Maand: maart 2004

auld lang syne

Het is een fase. Dat maak ik mezelf altijd wijs als ik teveel op dergelijke dingen zit te broeden. Het mislukt steevast natuurlijk. (Jezelf ergens van overtuigen als je 13 jaar door de Jezuïeten bent opgevoed is niet vanzelfsprekend. Alles in vraag stellen, alles aanvechten, over alles kan gediscussieerd worden.)

Maar ik wijk –alweer– af.
Uit het oog. Tijdens de winter heb ik nog wel eens de neiging om mijn fotoarchief door te nemen. Hopen mensen passeren dan de revue. En ik ben altijd blij om die ene constante terug te vinden. (Erm, wel, twee constantes ondertussen.)

Wij gaan in elk geval op de (ondertussen dubbele) uitnodiging in. Ik laat nog iets weten vóór de deadline.

YMMV

Tsja. Het ding is bij mij nog maar zelden gecrashed. Ik ging bijna schrijven nooit, maar dat is geen waar. Maar dus echt wel zelden, en het staat hier open (zonder relaunch) van 7 uur ’s ochtends tot 16u ’s avonds.

Zelden, in mijn geval, betekent max 1 keer per maand, en dan nooit op een computer-vastlopende manier (MSIE daarentegen –als wordt dat onding bijna nooit meer dan 1 keer per week gestart).

Misschien ligt het aan de OS versie (win2k version 5.0 build 2195: service pack 4), of nog aan het feit dat ik geen enkele risico plugin of extension heb geïstalleerd, zoals die toolbar (wel Flash bvb). Ik heb wel een andere theme, en o ja, Java staat af (client side Java = de bron van alle veel kwaad).

Op OS X gebruik ik het bijna niet: veel te traag; evenmin Mozilla als ik het kan helpen, en (alweer) zeker geen MSIE. 99% Safari, 0,5% Netscape (voor KBC on-line) en 0,5% Camino (want Safari blijft cache-problemen hebben).

Zoals de titel het zegt: YMMV (evenals uw settings).

miljaar

Om even voor half tien sta ik aan de deur van Focilux te wachten. De winkel gaat pas open om 9u30, dus de les zal zeker niet vroeger dan dat tijdstip beginnen. Als de deur dan eindelijk van slot wordt gehaald, staan we ondertussen al met een zestal mensen te wachten (vijf vrouwen, één man). De vrouwen verdwijnen onmiddellijk ergens achteraan in de winkel –er zouden er nog een paar volgen, en allemaal gingen ze dezelfde richting uit.

Allemaal vrouwen. Dus volg ik maar gedwee. Eenmaal geïnstalleerd, verschijnt ook de leraar (de enige andere persoon van het mannelijke geslacht), waarna die verbaasd vraagt wat ik in zijn les doe.

In de verwarring die volgt blijkt dat men vergeten was mij te waarschuwen dat de les met een week werd uitgesteld, en dat ik mij nu in de vierde les van de cursus algemene inleiding tot de fotografie bevind.

*zucht*

Volgende week dus.

weekend

Ooit heb ik Henri wijsgemaakt dat vrijdag een speciale dage is. ’s Ochtends is het immers nog week; ’s avonds is het al weekend. En ik heb grote verwachtingen voor dit weekend.

1. Nerveus. Voor de eerste les doka. Allez, niet echt les, maar initiatie tot de initiatie. Voor mij hangt er veel van af. Ga ik verder met analoge fotografie (richt ik mijn eigen beperkte doka in), of switch ik naar digitaal. (Om eerlijk te zijn, denk ik nog steeds dat een volledige overstap naar digitaal nog steeds te vroeg is. Maar de lokroep is sterk.)

2. Verwachtingsvol. Voor het weer. De Lente. Met grote “L”. Want ik zou maandag dolgraag opnieuw met de motor heen en weer naar Brussel rijden. De files ’s avonds beginnen serieus op mijn zenuwen te werken. Het is de ganse week al ‘wreed erg’ geweest, vooral op de ring rond Brussel. Gemiddeld tussen de (volle) 30 en 45 minuten om van het werk totaan de E40 te geraken.

3. Standards. Die link had ik inderdaad gemist: de Web Standards Awards. De opdrachtgevers zijn overtuigd van de noodzaak, de uitvoerders maken spel van de extra kosten. Maar door allerlei politieke belemmeringen kan de supplier niet opzij worden geschoven. Edoch, I have a cunning plan (You wouldn’t know a cunning plan if it painted itself blue and danced naked on a harpsichord singing ‘Cunning plans are here again’! –Blackadder)

—end transmission

film

Hoezo film is dead?
Kodak Celebrates 50 Years of TRI-X en Kodak Introduces New Professional Films.

Over de trix:

“Fifty years ago, TRI-X Film created a class of its own with its speed and unique look. Today, it stands alone,” said Myriam Quinones, Product Manager, Professional Film Capture Products. “Whether a photographer wants to convey power, beauty, intensity or grace all in the absence of colour, TRI-X Film captures it like no other. The look of TRI-X Film is unparalleled, and it is the black-and-white choice of many professional photographers.”

En de twee nieuwe films: Kodak Professional BW400CN Film en (een verbeterde) Kodak Professional Portra 800. De BW400CN gaat de T400CN en de Portra 400BW vervangen (beschikbaar vanaf Q2 2004), en over de Portra 800:

This high-speed film, part of the respected PORTRA colour negative film portfolio, now features finer grain for smooth enlargements and more under-exposure latitude. This high-speed film is great for candid shots in low light or when capturing images with motion. Printing compatibility with the other PORTRA films will be maintained.

archived

It’s been fun while it lasted, but let’s face the truth: december.org no longer is a source for minimal music and hasn’t been for quite a while.

As of today this site exists for archival purposes only.

Thank you for your visit, and I wholeheartedly recommend any of the other sites in the link section below.

passionate

Druk, druk, druk (voor ene keer). Een discussie gehad met een van onze suppliers over de voordelen van web standards.

Een aantal zaken zijn algemeen interessant, dus stukjes uit de laatste e-mail worden hieronden weergegeven (identificerende gedeelten werden gecensureerd –anonimiteit en dergelijke). ’t Is wel in ’t Engels, want dat is de voertaal hier (sorry daarvoor).

Oh ja, en soms laat ik mij wat teveel meeslepen, maar ik ben het zo beu steeds dezelfde argumenten te moeten aanhoren.

————

If I read your reply correctly, we can summarize your comments on using web standards as follows:

1. Your concern for the ‘wow’ factor or ‘richness’ of the end product
2. How many of our audience use, know, or care about open standard browsers?
3. What costs are involved?

1. The ‘wow’ factor.

I would suggest that the wow factor does not depend on whether or not you are using web standards. But, if you’d like, I can provide you with a list of sites with a very high wow factor, that are CSS based and (almost!) entirely web standards compliant.
(Please have a look at http://cssvault.com/ for a number of such sites.)

Furthermore, if interactivity is a major issue, I would highly recommend the use of Macromedia Flash to build your applications.

The main issue about websites is not so much the wow factor (even though that’s a very nice addition), but really the goal should be ‘content first’. And that is where web standards excel.

2. The use of open standard browsers.

The point is not so much in how many users actually use these browsers, but the issue is: how many users are able to access our content. It is no longer a case of making websites to display in a particular browser, but rather to display content, full stop.

Standards separate design and content, form and function (form follows function), so that content is not dependent on design. As a result, your content will display in past *and* future browsers, with little or no adjustments.

(As an aside. On browser statistics: to quote Mr. Disrali: There are three kinds of lies: lies, damned lies and statistics., the source of your browser statistics now mentions Current trend is that Internet Explorer 6 is growing fast. IE 5 and 6 counts for more than 80%. That’s not growing, but diminishing from your quoted 85%.
(same source though: http://www.w3schools.com/browsers/browsers_stats.asp)
Also, if content is not accessible to browsers such as Mozzilla, doesn’t it seem logical that their share of your site statistics will be smaller?)

3. The cost.

The only cost involved with adhering to standards is if you have to convert an existing site to a standards compliant site, as you would with any conversion. If a site complied to standards in the first place, there wouldn’t be any (extra) cost at all (forward compatibility).

Also, the beauty of the web standards is that they are entirely backwards compatible. This means that, as long as you take into account some basic rules, you do not have to worry about browser compatibility at all.

If you follow web standards, costs are more likely to be reduced because of:
– Faster development
– Simplified maintenance
– Accessibility
– Reduce bandwidth costs
– Improved user experience

(source: Adaptive Path)

The problem with using tables:
– mixes presentational data in with your content.
– This makes redesigns of existing sites and content extremely labor intensive (and expensive).
– It also makes it extremely hard (and expensive) to maintain visual consistency throughout a site.

(source: Why tables for layout is stupid)

Extra

4. About validation
If we run the xxx home page through the W3 validator – we see 18 errors in a page of only 92 lines.

True. Though you probably will have noticed that these errors were due to a JavaScript implementation. Unfortunately we had to use this particular JavaScript on that page/site, because of external supplier demands.

On the other hand, you will find that the homepage of xxx.org does validate (and so would xxx without the JavaScript).

Validation is not the main issue, but accessibility and compatibility are. If you try to validate the Macromedia homepage for example, you will see that it fails miserably. However the site is accessible in all (major) browser versions, and its content is semantically structured.

5. More
Dive Into Accessibility

The CSS Zen Garden. On that site you will find 82 pages, all consiting of the same content, but each applying a different stylesheet. This effectively shows how little effort it requires to change the entire look and feel of a site when using web standards. I am sure you agree that several qualify for the wow factor.

————

Natuurlijk is er meer dan dat.

links

Vanochtend gewoon wat links. Ik moet straks naar een eCampaign Breakfast Workshop waar mijn chef mij voor ingeschreven heeft (samen met onze publications editor). Geen idee wat mij te wachten staat, behalve het ontbijt. (Misschien straks meer…)

De links: sites die ik heel regelmatig bezoek, maar die ik niet meer heb opgenomen in de links op dit weblog, omdat het anders een soepje wordt. Ze zijn allemaal gerelateerd aan fotografie:

_ BotzBlog
Nog maar pas ontdekt, dus ik heb er nog niet veel over te vertellen.

_ nyclondon
Prachtige pinhole foto’s van London. (Pinhole is de meest basic vorm van fotografie: een doos met een gaatje in.)

_ dizziPIX
Een Nederlander met een weblog. In het Engels, maar dat mag geen belemmering zijn om naar de prentjes te kijken.

_ razzi
Razzi < paprazzi. Vergelijkbaar met dizzi, maar razzi is Belg. Al schrijft ook hij in het Engels. Weerom zijn het de prentjes die het hem doen.

Van de volgende weblogs is de tekst helemaal verdwenen. Reken als algemene regel op een foto per dag:

_ Catcher In The Eye
_ chromasia
_ chromogenic
_ luke tymowski z/w en in kleur
_ top left pixel

En ja, eigenlijk hoort ook Herman in dit rijtje thuis, maar die staat al bij de andere links op de site.

Veel plezier!

lichtjes overdreven

Jongens toch. Homoliga dient klacht in tegen pretpark Six Flags bij Centrum voor Gelijkheid van Kansen DM 02/03/2004

De voorbije weken kregen vele duizenden Belgen bij hun maaltijdcheques een kortingbonnetje voor Aqualibi. “Nodig uw vriend(in) uit”, staat aan de voorkant te lezen. Aan de achterkant meer uitleg: ÈÈn persoon mag gratis naar binnen indien hij of zij vergezeld is van minstens ÈÈn persoon “van het andere geslacht tussen de 6 en de 106 jaar”, die wel de volle pot betaalt.
Een flagrante schending van de antidiscriminatiewet, vindt de Homoliga.

U zegt?

Een flagrante schending van de antidiscriminatiewet, vindt de Homoliga.

Juist, ja? En waarom?

Die [de antidiscriminatiewet] stelt immers dat elke vorm van directe of indirecte discriminatie verboden is bij de toegang tot en de deelname aan welke activiteit dan ook. “Het lijkt ons dat met de terminologie ‘vriend(in)’, wel degelijk koppels in de affectieve of amoureuze sfeer bedoeld worden”, stelt Ivo Moelans, woordvoerder van de Homoliga.

Maar jongens toch, hebt ge nu echt niks beters te doen? Als je het op de letter wilt nemen, staat er: vergezeld van het andere geslacht tussen de 6 en de 106 jaar. Er staat niet: mensen (c.q. koppels) van hetzelfde geslacht wordt de toegang tot Aqualibi ontzegd. Uw interpretatie, meneer Moelans, is enkel dat: een interpretatie. En wat mij betreft, is ze verkeerd.

(Uw argument van koppels in de amoureuze sfeer houdt geen steek meer wanneer we naar de leeftijd gaan kijken. Of had u graag naast Dutroux plaatsgenomen? Maar ik wil vooral geen argument ad hominem brengen.)

U hoeft er dus niet meer hinder van te ondervinden dan wanneer ik met mijn zoontje naar Aqualibi zou gaan. Hetzelfde geslacht, dus geen promotie?

De reactie van Aqualibi is zeer correct te noemen: Dit was gewoon een promotieactie die bedoeld was met een knipoog. Zo staat er bijvoorbeeld ook dat de persoon tussen de 6 en de 106 jaar moet zijn. Maar iemand van 5 of van 107 jaar laten wij er ook in hoor.

En verder ook nog:

De bepaling kan inderdaad raar overkomen. We excuseren ons dan ook tegenover iedereen die zich hierdoor uitgesloten voelt. Zoals ik al zei, het was gewoon als knipoog bedoeld. Het is zeker niet onze bedoeling om wie dan ook te weigeren. Onlangs kregen we hier nog een vader met zijn zoontje met een dergelijk bonnetje over de vloer. Die mochten uiteraard ook naar binnen.

Lighten up: er zijn dingen die écht belangrijk zijn.

Neem nu mijn collega, wiens same sex huwelijk in zijn moederland (Australië) niet wordt erkend (ze zijn getrouwd in Nederland). Of Bush, die homohuwelijken ongrondwettelijk wil laten verklaren.

le roi des aulnes

Vanochtend was ik ervan overtuigd dat het een slechte dag ging worden. De shampoo was op (gelukkig had ik gisteren een nieuwe fles gekocht), en toen ik die in de vuilbak probeerde te keilen –vanuit de douche– ging de lege fles er net naast. Geen goed teken.

En voorwaar: op de autostrade leek het wel alsof iedereen het op mij had gemunt: afsnijden, vlak voor mij invoegen, bumperrijden, enfin al wat uw zenuwen kan werken. Ik was nochtans extra vroeg vertrokken, want ik diende benzine te tanken (tenminste: als ik vanvond nog terug in Gent wou geraken).
Tot ergens bij Aalst, bleef het in gelijke trend doorgaan.

Normaal gezien moet ik voor 6u30 voorbij de oprit van Aalst zijn. Als dat niet het geval is, geraak ik nooit tegen 7u op het werk. Vandaag passeerde ik die oprit om 6u20.
Net op dat moment weerklonk Erlkönig op Klara; de rest van de rit naar Brussel ben ik vergeten.

Erlkönig bezorgt mij kippenvel; ik vind het een van de allerbeste liederen ooit gemaakt, en Dietrich Fischer-Dieskau is de ongeëvenaarde vertolker ervan. (Helaas werd het vandaag gebracht door Ian Bostridge, die ervoor zorgde dat de vader net zo eng klonk als de Erlkönig zelf.)

Fischer-Dieskau brengt de zoon zo delicaat en fragiel, en laat de Erlkönig duidelijk overgaan van verleiden naar dreigen. En dan de wanhoop van de vader… aarrgh. Ik krijg er rillingen van alleen al van eraan te denken.

(Bostridge is gewoon een sentimentele soep, met wat drama erin verwerkt. Guess I’m a bit biased.)

(Ik dacht dat ik er al eerder over had geschreven –vandaar dit wat abrupte einde–, maar als het zo is, dan vind ik het niet terug.) In elk geval, hier is de tekst:

Erlkönig
Johann Wolfgang von Goethe

Wer reitet so spät durch Nacht und Wind?
Es ist der Vater mit seinem Kind;
Er hat den Knaben wohl in dem Arm,
Er faßt ihn sicher, er hält ihn warm.

Mein Sohn, was birgst du so bang dein Gesicht? –
Siehst Vater, du den Erlkönig nicht?
Den Erlenkönig mit Kron und Schweif? –
Mein Sohn, es ist ein Nebelstreif. –

“Du liebes Kind, komm, geh mit mir!
Gar schöne Spiele spiel ich mit dir;
Manch bunte Blumen sind an dem Strand,
Meine Mutter hat manch gülden Gewand.”

Mein Vater, mein Vater, und hörest du nicht,
Was Erlenkönig mir leise verspricht? –
Sei ruhig, bleibe ruhig, mein Kind!
In dürren Blättern säuselt der Wind. –

“Willst, feiner Knabe, du mit mir gehn?
Meine Töchter sollen dich warten schon;
Meine Töchter führen den nächtlichen Reihn
Und wiegen und tanzen und singen dich ein.”

Mein Vater, mein Vater, und siehst du nicht dort
Erlkönigs Töchter am düstern Ort? –
Mein Sohn, mein Sohn, ich seh es genau:
Es scheinen die alten Weiden so grau. –

“Ich liebe dich, mich reizt deine schöne Gestalt ;
Und bist du nicht willig, so brauch ich Gewalt.”
Mein Vater, mein Vater, jetzt faßt er mich an!
Erlkönig hat mir ein Leids getan! –

Dem Vater grauset’s, er reitet geschwind,
Er hält in den Armen das ächzende Kind,
Erreicht den Hof mit Mühe und Not;
In seinen Armen das Kind war tot.

Le Roi des Aulnes is de franse vertaling van Erlkönig; het is ook de titel een boek van Michel Tournier. Verfilmd door Volker Schlöndorff in 1996, als Der Unhold, beter bekend als The Ogre. Soundtrack door Michael Nyman.

Full circle, ofte: alles is met elkaar in verband te brengen. (En ik wou het eigenlijk over karma hebben.)