december 2011 – Pagina 3

Luister naar uw digitale muziek. Maar hoe?

Eigenlijk ben ik niet geheel tevreden over iTunes als muziekbibliotheek. Toegegeven, hij is nogal groot. Er zitten 1.705 albums in: slechts 145 klassieke, daar moet ik dringend eens werk van maken; een 500 poprock dinges; en een goede 1.000 jazzplaten. Dat moet zowat een kleine helft zijn van wat er eigenlijk in moet. Goed voor 70 dagen ononderbroken luisterplezier en dat neemt een 600 GB harddiskruimte in. Het staat momenteel op een NAS, hoewel er maar één computer rechtstreeks gebruik van maakt. En ik ben niet zo tevreden van die NAS –iemand een tip voor een stille USB of Firewire externe harddisk om aan de iMac te hangen?

Op de MacMini beneden staat dezelfde iTunes bibliotheek (de films en series staan daar op Plex), en het heeft een hele tijd geduurd eer ik iets gevonden had dat die twee bibliotheken met elkaar kon synchronizeren. Nee, iTunes Home Sharing is niet meteen bruikbaar. Sinds kort gebruik ik SuperSync, en tegen alle verwachtingen in blijkt dat te werken zoals het belooft.

Maar muziek toevoegen in iTunes gaat redelijk traag. Details wijzigen is nog trager: manueel album art toevoegen is tergend traag, en dan bedoel ik dat het soms wel een volle minuut (of langer) duurt! Totaal onaanvaardbaar.

Afspelen gaat gelukkig veel sneller, maar de remote app op iPad en iPhone is dan weer niet zo gebruiksvriendelijk als de iTunes interface op de computer. Om eerlijk te zijn heb ik nog niets gevonden dat gebruiksvriendelijk is op de iPad, te verstaan dat het op een aanschouwelijke en toegankelijke manier de 1.705 albums zou ontsluiten die ondertussen al gedigitalisserd zijn.

Is er toevallig iemand die tips heeft? Gebruikt u iTunes? Of iets anders?

Waar is de MacBook

Motive, means and opportunity, het zijn de drie belangrijkste aspecten uit het onderzoek, zo leert ons de detectiveroman. Tessa zit op congres in de VS, en heeft de MacBook naar daar meegenomen –om er nog wat meer werk te kunnen verzetten dan zonder, neem ik aan. Daardoor moet ik mij thuis behelpen met de iPad of de iMac om mijn computertoestanden te verwezenlijken. (Nee, die windows computers die hier rondslingeren raak ik met geen tang aan –caveat: Whatever works for you.)

De iPad vind ik helemaal niet praktisch voor tekstverwerking (het valt meestal wel nog mee om gewoon notities te nemen), dus moet ik mij afzonderen in mijn bureau (waar de iMac staat) om mijn gebruikelijke werkzaamheden te verrichten. Tijdens de week lukt dat nog wel, maar als ik in het weekend of ’s avonds tegelijk wil werken, naar de televisie kijken en mij met Henri bezig houden, dan moet ik mij beperken. En ik heb zo’n vermoeden dat Tessa die MacBook niet meer gaat willen loslaten eenmaal ze gewoon is om ermee te werken. Daar gaat mijn productiviteit.

Kom vooral op tijd!

Gisteren trok ik naar een cd releaseconcert van de formatie Rackham, met de onversaagde Toine Thys (broer van Nic) op de sax, en Steven Cassiers aan de drums. (Voeg daaraan toe: Benjamin Clement – gitaar; Eric Bribosia – keyboards; Dries Laheye – electric bass.)

Om 22u in de Charlatan, stond er op de elektronische flyer. Verschrikkelijk laat vind ik dat, maar voor één keer kwam dat goed uit. Het zijn examens, en terwijl Tessa op congres is in de VS, wil ik er zeker zijn voor Henri. Dus kon ik niet naar Opatuur in Mub’Art (waar nochtans het nieuwe trio van Michel Mast speelde dat ik zo graag had gezien, met Bas Gommeren en Jan-Sebastiaan Degeyter), maar terwijl Henri ligt te slapen, kan ik wel weg.

“Excuseer, waar is dat concert hier ergens eigenlijk,” vroeg ik aan een jongeman die alleen aan het enige tafeltje van het café zat.

Hij keek mij even aan alsof hij het in Keulen hoorde donderen, kreeg toen een aha-erlebenis (om in de Keulse sfeer te blijven), en hielp mij vervolgens met pretlichtjes in zijn ogen: “de Charlatan is hiernaast hé, meneer.”

Right.

In de Charlatan was het donker en zo goed als leeg. In de zaal achteraan het café stonden wel instrumenten opgesteld, maar verder was daar helemaal niemand. Het was ondertussen 22.03 u. en ik had gedacht mij een baan te moeten zoeken tussen al het volk dat op dit gratis concert was afgekomen. Niet dus.

De man achter de toog verwachtte duidelijk dat ik op zijn minst gin bij mijn tonic zou bestellen, en keek ietwat beteuterd toen ik bevestigde dat ik “ja, gewoon een tonic” wou. Gelukkig is er mobiel internet, al had ik op dat uur niemand meer om wordfeud tegen te spelen. Het werd gezapig later, en tegen 22.20 u. begon ik mij af te vragen of er niet nog ergens een zaal in de Charlatan was –ik zat tenslotte eerst in het verkeerde café, misschien zat ik nu in de verkeerde zaal te wachten. (Nee dus –goed dat er mobiel internet is, zei ik dat al?)

Om 22.35 u. was plots beweging op het podium –was dat niet Toine Thys? En om 22.42 u. was er presentator, die in onvervalste vrije radio stijl het concert aankondigde. Er was wel zeker 15 man in de zaal.

Het ligt aan mij, ik weet het. Heel erg normaal vind ik het niet, dat een concert, dat om 22u. staat aangekondigd, pas om 22.42 u. begint. Ik heb het nog uitgehouden tot ergens 23.15 u., maar dan ben ik toch naar huis getrokken. Het was een aangenaam concert, alhoewel bijzonder erg veel te luid alweer (ik stond helemaal achteraan, met oordoppen in; volgende keer meet ik eens de decibels). Ik zal gewoon niet tot de doelgroep behoren.

Concerten 201111

Een goede maand, al heb ik niet zoveel gezien (gehoord) als ik had gewild, met dank aan mijn migraine. Goed voornemen (nog voor het nieuwjaar is): meer tijd vrijmaken voor Opatuur en La Resistenza.

Giovanni Barcella, Yuko Oshima & Daysuke Takaoka / 07-11-2011 / La Reisistenza, Gent (bespreking: La Resistenza Barcella)
BYJO plays Michel Herr / 08-11-2011 / Flagey, Brussel (bespreking: BYJO plays Michel Herr)
Nathan Daems Quintet / 09-11-2011 / Vooruit, Gent (bespreking: Nathan Daems Quintet)
Nate Wooley, Marc Ducret, Andrew D’Angelo & Teun Verbruggen / 14-11-2011 / La Reisistenza, Gent (bespreking: Why so serious?)
Esa Pietilä / 17-11-2011 / Jazz & Sounds, Vooruit, Gent (bespreking: Jazz & Sounds 2011, dag 1)
Henry Threadgill – Zooid / 17-11-2011 / Jazz & Sounds, Vooruit, Gent (bespreking: Jazz & Sounds 2011, dag 1)
Lisa Cay Miller solo / 19-11-2011 / Jazz & Sounds, De Bijloke, Gent (bespreking: Jazz & Sounds in De Bijloke)
Lisa Cay Miller impro / 19-11-2011 / Jazz & Sounds, De Bijloke, Gent
Robin Verheyen Septet / 19-11-2011 / Jazz & Sounds, De Bijloke, Gent
Lisa Cay Miller Project with Jean-Yves Evrard, Joachim Badenhorst, Audrey Chen / 19-11-2011 / Jazz & Sounds, De Bijloke, Gent
FES – Hearsee / 24-11-2011 / Vooruit, Gent
Baloni / 20-11-2011 / Opatuur @ De Centrale (bespreking: Baloni)
Neil Cowley Trio / 28-11-2011 / Vrijstaat O., Oostende (bespreking Power jazz met Neil Cowley)

(concerten vorige maand)

Examentijd

Het begint! De zorgenvrije dagen zijn voorbij, de examenstress kondigt zich aan. Mijn (namid)dagen worden binnenkort gevuld met het verwennen en opvragen van de jongste (en oudste) zoon, die voor de eerste keer in zijn leven een lijst examens af te werken heeft.

Voor de ‘echte’ examens beginnen zijn er al anderssoortige proefwerken af te leggen, zoals Frans bijvoorbeeld –mondeling en schriftelijk. We bekijken het samen, een beetje zoals die twee keren in Seattle. En stiekem vinden we dat alletwee best wel leuk.

Ge moet het maar vragen

In de Delhaize kunt ge brood kopen. Wie dat grootwarenhuis al eens bezocht heeft, zal het kunnen beamen. Vaak is het zelfs van aanvaardbare kwaliteit, en bij sommige broden prijkt een bordje ‘in huis gebakken’. Let wel: er staat niet ‘gemaakt’, enkel ‘gebakken’, wat wil zeggen dat het kant-en-klaar gerezen deeg aldaar enkel in een oven werd gestopt. Ik vertel u niets nieuws.

De Delhaize is meestal mijn tweede stop. Mijn eerste is de Bio-planet. Het brood aldaar werd niet in huis gebakken, maar werd binnengebracht door De Trog, een ‘biologische bakkerij waar heel wat waarden hoog in het vaandel worden gedragen’. Ik vind het brood van De Trog meestal niet te vreten. Ons brood komt dan ook veelal van een warme bakker, of ik bak het zelf. Vandaag had ik geen tijd (noch voor het een, noch voor het ander), dus zou ik een brood meebrengen van Delhaize.

Bij de broodrayon, een uitgebreide bedoening in Delhaize (net zoals in Bio-planet overigens), staan twee broodsnijmachines, waarboven een aanzienlijke verscheidenheid broodzakken werden geplaatst. De opstelling is geheel symmetrisch. Alle zakken boven de ene snijmachine vindt u ook terug boven de andere.

Ik koos voor de linkerkant. Dat heeft niets te maken met mijn eventuele politieke voorkeur, maar de linkerbroodsnijmachine bevond zich gewoon dichter bij de plaats waar ik het brood had genomen. Dat, en de rechtse was bezet. Een juffrouw van begin de twintig had er net haar brood in de machine gestoken. Haar brood moet groter geweest zijn dan het mijn, want pas toen ik de juiste zak had gevonden, werd ook haar brood gesneden en wel door de machine uitgespuwd. Terwijl ik mijn brood met weinig succes in ‘zak A’ probeerde te steken, reikte de juffrouw naar de juiste zak (‘zak 1’), die zich helemaal rechts van haar machine bevond. En helemaal links van de mijne. Mijn kant moet er duidelijk interessanter uitgezien hebben, want de juffrouw reikte over mij heen naar de voor haar verst mogelijk uithoek van de broodsnijmachineplaats, daarbij haar borsten nadrukkelijk tegen mijn handen schurkend.

Dit was geen toevallig aanbotsen meer. Terwijl ik druk doende was met de schier onmogelijke taak het brood in de broodzak te bergen, bleef de juffrouw, met haar borsten tegen mijn handen, twijfelen of ze nu wel die ‘zak 1’ dan wel een andere zou nemen, waarbij het mij op den duur niet meer duidelijk was of ik mijn brood dan wel haar borsten in mijn broodzak aan het masseren was.

“Maar juffrouw,” kon ik nog uitbrengen toen ik mijn broodzak eindelijk in mijn winkelmandje mocht leggen, “als ge graag hebt dat ik aan uw borsten kom, dan hebt ge dat maar te vragen hoor.”

Ondertussen, op de bus

“Gaan ze nu echt dat mens dat er niet eens in slaagt haar eigen partij te leiden, een bestuursfunctie geven in een land dat meer dan 500 dagen nodig heeft om een regering bijeen te krijgen?”

Normaal gezien neem ik de tram naar het centrum. Sinds tram 21/22 door de PaGaS uit het centrum weggehouden wordt, moet ik naar de Kortrijksesteenweg trekken om in de buurt van de Zuid (lees: de OR en de Vooruit) te geraken, tenzij ik er een half uur over wil doen om met tram 24 de scenic tour rond Gent te rijden.

Gelukkig is er bus 6, die wel maar om het half uur rijdt, maar die mij rechtstreeks tot zowat de voordeur van Vooruit brengt. Er zit veel jeugd op die bus, maar af en toe ook wat ouder volk. Drie mannen zaten op de vierzit achter mij, en het ging over het topic van de voorbije 540 dagen. De regering komt eraan, de ’toffe ministerportefeuilles’ zijn zo goed als verdeeld.

Ben en Erik en Lander en Anneleen en Bram

Ben Sluijs en Erik Vermeulen toeren samen met Lander Gyselinck en Anneleen Boehme en Bram de Looze in het kader van de JazzLab Series. Gisteren stonden ze in De Werf (Brugges), op 15 december staan ze in de Balzaal van Vooruit. Ze zijn goed bezig, alletwee + drie. Als ik u was zou ik maar eens gaan luisteren.

Boeken 201111

Slechts één boek gelezen, vorige maand, en dan nog één waar al verscheidene liters (virutele) inkt over is gevloeid. Andere mensen weten het allemaal veel beter, zijn kwaad op Isaacson omdat hij niets van Jobs heeft gesnapt, geen interpretatie biedt en aan inzicht mankeert. Lees het zelf, en vorm u een eigen mening. Het was boeiend, alleen al omwille van de computergeschiedenis (en filmgeschiedenis met Pixar). Ik denk niet dat ik Steve Jobs een aangename mens vond, afgaande op dat boek.

Steve Jobs / Walter Isaacson / 2011

(boeken vorige maand)

Films 201111

Mjah. We onthouden eigenlijk alleen Crime d’amour een beetje, en hebben toch ook wel wat genoten van de nieuwe Pirates.

Pirates of the Caribbean: On Stranger Tides / Rob Marshall / 2011
Leutig, onderhoudend, niets wat men ten eeuwigen dage gaat gaan onthouden, maar wel wreed plezant om naar te kijken.
The Adventures of Tintin / Steven Spielberg / 2011
Een aanfluiting; deze film toont een karikatuur van Kuifje en alles waar hij voor staat, terwijl dat geeneens de bedoeling was. Misschien is het een cultureel probleem, en heeft Spielberg geen jota begrip van de achtergrond van Kuifje en de symboliek en de –zoals Henri het omschrijft– ‘dubbele bodems’ in de verhalen. Spielberg heeft een animatiefilm gemaakt voor kinderen van 7 tot 7 jaar. De 70 overblijvende leeftijden zijn uit de boot gevallen.
De eetclub / Robert Jan Westdijk / 2010
Veel te complex verfilmd, dit verhaal van Saskia Noort. Ik denk dat het boek best nog wel te pruimen kan zijn.
Wall Street: Money Never Sleeps / Oliver Stone / 2010
Een vervolg op de film uit 1987, met flink wat knipogen naar het origineel. Dat zorgt voor een mooie continuïteit, maar de film biedt nauwelijks iets nieuws aan het verhaal.
The Disappearance of Alice Creed / J Blakeson / 2009
Enorm boeiend en intrigerend in het begin: deze film wist mijn aandacht vast te houden –en dat is helaas steeds uitzonderlijker. Geen preuts gedoe ook, maar een functionele vertelling (lees: er zit wat functioneel naakt in), maar helaas begint het halverwege wat mis te gaan met de afwerking van de plot en krijgt de film een wat cliché einde. Jammer, want dit was anders een erg goede film geweest.
Crime d’amour / Alain Corneau / 2010
Al weet de kijker meteen hoe de vork in de steel zit, dit blijft een onderhoudende film. De perfecte moord is nog steeds een boeiend thema. Van de regisseur van Tous les matins du monde, Fort Saganne en Police Python 357; met Ludivine Sagnier.
Season of the Witch / Dominic Sena / 2011
Nicholas Cage wordt stilletjesaan getypecast voor dit soort rollen. Het verhaal is ok, maar niet meteen nieuw of vernieuwend. Maar zo’n demonending op tijd en stond wordt altijd wel gesmaakt. Geen hoogvlieger evenwel.
The Chateau Meroux / Bob Fugger / 2011
Euh. ’t Was Tessa haar keuze. En ik heb niets te zeggen, thuis.
Seconds Apart / Antonio Negret / 2011
Tweelingbroers kunnen –wanneer ze elkaar aanraken– andere mensen hun wil opleggen. Alles gaat goed, tot de liefde een stok in de wielen komt steken. Veel potentieel, dat maar beperkt werd aangewend.
Panic Button / Chris Crow / 2011
Een verschrikkelijk tragen en in het begin enorm saaie film, die naar einde toe eindelijk toch wat vaart krijgt, en dan niet veel meer dan een SAWachtige kloon blijkt. Inclusief de mogelijkheid op een boel sequels.
Red Riding Hood / Catherine Hardwicke / 2011
Stilistisch aangename, maar inhoudelijk weinig interessante film (de wolf is een weerwolf), gebaseerd op het verhaal van Roodkapje. Van de regisseur van Twilight, en met Amanda Seyfried (Mamma Mia!, Jennifer’s Body, Chloe).
Buried / Rodrigo Cortés / 2010
90 minuten in een doos onder de grond, het is mooie prestatie van Ryan Reynolds, maar het blijft toch niet echt boeien. 127 hours in een kloof, blijft in dat opzicht veel boeiender, en verschrikkelijk veel meer om mee te werken had ook die regisseur niet.
Joueuse / Caroline Bottaro / 2009
Inhoudelijk heeft deze film niet zoveel te betekenen; het is vooral de toon waar het om gaat. Kuisvrouw ontdekt het schaakspel en blijkt zeer adept te zijn. Met de hulp van een lokale arts die zijn vrouw verloren heeft, slaagt ze erin een regionaal kampioenschap te winnen. Het klinkt als de synopsis van een willekeurige wijfTV film.
Bounce / Don Roos / 2000
Ah. Over wijfTV gesproken. My god. Welk een piepjone Gwyneth Paltrow. En dat haar. En die kleren. En dat is amper tien jaar geleden!

(films vorige maand)