Categorie: muziek

Gezocht: Jong Jazztalent

Goed nieuws: jonge jazzers hebben nog tot 15 maart tijd om hun demo in te sturen voor deelname aan het Jong Jazztalent Gent concours, editie 2009. Jong is hier te nemen zoals de kuifjelezer, van 7 tot 77 jaar. De jury is vooral op zoek naar ontluikend talent (nog voor het van de bomen valt), en daar staat –gelukkig– geen leeftijd op.

Voor wie twijfels heeft over Jong Jazztalent, vermelden we even een aantal muzikanten die het schavotje onder de Duvel Droomschiptent zijn gepasseerd: Jef Neve, Isolde Lasoen, Carlo Nardozza, en Robin Verheyen. Om maar iets te zeggen.

Naast roem en onvergetelheid zijn er ook prijzen die u daarnaar op weg helpen. Aan het concours is geen geldprijs verbonden, maar wel een aantal (betaalde) concerten op bepaald interessante plaatsen: een tournee met JazzLab Series, een concert op Gent Jazz Festival 2010, het slotconcert van Jong Jazztalent 2010 en concerten op Dinant Jazz Nights en Jazz Maastricht.

Er zijn geen beperkingen qua bezetting: van solo tot big band, van geheel akoestisch tot geheel elektronisch, en alles daartussen. 8 kandidaten worden uit de inzendingen geselecteerd, en die zullen dan van zondag 19 tot zondag 26 juli (jawel, tijdens de Gentse Feesten) optreden in het Duvel Droomschip in het centrum van Gent. Op maandag 27 juli wordt de winnaar bekend gemaakt.

Insturen vóór 15 maart, naar Gent Jazz Festival / Jong Jazztalent Gent, Abrahamstraat 9, 9000 Gent. Meer info, alsook het reglement, in het nieuwsonderdeel van de Gent Jazz site. Doén!

Buizen

Vier jaar na aanschaf waren de lampen van mijn versterker op. Gekraak was mijn deel, en er zat niets anders op dan op zoek gaan naar nieuwe. Het internet is uw vriend, en na enig zoekwerk vond ik betaalbare lichtjes voor mijn versterker. Betaalbaar, want die dingen kunnen —redelijk gemakkelijk blijkbaar– tot 1.200 EUR voor een gepaard setje van vier gaan.

buizenversterker

Euh ja, de B&O is (opnieuw) naar de woonkamer verhuisd, en ik heb een Cambridge Audio DacMagic in huis gehaald (dat zilver ding links op de foto) om de (losless) muziek van de computer (iTunes) van digitaal naar analoog om te zetten en door de versterker te sturen. Ja, het verschil is duidelijk hoorbaar.

Waardoor mijn last.fm account weer wat actiever gespijsd wordt.

jazz jazz jazz

Gisteren ging het er ontspannen aan toe, bij Opatuur. Pieter Baert –niet te verwarren met Pieter Baert— solo piano, met zowat de ganse familie present. De komende week ziet het er ook veelbelovend uit, met onder meer dit als tips:

Meer daarover, leest u bij Het Project: Jazz op voorhand (en er worden vrijkaarten weggegeven!).

cds 200901

Wat cd’s betreft, start het jaar goed. Vijf van de zeven met drie sterren of meer, en de andere twee iets minder, maar zeker aanvaardbaar.

Het mooiste aan Sisters & Empathy is de hoes met het schilderij van Sam Dillemans. De rest van de liedjes zijn wat mij betreft iets te zeer eenheidsworst, maar Tessa is al langer fan.

En het album van Mariee Sioux heb ik gekocht omdat ze in verband te brengen was met Alela Diane, maar haar muziek –hoewel haar stem zeer degelijk is– staat me toch iets te veraf. Goede muziek, daar niet van, maar niet mijn ding.

Edoch, al de rest! Easy come, easy go mag in uw collectie niet ontbreken. Een heleboel covers en een heleboel gasten, waaronder Cat Power, Antony (van — & the Johnsons), Keith Richards, en Rufus Wainwright. Rauw-hese stem, proper samenspel, intrigerende teksten, alle ingrediënten om te verzuchten dat het vroeger beter was en ze nu geen platen meer maken zoals toen, meneer. Quatsch natuurlijk.

Want bijvoorbeeld Hannelore Bedert doet meer dan haar best om het tegendeel te bewijzen. Het betere Nederlandstalige werk, dat ik veel te lang aan mij heb laten voorbij gaan. Wat als heeft een week bijna non-stop in de cd-speler gelegen. En –in tegenstelling tot Filip Kowlier– slaagt ze er zelfs in om Westvlaams mooi te laten klinken.

Here we go again van Lady Linn is gewoon een swingende plaat. Geen pretentie, maar ambiance, en tegenwoordig voor geen geld op de kop te tikken. Als u ze nog niet hebt: kopen!

Another World is de EP die ons, na bijna drie jaar wachten, nog heviger moest laten verlangen naar het nieuwe full album van Antony & The Johnons. De cd slaagt volledig in dat opzet. Wie geen onvoorwaardelijke fan is, mag deze aan zich laten voorbij gaan, en zijn geld opsparen voor The Crying Light. Samen met I Am A Bird Now is deze laatste een aanrader van jewelste. Schitterende, hartaangrijpende muziek. (Zal zeker op prijs gesteld worden door –ghoh– fans van Dez Mona. Ik zeg maar iets.)

  1. Faces in the Rocks / Mariee Sioux / 2007 / **
  2. Sisters & Empathy / Axelle Red / 2009 / **
  3. Easy come, easy go / Marianne Faithfull / 2008 / ***
  4. Wat als / Hannelore Bedert / 2008 / ***(*)
  5. Here we go again / Lady Linn and her Magnificent Seven / 2008 / ***
  6. Another World / Antony & The Johnsons / 2008 / ***
  7. The Crying Light / Antony & The Johnsons / 2008 / ***(*)

0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(cds vorige maand)

Le Bénéfice du Doute

Salut les animaux. Retrojazz met Animus Anima

Grrr! Meer nog: grrr! Ik raakte er maar niet aan uit. Gewoon slecht zijn, of uitstekend, dat zat er voor deze avond niet in. Of om u maar meteen de pointe van dit verhaal te vertellen: ze begonnen (veel) te braaf, werkten hun eerste set naar een climax af, en donderden als banbliksems over het publiek heen tijdens de tweede. Animus Anima is de naam van deze groep amokmakers, hun recente cd heet Le Bénéfice du Doute, en dat is exact wat we hun voor dit concert gaan geven: het voordeel van de twijfel.

U leest het volledige verslag bij Het Project: Salut les animaux. Retrojazz met Animus Anima

Salut les animaux. Retrojazz met Animus Anima Salut les animaux. Retrojazz met Animus Anima