januari 2013 – volume12

De rode draad

Vorige donderdag zat ik in Sint-Niklaas voor een concert van Too Noisy Fish. Peter Vandenberghe (piano), Kristof Roseeuw (contrabas) en Teun Verbruggen (drums) speelden er een heel aanstekelijke en onderhoudende set voor minder dan veertig man. Het verslag leest u bij Gentblogt.

Zaterdag trok ik naar De Bijloke voor La Belle et la Bête, de filmopera van Jean Cocteau & Philip Glass. Ik heb de Glass-versie in huis gehaald toen zijn bewerking uitkwam in 1995, en was razend benieuwd om het eens live te zien. Muzikaal is het sterk idiomatisch; herkenbaarheid is een troef en een vloek bij Glass. De score wordt voornamelijk gespeeld door een veelvoud aan keyboards, bijgestaan door een paar (riet)blazers. (Van de zogezegde nauwgezette lipsync –waarbij de opera werd geënt op de lipbewegingen van de acteurs in de film– is eigenlijk niet veel te merken.)

Zondag had Henri een schermtornooi in Hasselt, voor het Belgisch Kampioenschap pupillen en miniemen op degen, sabel en floret.

Maandagavond zat ik in de V.E.M. voor de repetitie van het volwassenenorkest.

Dinsdag had ik pianoles (ik heb het er binnenkort nog wel eens over), zat ik in een meeting met Robin Verheyen, en nadien in een programmameeting van Jazz & Muziek (Gent Jazz, Jazz Middelheim, etc). U weet ondertussen toch al dat Diana Krall, Trixie Whitley, Kurt Elling en Phronesis op het programma staan voor 2013? Niet te missen, die zaterdag 13 juli –er zijn al tickets beschikbaar!

(Zoek de vreemde eend in de bijt.)

Dat het kraakt

Gisterenavond in Sint-Niklaas bleek al duidelijk dat het vroor dat het kraakt. Letterlijk, want de deuren van mijn wagen kraakten in hun scharnieren toen ik ze opende, na het concert van Too Noisy Fish in De Casino. En vanochtend stonden er ijsbloemen op (de buitenkant van) de ruiten. Heel erg mooi vind ik dat.

Albums 2013 (II) – trio

Kijk nu wie er in de zetel zit.

The Haunted Man / Bat For Lashes / 2012
Alleen al voor die prachtige foto gekocht tiens. En de muziek valt ook best mee.
Bach : Cello Suites BWV 1007-1012 / François Rabbath / 2012
De cellos suites van Bach, versie zoveel. Voor contrabas deze keer. Een bijzondere luisterervaring. Het is behoorlijk wennen aan de manier waarop de stemming van de bas een andere techniek vergt een een duidelijk andere klankkleur geeft aan de suites. Zeer de moeite, voor wie een beetje avontuurlijk ingesteld is. Rabbath heeft een heel eigen speeltechniek voor de contrabas ontwikkeld (cfr zijn Nouvelle technique de la contrebasse), en werkt al sinds de jaren 70 aan zijn transcriptie van de suites voor contrabas.
Buenaventura / Mâäk / 2012
Ik ging naar hun concert in De Werf luisteren, en bracht hun nieuwe cd mee naar huis.

(vorige lijst)

Mâäk Sextet invites Marc Ducret

Donderdag zat ik in De Werf voor het cd-release concert van Mâäk, die voor de gelegenheid Marc Ducret hadden uitgenodigd om mee te komen spelen. Het album Buenaventura (een verwijzing naar Buenaventura Durruti, een Spaanse anarchist ten tijde van de Spaanse Burgeroorlog. Wie oud genoeg is, herkent de naam misschien van de Engelse (post-)punkgroep The Durutti Column, die bij het befaamde Factory Records label getekend hadden. Let ook op de verdubbelingsomkeer van de r en de t!), euh, dat album dus is verschenen op het W.E.R.F. label (nr 110 ondertussen). En hoewel het groep is wiens geordende chaos –zoals dat gretig wordt omschreven– best live wordt meegemaakt, is het album zeker de moeite om in huis te halen, als u er de nodige tijd voor wil uittrekken om het te beluisteren. Dit album functioneert niet als incidentele of achtergrondmuziek.

Live was dit evenwel een feest. Zelfs het mindere, iets te soundscapeachtige, moment was nog steeds de moeite om te ondergaan, al hoefde die solo zeker niet langer te duren dan het was. Zeer leutig om zien zijn de subtiele regie-aanwijzigingen van de muzikant die op een gegeven moment de leiding neemt (vaak Guillaume Orti), en de kleine groepjes die zich binnen het ensemble vormen om een thema verder uit te werken.

Niels Van Heertum, de eufonist/tubist bij Ifa Y Xango, zat naast mij te luisteren tijdens het concert, en voor het bisnummer kreeg hij van Michel Massot (“Mais il est où?” “Tout droit, devant toi, Michel.”) een tuba in de handen gedrukt. Al kan het ook een euphonium geweest zijn –de tuba familie is nogal groot, met een tenor tuba, bariton, bas, contrabas, subcontrabas, en ergens daarin zit het eufonium (tenor, dacht ik, maar ik zal het eens aan Niels vragen als ik hem nog eens tegenkom). Een mooi bisnummer trouwens, met niet alleen met schijnbaar smetteloos gechoreografeerde tuba’s (cfr foto hieronder), maar met een paar interessante uithalen en harmonieën.

Het volgende optreden van het Mâäk Sextet vindt plaats op 26 april in Brussel (in Studio 1 van Flagey).

Binnenkort: Too Noisy Fish, o.a. op 22 januari in Vooruit, maar ook in De Werf (25/01) en in Vrijstaat O. (27/01).

Dan Tepfer speelde pling-plang-Bach

Dinsdag speelde Dan Tepfer in het Kraakhuis in De Bijloke. Het was er verschrikkelijk warm, en dat moet Tepfer ook gedacht hebben, want nauwelijks zijn intro gespeeld (een jazz nummer), ging het vest van zijn kostuum uit. Met hartjessokken onder het anders onberispelijke tenue speelde hij zowat anderhalf uur improvisaties op Goldbergvariaties. Aan het einde van het (uitverkochte) concert kreeg de pianist een (bijna) spontane staande ovatie, en als bisnummer bracht hij een heel aparte versie van Darn That Dream.

Iemand sprak me aan over de muziek, en hoe hij reeds talloze versies van de Goldberg Variaties had gehoord, van de ontelbare pianoversies tot clavecimbel, accordeon en zelfs tuba. De improvisaties waren hem vreemd, maar hij hoopte dat het niet de pling-plang muziek zou worden waarvan hij met zekerheid wist dat ik er fan van was. Zelf luisterde hij liever naar barok en renaissance, en hij had vorig jaar wel zeker dertig concerten bijgewoond. Ik hoop dat hij er toch een beetje van genoten heeft, want zelfs de oorspronkelijke variaties die als vertrekpunt dienden, werden heel expressief gespeeld.

Er staat een verslagje bij Gentblogt: Pling-plang-Bach met Dan Tepfer.
Laat gerust weten wat u ervan vond als u er ook bij was. Of als u het album gehoord hebt.

Schermtoernooi

Zondag zaten we in Dinant, niet alleen de stad met het jazzfestival, maar tevens met een een schermclub. Zaterdag en zondag vond er de 25èmes Internationaux de la Vallée Mosane plaats, waar Henri voor de eerste keer deelnam aan een schermtoernooi.

Het begon daar om 9u, we zouden er best een uur of toch minstens een half uur op voorhand zijn en Dinant ligt op een tweetal uren rijden van Gent. Dat betekende inderdaad zondag opstaan om 5 uur (Henri laten liggen tot 5.45 u).

Hij heeft 1 victoire op 5 gehaald in zijn poule (met 5-0), en schermde vervolgens 9-15 in het duel, en daarmee zat zijn eerste toernooi erop. We zijn nog een paar uur blijven rondhangen om zijn vrienden bij de pupillen aan het werk te zien (op de foto hierboven speelt hij scheidsrechter in een opwarmingsmatch), maar rond een uur of drie zijn we toch maar huiswaarts getrokken.

Hij heeft goed gespeeld, veel bijgeleerd (bevestigde hij) en zich vooral goed geamuseerd. Binnen twee weken is er een volgend toernooi, het Belgisch Kampioenschap voor miniemen en pupillen in Hasselt.

Daar begint het zondag al om 8.30 u dus jawel, dat wordt opnieuw vroeg opstaan. Ik heb de indruk dat er zich een patroon begint af te tekenen.

Albums 2013 (I)

Voila. We zijn een week verder, en hier is al het eerste lijstje van 2013. Er zit geen slechte noot tussen.

Rachmaninov Sonatas / Nikolai Lugansky / 2012
Debussy : La Mer, Images, Prelude A L’apres-midi D’un Faune / Jos van Immerseel: Anima Eterena Brugge / 2012
Vivaldi : Concerti per fagotto II / Sergio Azzolini; Diego Cantalupi: L’Aura Soave Cremona / 2011

Schlippenbach Plays Monk / Alexander Von Schlippenbach / 2012
Gouache / Jacky Terrasson / 2012
Quiver / Ron Miles, Bill Frisell & Brian Blade / 2012
The Jungle He Told Me / Joachim Badenhorst / 2012
Indicum / Bobo Stenson / 2012
Magico – Carta de Amor / Charlie Haden, Egberto Gismonti & Jan Garbarek / 2012

(vorige lijst)

Bol

Den Bol in de Gent Jazz Club door Bruno Bollaert

De reflectie van uw reporter in een bolle lamp(enkap) in de Gent Jazz Club, alwaar het Joris Roelofs Trio van katoen gaf. U leest het verslag op Gentblogt: Joris Roelofs Trio opent Gent Jazz Club

Boeken 201212

Kijk zie, we hebben 2011 afgesloten met Nikki Heat 3, en we hebben 2012 afgesloten met Nikki Heat 4. Drie keer is een trend, maar dat zien we volgend jaar dan wel weer.

En ik heb (nets iets meer dan) één boek per week gelezen, dat stemt mij dan weer gelukkig. We proberen het in 2013 nog beter te doen (en (dus) nog kieskeuriger films te bekijken).

Frozen Heat (Nikki Heat, #4) / Richard Castle / 2012
“Hot on the heels of Richard Castle’s #1 New York Times bestseller Heat Rises comes the fourth novel in the Nikki Heat series, Frozen Heat. Nikki Heat and Jameson Rook are together again, facing an unsolved murder mystery that has haunted Nikki for ten years.”
Deze reeks toont een mooie ontwikkeling; er blijven parallellen met de televisiereeks maar de boeken gaan een paar stappen verder. Ik blijf het de moeite waard vinden.

(boeken vorige maand)

Strips en aanverwanten

Daytripper / Fábio Moon & Gabriel Bá / 2011
So, what is life all about? Dit stripverhaal is een tranche de vie, maar dan van een heel leven en niet van een momentum, terwijl dat eigenlijk hetzelfde is. (Ik ben altijd bang om iets vijf sterren te geven, maar hier is het wel gerechtvaardigd, denk ik.)
Une nuit à Rome, cycle 1 (#1) / Jim / 2012
Intrigerend. Benieuwd naar de rest.
Le jeu vidéo / Bastien Vivès / 2012
La blogosphère / Bastien Vivès / 2012
La guerre / Bastien Vivès / 2012
La guerre is de minst interessante aflevering van de vijf boeken, maar voor de rest is het zeer leutig om lezen.
Jazz Maynard : Une trilogie barcelonaise / Raule & Roger / 2012
Een bundeling van de eerste drie boeken van wat hier une trilogie barcelonaise wordt genoemd, al verscheen in 2010 een vierde deel. En ja, ik was aangetrokken door het woord ‘jazz’ in de titel.

Films 201212

Ziezo. We hebben 2012 afgesloten met een prachtfilm (The Conversation). Hopelijk brengt 2013 nog meer kwaliteit (en minder kwantiteit).

Let It Be / Michael Lindsay-Hogg / 1970
“I’d like to say thank you on behalf of the group and ourselves and I hope we passed the audions.” Deze slotzin vat dit tijdsdocument mooi samen. Deels concert-/muziekfilm, deels documentaire over de hoog- en einddagen van The Beatles. De film is eigenlijk niet meer beschikbaar, maar er wordt gefluisterd dat hij in 2013 opnieuw op dvd en bluray zou worden uitgegeven.
Claustrofobia / Bobby Boermans / 2011
Bijzonder slechte special effects in dit anders wel potentieel-bevattende onding. Het beste aan de film is de fotografie.
Rites of Spring / Padraig Reynolds / 2011
Er zit wel iets in, maar het is niet echt vernieuwend. Een ontspannende slasher, met weinig overtuigende acteerprestaties.
Die Another Day / Lee Tamahori / 2002
Niet mijn favoriete Bondfilm; nog goed dat Rosamund Pike meedoet.
The Taking of Pelham 1 2 3 / Tony Scott / 2009
Damn, ik heb nog altijd het origineel niet gezien.
Eragon / Stefen Fangmeier / 2006
Een ei, een draak, en paar rare toestanden zorgen voor een beetje een eigenaardige film.
Taken 2 / Olivier Megaton / 2012
Zou er nog stof genoeg zijn voor een derde? Dit was alvast een mooie opvolger, en dat is zeker geen evidentie voor een sequel.
Snow White and the Huntsman / Rupert Sanders / 2012
Van sprookje tot sage? Dit is een heel mooie herinterpretatie van het verhaal van Sneeuwwitje en de zeven dwergen.
The Nightmare Before Christmas / Henry Selick / 1993
Niets zo goed als een kerstklassieker bekijken op oudejaar.
Quantum of Solace / Marc Forster / 2008
Het is geen Casino Royale natuurlijk, maar het is zonder twijfel een veel betere Bondfilm dan Die Another Day.
The Princess Bride / Rob Reiner / 1987
Het kon mij maar moeilijk bekoren, deze verfilming van dat fenomenale boek. Veel van de subtiliteiten en achtergrond van het boek zijn verdwenen, en de acteerprestaties zijn nogal… speciaal.
Revolutionary Road / Sam Mendes / 2008
Argh. De depressie van het gewone leven, de worsteling van angst en verlangen en conformiteit. Het is geen rozengeur en manenschijn.
Once / John Carney / 2006
Mooi, maar een beetje statisch en doelloos.
Frankenweenie / Tim Burton / 2012
De eerste Tim Burton zonder muziek! Een mooi en boeiend verhaal, met behoorlijk wat clichés, maar een bijzonder onderhoudende film voor erm… jeugd van 9 tot 99 jaar?
Alex Cross / Rob Cohen / 2012
Weinig verhaal, veel actie, zoals we gewoon zijn van de boeken van James Patterson.
Sinister / Scott Derrickson / 2012
Veel beter dan verwacht, al blijft het verbluffend hoe het hoofdpersonage zich zo makkelijk laat meeslepen in de waanzin.
The Conversation / Francis Ford Coppola / 1974
Een bijzonder goede film van Francis Ford Coppola, gemaakt tussen de eerste twee Godfathers door. Een glansrol voor Gene Hackman als surveillance expert. “His one hobby is playing along to jazz records on a tenor saxophone in the privacy of his apartment.“

(films vorige maand)