Zure room crumble cake

Oeh: een hele mondvol, net als de cake zelf. Het zit eigenlijk zo: ik maak vandaag iets anders, en voor dat recept had ik eiwitten nodig. Ik kon die mooie eigelen toch moeilijk gewoon wegsmijten, dus bladerde ik even naar de Special Categories index in The Cake Bible van Rose Levy Beranbaum –een naam die u ondertussen hopelijk toch al een beetje bekend in de oren klinkt. Onder recipes using all egg yolks vond ik mijn gading: Sour Cream Coffee Cake, wat zich vanzelfsprekend vlekkeloos laat vertalen naar onderstaande Zure room crumble cake.

Henri was gisteren op grabbelpasuitstap naar Bellewaerde, wat betekent dat ik –paradoxaalgewijs– plots helemaal geen tijd meer op overschot had. Deze cake is dan ook redelijk snel gemaakt, behalve dan dat hij ongeveer een uur in de oven moet zitten.

Benodigdheden

Voor de streusel (ofte crumble)

  • 70 g blonde suiker
  • 25 g kristalsuiker
  • 110 g walnoten
  • 1-2 koffielepels kaneel
  • 65 g patisseriebloem
  • 60 g boter
  • 1/2 koffielepel vanille-extract

Voor de cake

  • 4 eigelen
  • 160 g zure room
  • 1-2 koffielepels vanille-extract
  • 200 g gezeefde patisseriebloem
  • 200 g kristalsuiker
  • 1/2 koffielepel bakpoeder
  • 1/2 koffielepel soda
  • een snuifje zout
  • 170 g ongezouten boter

Optioneel: 1 (stevige) appel.

Zure room crumble cake

Zo gemaakt

Streusel (letterlijk: strooisel) is een mengeling van bloem, suiker en een vetstof, die gebruikt als topping voor de Streuselkuchen (oorsponkelijk uit Silezië, het grensgebied tussen Duitsland en Polen). Streusel bevat dus dezelfde basis als de toplaag van de Britse crumble.

Pulseer de suiker, de noten, en de kaneel in een food processor, tot de noten grof werden gehakt. Zet drie vierde van het mengsel opzij, als vulling. Voeg bij de rest de bloem, de zachte boter en de vanille, en pulseer nogmaals om een grove crumblelaag te bekomen.

Zet opzij (niet in de koelkast), en begin aan de cake.

Zure room crumble cake

Verwarm de oven voor op 175°C.

Meng de eigelen, 40 g van de zure room en de vanille in een kommetje.

Voeg, in een grote mengkom, de droge ingrediënten samen, en meng alles goed. Voeg de boter en de rest van de zure room toe, en meng in de elektrische mixer op lage snelheid tot alle droge ingrediënten bevochtigd zijn. Verhoog de snelheid tot medium, en laat minstens anderhalve minuut goed mengen. Dit bevordert de structuur van de cake.

Schraap het beslag van de kanten weg, en voeg nu –in drie keer– het eigeelmengsel toe, waarbij u telkens een halve minuut laat mengen voor de volgende portie toe te voegen.

Schep twee derde van het beslag in een beboterde en bebloemde springvorm, en zorg ervoor dat oppervlakte mooi glad is. Strooi het drie vierde van het streusel over het beslag, en beleg dat optioneel met schijfjes appel.

Bedek met de rest van het beslag, en strijk het mooi glad (dat kan wat messy worden). Bestrooi met de crumble laag, en bak gedurende 55 tot 65 minuten in de oven. Doe de caketest vanaf 45 minuten; de bovenlaag van de cake moet veerkrachtig blijven. Als de bovenlaag te dnker wordt, kan u die met wat zilverpapier afdekken.

Laat de cake eerst wat afkoelen in de springvorm, en verwijder de vorm ten vroegste na een minuut of tien.

Serveer op kamertemperatuur.

Zure room crumble cake

Smakelijk!
(Bewaart twee dagen op kamertemperatuur in een luchtdichte container, of 5 dagen in de koelkast.)

films 200903

Dit had u nog te goed, nietwaar. Een hele resem films, alweer, in maart. Nog goed dat ik niet naar de cinema ga.

  1. 1408 / Mikael Håfström / 2007 / Prime / *
    Allez, daar is nu toch niets meer beangstigend aan? Vaak worden van die zogenaamde horrordinges gebruikt om iets waar een mens mee worstelt aan te tonen. Een moraliteit, gelijk ze dat in de middeleeuwen heetten.
  2. Straightheads / Dan Reed / 2007 / Prime / *
    Dwaas wraakding.
  3. No Country for Old Men / Ethan Coen & Joel Coen / 2007 / Prime / ***(*)
    Toen ik vorig jaar, op de vlucht naar Seattle No Country for Old Men zag, ben ik in slaap gevallen. Deze keer was ik beter uitgerust om deze toch wel fijne film de aandacht te geven die hij verdient.
  4. The Good German / Steven Soderbergh / 2006 / Prime / ***
    The Good German is een gigantische homage aan postwar bw films. Tot de slotscène uit Casablanca toe.
  5. TMNT / Kevin Munroe / 2007 / Prime / **
    TMNT gelijkt in niet veel meer in wat ze vroeger waren, en dan net weer toch wel, maar dit is een film waar ik Henri met gerust hart naar laat kijken, en die zo van dat familiegevoelwaarden en goed en slecht dinges bijbrengen.
  6. Unrest / regisseur / 2006 / Prime / **
    Slechte fotografie, waarschijnlijk zeer beperkt budget. Niets om te onthouden, maar heb al veel slechter gezien.
  7. Shrek the Third / Chris Miller & Raman Hui / 2007 / Prime / **(*)
    Die Shrekfilms, ik vind er maar weinig aan. Maar ik heb toch een paar keer goed moeten lachen, en Tessa en Henri waren er weg van.
  8. Species: The Awakening / Nick Lyon / 2007 / Prime / (*)
    Totaal uitgemolken, die franchise. “Ah,” zei ik Tessa, “kijkt ge niet mee? Ziet, straks gaat die juffrouw naakt getoond worden, en dan gaat ze zwanger willen geraken en de vent die haar bezwangert vermoorden, en dan zal zij ook nog gedood worden.” Er is geen sikkepit veranderd, aan die synopsis.
  9. Taboo / Max Makowski / 2002 / KA2 / 0
    Amateurtoneel moet op de planken blijven, en heeft geen plaats in mijn beeldbuis.
  10. Fracture / Gregory Hoblit / 2007 / Prime / *(*)
    Onderhoudend, en dat is het meest positieve wat we daarvan kunnen zeggen. Anthony Hopkins is getypecast als –alweer– de intelligente slechterik, en voor de rest is dit een gewone courthouse thriller.
  11. Death Proof / Quentin Tarantino / 2007 / Prime / ***
    Schitterende film: cult van het eerste tot het laatste moment. Totaal zinloos en inhoudsloos, maar zo knap gemaakt. Aanrader.
  12. World Trade Center / Oliver Stone / 2006 / VTM / *(*)
    Oliver Stone is dé chroniqueur van alles wat er in de VS gebeurt, en hoewel hij een deftig verhaal heeft gemaakt over de mensen achter het drama, blijft dit grotendeels een lege doos. Het had net zo goed een VijfTV film kunnen zijn over moed en dergelijke, over een totaal andere gebeurtenis.
  13. Rendition / Gavin Hood / 2007 / Prime / **
    Ah kijk: Rendition gaat over de gevolgen van de gebeurtenissen in de vorige film, maar zit vele keren beter in elkaar. Interessante verhaalstructuur, de kijker wordt kunstig even op het verkeerde pad gezet. De film is een beetje té links-optimitisch, en past geheel passend in de vernieuwde Obama-USA.
  14. Abominable / Ryan Schifrin / 2006 / Prime / *
    Jawel, jawel, de titel van de film kan ook gebruikt worden als omschrijving voor de inhoud. Blote meiskes, vies beest in slecht kostuum, low budget, redelijk slecht geacteerd: een cultfilm dus. En als cultdingske gaat het er eigenlijk nog goed mee door, terwijl u de krant leest, of een goed stripverhaal bijvoorbeeld. Of terwijl u uitziekt.
  15. Love Sick: Secrets of a Sex Addict / Grant Harvey / 2008 / VijfTV / *
    Oh! Een échte VijfTV film. Ik heb mij wat mispakt aan de titel, denk ik…
  16. Captivity / Roland Joffé / 2007 / Prime / *
    Roland Joffé heeft eigenlijk maar twee deftige films gemaakt, in zijn nochtans lange carrière. The Killing Fields en The Mission stammen allebei uit het midden van de jaren 80, en met deze trendy martelfilm (cfr Saw en Hostel) bewijst hij nog maar eens dat hij beter gestopt was op zijn hoogtepunt. Genietbaar, maar totaal niet origineel of spannend.
  17. 16 Blocks / Richard Donner / 2006 / 2BE / **
    Feelgood film met actie en de getypecaste Bruce Willis. Leutig om zien.
  18. The Listening / Giacomo Martelli / 2006 / Prime / *(*)
    De notitie van privacy zou een fictie zijn, in deze tijden. Slaat u deze film maar over. Goede fotografie nochtans, voor zo’n B-film.
  19. Cleaner / Renny Harlin / 2007 / Prime / *(*)
    Bof. CSI is spannender.
  20. Haven / Frank E. Flowers / 2004 / Prime / **(*)
    Niet half zo slecht als de korte inhoud of het begin laat vermoeden. Al waren we tegen 2004 al lang verwend met het betere werk van de Arriaga-Iñárritu tandem, en is dit een beetje ruw en weinig afgewerkt.
  21. Shooter / Antoine Fuqua / 2007 / Prime / **(*)
    Geslaagde actiefilm, met goede spanningsopbouw. Niets nieuws natuurlijk, zowel Schwarzenegger als Stallone hebben het Wahlberg al voorgedaan, maar niettemin zeer onderhoudend voor wie van het genre houdt.
  22. The Brave One / Neil Jordan / 2007 / Prime / **(*)
    Beter dan verwacht, en helemaal niet moralizerend. Integendeel: niks Hollywoodeinde, maar op zijn minst toch een beetje nonconformistisch.
  23. Linkeroever / Pieter Van Hees / 2008 / Prime / *
    Euh. WTF? Men wou dringend bewijzen dat ze ook in Vlaanderen slechte horrorprenten kunnen maken? Soms serieus ondermaatse acteerprestaties én dan nog eens de truc met het slechte geluid: onverstaanbare dialogen afgewisseld met hels luide muziek. Dat moet een verschrikking in de cinema’s geweest zijn. Al goed dat er wat bloot in komt zeker?
  24. Surf’s Up / Ash Brannon & Chris Buck / 2007 / Prime / **
    Mjah. Coming of age film, zoals er dertien zijn in een dozijn.
  25. Casino Royale / Martin Campbell / 2006 / VT4 / **
    Niet meteen mijn favoriete Bondfilm. Komt zeer traag op gang –ondanks een paar uit de lucht gegrepen stunts aan het begin van de film– al wordt het (veel) beter in de tweede helft van de film.
  26. The Condemned / Scott Wiper / 2007 / Prime / **
    Hm. Ik had eigenlijk iets vele keren slechter verwacht, maar het valt al bij al nog mee. Van zijn orginialiteit moet deze film het niet hebben natuurlijk, maar er zit niettemin een deftige spanningsopbouw in, en al bij al heeft de regisseur zich nog een beetje ingehouden met de gratuite geweldscènes.
  27. Cruel Intentions 3 / Scott Ziehl / 2004 / 2BE / 0
    Ze hadden er beter gewoon een pornofilm van gemaakt. Ge vraagt u toch af, hoe ze van Dangerous Liaisons (Stephen Frears, 1988) en Valmont (Milos Forman, 1989), en voordien nog Les liaisons dangereuses (Roger Vadim, 1959) –allemaal gebaseerd op de briefroman Les Liaisons dangereuses van Pierre Ambroise François Choderlos de Laclos uit 1782, dat nog steeds schitterend om lezen is trouwens– via het nog acceptabele Cruel Intentions (Roger Kumble, 1999), kunnen ontaarden in twee totaal inhoudsloze sequels, waar eigenlijk niemand –en dan bedoel ik ook: niemand— iets aan heeft.

0 te vermijden / * slecht, maar bekijkbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(films vorige maand)

Elk nadeel heb zijn voordeel

72 uur Amsterdam betekende ook 72 uur zonder internet (in het hotel was het betalend en ik had geen zin gratis WiFi te moeten zoeken), zonder televisie, en zonder oven. En dat resulteerde, naast de lange dag(uitstapp)en, in de lectuur van 2,5 boeken en het volschieten van twee filmrolletjes. Ik ga dat meer beginnen doen, zo van dat internet wegblijven. Al mijn mail en al mijn RSSberichten werden zonder meer als gelezen gemarkeerd, en met twitter ben ik trouwens al langer opnieuw niet meer mee. En weet ge wat? Dat werkt inderdaad bevrijdend.

Limoen-kokoscake (met crème au beurre)

Blergh, bah, jakkes: crème au beurre is wel mijn minst favoriete vulling of topping. Neem nu zo’n traditionele kerststronk, met daarop en daarin gerold zo’n dikke laag botercrème, dat is voor mij een ware nachtmerrie. Edoch, gezien ik nog steeds in de patisserie-fase van mijn kookkunsten verkeer, wou ik het toch eens zelf gemaakt hebben. Tessa vraagt al lang om een cake met limoen of citroen, en kijk, dan wil ik best een paar dingen combineren.

Bij Deb van Smitten Kitchen (where else) haalde ik het recept voor key lime coconut cake, maar dat kwam met een zo’n (suiker-)icing. En laat er nu één ding zijn waar ik een nog grotere hekel aan heb dan aan crème au beurre, dan is het wel icing. Bij koffiekoeken schraap ik dat er steevast af: we eten al genoeg lege suikers. Geen nood, want ik had in mijn bookmarks nog haar link naar Project wedding cake: Swiss buttercream, en dat was exact wat ik nodig had. Jawel, er bestaan verschillende manieren om crème au beurre te maken.

Benodigdheden

Tip: Convert measures of ingredients for cooking & more voor conversie van cups e.d. naar de grammen van het metrisch systeem.

Voor de cake

  • 1 cup geraspte kokos
  • 113 gram ongezouten boter, op kamertemperatuur (zacht dus)
  • 1 1/4 cup kristalsuiker
  • 1 eetlepel zest van limoen
  • 2 grote eieren
  • 1 3/4 cup bloem
  • 2 koffielepels bakpoeder
  • 1 koffielepel zout
  • 3/4 cup melk
  • twee-drie eetlepels limoensap

Voor de crème au beurre

  • 1/2 cup kristalsuiker
  • 2 (grote) eiwitten
  • 180 ongezouten boter, op kamertemperatuur (opnieuw zacht dus)
  • 1 koffielepel vanille extract

Limoen-kokoscake (met crème au beurre)

Zo gemaakt

Verwarm de oven voor op 175°C.

Beboter en bebloem een vorm, of beleg hem met bakpapier.

Rooster de geraspte kokos in de oven tot de kokos goudbruin ziet.

Klop de boter met de suiker en de limoen zest op tot ze luchtig is. Doe de eieren er één voor één in; doe het volgende ei er pas bij als het vorige volledig in het mengsel is opgenomen. Meng de bloem met de helft van de kokos (bewaar de rest van de kokos voor decoratie). Meng de melk met het limoensap. Voeg bij beetjes, met de mixer op lage stand, alternerend het bloem- en het melkmengsel bij het botermengsel.

Doe het beslag in de bakvorm, en bak in een veertigtal minuten (doe de caketest vanaf zo’n dertig minuten). Laat eerst wat in de vorm afkoelen, stort de cake dan op een rooster (en verwijder het bakpapier).

Limoen-kokoscake (met crème au beurre) Limoen-kokoscake (met crème au beurre)

Klop de eiwitten met de suiker op, au bain marie. Zorg ervoor dat het water in de kookpot de onderkant van de pot met het mengsel niet raakt! Zet het vuur niet té hoog. De bedoeling is om net genoeg warmte te genereren dat de suiker smelt, en zonder korrel in het eiwit wordt opgenomen.

Als het mengsel niet meer korrelig voelt, bewerk het dan verder met de elektrische mixer.

Klop het eiwit verder op tot het wit ziet, en in volume verdubbeld is. Voeg de vanille toe.

Voeg in kleine beetjes de boter toe, en klop lang op. Geen paniek! In het begin kan het eruit zien alsof uw mengsel om zeep is; de truc is dat u blijft opkloppen, tot het mengsel (opnieuw) mooi homogeen wordt. Jawel, dat kan een tijd duren, maar het is de moeite waard. Dit is waanzinnig lekkere crème au beurre, waar ik een ganse pot van zou kunnen opeten.

Limoen-kokoscake (met crème au beurre)

Bestrijk de bovenkant van de cake met de crème au beurre, en sprenkel er de rest van de kokos over.

Limoen-kokoscake (met crème au beurre)

Smakelijk!
(Voor onmiddellijke consumptie –de crème au beurre bewaart hooguit een paar uur op kamertemperatuur; iets langer in de ijskast, maar dan wordt hij wel harder natuurlijk.)

Amsterdam: poel des verderfs

Wij waren 72 uur weg. Naar Nederlands (titulaire) hoofdstad: Amsterdam. Met de wagen. Iets langer dan twee uur, zo voorspelde de gps eerst, maar dat was natuurlijk lang voor we tegen Antwerpen zaten. De tunnel zat vol, dus ook de autostrade zat vol. Maar dan is er gelukkig die gps, die ons feilloos langs binnenbaantjes de Waaslandtunnel in leidde, en met ocharme een dik uur vertraging waren we ook daar doorheen. Vier uur hebben we erover gedaan i.p.v. twee, en ik kon de ganse tijd eigenlijk alleen maar blij zijn dat ik zulks niet elke werkdag hoef te doen.

We zijn recht naar onze bestemming gereden, zonder omwegen –behalve die opzettelijke in Antwerpen dus– zonder ook maar één afslag te missen. “Goed gekozen dus,” beloonde Tessa mijn feilloze navigatiekunsten. Geheel in tegenstelling tot het hotel, dat vlak bij het Centraal Station lag, en dus ook pal aan De Wallen: gegrepen tussen de grachtengordel en het IJ en het Noordzeekanaal. De wagen werd vakkundig ondergronds geplaatst via een liftsysteem dat de voertuigen op metalen dienbladen computergestuurd onder het baanoppervlak opbergt.

Met uitzondering van een daguitstap naar Artis, zijn Henri en ik binnen de grachtengordel gebleven, en Tessa zelfs binnen het hotel, waar haar congres in de Sint-Olofskapel plaatsvond. Het hotel, het NH Barbizon Palace, dat dus tot dezelfde keten behoort als het hotel hier wat verder in de straat, biedt een vriendelijke service, maar is totaal overpriced. Ik heb er geen oog dichtgedaan, en dat had niets te maken met eventueel lawaai buiten, maar het voortdurende geroezemoes in de lobby en wisselend geping van de lift, dat tot op de kamer te horen was. Een erbarmelijk kleine kamer –en al zeker voor wat ze kostte– die niet meteen van de properste was (in de badkamer had iemand op de bedampte spiegel blighty beschreven, een woord dat steeds opnieuw opdook als we een douche namen).

In Amsterdam spreken ze overigens alleen maar Engels. Waar we ook binnen kwamen, wij werden eerst in het Engels aangesproken, en pas wanneer wij zelf in het Nederlands volhardden, schakelde men over naar de moedertaal.

Ontbijten doen ze blijkbaar niet, in Amsterdam. Er was het ontbijt in het hotel, dat maar liefst 25 euro per persoon kostte –daar laat ge u ook maar één keer aan vangen– en verder was er een croissant of euh een croissant. Goede koffie mocht ik al helemaal op mijn buik schrijven –ik ben met Henri minstens twintig verschillende zaken binnengestapt, om er koffie te proberen.

Wat hebben we allemaal gedaan?

We hebben de Richard Avedon tentoonstelling bezocht in het Foam (Fotografiemuseum Amsterdam). Interessant, er zitten héél mooie dingen bij, maar ik ben niet zo enthousiast over de foto’s van Avedon die gemaakt zijn op een helwitte achtergrond. Vooral op de erg grote foto’s die op de tentoonstelling hingen, gaf dat een beetje ontgoochelende resultaten. Terwijl (de meeste van) zijn foto’s haarscherp en loepzuiver zijn. (9 + 1,5 euro)

We hebben Nemo bezocht. Normaal gezien 12,50 euro per persoon, dit weekend was het allemaal gratis! Ook een bezoek aan het VOC schip, dat normaal gezien 5 euro per persoon kost. Nemo is vergelijkbaar met Technopolis, wist Henri te vertellen, alleen is het (Nemo ds) groter). Het science center heeft de vorm van een schip, inclusief bovendek (het dakplein) waar zelfs concerten worden gegeven.

Op weg naar Nemo kwamen we De Bunker tegen, een multimediale en gratis toegankelijke expositie over dilemma’s in de Tweede Wereldoorlog. Interessant voor Henri, en interessant hoe men in Nederland toch anders met die wereldoorlog worstelt.

Zondag spendeerden we eerst een voormiddag op zoek naar een brunchadresje (niets deftigs gevonden), en nadien flink wat uren in Artis (18,50 + 15 euro). Zeer de moeite, heel wat volk, maar toch rustig, een verademing tegenover de vunzigheid in de grachtengordel. Henri at er overigens een kindermenu dat bestond uit een krokét, met frites (spreek uit als frittes), fritessaus, en appelkompot. Nou moe.

We hebben gedineerd bij Aneka Rasa (Authentic Indonesian Restaurant); de Haven Texel en Het Melkmeisje. De beste maaltijd was evenwel de lunch bij Frenzi, waar Henri en ik werden bediend door een juffrouw die Merel heet (ik heb dat altijd een mooie naam gevonden).

Opvallend waren: het Engels als voertaal; de gedisciplineerdheid van de gemiddelde Nederlander achter het stuur; de fiets is baas in Amsterdam (als u dacht dat Gent een fietsstad was, dan moet u maar eens daarheen); en fruitsap kan appelsap, perensap, kersensap of suderance zijn. Maar vooral: (het binnenste van) de grachtengordel rond Amsterdam is een poel des verderfs. Het lijkt een pretpark voor mensen die voortdurend op Spring break zijn, en ik voelde me er eigenlijk geheel niet op mijn gemak. Al zaten we waarschijnlijk gewoon ik het verkeerde deel van de stad.

concerten 200903

  1. Dree Peremans Trio / 01-03-2009 / Opatuur / **
  2. Mineral Jazz #2.5 / 03-03-2009 / Mineral Jazz CLub / ***
    Bespreking bij Het Project: Mineral Jazz #2.5
  3. Pamelia Kurstin / Erwin Stache – Atonor / 06-03-2009 / Vooruit / ***
    Bespreking bij Het Project: Geluid! Omdat het zo goed klinkt.
  4. Dror Feiler / Kapotski / 12-03-2009 / Vooruit / ***
    Bespreking bij Het Project: Cantos Iglo
  5. Manu Hermia en Erik Vermeulen / 15-03-2009 / Opatuur / ***
  6. Hamster Axis of The One-Click Panther / 17-03-2009 / Vooruit / ***
    Bespreking bij Het Project: Tongue twister met de hamsters. Euh… panters!
  7. Paul Stocker, Etienne Richard en Chris Mentens / 22-03-2009 / Opatuur / **(*)
  8. Carla Kihlstedt’s 2 foot yard / Erika Stucky & Sina / 26-03-2009 / Vooruit / ***
    Bespreking bij Het Project: Jodeljazz
  9. Carlo Nardozza, Michel Bisceglia en Werner Lauscher / 29-03-2009 / Opatuur / ***

0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(concerten vorige maand)

cds 200903

Ha! Ik heb alleen maar goede dingen in huis gehaald, vorige maand. Allemaal drie sterren, van oud tot nieuw.

  1. Fleet Foxes / Fleet Foxes / 2008 / ***
    Ik begrijp niet waarom ik die vorig jaar niet in Seattle gekocht heb. Misschien vond ik hem iets te gehyped (ik ben nen raren soms in die dingen), maar die ‘hype’ is precies nog niet gaan liggen, al is de cd zelf wel goedkoper geworden.
  2. Noble Beast / Andrew Bird / 2009 / ***
    Andrew Bird was een —pardon the pun— nobele onbekende voor mij. Dat is net op tijd rechtgezet, en ik ga die mens eens wat meer in de gaten houden. Melancholisch, klaagzangerig, maar heerlijk om naar te luisteren.
  3. To Be Still / Alela Diane / 2009 / ***
    Alela Diane bevestigt niet allen, volgens sommigen klinkt deze nog beter dan The Pirate’s Gospel. Al heb ik dat album al zodanig grijsgedraaid dat het ondertussen in mijn culturele geheugen (of hoe noemt dat ding) onverwijderbaar als standaard zit gegrifd.
  4. Bird’s Trip / Nils Wogram’s Root 70 & Simon Nabatov / Publicatiedatum / ***
    Dit is een opname van een concert op Middelheim in 2007, waarvoor ze één van mijn foto’s hebben gebruikt, en waardoor ik die cd in huis kreeg. Heel goed.
  5. Thinking out loud / Pamelia Kurstin / 2007 / ***
    Over Pamelia Kurstin heb ik mij vorige maand in de bespreking van haar concert in Vooruit al lovend uitgelaten, en het is er niet op verminderd.
  6. Blue train / John Coltrane / 1957 / ***
    Zet op repeat. Herhaal.
  7. Quintet / Paul Chambers / 1957 / ***
    De betere jazz. Ik weet het, dat is amper een mening, maar sommige dingen zijn gewoon goed.

0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(cds vorige maand)

strips 200903

Er springen er vier uit, deze maand.

  1. Black Jake / Will Argunas / 2009 / *
    Het is een homage, ik begrijp het wel, maar als ge met afbeeldingen van acteurs werkt in een verhaal waarin ge zoveel wendingen uit politiefilms bijeenzamelt, dan moet het geheel toch beter in elkaar zitten. Goede poging, maar ik verwachtte meer.
  2. Manioka / Nkodem / 2009 / *(*)
    Niet slecht, behalve dan dat er weinig verhaal in zit. De tekenstijl zit alvast goed, maar scenario’s schrijven is deze mens zijn ding precies niet.
  3. Dorothy Band, t01 / Hong Jac-Ga / 2009 / ***
    Een herbewerking van een klassiek verhaal (The Wizard of Oz), maar het werkt! Ik kijk uit naar deel twee.
  4. Rose Hip Zero, tome 3 / Tôru Fujisawa / 2008 / **
    Meer van hetzelfde.
  5. Lives, tome 1 / Masayuki Taguchi / 2009 / **
    Battle Royale, maar nu met shapeshifting mensen. Van dezelfde auteur als die serie overigens.
  6. Nocturno, tome 2 / Tony Sandoval / 2009 / ***
    Hola! Kwaliteit: ik moet dringend alles in huis halen van die mens. Uitstekend!
  7. Antares, tome 2 / Léo / 2009 / ***
    Eén van de beste episodes in gans de Aldébaran serie.
  8. Colères / Mathias Mercier, Paul Filippi / 2009 / ***
    Oh: een politieverhaal. Schoon getekend, schoon verteld, zo mochten er meer zijn.

0 te vermijden / * slecht, maar leesbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(strips vorige maand)

boeken 200903

We kunnen weer kort zijn, met ons boekenverslag. Amper één boek, vorige maand, en dan nog één dat ik niet graag heb gelezen. Ik ben tevreden dat dit niet het eerste boek was, dat ik van Chattam heb gelezen, want ik denk niet dat er nog een ander op zou gevolgd zijn.

De literaire lente is echter aangebroken, en ik denk tegen het einde van deze maand toch een paar Nederlandstalige auteurs gelezen te hebben. Op hoop van zege!

  1. Le sang du temps / Maxime Chattam / 2005 / *

0 te vermijden / * slecht, maar leesbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(boeken vorige maand)

training 200903

Gezien die Nike+ Challenge, werd er aan het begin van de maand flink doorgelopen. Dat leverde mij wel een eerste plaats op in het eindklassement, tot groot ongenoegen van mijn knieën. Ik heb er nog altijd wat last van, vandaar dat ik mijn looptrainingen heb teruggebracht tot drie, maximaal vier keer per week.

Edoch! Gezien het weer serieus begint mee te zitten, ben ik herbegonnen met fietsen. Kleine toerkes van net geen 30 kilometer, twee keer per week, op de dagen dat ik niet loop (en het niet stortregent). Crosstraining noemen ze dat, en dat schijnt goed te zijn voor het lichaam (vs steeds hetzelfde te doen).

  • 21,94 km lopen / 1:52 / 1489 / 01-03-2009
  • 6,07 km lopen / 0:29 / 412 / 02-03-2009
  • 12,15 km lopen / 1:01 / 824 / 03-03-2009
  • 17,03 km lopen / 1:29 / 1156 / 04-03-2009
  • 15,05 km lopen / 1:19 / 1052 / 05-03-2009
  • 17,15 km lopen / 1:27 / 1164 / 06-03-2009
  • 17,16 km lopen / 1:27 / 1165 / 07-03-2009
  • 27,3 km lopen / 2:26 / 1853 / 08-03-2009
  • 17,58 km lopen / 1:33 / 1193 / 09-03-2009
  • 17,34 km lopen / 1:29 / 1177 / 10-03-2009
  • 9,22 km lopen / 0:45 / 626 / 10-03-2009
  • 12,38 km lopen / 1:02 / 840 / 15-03-2009
  • 9,33 km lopen / 0:47 / 633 / 16-03-2009
  • 29,80 km fietsen / 1:02 / 975 / 17-03-2009
  • 12,16 km lopen / 1:01 / 825 / 18-03-2009
  • 29,82 km fietsen / 1:03 / 1011 / 19-03-2009
  • 17,08 km lopen / 1:28 / 1159 / 22-03-2009
  • 9,33 km lopen / 0:48 / 633 / 23-03-2009
  • 30,11 km fietsen / 1:06 / 1070 / 24-03-2009
  • 17,21 km lopen / 1:30 / 1168 / 25-03-2009
  • 17,15 km lopen / 1:29 / 1164 / 29-03-2009
  • 9,31 km lopen / 0:47 / 632 / 30-03-2009
  • 29,45 km fietsen / 1:00 / 1015 / 31-03-2009

De loopafstand wordt gemeten met een Nike+ uitrusting; de fietsafstand met een Garmin Edge 705 (GPS).

(training vorige maand)