“En vandaag gaan we naar de stad”, declareerde Henri toen hij vanochtend naar beneden kwam. “Ik heb gisteren nog eens naar die nieuwe Lego’s gekeken, en ik zou wel eens willen zien of er al binnengekomen zijn. Nee nee, papa, ik weet het, ik mag niks kopen.”
En wat kan ik daar dan tegenin brengen. Bovendien moest ik zelf ook naar het centrum, een ontwikkeld en gescand rolletje tmax afhalen bij Dirk.
“We zullen gaan eten ook,” vulde ik hem aan, “en kijk, ik zal aan oma N. vragen of ze mee wil.” We gingen beginnen in de Fortisbank aan de Zuid (geld tanken, u weet wel). Vandaar naar de Barista om een koffie, en dan om de foto’s en onderwijl een speelgoedwinkel.
Edoch, de eerste halte werd de Fortis in de Zonnestraat, want daar is de krantenwinkel (Henri krijgt elke week de Donald Duck), en van daaruit ging het natuurlijk naar de speelgoedwinkel in de Volderstraat (ex-Christiaensen); de ijspiste (wat een volk, zo ’s ochtends redelijk vroeg); en de Fotoshop. Alweer een speelgoedwinkel (naast de Fotoshop, ook al ex-Christiaensen), en snel (*kuch* alles is releatief) bij Rogge binnen (een pyrex maatbeker en een bloemschepje voor 14 euro, en de winkelmeneer was er zeer malcontent –op het onvriendelijke af– dat ik ‘maar’ zoveel geld bij hem ‘wou’ uitgeven). Langs de Vrijdagmarkt, naar de Langemunt om bij Bart Smit langs te gaan.
Aan de Korte Munt gingen we langs bij Timmermans, waar het zeer deftige solden zijn overigens. Wie in een sacoche geïnteresseerd is springt daar best eens binnen, want ze gaan daar tot -70% voor wreed schoon gerief. Denk ik toch, want ik ben geen vrouw natuurlijk. Ze hadden ook wreed schone (en oermannelijke) pennen aan -50%. Niet dat ik er een gekocht heb, want dat ging nog steeds té ver over mijn huidige budgetallocatie (en ze hadden geen moleskines in de solden). Maar ik dwaal af.
Lunch in de Progrès, waar ik zonder de minste aarzeling voor de twee filet mignons heb gekozen, die van het meest malse koebeest moeten zijn afgesneden. We hebben er voor geen geld gegeten (enfin, Henri en ik al helemaal niet, want oma N. was zo lief ons te trakteren). De Veldstraat door om bij Bloch koffiekoeken te halen, de tram op, en naar huis.
Voor wie het nog niet door had, het zijn solden, en de straten zitten overal eivol. En nee, het zal er morgen *niet* beter op worden.
Als ge nog 10 zinnen en een foto of twee bijzet hebben we een artikel
, zei iemand op de (interne) mailing lijst van Het Project toen ik een summiere versie van bovenstaand relaas doorstuurde. Alsof ik zo zot zou zijn om van die drukte foto’s te maken.
