt. Zes regeringen, goed voor een kleine zestig ministers en staatssecretarissen op dertigduizend vierkante kilometer grondgebied met goed tien miljoen inwoners. Ook ik lach groen.

oh yes: we are the catholic church, we can do anything

Aaah. Ik heb hem dan toch genomen, die recupdag. Even heb ik eraan getwijfeld mijn memoires te beginnen, gezien de inspirerende commentaar die ik mocht verkrijgen op mijn uitspatting gisteren, maar de lokroep van de zon –en vooral: de tuin– is te groot. Dus ik ga zo meteen wat ijsblokken in de blender vergruizelen, wat melk erover, en dan een espresso erin, met net een beetje kaneel en cacaopoeder. Was ik James Bond, dan opteerde ik ongetwijfeld voor een Martini, nu stel ik mij zonder spijt tevreden met de lectuur van Live and let die.

Tot straks!

uitrusten

De Gentse Feesten (e.d.) zijn gedaan! Bijna een maand over-en-weerhollen zijn voorbij, en ik ga vandaag eens goed uitrusten, was mijn gedacht. “Zoeeef”, zegt die dag vervolgens tegen mij.

Voor een nieuw project moest ik vandaag in Antwerpen zijn. De trein daarheen hebben we nog net gehaald, maar wegens een fout aan het treinstelsel waren er op onze rit minder wagons dan voorzien. “Gelieve de NMBS daarvoor te willen verontschuldigen”, klonk het meermaals tussen Gent-Dampoort en Lokeren en Sint-Niklaas en Berchem en Antwerpen-Centraal, terwijl wij als sardines op elkaar stonden gepakt in een nauwelijks functionerende airco.

“We gaan eerst naar een vergadering,” had ik Henri verteld, “en nadien gaan we naar de zoo. Vergeet dus vooral niet uw boek mee te nemen.” Tijdens de Gentse Feesten had hij achtereenvolgens Koning van Katoren, Pjotr en Briefgeheim (alle uit de Jan Terlouwcollectie van zijn vader) opgeslorpt, vandaag is hij begonnen aan Kruistocht in Spijkerbroek. De vergadering duurde wat langer dan voorzien, maar hij mocht ondertussen ook op een computer prutsen, en tegen goed half vier, kuierden we de zoo binnen. (Het was lang geleden dat ik nog eens zo’n interessante vergadering had meegemaakt overigens.)

We hebben de ganse zoo op ons gemak rondgewandeld –er was bijna evenveel volk als op de Feesten– en allebei met volle teugen genoten.

“Pas op, Henri, een leguaan!”

“Waar?”

“Daar, vlak voor uw voeten!”

“Ieeeeeeee!”

Terwijl het beest voor geen milimeter bewoog. Schitterend.

Terug naar huis, gelopen, gedouched, eten gemaakt, gegeten, en nu dit postje. Maar morgen hé, morgen doe ik niks! Behalve een boek lezen. En een paar dingen die ik dringend moet opzoeken. En nog een ander project wat in gang trekken. En mijn filmpjes moeten dringend binnen. En ’s avonds ga ik met Tessa gaan eten, denk ik. En naar de film. En…