Categorie: muziek

concerten 200607

0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch

  1. Jazzisfaction / 02-07-2006 / ParkJazz, Kortrijk / ***
    Yeah! Levende jazz, die zeer goed zijn mannetje kan staan op een podium. Iets te lang gelden, en er zit iets te veel tussen om in retrospect over te kunnen schrijven, maar ik herinner me nog dat ik het een goed concert vond. (Overigens: kopen, die CD.)
  2. Jef Neve Trio / 02-07-2006 / ParkJazz, Kortrijk / ***
    Alleen al deze eerste twee concerten maakten Parkjazz de moeite waard.
  3. Wojtek Staroniewicz Quintet / 02-07-2006 / ParkJazz, Kortrijk / **
    Hm. Ja, niet slecht, maar een beetje te licht. Het voorafgaande was vele keren beter.
  4. Roy Hargrove Quintet / 02-07-2006 / ParkJazz, Kortrijk / **(*)
    Vorig jaar had ik Roy Hargrove gezien op Middelheim (in de Dizzy Gillespie All Star Big Band), maar dit was totaal andere koek. Een beetje (te) commercieel misschien, maar zeer te pruimen, en zeer sympathieke, gedreven en op elkaar ingespeelde mensen.
  5. Carlo Nardozza Quintet / 13-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / **
    Niet hun beste concert, maar zeer genietbaar.
  6. Dianne Reeves / 13-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / ***
    Een geslaagde opener, waar het publiek weg van was. Al heb ik de helft gemist, toen ik na de ons gealloceerde twee (of drie?) liedjes met de andere fotografen naar buiten mocht.
  7. Robert Glasper Trio / 14-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / *
    Oooh. Ontgoocheling. Hier had ik veel meer van verwacht. Ijle, flinterdunne muziek.
  8. Kris Defoort ‘Sound Plaza’ / 14-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / **
    Goed, maar weinig beklijvend.
  9. David Murray / 14-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / **
    Muraay doet zijn ding, maar kon mij niet bekoren. Ik heb er amper iets van onthouden.
  10. John Zorn ‘Acoustic Masada’ / 14-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / ***
    Ha! De eerste echte hoogvlieger. Wat voor omhooggevallen eikel Zorn ook mag wezen, de muziek was ronduit schitterend. Ik had het heel moeilijk om zijn persoonlijkheid van zijn ‘kunst’ los te koppelen, vandaar drie en geen vier sterren.
  11. Washington-Vann-Galland / 15-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / **
    Goed, maar zowel Washington als Vann waren beter bij Opatuur, een tijd geleden.
  12. Eric Legnini Trio / 15-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / ***
    Zeer goed, net wat je mocht verwachten als je de CD kent. Een beetje voorspelbaar dus, maar zeer onderhoudend.
  13. Jason Moran Trio / 15-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / ****
    Schitterend concert. Sommigen vinden Moran maar een poseur (en op een zekere hoogte is hij dat ook) maar die man doet wondere dingen met jazz. Ik vond de verwerking van de samples in zijn composities zeer geslaagd.
  14. Wayne Shorter Quartet / 15-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / **
    Ongeïnspireerd; slechts een verwaterde afspiegeling van concert op Middelheim, vorig jaar. Shorter raakt buiten adem, zou de krantenkop kunnen luiden.
  15. Paolo Fresu Quintet / 16-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / ****
    De Italianen kwam, zagen en overwonnen. Zeer speels, veel (te veel voor sommigen) interactie met het publiek. Entertainment dus, samen met goede muziek en durf.
  16. Nathalie Loriers / 16-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / ***
    Chemins Croisés begint onderhand een beetje teveel op een best of te gelijken. Tijd voor wat nieuws.
  17. Romano-Sclavis-Texier / 16-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / ****
    Yeah! Dat is nog eens muziek. Herinnering gekoppeld aan herkenbaarheid en melodie. Ik had min of meer verwacht (maar ben blij dat ze het niet hebben gedaan) ergens de foto’s van Le Querrec op de achtergrond geprojecteerd te zien. Uitmuntend.
  18. Charles Lloyd / 16-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / ***
    Hier had ik meer van verwacht. Het was een goed concert, maar Lloyd dwaalde over het podium als een gekastijde ezel of een kip die niet wist waar ze haar ei moest leggen. Uitstekende muziek, maar die dwaalde soms iets te ver af.
  19. Tania Maria / 17-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / 0
    Laat deze beker aan mij voorbij gaan. Een best of, met weinig drive.
  20. Ed Motta / 17-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / **
    Stukken beter, maar niet geheel overtuigend.
  21. Madredeus / 17-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / *
    Ze beginnen stilletjesaan een cliché te worden. Leuk, maar na één nummer heb je het wel gehad, zowel wat betreft melodie als enscènering.
  22. Mariza / 17-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / ***
    Eerder dan een doorslag van vorig jaar te brengen, stond er dit jaar een (nog) veel wervelender Mariza op het podium. Zeer goed!
  23. Uri Caine ‘Bedrock Trio’ / 18-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / ****
    De anti-these van John Zorn. Een toegankelijk, communicatief man, die duidelijk veel plezier schept in zijn creaties. In tegenstelling tot wat men soms *wil* vermoeden, is Caine absoluut niet ‘(psuedo-)intellectueel’ bezig. Verschrikkelijk leuk, wat hij wist aan te vangen met samples, en hoe zijn band er iets volledig nieuws wist rond te maken.
  24. Michel Herr & Life Lines / 18-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / **
    Het was goed, en degelijk, maar weinig verrassend.
  25. Madeleine Peyroux / 18-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / *
    Mat, vlak, zonder enige variatie.
  26. Toots Trio feat. Trijntje / 18-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / *
    Wat doet Toots met Trijntje? Die juffrouw heeft geen stem, maar een dun en schriel gekweel ontsnapt aan haar keel. Geen body in die stem, geen draagkracht. Jammer.
  27. Sioen / 19-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / **
    Een thuismatch, die zijn muziek veel beter leit lijken dan op zijn plaat/platen. Leuk om live mee te maken.
  28. Raul Midón / 19-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / ***
    Een uitstekend concert. Één man, met twee gitaren weet het publiek gedurende anderhalf uur te boeien. Zeer warm, en enorm gevarieerd. (Zijn CD, die ik achteraf heb aangeschaft, kan echter op geen enkele manier aan dat optreden tippen. Vlak studiowerk.)
  29. Dr. John / 19-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / **
    Voor velen een hoogtpunt, maar het kon mij niet echt beklijven.
  30. Randy Newman / 19-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / ***
    Exact wat je ervan kon verwachten.
  31. Skeemz / 20-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / ***
    Compleet niet mijn ding, maar wel Zeer Goed.
  32. Sven Van Hees / 20-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / **
    Te vroeg geprogrammeerde lounge muziek.
  33. Us3 / 20-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / ***
    Nog minder mijn ding, maar Absoluut Zeer Goed.
  34. Sergio Mendes / 20-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / 0
    Néé! Wat doet die man daar? Een Latijnse Eddy Wally. Verschrikkelijk.
  35. Jaune Toujours / 21-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / ***
    Ambiance! Heel erg aangenaam. Zou daar eigenlijk met veel genoegen nog eens een optreden van zien.
  36. Tony Allen / 21-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / **
    Uneventful. Had er meer van verwacht.
  37. Chucho Valdés / 21-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / ****
    Eindelijk! Toch nog een beetje jazz in het tweede gedeelde. Hoewel de man er oeuvre genoeg voor heeft, is dit niet vervallen tot een cliché best of opvoering. Heel goed. Ik heb er met volle teugen van genoten.
  38. Cesaria Evora / 21-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / ***
    Wat een charisma. Deze kranige dame krijgt zonder de minste moeite de ganse tent aan haar (blote) voeten. En verdiend.
  39. Jazz Juice / 22-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / *
    Nope, dan toch maar liever Sven van Hees.
  40. Orishas / 22-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / *
    Ook geheel mijn ding niet, maar in tegenstelling tot Skeemz en Us3 was dit niet zo’n puike prestatie.
  41. Amparanoia / 22-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / ***
    Was het bij Jaune Toujours al dikke ambiance, dan hoefde Amparanoia daar geheel niet voor onder te doen. Zeer leuk optreden, al was het allemaal gebracht op een happy-happy toontje (de soms schrijnende teksten ten spijt).
  42. Los Van Van feat. Juan Formell / 22-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / *(*)
    Bof. Noch koud, noch warm.
  43. Daniel Romeo / 23-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / ***
    Wijs. Romeo hamert op zijn gitaar dat het een lieve lust is. Meer!
  44. The Ronny Jordan Trio / 23-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / ***
    Een man die het Hammpond orgel bespeelt zoals Jimmy Smith, en een andere die aan de gitaar hangt zoals Wes Montgommery. Wat wil je nog meer.
  45. The Original Superstars of Jazz Fusion / 23-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / 0
    Haal die vergane glories van het podium. En wel liefst onmiddellijk. Dankuwel. Slapstick.
  46. Maceo Parker / 23-07-2006 / Blue Note Records Festival, Gent / **(*)
    Een goede afsluiter.
  47. Chromatic Banana / 24-07-2006 / Duvel Droomschip, Gent / ***
    Heb dit slechts vanop een afstandje gehoord, terwijl we (redelijk vlakbij) zaten te lunchen, en dit klonk Serieus Goed.
  48. Carlo Nardozza Quintet / 24-07-2006 / Jong Jazz Talent in Gent / ****
    Een van de beste concerten. Dit was de échte afsluiter van het BNRF. Wie dit gemist heeft, mag jammerend van spijt zijn haren uit het hoofd trekken.

(concerten vorige maand)

concerten 200606

0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch

  1. Victor Da Costa en Weber Iago / 04-06-2006 / Opatuur / **
    Bespreking
  2. The Bluesstore / 07-06-2006 / Zele / **
    De lustrumeditie van het Bluesfestival in Zele. (bespreking)
  3. Ben Sluijs en Erik Vermeulen / 11-06-2006 / Opatuur / ***
    Zeer geslaagde afsluiter van het Opatuurseizoen.
  4. Das Rheingold / 16-06-2006 / Vlaamse Opera / ****
    Een van de beste opvoeringen in de opera van de laatste jaren. (bespreking)

(concerten vorige maand)

Das Rheingold

Arthur Rackham: FreiaDe Vlaamse Opera heeft het gedurfd de Ring aan te pakken, en na de proloog te hebben gehoord én gezien, zijn wij daar niet rouwig om. Regisseur Ivo Van Hove heeft Das Rheingold in een hedendaagse context binnengebracht, op een manier die volstrekt vanzelfsprekend overkomt. En dat is een uitzondering, want wij herinneren ons nog Peter Sellars‘ Don Giovanni in de straten van het New Yorkse Harlem, dat, hoewel een belangrijke stap in de evolutie van de opera, in retrospect toch een beetje van het goede teveel was.

Van Hove bezondigt zich daar niet aan. De setting dient als achtergrond en illustratie, en trekt niet nodeloos alle aandacht naar zich toe. Het goud als allegorie voor kennis en macht, wat op de scène wordt voorgesteld door de digitale wereld. De informatie wordt bewaard in een computerzaal, de kennis blijkt downloadbaar op een USB stick. Waar de wereld bij Wagner nog bestond uit boven (de goden, het Walhalla) en onder (de onderwereld), heeft tegenwoordig iederéén toegang tot informatie. Het wereldbeeld werd niet gewoon gemoderniseerd door Van Hove, maar geactualiseerd aan de huidige situatie. En dat is precies de reden waarom de enscenering werkt.

Arthur Rackham: FreiaVoor Wagner zelf was de uitbeelding van ondergeschikt belang aan de thematiek en de muziek. Hoewel de afbeeldingen van Arthur Rackham zeer tot de verbeelding spreken, hadden de in berevellen en ijzeren harnassen verscholen acteurs voor een veel minder aangrijpend schouwspel gezorgd dan de hedendaagse bezetting van Van Hove. Wagner zelf was overigens dermate ontgoocheld in die potsierlijke dress code dat hij luidop droomde van een onzichtbare enscenering (net zoals het onzichtbare orkest dat hij in Bayreuth diep in de orkestbak had verstopt).

Bij Van Hove krijgen de acteurs een prominente rol toebedeeld. Net zoals de enscenering is de muziek belangrijk als ondersteuning (Wagner is tenslotte de uitvinder van het Leitmotif), maar krijgen de zangers een belangrijke rol. Hun zang is duidelijk en op de voorgrond, en zorgen ervoor dat het verhaal direct naar de luisteraar wordt gebracht. De muzikale motieven en de dramatische uitwerking dienen voornamelijk als ondersteuning, en het maakt er deze uitvoering alleen maar krachtiger op. De moderne (hier is dat woord dan toch) ondersteuning van de televisieschermen, waarop onder andere het vreselijke lot van Freia bij de reuzen zeer aanschouwelijk en afschrikwekkend (maar niet obsceen) wordt afgebeeld, zorgt voor een zeer waardevolle aanvulling.

Arthur Rackham: FreiaThuis luister ik met veel plezier naar Solti’s Ring, een uitvoering van 1965 die nog steeds als een van de meer representatieve wordt beschouwd, en die ik ergens in de jaren 90 tot grote consternatie van de verkopers in de Fnac mijzelf heb toegeëigend (ik was te jong voor dergelijk oeuvre). De opvoering in de Vlaamse Opera, tijdens de première dinsdag, kan nochtans met glans de vergelijking weerstaan. Technisch kunnen bepaalde gedeelten in Solti’s versie als superieur worden beschouwd, maar in zijn geheel kan ik u niet alleen deze nieuwe versie aanraden; deze vertolking behoort ongetwijfeld tot het betere werk dat de Vlaamse Opera de laatste jaren heeft geleverd. Niet te missen!


Das Rheingold, gezien op 13 juni. Nog te zien tot 9 juli in de (Vlaamse) Opera aan de Kouter. Info en tickets via de site van de Vlaamse Opera.

(Deze bespreking verscheen eerder al op Gentblogt.)

concerten 200605

0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch

  1. Musica Dal Vivo / 07-05-2006 / Opatuur / *(*)
    Veel Rota, veel Italiaans, zeer veel humour en interactie, maar weinig beklijvend. Jazz met ankers in de klassiek muziek –ik begin het steeds eigenaardiger te vinden dat ik nog geen Gerschwin of Mancini ben tegengekomen in mijn concerten. (bespreking)
  2. Marc-André Hamelin: Beethovensonates / 11-05-2006 / De Bijloke / ***(*)
    Wat dit recital van haar vierde ster verhindert, is voornamelijk het publiek. Er was een GSM, die onlangs het vriendelijke verzoek bij het begin van het concert toch door de luidsprekers van zich liet horen, en het vele geroezemoes (hopelijk beperkt tot de directe omgeving waarin ik mij bevond) van de mensen die toch maar te kennis wouden geven hoe goed ze Hamelin wel vonden. Daarin hadden ze overschot van gelijk, al had ik liever dat ze hun bewondering tot na het concert hadden bewaard. Hamelin speelt met zeer veel subtiliteit in een breed spectrum. Deze Sonates waren voor mij een revelatie, die ik met graagt aan hem toeschrijf. Ondanks het aanhoudende applaus en de staande ovatie, kregen we geen encore, maar op een of andere manier leek me dat ook niet betamelijk. Schitterend concert.
  3. Toine Thys & Frederik Leroux / 14-05-2006 / Opatuur / **
    Goed, maar weinig verrassend. Perfect om bij te ontspannen.
  4. Spectra Ensemble: Kagel, Vermeersch, Van der Harst / 19-05-2006 / De Bijloke / ***(*)
    Prachtig concert. Muziek met een knipoog, maar zonder al die arty farty toestanden die er soms met de haren worden bijgesleept (cfr Luigi Nono met Josse De Pauw). Zeer sterk en vakkundig uitgevoerd, waarbij Vermeersch en Van der Harst perfect in de windstreken van Kagel werden ingepast. Zeer overtuigend.
  5. Van Oost, Verbist, Defoort / 28-05-2006 / Opatuur / **(*)
    Het is altijd een plezier om te zien hoe muzikanten, die goed op elkaar zijn ingespeeld, met elkaar interageren. Ik ben een grote fan van het soort muziek dat Van Oost uit zijn gitaar tovert, en de integratie van blues roots en jazz is absoluut heerlijk om naar te luisteren. His guitar gently weeps, zo wordt gesuggereerd in de omschrijving bij Opatuur. Prachtige sound.

(concerten vorige maand)

concerten 200604

0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch

  1. Vaganée, Machtel en Van Rossum / 02-04-2006 / Opatuur / ***
  2. De Toverfluit / 08-04-2006 / Vlaamse Opera / **
    Heel geslaagd voor het doelpubliek (de kinderen); cfr bespreking.
  3. Jack Van Poll en Philippe Aerts / 09-04-2006 / Opatuur / ***
  4. JL Rassinfosse en JPh Collard-Neven / 23-04-2006 / Opatuur / ***
  5. Bert Joris, Nathalie Loriers en Philippe Aerts / 30-04-2006 / Opatuur / ***

Stuk voor stuk weer heel goede concerten, bij Opatuur. Veel humor, veel gedrevenheid, enthousiaste muziek van mensen die niet alleen graag doen waar ze mee bezig zijn, maar dat bovendien ook verschrikkelijk goed doen.

(concerten vorige maand)

De Toverfluit

De ToverfluitEr was veel volk, op de matinee van de ‘kinderversie’ van De Toverfluit (Die Zauberflöte). Veel volk, maar lang niet alle plaatsen waren bezet. Ik schrijf met opzet ‘bezet’, en niet ‘verkocht’, want hoewel wij bijvoorbeeld onze kaarten reeds lang op voorhand hadden besteld (op 19 januari om precies te zijn), waren de beste plaatsen toen reeds gemarkeerd als bezet. Niets bleek minder waar. Het eerste balkon kende minder dan 50% effectieve bezettingsgraad, terwijl wij met gezinnen hebben gepraat die zich uit noodzaak hebben moeten opsplitsen tussen pakweg het tweede en het dierde verdiep wegens… gebrek aan plaatsen. En dat is een zeer spijtige zaak.

Over de voorstelling zelf (bijna) niets dan lof. Goed, de zang was misschien niet van topniveau (hoewel zéker niet slecht), maar het entertainmentgehalte en de inbelevingsgraad was hoog. Even was er zelfs directe interactie met het jonge publiek, en de opera leent zich bovendien überhaupt tot een ‘kinderversie’, gezien zowel de inhoud als de vorm. De Toverfluit is een Singspiel: een mengvorm waarin de dialogen die de verschillende aria’s verbinden, worden gesproken. Voeg daaraan toe dat de opera voor deze opvoering werd vertaald naar het Nederlands, en het jonge volkje kon perfect volgen (mits enige uitleg van mama of papa).

De Toverfluit bevat bovendien genoeg humor (Papageno) en leuke deuntjes: het liefdesduet tussen Papageno en Papagena, en de aartsmoeilijke aria Der Hölle Rache kocht in meinem Herzen (Aria van woede en haat). Die laatste aria is wereldberoemd in de versie van Florence Foster Jenkins, die op haar beurt euhm befaamd was voor haar totaal gebrek aan zangkunst. (U kan het fragment beluisteren vanop die Wikipedia pagina.)

Het verhaaltje in een (hele kleine) notendop (deze versie was tot ongeveer de helft van de normale voorstelling ingekort). Sarastro houdt Pamina, de dochter van de Koningin van de Nacht, gevangen, om haar aan de invloed van haar moeder te onttrekken. De Koningin stuurt de jonge prins Tamino uit om haar dochter te bevrijden, vergezeld van Papageno, die op zoek is naar een vrouw. Zowel Tamino als Papageno slagen vanzelfsprekend in hun doel, en worden bovendien bongenoten van Sarastro, die eigenlijk met iedereen het beste voorheeft.

Deze opera biedt een heleboel scenografische mogelijkheden, die zich voor deze versie op een (voor de kinderen) overzichtelijke manier rond een reusachtig bed werden geconcentreerd. Papageno was sober behouden, wat enerzijds een beetje jammer was (iedereen houdt wel van vreemde vogels), maar anderzijds veel ‘acrobatie’ van het personnage toeliet.

Veel geroezemoes, veel uitleggende ouders, en vooral veel enthousiaste kinderen. Het hoorde er allemaal bij, en maakte deze voorstelling heel geslaagd.

De Toverfluit, gezien in de Vlaamse Opera, op 8 april 2006. Foto: OperaExplorer

(Deze entry is ook terug te vinden op Gentblogt)

CDs 2006 Q1

Aldus is het eerste kwartaal van 2006 voorbij. Een tijdje geleden had ik min of meer beloofd een –weliswaar beknopt– overzicht te geven van mijn cd-aanwinsten, waarbij ik vooral de écht goede cds zou tippen, en de écht slechte laten kantelen. Voor de middelmaat zoekt u zelf maar uit hoe het zit.

0 te vermijden / * slecht, maar bekijkbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch

klassiek

  1. Chopin: Nocturnes / Maurizio Pollini (piano) / 2005 / ****
    Och kijk, de uitvoering van Pollini kent zijn gelijke niet. Dit is mogelijks dé definitieve versie van de Nocturnes. Quatsch natuurlijk, maar met deze cd haalt u een pareltje van een uitvoering in huis. Blind te kopen.
  2. Orlandus Lassus: Psalmi Davidis Poenitentiales / Collegium Vocale Gent / 2006 / ****
    Oh-oh-oh. Ik beken het, ik heb een zwak voor ‘vroege’ muziek, en in het bijzonder de polyfonie. Philippe Herreweghe brengt met zijn Collegium Vocale een uitvoering waar uw oren u dankbaar voor zullen zijn. Er bestaat geen muziek die rustgevender is, harmonieus, speels, en daarenboven, met psalmen zit u nooit verkeerd. Orlandus Lassus, in zijn veelheid van namen is een halve Vlaming, en een van de meest productieve componisten van zijn tijd (16eE). Een schitterende (dubbel)cd.
  3. Mozart: Sonatas K 331 K 570 – Fantasia K 397 – Adagio K 540 / Tom Beghin (pianoforte) / 2006 / ****
    Pianobouwer Chris Maene heeft speciaal voor Tom Beghin een pianoforte (naar Anton Walter, 1782) nagebouwd. Het resultaat is een Mozart zoals u die maar zelden hebt gehoord. Verschrikkelijk interessant om lezen is daarbij: Mozarts pianoforte onderzocht, gebouwd en bespeeld (Achtergrond bij een wereldprimeur).
  4. Mozart: Complete Sonatas for Keyboard and Violin – Volume 2 / Rachel Podger (viool) – Gary Cooper (piano) / 2005 / ***
    In mijn overzicht van 2005 had ik u er reeds voor gewaarschuwd. De combinatie Podger/Cooper is op zijn minst geslaagd te noemen. Heel geslaagd.
  5. Philippe Boesmans: Julie / Kamerorkest van de Munt / 2005 / ***
    Eigenlijk was ik van plan een lang en uitgebreid artikel aan dit werk te wijden. Tijdsgebrek en alles. Boesmans is een hedendaags componist, en dit is een verschrikkelijk goede hedendaagse… opera. Geen Verdi of Haendel, maar hedendaagse, best toegankelijke muziek. Probeer het eens; ik ben er enorm tevreden over. (Meer, en bovendien interessante info vindt u bij De Munt –waar Boesmans huiscomponist is– en bij La Médiathèque.)

jazz

  1. The Fred Hersch Trio + 2 / 2004 / ****
    Een al wat oudere cd, maar deze mag in uw collectie niet ontbreken. Ik heb The Fred Hersch Trio + 2 live gezien op Middelheim, maar de aankoop lang blijven uitstellen omwillen van de prijs. De prijs zal helaas niet snel zakken, want deze cd is elke cent waard.
  2. Miss Soul / Eric Legnini Trio / 2006 / ****
    Eric Legnini is de pianist die u reeds vorige zomer aan het werk kon zien met Stefano di Battista. Hier gaat hij zijn eigen weg, en leidt ons mee op een tocht doorheen zijn invloeden. Funky, pop (een prachtig nummer van Björk): dit is jazz waarmee u niet kan verkeerd zitten. (Serieus, dit is de ideale plaat voor iedereen die u over de schreef wil halen richting jazz-land.)
  3. Live At Bradley’s II: the perfect set / Kenny Barron Trio / 2005 / ***
    De opvolger van, hoe kan het ook anders: Live At Bradley’s, die in 2001 amper mijn CD-speler heeft verlaten. Invloeden vooral van Monk, maar het is vooral de kunde van Barron zelf die hier garant staat voor een goede plaat (en de belofte ook waarmaakt).
  4. African Flashback / Romano-Sclavis-Texier / 2005 / ***
    African Flashback is de opvolger van het reeds ruimschoots bejubelde Suite Africaine. En wat moet een mens daaraan toevoegen?
  5. Narcissus / Narcissus Quartet / 2006 / ***
    Dat ik een fan ben van Robin Verheyen, had u waarschijnlijk al begrepen. Edoch wil ik u nog evenzeer deze cd met lichte aandrang aanraden.

En terwijl we toch bezig zijn, wil ik graag nog even een lans breken voor werk van eigen bodem.

Jan Muës: Cool Cargo: ik heb het al gezegd, maar ik Opa Pettson uiterst dankbaar voor deze tip. Muës brengt met Cool Cargo een aantal prachtige standards. Zijn stem is een beetje wennen (zoals Wim Mertens), maar dit is een goede plaat.

War, van de Rawfishboys (Joachim Badenhorst en Brice Soniano) is evenzeer de moeite (de cd is waarschijnlijk enkel verkrijgbaar via de website).

Ook nog ’til now van de Hendrik Braeckman Group (feat. Bert Joris en Kurt Van Herck) en Personal Legend van het Pascal Schumacher Quartet.

(En nu hou ik op, voor u mij ervan verdenkt reclame te maken voor W.E.R.F. –mag ik gewoon even benadrukken dat we in België over een aantal schitterende jazz-muzikanten beschikken. Ja? Dank u.)

(Ik merk net dat ik geen cds heb laten kantelen. Dat wil daarom niet zeggen dat ik er geen ben tegengekomen. Maar positief is toch altijd beter, nietwaar?)

(Nu nog ergens de cds van Briskey, Moker en het Carlo Nardozza Quintet zien te vinden, dan kan ik die tegen de volgende keer ook opnemen in de ‘bespreking’.)

concerten 200603

0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch

  1. Olivier Collette en Fabien Degryse / 12-03-2006 / Opatuur / **
    Misschien niet het béste wat ik al bij Opatuur heb gehoord, maar toch de moeite waard.
  2. Luigi Nono in woord en beeld / 17-03-2006 / De Bijloke / (*)
    Argh. Josse De Pauw gaf me meteen weer een reden waarom ik uit de theaterzalen wegblijf. Alstublieft zeg, ’t is niet omdat ge op een paar metalen snaren staat te slaan en overdreven versterkt en theatraal als een idioot staat te declameren dat het goed is. ’t Was kunst met een grote K, in De Bijloke. Slecht over de ganse lijn. (Allez, ik wil een uitzondering maken voor Annelies Van Parys.)
  3. Arnozza / 19-03-2006 / Opatuur / ***
    Nardozza weet een prachtige klank uit zijn trompet te halen. (bespreking)
  4. Quasi Virgo / 26-03-2006 / Sint-Pauluskerk / ***
    El Grillo is terug. Het vorige concert was iets minder sterk, maar nu stonden ze er weer helemaal! En ze hebben een cd uit!
  5. Traces / 26-03-2006 / Opatuur / ***
    Traces was precies wat ik mij ervan had voorgesteld. Warme, enthousiaste muziek in de mix van folk en jazz zoals op hun cd Sigh Moon.

(concerten vorige maand)

concerten 200602

0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch

  1. Pink Floyd: de herontdekking van de Waanzin / 03-02-2006 / De Bijloke, Gent / ****
    Verfrissend, verrassend, grappig. (bespreking)
  2. Rawfishboys: Joachim Badenhorst en Brice Soniano / 05-02-2006 / Opatuur / **(*)
    Intieme jazz met dit duo. Ik heb het nog nooit zo stil geweten bij Opatuur. Vooral expressief sterk (niet hun beste concert). (bespreking)
  3. Pierre Van Dormael en Reggie Washington / 12-02-2006 / Opatuur / **(*)
    Rasmuzikanten met een meeslepende set (bespreking)
  4. Mâäk’s Spirit / 16-02-2006 / Vooruit / ***
    Een paar oren te weinig; een muziek die eroma vraagt gezien te worden, zodat je goed de muziek kan volgen met oren én ogen. (bespreking)
  5. Peter Beets, Sjoerd Dijkhuizen, en Jos Machtel / 19-02-2006 / Opatuur / **(*)
    Zeer geslaagd, uptempo, bebop. (bespreking)
  6. Badenhorst-Schumacher-Demuth / 21-02-2006 / Hot Club de Gand / *
    Een tamelijk inspiratieloos optreden, waarin Badenhorst met kop en schouders boven de rest van het trio uitstak.
  7. Erwin Vann & Jozef Dumoulin / 26-02-2006 / Opatuur / ***
    Hm. Dit deed mij terugdenken aan de goede synthesizermuziek uit de jaren ’80-’90. Een heerlijk én makkelijk te volgen orkest, al kan ik mij indenken dat het even schrikken was voor de mensen die een traditionele jazz-pianist hadden verwacht. Ik had het niet willen missen.

(concerten vorige maand)

jazz vorige week

Voor de voorbije week had Gentblogt u maar liefst twee jazz optredens getipt. En te oordelen naar de volle zalen, waren de liefhebbers het met hen eens.

Pierre Van Dormael en Reggie Washington (vi)Zondag zaten we met z’n allen gezellig rond de tafel bij Opatuur, voor het optreden van Pierre Van Dormael en Reggie Washington. Die zondag werd geplaagd door een smeltende sneeuwval (waaraan u vandaag reeds herinnerd werd met de foto van de dag), zodat niet alleen uw reporter natte schoenen onder tafel mocht steken, maar waardoor ook de muzikanten pas met enige vertraging arriveerden. Geen nood, het concert duurde daardoor gewoon iets langer. Gelukkig maar, want we kregen twee degelijke muzikanten te horen.

Van Dormael kan je misschien nog het beste vergelijken met Pat Metheny, of nog beter John Scofield (die u vorige zomer hebt kunnen zien tijdens het Blue Note Festival). Washington en Van Dormael waren evenwel (nog) niet geheel op elkaar ingespeeld, waardoor er al eens iets verkeerd dreigde te gaan. Wat het publiek hen overigens niet kwalijk nam, want zoals dat dan hoort bij degelijke muzikanten, werd aan een dergelijke dreiging met een kwinkslag ontsnapt. En dat kwam de sfeer alleen maar ten goede. Het publiek hoorde dat het goed was, verzocht beide heren om een encore, en werd prompt op haar wenken bediend. Meer van dat.

Mâäk's Spirit (iii)Waar het bij Opatuur nog om eerder conventionele jazz ging, werden in de Vooruit alle registers opengtrokken om het publiek te overstemmen. Mâäk’s Spirit toert, in het kader van de JazzLabSeries, door de Vlaamse zalen met nieuw werk, gecomponeerd door gitarist Jean-Yves Evrard. Je hebt het gevoel dat je minstens een paar oren tekort komt, schreef Jef Peremans in De Morgen, en beter kan het bijna niet omschreven worden.

De Balzaal van de Vooruit, waar ook Uitgelezen plaatsvindt, was voor de gelegenheid van het podium ontdaan, waardoor de muzikanten op de vloer speelden en het publiek op een halfhoge tribune mocht plaatsnemen. De muziek was versterkt, en dat was misschien een beetje van het goede teveel voor een dergelijke kleine zaal (de Balzaal was dmv een gordijn met de helft verkleind). Maar het geluidsvolume was dan ook wel het enige waar wij over te klagen hadden.

Twee sets werden van elkaar gescheiden door een korte pauze voor de muzikanten, op Eric Thielemans na, die een zeer indrukwekkende drumsolo ten beste gaf. Veel solo’s, veel ‘drive‘, en een zeer goede verstandhouding onder de muzikanten. Geen egotrippers, want bij zo’n complexe muziek is daar geen plaats voor.

Niet iedereen in de zaal was even enthousiast, want zowat een derde van het publiek verliet ijlings de zaal na het laatste nummer. Jammer voor hen, want de overblijvers kregen nog een extraatje waar zowel toehoorders als spelers veel plezier aan beleefden.

Vanavond kan u weer naar Opatuur, voor een optreden van Peter Beets, Ruud Jacobs en Sjoerd Dijkhuizen; dinsdag gaat Gentblogt voor u langs in de Hot Club de Gand; en het volgende concert in de JazzLabSeries is van het Robin Verheyen Quartet (nu: Narcissus). U leest er hier (en daar) meer over.

(Meer foto’s bij flickr: Pierre Van Dormael en Reggie Washington bij Opatuur en Mâäk’s Spirit in de Vooruit)

(Deze entry is ook terug te vinden op gent.blogt)