Categorie: muziek

Een beetje laat, maar ik heb eigenlijk bijna niet naar muziek kunnen luisteren deze maand. Al de albums heb ik dan ook in maart gekocht, en ik heb er hier slechts met stukjes naar kunnen luisteren –ik heb zelfs nog wat albums waar ik nog helemaal niet naar heb kunnen luisteren (en die ik dus naar volgende maand heb verschoven). Nu we in Seattle zitten, komt er hopelijk wat meer tijd vrij om te luisteren, en hopelijk kan ik ook wat concerten meepikken.

59. Cannonball Adderley Quintet in Chicago / Cannonball Adderley / 1959 / ***
    Een heerlijk energiek rondspringende (nuja) Cannonball Adderly en een ingehouden Coltrane stuwen deze plaat vooruit. Dezelfde bezetting (maar dan met Bill Evans aan de piano) zou een maand later met Miles Davis Kind of Blue opnemen.
60. Stardust / John Coltrane / 1958 / ***
    Coltrane staat niet altijd in de spotlight, op dit album vol ballads dat eerst onder de naam van trompettist Wilbur Harden werd gereleased. We onthouden vooral Time After Time, en de strijkstok van bassist Paul Chambers.
61. Eleanora Fagan (1915-1959) To Billie with Love / Dee Dee Bridgewater / 2010 / **
    Weinig verrassend tribute album. Goed als achtergrondmuziek voor uw avondlijke cocktailparty’s.
62. Mess Around / Robin McKelle / 2010 / *(*)
    De kans is groot dat het volle zalen zou trekken op een festival zoals Gent Jazz, want er is wel degelijk een publiek voor. Maar eerlijk? Ik snap niet hoe dit soort muziek blijft verkopen. Goed voor coverbands en beginnende groepjes, of voor mensen die er een verassende en intelligente interpretatie aan kunnen geven. Ze zijn dun gezaaid, die mensen.
63. Sound Tracks / Yves Peeters Group / 2010 / ***(*)
    Haal dit gewoon in huis. Het betere Belgische werk, zelfs met de sterk Amerikaanse inslag. Dit is al een fantastische soundtrack op onze road trip geweest.
64. Schubert – Impromptus / Franz Schubert door Alexei Lubimov / 2010 / ***
    Het soort muziek waarvan uw borstkast gaat zwellen, maar waarbij ge net zo goed door melancholie wordt overspoeld. Hoewel expressief, is dit soms een ietsje te ‘sec’ gespeeld naar mijn zin. Al ben ik eigenlijk best te vinden ben voor dat soort ingehouden romantisch pianowerk. Grmbl. Ik kan er precies zelf niet meer aan uit.
65. Lyn’s Une / Alyn Cosker / 2009 / **
    Grotendeels saaie mainstream muziek, die men in de USA wel eens in de lift of door de headseats in de vliegtuigen durft te duwen. Het zijn absoluut geen slechte muzikanten –daarom krijgt het album dan ook twee sterren– maar de muzikale richting mist focus en diepgang. Het goede is dat dit nog mogelijkheid heeft tot evolutie, maar vooralsnog is dit onopvallende muziek die zich hapklaar laat beluisteren. (Al begon het tegen het einde toch wat op mijn zenuwen te werken.)
66. Magnetism / Ben Heit / 2009 / ***
    Beter dan oorspronkelijk verwacht, met een aantal verrassende wendingen, maar zonder écht vernieuwend of uitdagend te (willen) zijn. Aangename ritmes, professionele muziek, die hier gerust mag opliggen terwijl ik verder in mijn boek lees. Dit mocht eigenlijk best wat meer aandacht krijgen; ik zou die mens wel eens live willen zien –als ik ooit nog eens in Duitsland geraak.
67. Gesualdo Variations / Carlo Gesualdo door David Chevallier / 2010 / ***(*)
    Dit is een heel curieus project. Gitarist David Chevalier improviseert op de muziek van Carlo Gesualdo. Meer klassiek dan jazz, maar de Gedualdo-purist zal het ongetwijfeld als meer jazz dan Gesualdo omschijven. Ik heb er nu al een keer of vier naar geluisterd, en het blijft ‘plakken’. Geen uptempo beats natuurlijk, maar de gitaar en –vooral– de saxofoon pikken heel gepast in op de madrigalen. (En zoals u weet ben ik niet rap te vinden voor combinaties klassiek-jazz. Ik zou wel eens willen weten wat een expert gelijk J.V.D. hiervan vindt.) Boeiend. Te koop via Linn Records.
68. Shock! / Gareth Williams / 2009 / **(*)
    Ondanks de titel is dit een redelijk braaf album. Maar dan wel één waar ik precies graag naar teruggrijp. Opnieuw mainstream, maar de afwisseling tussen piano en fender maken dit album des te boeiend. De muziek heeft een kenmerkend retrotintje. Williams is vooral bekend als sideman bij Claire Martin (ook al onder contract bij Linn Records), en heeft aldus een stevige reputatie opgebouwd. Dit album laat verlangen naar meer.
69. Hello Troll / Helge Lien Trio / 2009 / ***(*)
    Mooi, degelijk, en onmiskenbaar beïnvloed door Brad Mehldau. Ligt hier graag op repeat. Oordeel zelf: Troozee, live in Berlin, maar ook Gamut Warning en It Is What It Is But It Is. Te verkrijgen bij Linn Records.
70. The Lost Tapes – Volume 1 / Maynard Ferguson / 2009 / ***(*)
    Big Band is fun (zolang er geen kleffe strijkers aan te pas komen). De opnamekwaliteit is niet geheel vlekkeloos te noemen, maar de energie druipt van deze plaat. Een heerlijke versie van Watermelon Man, al heb ik ergens gelezen dat er nog een betere studio-opname van bestaat. Helaas heb ik ervoor geopteerd om volume 2 voorlopig niet aan te schaffen, maar dat wordt rechtgezet zodra ik een betre internet connectie heb. Volume 1 is verkrijgbaar via iTunes of in cd kwaliteit via Linn Records (waar ook volume 2 beschikbaar is).

0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(cds vorige maand)

2:16:16:32 ofte twee dagen, zestien uren, zestien minuten, tweeëndertig seconden. Zoveel tijd zou ik moeten doorbrengen om alle muziek (759 tracks) te beluisteren die ik in februari in huis heb gehaald. De eerste 14 albums kwamen gratis bij een muziekspeler die ik in januari had besteld, en waarvan ik eigenlijk nog een pak meer muziek mag voor downloaden (legaal, welteverstaan, en in hoge kwaliteit). Er zit weinig uitzonderlijks tussen, bij die eerste 14, al wil ik er toch wel even die Piano Concertos 3, 4 and 5 van Beethoven uitlichten. Niet dat de rest niet goed is, maar het is vaak gewoon mijn ding niet, of het springt er niet uit.

4. All My Tomorrows / Carol Kidd / 2004 / (nvt)
5. With a Song in My Heart / Gill Manly / 2009 / (nvt)
6. Perfect Alibi / Claire Martin / 2008 / (nvt)
7. Too Darn Hot! / Claire Martin / 2004 / (nvt)
8. Love was a Dream / Franz Léhair / 2009 / (nvt)
9. Reminiscences / Frédéric Chopin / 2005 / (nvt)
10. Messiah / Georg Friederich Händel / 2006 /(nvt)
11. Spem in alium / Thomas Tallis / 2004 / (nvt)
12. Vibraciones del Alma / Maximiliano Martin / 2009 / (nvt)
13. Consort music for five and six viols / John Ward / 2009 / (nvt)
14. On an Echoing Road / Ned Rorem / 2009 / (nvt)
15. Piano Concertos 3, 4 and 5 / Ludwig van Beethoven / 2009 / ***
16. Symphonies 38 – 41 / Wolfgang Amadeus Mozart / 2008 / (nvt)
17. Early Works for Guitar / Fernando Sor / 2010 / (nvt)

De rest is allemaal jazz, en komt van een verscheidenheid van bronnen. Mag ik meteen nog eens een lans breken voor ‘winkels’ zoals Instant Jazz, waar u een pak fantastisch jazzwerk vindt?!

18. Antibes / Greg Reitan / 2009 / **
    Dit is no nonse, no frills jazz, gewoon klassieke jazz, goed gespeeld. Het springt er niet uit, maar ik krijg er geen hoofdpijn van. Mijn oren gaan zich niet spitsen, maar ik val er niet van in slaap. Deze mens kan goed spelen, maar het roert mijn ziel niet.
19. Caught in the Light of Day / Ivo Neame / 2009 / **(*)
    Dat loopt gelijkaardig met Reitan, vooral klassieke jazz, maar met een iets spannende piano. Heel mainstream, heel toegankelijk, heel genietbaar. Bleef meer plakken dan Reitan.
20. Quintessence / Meeting Point / 2009 / **(*)
    Nog van dat. Mainstream, zeer genietbaar, maar zonder erm… x-factor. Deze drie albums kunt ge probleemloos opleggen tijdens een etentje, niemand die er aanstoot aan zal nemen. Weinigen die ze zullen opmerken ook.
21. Pastorale / Stefano Battaglia / 2010 / **(*)
    Minimalistische jazz, vol soundscapes. Perfect tijdens de stilte van de nacht en/of als achtergrond om een boek bij te lezen. Zonder partituur gespeeld.
22. Midas / John Turville / 2010 / **(*)
    Turville is klassiek geschoold en dat is hoorbaar. De stem van Brigitte Beraha past mooi in het geheel van het werk. Interessanter dan Battaglia, iets meer jazz, maar net zo mainstream als die eerste drie. De invloed van Bill Evans is merkbaar.
23. The Paris Concert (edition one) / Bill Evans / 1979 / ***
24. The Paris Concert (edition two) / Bill Evans / 1979 / ***
    De laaste albums met het laatste trio voor de dood van Bill Evans in 1980. Evans vond dit trio zelf het beste trio waarmee hij speelde; de opnames dateren van 1965 (twee jaar na de fantastische solo sessions).
25. Lost on the Way / Louis Sclavis / 2009 / ***
    Het zal misschien niet onmiddellijk zijn wat u van jazz verwacht, als u jazz voornamelijk associeert met pakweg Jef Neve (vaak schitterende muziek overigens) of Dave Brubeck. Maar dit is interessante, verrassende en uitnodigend-uitdagende muziek. Sclavis is een nieuwe weg ingeslagen, beweert men van dit album, maar Sclavis slaat met elk album een beetje een nieuwe weg in. Binnenkort treedt de man op, met de muziek op deze cd (geïnspireerd op de reis van Ulysses). Ik kom er nog op terug.
26. Orchestrion / Pat Metheny / 2010 / *
    Dit is meer een proof of concept dan een interessant jazzalbum. Metheny speelt gitaar, en laat de rest van de instrumenten op dit album gerobotiseerd met hem meespelen. Hij toert zelfs met dit gedoe, maar als het even spannend klinkt als dit album, kan u uw geld beter voor iets anders sparen.
27. Kenny Burrell & John Coltrane / John Coltrane / 1958 / ***
    Standaard jazz, toen die nog vernieuwend was. Fantastisch album, vol swing en schwung en drive, zoals we nu van de hedendaagse jazz zouden verwachten. Maar dan anders.
28. One-Armed Bandit / Jaga Jazzist / 2010 / **(*)
    Elektronica, met veel melodie en potentieel tot meeslependheid. Laat zich beluisteren gelijk een soundtrack, compleet met repetitie, spanningsopbouw en grandeur. Ik kan er momenteel niet genoeg van krijgen, maar ik vrees dat ik het binnen een jaar niet meer ga kunnen horen.
29. John Coltrane and Johnny Hartman / John Coltrane / 1963 / ***
    het is een beetje wennen aan de stem van Hartman, die klinkt alsof hij zingt op een programma op BRT1, zondagmiddag tijdens de lunch. Blijven luisteren, want het loont de moeite, al is het een beetje oudbollig. Hier ligt het trouwens gaag op tijdens het eten. Op zondag.
30. Someday My Prince Will Come / Miles Davis / 1961 / **(*)
    In 1961 bracht John Coltrane My Favorite Things uit (opgenomen in 1960); in 1961 speelde hij mee op dit album van Miles Davis, hoewel hij toen al het Miles Davis Quintet had verlaten. Spijtig dat jazzmuzikanten tegenwoordig veel minder de hedendaagse muziek verwerken in hun composities.
31. Forty Fort / Mostly Other People Do the Killing / 2009 / ***
    Ha! De plaat is beter dan het concert. Ttz tijdens het concert kon ik mij niet ontdoen van een zeker gevoel dat het allemaal voor de show was. Op de plaat klinkt dat minder door. Deze jongens lijken hun geschiedenis te kennen, en verwerken een heleboel ouder werk in hun composites. Zonder slaafs de muziek te volgen, herinterpreteren ze het werk. Deconstructief, zouden we het ingewikkeld kunnen benoemen. Ik ben benieuwd naar hun evolutie.
32. Parken / Han Bennink / 2009 / ***
    Verrassend weinig experimenteel, heel beluisterbaar en genietbaar.
33. Annular Gift / Ken Vandermark / 2009 / ***(*)
    Wow! Mogelijks het beste wat ik vorige maand in huis heb gehaald. Dit gaat geen seconde vervelen, zit vol dynamiek en geestdrift en wervelwinden en speeldinges.
34. Voladores / Tony Malaby / 2009 / **(*)
    Type-voorbeeld van de hedendaagse jazz. Staccato drumwerk, tegendraadse bas, hortende sax; het wordt allemaal vermoedelijk kapotversterkt op een concert terwijl het net zo goed klinkt op een beluisterbaar volume.
35. Live aux Instants Chavires / Joëlle Leandre / 2009 / **(*)
    Dit moet een fantastisch optreden geeest zijn. Leandre komt naar Jazz & Sounds deze maand, alvast iets om naar uit te kijken.
36. Entry / Linda Oh / 2009 / ***(*)
    The Red Hot Chili Peppers zoals u ze nog niet gehord hebt (track 9: Soul to Squeeze). En dan zeggen dat ik het hierboven nog spijtig vond dat er zo weinig wordt gedaan met hedendaagse andere muziek in jazz. Heerlijk basspel van deze juffrouw, die hier nog niet echt is doorgedrongen, als komt daar hopelijk verandering in.
37. Canada Day / Harris Eisenstadt / 2009 / ***
    Nog zo eentje die eruit sprong. Zo hoort het: respect voor het verleden, maar totaal hedendaags. Met het betere vibrafoonwerk.
38. Palace Ghosts and Drunken Hymns / Will Holshouser / 2009 / ***
    Het begint heel onschuldig met een trekzakmuziekske, maar ontwikkelt zich al gauw in een uitbundig feest. Zou ik live moeten zien, om niet hetzelfde als met MOPDtK tegen te komen. Maar klinkt veelbelovend; de plaat ligt hier graag op.
39. Green Delay / Phronesis / 2009 / ***(*)
    Yeah-hey! Met dezelfde Ivo Neame als hier een beetje hoger, maar dan nog veel uitbundiger en dynamischer. Op het eerste gehoor nogal mainstream, en dit zal ook zeker de liefhebbers van Jef Neve (sorry, maar het is nu eenmaal een heel herkenbaar referentiepunt) als de avontuurlijker liefhebber bekoren.
40. Archive Series Vol. 1: The DHQ ’07 / Dave Holland / 2010 / ***
    ’t Is Dave Holland. Daar valt niks over op te merken.
41. The Complete Atlantic Recordings / Lennie Tristano / 1955-1961 / ***
42. The Complete Verve Recordings / Teddy Wilson / 1952-1957 / ***
43. Origine / Aldo Romano / 2010 / *
    Bij het eerste nummer waant ge u zo in een Franse film noir of iets Bilitis-achtigs. Heel Frans, dat album, heel soundtrack-achtig, heel soft-romantisch jaren ’70 aandoend. Symfonische jazz, James Last, ik zeg maar wat. Pas op, het zit er in dat dit populair wordt. Al hoop ik echt van niet.
44. Void Coordinates / Elliott Sharp / 2009 / **
    Kom ik binnenkort nog op terug. Sharp speelt straks op Jaaz & Sounds.
45. Dwell Time / Håkon Kornstad / 2009 / ***(*)
    Hier heb ik heel erg naar uitgekeken, en ik ben er niet door ontgoocheld. Kornstad speelt saxofoon, tenor en bass, en dwarsfluit en prutst met elektronica. Schitterende muziek, hou die mens in de gaten.
46. Restored, Returned / Tord Gustavsen / 2009 / **(*)
    Soms bijna klassieke muziek, soms bijna pop (enfin, dat is wat overdreven). Met een zangeres, die –hoewel ik eigenlijk geen fan ben van haar stem– wonderwel bij de sfeer op deze plaat past. Het nummer Lay Your Sleeping Head, My Love kan zo in het repertoire van Dez Mona.
47. Little Movements / Eberhard Weber / 1980 / ***
48. Silent Feet / Eberhard Weber / 1978 / ***
49. Yellow Fields / Eberhard Weber / 1976 / ***
    Deze drie cd’s zijn heruitgebracht in de ECM box Colours.
50. French Suite / Thomas Savy / 2009 / ***
    Basklarinet! En eens niet door Louis Sclavis. Heel dynamische plaat. Zou ik graag eens live horen.
51. The Revolution Will Not Be Televised / Gil Scott-Heron / 1974 / ***
    Title says all. Funky shit met een boodschap, een historisch belangrijk album. Scott-Heron heeft net een nieuw album uit, het eerste in 16 jaar.
52. Yesterday You Said Tomorrow / Christian Scott / 2010 / ***
    Helaba, dit sprong er opnieuw uit. Christian Scott stond deze zomer nog op Gent Jazz, waar hij een aantal van de nummers op dit album reeds uitvoerde. Mainstream, maar beter dan verwacht.
53. Strings Attached / Pierre Anckaert / 2010 / **
    Meer symfonische jazz. Vanavond zie ik ze live; hopelijk word ik aangenaam verrast.
54. If (Blue) Then (Blue) / Heinz Sauer / 2010 / ***
    Hoewel dit eerder fragiele muziek is, springt dit album er alweer uit.
55. Carnegie Hall Concert / Gerry Mulligan / 1995 / **
    Cool jazz. Gerry Mulligan en Chet Baker in concert; ze hadden in geen tien jaar meer samengespeeld. Opener Line For Lyons was een warm-up, om Chet Baker op zijn gemakt te stellen (de man was bloednerveus). Zelfs My Funny Valentine klinkt niet helemaal klef.
56. New History Warfare: Volume 1 / Colin Stetson / 2007 / ***
    Nog iemand voor op Jazz & Sounds. Doet iets gelijkaardigs als Kornstad (cfr hoger), maar dan… anders. Binnenkort meer.
57. The Man With the Horn / Miles Davis / 1981 / **
    Het eerste album van Miles nadat hij zes jaar niks meer van zich had laten horen. Rock, pop, funk en zelfs jazz fusion.
58. Dedicated to You (Sings the music of Coltrane & Hartman) / Kurt Elling / 2009 / **
    Mja, waarom niet. Al kon het evengoed zijn: mja, waarom wel?

Bon, veel te veel cd’s, veel te weinig bespreking. Ik moet erop letten dat ik de cd’s omschrijf als ik ze net heb gehoord, net zoals ik doe met films als ik ze net heb gezien. Vooral als ik er zo’n hoop koop, wordt het anders quasi onmogelijk om het achteraf te doen (zoals ik nu heb gedaan).

Vanuit de winkel/amazon/Instant Jazz brengt u zonder schroom of vrees de volgende albums mee om uw collectie mee te verbeteren: Annular Gift van Ken Vandermark; Entry van Linda Oh; Green Delay van Phronesis; Dwell Time van Håkon Kornstad; French Suite van Thomas Savy. Als u nog geld over hebt, voegt u daaraan toe: Canada Day van Harris Eisenstadt; If (Blue) Then (Blue) van Heinz Sauer; Yesterday You Said Tomorrow van Christian Scott; One-Armed Bandit van Jaga Jazzist; en Forty Fort van Mostly Other People Do the Killing.

Overigens, hoeveel geld geeft u maandelijks uit aan muziek? Doe mee aan de poll bij Boleuzia.

0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(cds vorige maand)