“Bruno,” zei collega E. terwijl hij een fototoestel in mijn handen duwde, “jij gaat wel eens foto’s nemen van die meeting zeker? ’t Is wel een spiegelreflex, heb je daar als eens mee gewerkt?”
“Hebben we een programma om RAW foto’s mee te editeren”, vraag ik hem nog.
“RAW nee jong, maar maak die foto’s gewoon in jpeg. Dat is veel beter én gemakkelijker”, legt hij me uit.
*zucht*
Toen collega E. mijn bureau uitstapte, hield ik in mijn handen een loodzware Canon EOS 400D.
Loodzwaar, Bruno? Is zo’n 400D niet compact en licht dan? O jawel. Maar niet als er een Sigma 28-200mm F3.5-5.6 DG MACRO aanhangt en er een Speedlite 580EX bovenop geschoven werd.
Die 400D is niks voor mij. Het ding is veel te klein, ik kan hem met moeite vasthouden, dus ik vraag me al niet af wat er zou gebeuren als ik er een EF 70-200mm f/2.8L IS USM op zou draaien. Ik zie het toestel –en erger: de lens– zo al uit mijn handen glippen.
Los daarvan heb ik nul ervaring met flitsers –die dingen irriteren mij altijd mateloos– en is de lens bovendien bezwaarlijk lichtsterk te noemen. Zeker niet voor gebruik in een gedimd auditorium.
“Ik zet hem wel altijd op Av,” zegt collega E. nog als ik hem zeg dat het echt mijn ding niet is, “en al de rest op auto. Auto ISO, auto flits, auto sluiter, auto alles!”
Collega E. is overigens best een aimabel persoon, die met iets te veel verscheiden zaken wordt opgezadeld. “Niet dat ik je wil opjagen”, komt hij mijn bureau binnen, “maar je zou best wat meer tijd in die meeting moeten doorbrengen om foto’s te nemen. Gewoon mikken en afdrukken hoor.”
Flitske bouncen via ’t plafond (als dat wit of grijs is toch). Camera op manueel 1/125 en f/5.6 en de foto’s zullen scherp en min of meer correct belicht zijn (maar meer ook niet waarschijnlijk).
En anders tegen collega E. zeggen dat ze beter mij kunnen inhuren voor dat soort dingen 😉
succes!
Bedankt voor de tip Bert! Straks eens zien wat dat geeft.
En een batterypack had hij ook niet voorzien zeker? Dan heb je tenminste een goeie horizontale en vertikale grip.