Vanochtend was ik ervan overtuigd dat het een slechte dag ging worden. De shampoo was op (gelukkig had ik gisteren een nieuwe fles gekocht), en toen ik die in de vuilbak probeerde te keilen –vanuit de douche– ging de lege fles er net naast. Geen goed teken.
En voorwaar: op de autostrade leek het wel alsof iedereen het op mij had gemunt: afsnijden, vlak voor mij invoegen, bumperrijden, enfin al wat uw zenuwen kan werken. Ik was nochtans extra vroeg vertrokken, want ik diende benzine te tanken (tenminste: als ik vanvond nog terug in Gent wou geraken).
Tot ergens bij Aalst, bleef het in gelijke trend doorgaan.
Normaal gezien moet ik voor 6u30 voorbij de oprit van Aalst zijn. Als dat niet het geval is, geraak ik nooit tegen 7u op het werk. Vandaag passeerde ik die oprit om 6u20.
Net op dat moment weerklonk Erlkönig op Klara; de rest van de rit naar Brussel ben ik vergeten.
Erlkönig bezorgt mij kippenvel; ik vind het een van de allerbeste liederen ooit gemaakt, en Dietrich Fischer-Dieskau is de ongeëvenaarde vertolker ervan. (Helaas werd het vandaag gebracht door Ian Bostridge, die ervoor zorgde dat de vader net zo eng klonk als de Erlkönig zelf.)
Fischer-Dieskau brengt de zoon zo delicaat en fragiel, en laat de Erlkönig duidelijk overgaan van verleiden naar dreigen. En dan de wanhoop van de vader… aarrgh. Ik krijg er rillingen van alleen al van eraan te denken.
(Bostridge is gewoon een sentimentele soep, met wat drama erin verwerkt. Guess I’m a bit biased.)
(Ik dacht dat ik er al eerder over had geschreven –vandaar dit wat abrupte einde–, maar als het zo is, dan vind ik het niet terug.) In elk geval, hier is de tekst:
Erlkönig
Johann Wolfgang von GoetheWer reitet so spät durch Nacht und Wind?
Es ist der Vater mit seinem Kind;
Er hat den Knaben wohl in dem Arm,
Er faßt ihn sicher, er hält ihn warm.Mein Sohn, was birgst du so bang dein Gesicht? –
Siehst Vater, du den Erlkönig nicht?
Den Erlenkönig mit Kron und Schweif? –
Mein Sohn, es ist ein Nebelstreif. –“Du liebes Kind, komm, geh mit mir!
Gar schöne Spiele spiel ich mit dir;
Manch bunte Blumen sind an dem Strand,
Meine Mutter hat manch gülden Gewand.”Mein Vater, mein Vater, und hörest du nicht,
Was Erlenkönig mir leise verspricht? –
Sei ruhig, bleibe ruhig, mein Kind!
In dürren Blättern säuselt der Wind. –“Willst, feiner Knabe, du mit mir gehn?
Meine Töchter sollen dich warten schon;
Meine Töchter führen den nächtlichen Reihn
Und wiegen und tanzen und singen dich ein.”Mein Vater, mein Vater, und siehst du nicht dort
Erlkönigs Töchter am düstern Ort? –
Mein Sohn, mein Sohn, ich seh es genau:
Es scheinen die alten Weiden so grau. –“Ich liebe dich, mich reizt deine schöne Gestalt ;
Und bist du nicht willig, so brauch ich Gewalt.”
Mein Vater, mein Vater, jetzt faßt er mich an!
Erlkönig hat mir ein Leids getan! –Dem Vater grauset’s, er reitet geschwind,
Er hält in den Armen das ächzende Kind,
Erreicht den Hof mit Mühe und Not;
In seinen Armen das Kind war tot.
Le Roi des Aulnes is de franse vertaling van Erlkönig; het is ook de titel een boek van Michel Tournier. Verfilmd door Volker Schlöndorff in 1996, als Der Unhold, beter bekend als The Ogre. Soundtrack door Michael Nyman.
Full circle, ofte: alles is met elkaar in verband te brengen. (En ik wou het eigenlijk over karma hebben.)