Tag: canon

draai

Grmbl. Ik vind mijn draai niet. De minuten, uren, dagen vliegen aan mij voorbij, en ik heb er op een of andere manier geen grip meer op. Wat raar is, heel raar, want ik had eigenlijk verwacht meer grip te hebben.

(Wat mij verschrikkelijk destabiliseert is het feit dat ik mjn 5D nog steeds niet terug heb. Ik heb het gevoel dat ik stagneer in mijn fotografische ontwikkeling, en dat gevoel laat mij zo zoetjesaan flippen.)

Vanochtend ben ik –voor de eerste keer na de migrainestop– opnieuw gaan lopen, en hoewel het (heel) vlot ging, voel ik aan mijn spieren dat ik iets te rap ben herbegonnen.

En ik heb twee Billy’s in elkaar gestoken. Eindelijk, want (1) ze lagen al een week op mij beneden te wachten en (2) nu kan ik eindelijk wat strips en boeken van de her en der verspreide stapels een deftige plaats geven. Hm, misschien is de tijd rijp om eens wat orde in mijn strips te steken.

Bon, ik voel mij zo coherent als deze tekst. Maar ik kom er wel. Zoals steeds.

fototoestellen

Zaterdag heb ik mijn Leica M6 bij Verstraeten binnengegeven. “Het zou toch wel zeven weken kunnen duren”, sprak hij verontschuldigend. “Was het een oudere, dan kon ik hem zelf openmaken, maar aan die M6 mag ik eigenlijk zelf niet aankomen. Ze komen hem hier ophalen –ik stuur hem liever niet op met de post– dan moet hij naar Solms, daar gaan ze hem herstellen, en voeren ze meteen ook een CLA uit.” CLA staat voor clean, lubricate, adjust, waardoor mijn M6, wanneer ik hem terug krijg, intern terug in nieuwstaat zal verkeren. Hoeveel dat zal kosten? Hij durfde er niet meteen een bedrag op plaatsen, maar ja, het zou toch ‘een paar honderd euro’ kunnen zijn.(Een paar is gelijk aan twee, gonst het nu mantragewijs door mijn hoofd.)

Terwijl de problemen met de sensor van mijn 5D nog lang niet van de baan blijken te zijn —men belt mij morgen op; de vertegenwoordiger van Canon was met vakantie– is op het internet de informatie over de nieuwe Canon modellen gelekt. Enfin, gisteren was die informatie nog ‘gelekt’ (Canon 40D and 1Ds Mark III Specification Leaked), vandaag is de informatie van één van de twee modellen officieel voorgesteld.

The much rumoured Canon 40D digital SLR camera is finally officially here, with a 10.1 megapixel sensor, 6.5 fps continuous shooting and 3 inch LCD screen. The 40D also features an upgraded dust and weather resistant construction, ISO 3200 mode and DIGIC III processor.

De nieuwe camera wordt verwacht begin september, en zal 1.299 USD kosten. De volledige press release is te vinden bij PhotographyBLOG. Klein persoonlijk detail: 1.299 (euro dan wel) is zowat de prijs die men mij voor ogen hield voor de vervanging van de sensor van mijn 5D.

Eind deze week is het weer Jazz in ’t Park, en ik kijk er eigenlijk wel naar uit op het gratis jazzfestival dit jaar met mijn Hasselblad te fotograferen. Al hoop ik niet te veel met een tripod te moeten sleuren. Waar is mijn voorraad Tri-X (op 1600ISO ingesteld) nu weer? En mijn lichtmeter…

het grote sensor probleem (ii)

Bij Foto Rembrandt konden ze mij dinsdag niet meteen verder helpen (zie deel 1). Ze waren bereid mijn camera door te sturen voor herstelling, maar ik zou hem dan wel makkelijk drie-vier weken kwijt zijn. Toen ik opperde dat ik hem volgende week moest hebben, omdat ik foto’s zou nemen op Jazz Middelheim, suggereerden ze dat ik de camera beter zelf kon gaan aanbieden bij ETB in Roosendaal (een uurtje rijden van Gent).

Een daguitstap! Henri was enthousiast, en zo zetten we vanochtend rond 11u aan naar Nederland. De afspraak was om 14u, dus dat gaf ons nog wat tijd om ergens langs de autostrade te eten. Zoonlief koos voor het Van de Valk Motel (en restaurant) De Wouwse Tol in Bergen op Zoom. *kuch* Bij de Noorderburen is het –ver(r)assing– nog steeds mogelijk om te roken in de ruime gelagzaal –al waren er gelukkig redelijke afscheidingen tussen rokers en niet-rokers. We hebben anderhalf uur over onze lunch gedaan –Henri is een verschrikkelijk trage eter– waardoor we net vijf minuten voor tijd op onze afspraak present gaven.

Na meer dan twee uur wachten bij ETB (het was ondertussen kwart na vier geworden), volgde het verdikt: “we kunnen die sensor niet reinigen meneer, die moet vervangen worden. Er zitten allemaal kleine krasjes op de sensor, bent u zeker dat daar niemand is aan geweest?”

“Natuurlijk! Er komt niemand aan dat toestel, behalve ikzelf. En ik ben niet aan die sensor gekomen. Het toestel is gelukkig nog onder garantie.”

“Helaas meneer, dat valt niet onder de garantie. De sensor vervangen kost 1.200 EUR plus werkuren plus BTW.”

*slik*

“Een toestel van vier maanden oud? Hoezo geen garantie?”

“Daar kunnen wij niet over beslissen, meneer. Wij zijn enkel een hersteldienst. Ik raad u aan dat met uw dealer op te nemen.”

Gelukkig passeerden we Antwerpen op de terugweg, dus ben ik nog even binnen gesprongen bij Foto Rembrandt. Ik heb er mijn toestel achtergelaten, morgen trachten ze de vertegenwoordiger van Canon te bereiken om verder te zien wat ze kunnen doen. “We houden u morgen zeker op de hoogte.”

het grote sensor probleem (i)

Grote problemen. Wat zeg ik: zeer grote problemen. Toen ik woensdag vluchtig de foto’s van Vegas doornam, merkte ik aan de foto’s dat er wat stofjes op de sensor zaten. We zullen eens zien hoe erg het is, dacht ik, en ik draaide gisteren het diafragma op de 16-35mm dicht tot f/22 en nam een foto van de helderblauwe lucht. Dit was het resultaat:

het grote sensor probleem

Oeps inderdaad. Aan dit beeld (bekijk het vooral ook iets groter) werd niets gediteerd. Het werd rechtstreeks via Photoshop RAW geopened, geresized, en bewaard als jpg (er werd zelfs geen unsharp mask op toegepast).

Op f/2.8 –waar ik tot nog toe zowat 99% van mijn foto’s heb gemaakt met mijn 70-200mm gaf dat al veel minder (met de 16-35mm alweer):

het grote sensor probleem

Bon. We schroeven er de 70-200mm eens op, en zoeken (vandaag) opnieuw de (niet zo) blauwe lucht op. Instellingen: ISO 500, f/22, 70-200mm op 70mm

het grote sensor probleem

Alweer: een rechtstreeks import, geen bewerkingen. Zelfde probleem, met moeite zichtbaar op f/2.8:

het grote sensor probleem

We grijpen een chinese vrijwilliger bij de kraag voor een portretje, onder de omstandigheden waarin ik altijd fotografeer: 1000 ISO, f/2.8.

Links: f/2.8, rechts: f/22; boven: 70-200mm op 70mm, onder 16-35 op 35mm. Bekijk vooral de grotere versies (klik op de beelden).

het grote sensor probleem het grote sensor probleem

(Nee, ondanks zijn grimas, heeft Henri niet plots een litteken op zijn wang gekregen.)

het grote sensor probleem het grote sensor probleem

OK, misschien mogen we eens aan een nieuw laagje verf denken, maar zo slecht ziet het raam er in het echt niet uit hoor. Voor wie het niet ziet, de ‘vlek’ zit telkens linksboven, op ongeveer 1/3 van de linkerkant. Ze (de ‘vlek’ dus), is overigens ook op de sensor te zien. Ik heb getracht er een foto van te maken, maar dat wou niet goed lukken, wegens te donker, reflecterend, en ik wou er niet meteen met al te fel licht op zitten.

We zullen morgen maar eens naar Foto Rembrandt bellen (ze zijn gesloten op maandag) om te horen hoe het zit met de garantie. En hopen dat het snel opgelost raakt, want midden augustus zit ik met Jazz Middelheim. Dju toch.

5D -allereerste impressies

(Ja, de Canon EOS 5D is al een tijdje uit. Nee, ik ga niet herhalen wat er ongetwijfeld op tig digitale fotoreviewsites reeds te lezen valt. Dit is een persoonlijke indruk.)

Goh, dat ding is zwaar. Zeker met de battery grip en de EF 70-200mm f/2.8L IS USM erop. Niet erg hoor, want het toestel ligt erg goed in de hand, en voelt zeer degelijk aan.

De 70-200 van Canon is compacter dan die van Nikon; iets korter, maar tegelijk ook iets dikker, zo heb ik de indruk. Het gezoem van de IS (VR bij Nikon) klinkt net hetzelfde. De zoom- en focusringen zijn een beetje stroever, maar dat is een kwestie van gewoon worden.

Meest verwarrende: het oplopende zoombereik gaat bij Canon van links naar rechts (je moet dus naar links draaien om in te zoemen), vs van rechts naar links bij Nikon.

De 5D zelf dan. Wow, die zoeker! Klaar en duidelijk, en groot, en manuele scherpstelling verloopt veel duidelijker dan bij de D70, zelfs zonder split focus screen (dat ik nog steeds mis, maar bon). De manier om het focuspunt te bepalen is compleet anders: bij de D70 gebeurde dat met de pijltjestoetsen naast het LCD scherm; bij de 5D die je een knop in te drukken en aan het wiel bij de afdrukknop de draaien. Die knoppen staan allemaal op een heel natuurlijke plaats, en zo kan je ook niet per ongeluk je focuspunt wijzigen.

Bij manuele instellingen kan je ook je diafragma locken. Bij de D70 gebeurde het wel eens dat het diafragma, door de plaatsing van twee wieltjes bij de afdrukknop, werd gewijzigd zonder dat je er erg in had. Dat zal bij de 5D dus niet voorvallen.

Veel meer heb ik voorlopig nog niet gebruikt, maar misschien dat ik eens door de handleiding grasduin. Oh ja, en mijn foto’s zijn plots in bestandsgrootte verdubbeld: van vijf/zes MB naar elf/twaalf MB. Die 2GB kaartjes zullen snel volzitten, tijdens het BNRF.

switch

Vanochtend zijn wij, voor een zaterdag, redelijk vroeg opgestaan. De ochtend zou ons immers nog naar Antwerpen moeten brengen, want het fotomateriaal is daar stukken goedkoper dan in Gent –nog steeds iets duurder dan in Nederland, maar dicht genoeg om eventuele garantie eenvoudig te claimen mocht dat nodig zijn.

Antwerpen binnenrijden is geen probleem. Zelf al moesten wij niet in Antwerpen zelf zijn, maar in Merksem, waar wij hebben bijgedragen tot de weekendomzet van een bekende fotohandelaar. De meneer aldaar was heel vriendelijk (zou ik ook zijn met zo’n klant), en binnen het half uur stonden we weer buiten. Ik had de laatste twee weken dan ook redelijk intensief over en weer gemailed, en mijn pakketje stond klaar in de winkel.

Antwerpen verlaten bleek iets moeilijker. Volg de pijlen, die elkaar tegenspreken, rijd Antwerpen rond, en nog eens, en nog eens en volg die pijlen, en dan blijkt dat ze op cruciale punten de bewegwijzering gewoon vergeten zijn of misplaatst hebben. Enfin, we zijn terug op de autostrade geraakt, maar hebben er een half uur langer over gedaan om van Merksem naar de Kennedytunnel te geraken dan omgekeerd. Het zal wel aan ons Gentenaars liggen.

Veel belangrijker, in mijn handen ligt nu een Canon EOS 5D, een EF 50mm f/1.8 II, en een EF 70-200mm f/2.8L IS USM. En de battery grip. De 5D heeft een full frame sensor, dus de FOV van 50mm is die van een 50mm, en idem voor de 70-200. Dat wordt een beetje aanpassen, maar het is een ‘trade-off‘ die ik graag over heb voor de beweerde voordelen. Ik houd u op de hoogte.

(Oh, ik heb binnenkort mogelijks nog wel wat Nikon materiaal te koop.)

corporate photography

“Bruno,” zei collega E. terwijl hij een fototoestel in mijn handen duwde, “jij gaat wel eens foto’s nemen van die meeting zeker? ’t Is wel een spiegelreflex, heb je daar als eens mee gewerkt?”

“Hebben we een programma om RAW foto’s mee te editeren”, vraag ik hem nog.

“RAW nee jong, maar maak die foto’s gewoon in jpeg. Dat is veel beter én gemakkelijker”, legt hij me uit.

*zucht*

Toen collega E. mijn bureau uitstapte, hield ik in mijn handen een loodzware Canon EOS 400D.

Loodzwaar, Bruno? Is zo’n 400D niet compact en licht dan? O jawel. Maar niet als er een Sigma 28-200mm F3.5-5.6 DG MACRO aanhangt en er een Speedlite 580EX bovenop geschoven werd.

Die 400D is niks voor mij. Het ding is veel te klein, ik kan hem met moeite vasthouden, dus ik vraag me al niet af wat er zou gebeuren als ik er een EF 70-200mm f/2.8L IS USM op zou draaien. Ik zie het toestel –en erger: de lens– zo al uit mijn handen glippen.

Los daarvan heb ik nul ervaring met flitsers –die dingen irriteren mij altijd mateloos– en is de lens bovendien bezwaarlijk lichtsterk te noemen. Zeker niet voor gebruik in een gedimd auditorium.

“Ik zet hem wel altijd op Av,” zegt collega E. nog als ik hem zeg dat het echt mijn ding niet is, “en al de rest op auto. Auto ISO, auto flits, auto sluiter, auto alles!”

Collega E. is overigens best een aimabel persoon, die met iets te veel verscheiden zaken wordt opgezadeld. “Niet dat ik je wil opjagen”, komt hij mijn bureau binnen, “maar je zou best wat meer tijd in die meeting moeten doorbrengen om foto’s te nemen. Gewoon mikken en afdrukken hoor.”