Categorie: boek

Minder films, meer boeken?! Allemaal muziekboeken, vorige maand, en ik ben in nog twee andere begonnen: The Gesualdo Hex en The Rest is Noise. Dat laatste heb ik nog niet uit, en in het eerste ben ik moeten stoppen, omdat ik vond dat ik niet over genoeg achtergrond beschikte. Eenmaal The Rest is Noise achter de kiezen zit, moet dat lukken. Maar ondertussen lees ik eerst The Hunger Games (zo heb ik aan Henri beloofd, zodat we dan naar de film kunnen gaan kijken).

Ik heb veel bijgeleerd vorige maand, en zit weer helemaal met mijn kop in de muziek.

6. Picture Yourself Playing Cello / Jim Aikin / 2012
   Vooral interessant voor wie… overweegt cello te spelen. Handig om eens te raadplegen als ge wat vast zit, maar vervangt langs geen kanten een leraar natuurlijk.
7. The Inner Game of Tennis / W. Timothy Gallwey / 1974
   Een cultboek, naar het schijnt, dat destijds werd toegepast voor vanalles, van tennis tot management. Later verscheen er ook The Inner Game of Music, dat op mijn nachtkastje klaarligt. Bevat een paar interessante tips, die bij het lezen heel vanzelfsprekend lijken, maar verwacht geen mirakels.
8. A Concise History of Western Music / Paul Griffiths / 2010
   Bijzonder interessant. Ik zocht een overzichtsboek omdat ik vast zat in The Gesualdo Hex, en duidelijk eerst wat meer historische achtergrond nodig had. Deze A Concise History of Western Music is alvast een uitstekend begin: 200 bladzijden over muziek tot ergens het einde van de 19e eeuw; 100 bladzijden voor de volgende honderd jaar. De meest recente componist die (even) wordt aangehaald, is Thomas Adès –en die is jonger dan ikzelf (niet veel, maar toch).
9. The Musician’s Guide to Reading & Writing Music / Dave Stewart / 1999
10. Inside the Music / Dave Stewart / 1999
    Deze twee (relatief dunne) boekjes hebben mij bijzonder veel inzicht bijgebracht over akkoorden. Stewart begint van nul, beschrijft de notenbalk (in het Angelsaksische systeem met C-D-E-F-G-A-B ipv do-re-mi-fa-sol-la-si), en gaat dan over op ritme en akkoorden. Oorspronkelijk bedoeld voor de pop- en rockmuzikant die wel muziek uit zijn gitaar krijgt, maar geen noten kan lezen, zijn deze boekjes best te volgen voor wie reeds in muziek geïnteresseerd is.
11. The Study of Counterpoint / Johann Joseph Fux (vertaling: Alfred Mann) / 1965
    The only English translation of the great eighteenthcentury work that has been the basis for the study of counterpoint for more than 200 years, zo staat er op de cover. Bijna driehonderd jaar ondertussen, want het boekje verscheen voor de eerste keer in 1725. Dat werk is Gradus ad Parnassum Fantastisch geschreven, in dialoogvorm tussen een ‘meester’ en een leerling, vertrekt dit boek van een cantus firmus (zeg maar: de melodielijn) naar een vierstemmige compositie. Heel helder en structureel verwoord, is het duidelijk waarom dit boek reeds zolang en bij zovele componisten hoog staat aangeschreven. Basiskennis notenleer is aangewezen (zoals bijvoorbeeld terug te vinden in de boekjes van Dave Stewart hierboven). Ik ben benieuwd of dat Harmonieboek van Rameau ook leesbaar zou zijn –maar dan wel in vertaling.

(boeken vorige maand)

Twee boeken, twee keer Sigler, en ik heb het mij niet beklaagd.

4. Contagious / Scott Sigler / 2008
   Het vervolg op Infected, dat ondertussen de lezer geheel in zijn ban houdt. Een beetje buitenaards, een beetje techno, een beetje erm…vreemd, maar wie bereid is mee te gaan, zal met volle teugen genieten. Geen cerebraal gedoe, trouwens.
5. Ancestor / Scott Sigler / 2007, 2010
   Jurassic Park voor volwassenen, maar dan anders. En beter. Alweer genieten. Ik ben fan van Sigler geworden, vrees ik.

(boeken vorige maand)

1. Infected / Scott Sigler / 2008
   Het vergt redelijk veel bereidwilligheid van de lezer om mee te gaan in de veronderstellingen van de auteur, maar wie bereid is de stap te zetten, krijgt aan dit boek toch wel behoorlijk wat plezier. Aliens, hatchlings en een mens die zonder verpinken in zijn eigen vlees snijdt; de grenzen van de verbeelding worden niet geschuwd. En er is een vervolg (waar ik binnenkort aan begin).
2. Micro: A Novel / Michael Crichton & Richard Preston / 2011
   Tsja. Dit is Honey, I shrunk the kids voor een iets volwassener publiek. Weinig boeiend, weinig verbeelding, weinig vaart en vooral: heletegans voorspelbaar. Ik weet niet of het aan Richard Preston ligt, maar dit boek leest alsof het om een kladversie gaat die nog een keer of tien moet herschreven worden voor het vatbaar voor publicatie is geworden.
3. Never too late / John Holt / 1978
   John Holt (1923 – 1985) was een schrijver en een onderwijzer, een groot voorstander van homeschooling. Hij werd bekend en gerespecteerd voor zijn boek How Children Fail (1964) en de opvolger How Children Learn (1967). In Never too late beschrijft hij hoe hij ertoe kwam om cello te leren op veertigjarige leeftijd. Eigenlijk gaan vooral de inleiding en het laatste hoofdstuk daarover, en beschrijft hij in de rest van het boek hoe hij eigenlijk steeds geïnteresseerd was in muziek. Die twee hoofdstukken zijn echter enorm herkenbaar. Aangename en leesbare non fictie, die evenwel niet voor iedereen even interessant zal zijn.

(boeken vorige maand)

Misschien heb ik dan maar slechts 34 boeken gelezen in 2011, dat moet toch volstaan om een lijstje met het beste van 2011 uit te puren, dacht ik? De boeken werden niet noodzakelijk gepubliceerd in 2011, maar ik heb ze wel gelézen in 2011. Als we het over een best of hebben, dan moet dat toch de tand des tijds doorstaan. Voor striktere lijstjes kan u altijd in de boekskes terecht. Daar zijn ze trouwens al verschenen nog voor het jaar voorbij was.

Alleen al door het beperktere volume –en omdat ik bijna geen boeken van Vlaamse of Nederlandse schrijver heb gelezen– had dit een eenvoudige taak moeten zijn. Edoch, ik kan wel tien boeken oplijsten, maar of ze in een top tien thuishoren is weer iets anders. Voor het eerst zit er veel non-fiction tussen, en dan vooral boeken die met muziek te maken hebben. Niet alles is interessant voor de leek; Steve Lacy bijvoorbeeld is weinig nuttig als u geen saxofoon speelt, maar het werk van Copland is dan weer interessant voor al wie graag naar (klassieke) muziek luistert, en de mening over het werk van Kyle Gann varieert nogal.

Hieronder tien boeken die misschien niet allemaal in een top tien thuishoren, maar die ik (ooit) wel eens zou durven herlezen. Min of meer in volgorde (beste eerst).

1. Just Kids / Patti Smith / 2010
   Patti Smith schrijft over haar intense relatie met Robert Mapplethorpe op einde van de jaren 60 en het begin van de jaren 70. Een fenomenaal tijdsdocument, dat heel erg vlot leest.
2. Agent 6 / Tom Rob Smith / 2011
   Het derde deel in de Leo Demidov-reeks is bijzonder de moeite. Misschien leest u best eerst de voorgaande twee delen, al vermoed ik dat dit boek ook zonder voorkennis kan gelezen worden. Doe uzelf een plezier, en lees ze allemaal.
3. What to Listen for in Music / Aaron Copland / 2009
   Aaron Copland, zelf componist, schreef het in 1939 en herzag het boek volledig in 1957. Sindsdien kwamen er nog wel wat kleine wijzigingen, maar in wezen is dit nog steeds de editie van 1957. Copland beschrijf de vier elementen in muziek (ritme, melodie, harmonie en klankkleur), heeft het over structuur en de vijf fundamentele vormen waarin wordt gecomponeerd.
4. One Day / David Nicholls / 2009
   One Day vertelt het verhaal van een relatie door een keer per jaar op dezelfde dag een status van het leven van de protagonisten te geven (en dat over een periode van twintig jaar). Ondertussen verfilmd, en nee, ik heb de film nog niet bekeken.
5. No Such Thing as Silence: John Cage’s 4’33″ / Kyle Gann / 2010
   De ontstaansgeschiedenis van het befaamde werk 4’33” van John Cage, dat bestaat uit stilte. Of juist niet.
6. Findings – My experience with the soprano saxophone / Steve Lacy / 1994, 2005
   Een korte inleiding voor de beginner, maar dit richt zich toch meer tot de ietwat gevorderde saxofonist die wil weten hoe hij instrument onder de knie krijgt. Een levenswerk, volgens Lacy.
7. The Winner / David Baldacci / 1997
   Eigenlijk mogen daar ook gerust zijn eerste twee boeken, Total Control & Absolute Power, bij staan (het is geen reeks, het zijn telkens stand-alone boeken). Baldacci heeft mij tot nog toe niet ontgoocheld.
8. The Fermata / Micholson Baker / 1994
   Het hoofdpersonage kan de tijd stilzetten, en gebruikt die gave voornamelijk om vrouwen te bestuderen. Verwacht u aan een hoge dosis magisch realisme, gefilosofeer en jawel: pornoachtige toestanden. Ik had de publicatiedatum ergens jaren 70 verwacht, want in deze voorzichtige stijl vermoedt de lezer geen moment de yuppie-decadente jaren 90.
9. Music Theory for Dummies / Michael Pilhofer & Holly Day / 2007
   Muziektheorie dus: “Is it absolutely necessary? No. Is it tremendously helpful? Yes.“
10. Steve Jobs / Walter Isaacson / 2011
    Overgehyped? Isaacson heeft zich in de luren laten leggen en snapt niks van Steve Jobs? Jawel, zelfs dit boek is controversieel, maar het is op zijn minst interessant als historisch document –en om nostalgische reden.

Grootste ontgoocheling(en) van 2011: Carte Blanche, de nieuwe Bond door Jeffery Deaver (geef ons Sebastian Faulks terug alstublieft) & A Visit from the Goon Squad van Jennifer Egan (geef mij maar Nick Hornby).

Geen slecht boek gelezen, vorige maand, met als hoogtepunt Kyle Ganns avonturen met 4’33” van John Cage. 4’33” is het stukje ‘stilte’ dat John Cage componeerde in 1952 –hij heeft er ongeveer vijf jaar over gedaan om het te schrijven. Een bijzonder boeiend inzicht in dit stuk, en waaruit duidelijk blijkt dat er veel meer in en achter zit dan op de meest opvallende eigenschap. Hier blijkt nog maar eens hoe belangrijk context is.

27. Fallen / Karin Slaughter / 2011
    Slaughter lijkt zich op haar best te voelen, niet alleen als ze vrouwen macht ken geven, maar ook als ze mannen kan emasculeren. Als u zich daarover kan tillen, dan is dit best een goed boek.
28. The Sense of an Ending / Julian Barnes / 2011
    Hij heeft er (eindelijk) de Booker Prize mee gewonnen, Julian Barnes, al ben ik niet onverdeeld gelukkig over de afloop van het boek –een beetje doorzichtig. Gelukkig is de man een fantastisch schrijver, en er is waarschijnlijk geen letter die ik niet graag heb gelezen.
29. The Affair / Lee Child / 2011
    Een ondertussen klassiek Jack Reacher verhaal. Dit keer gaat Child terug naar het verleden van Reacher, toen die nog in actieve dienst bij het leger was. Daarom vergeven we hem ook dat dit een beetje te veel op een format begon te gelijken.
30. No Such Thing as Silence: John Cage’s 4’33” / Kyle Gann / 2010
    Fenomenaal goed, een absolute aanrader voor iedereen die ietwat in hedendaagse muziek (klassiek en/of geïmproviseerd) geïnteresseerd is.

(boeken vorige maand)

Een boek over relaties, een boek over massamoordenaars en nog een boek over relaties. Voila, en daarmee bent u weer helemaal mee.

22. Close-up / Esther Verhoef / 2007 / **
    Dit boek werd me door iemand getipt als literaire thriller, en hoewel ik (1) een allergische reactie krijg van die omschrijving, (2) meestal nog sceptisch sta tegenover Nederlandstalige literatuur in het algemeen, en (3) Nederlandstalige thrillers in het bijzonder, ben ik toch op die tip ingegaan. En ik heb er geen spijt van gehad. Niet alleen beschrijft dit boek op interessante manier en aantal interpersoonlijke relaties en denkbeelden, het whodunit-gedeelte is intelligent én verrassend opgebouwd. Dit is misschien geen hoogstaande literatuur, maar wél een vakkundig geschreven boek. Zonder Verhoef te willen schofferen (ze zit een paar niveaus hoger dan –), maar Pieter Aspe zou hieraan best een voorbeeld mogen nemen.
23. La Théorie Gaïa / Maxime Chattam / 2008 / *(*)
    Zeker niet zijn beste werk. Het is nog net onderhoudend genoeg, maar een beetje bij de haren getrokken en te lang uitgesponnen.
24. Selected Stories / Andre Dubus II / 1996 / **
    Ik heb deze collectie in huis gehaald naar aanleiding van de film de film We Don’t Live Here Anymore. Hoewel er heel mooie verhalen in staan, is het niet allemaal even interessant. Dat, en ik ben eigenlijk zo geen kortverhalenlezer. Vermoedelijk moet met zo’n kortverhalen bundel beter verspreid lezen, en niet het ene verhaal na het andere.

0 te vermijden / * slecht, maar leesbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(boeken vorige maand)

Mja, die quotering; ik ben er niet echt meer van overtuigd of dat wel nuttig is. Zo zijn er bepaalde boeken die ik heel erg graag lees, maar eigenlijk geen drie –laat staan vier– sterren waard zijn, vanuit één of ander oogpunt. ’t Is maar dat u dat beter met een schep zout neemt. Als het echt niet goed is, zal ik het wel zeggen, en als het echt onmisbaar goed is, ook.

Neem nu die James Bond, dat is geen slecht boek, maar binnen de Bondreeks past dat niet heel echt. Soms kan dat goed zijn, maar er is in dit geval niet echt sprake van een breuk met of een vernieuwing binnen de reeks die aan dit schrijfsel een meerwaarde zou geven. Bondfans lezen dit boek eventueel omdat ze alles van Bond willen lezen, maar kunnen het net zo goed laten liggen omdat het niets aan de reeks bijdraagt. Het Bondboek van Sebastian Faulks daarentegen, dat is veel meer een aanrader.

Carte Blanche had ik overigens gelezen via een decentrale backup –het ding kost 14 USD in digitale versie, en 7 GBP in hardcover. Ik heb de hardcover besteld (en vanochtend ontvangen), en de digitale versie ondertussen verwijderd.

Gerelateerd raad ik u dit zeer interessant artikel aan, Een zomerverhaal. Digitaal lezen op vakantie, dat ik heb gevonden via de Twitter van Maarten van Dodo’s in het wild. Zeer pijnlijk zijn de reacties op dat artikel, waaruit blijkt dat de mensen niet echt doorhebben waar het over gaat.

Voor de rest niet veel opvallends. Lebovitz is aangenaam tijdverdrijf; de nieuwe Harris lijkt een kantelmoment in de reeks; Music Theory for Dummies is een aanrader voor wie in …erm muziektheorie is geïnteresseerd; en Before She Met Me was niet helemaal mijn ding, maar ik ben wel benieuwd naar Talking It Over (en daarna mogelijks de sequel Love, etc) van dezelfde auteur.

17. Carte Blanche / Jeffery Deaver / 2011 / *(*)
    Het is een nieuwe, zo mogelijk nog hedendaagsere, Bond die Jeffery Deaver hier schetst. Ik was helemaal verkocht aan Devil May Care dat Sebastian Faulks in 2008 schreef, maar deze Carte Blanche is veel minder indrukwekkend. Vervang de naam Bond door iets anders, en we blijven met een (enigszins interessante) pulproman die evenwel weinig memorable blijft. Kan iemand Faulks overhalen om een volgende Bond te schrijven alstublieft?
18. The Sweet Life in Paris: Delicious Adventures in the World’s Most Glorious – and Perplexing – City / David Lebovitz / 2009 / **(*)
    Een bijwijlen uitzonderlijk hilarisch boek van patissier David Lebovitz (met een even aanstekelijk blog) over zijn integratie als American in Paris. Inclusief recepten en niet te missen adressen vol heerlijks in de Franse hoofdstad.
19. Dead Reckoning / Charlaine Harris / 2011 / **(*)
    Ergens heb ik het gevoel dat dit vooral een scharnierverhaal is in de serie. Er wordt heel wat uitgelegd, er worden een paar knopen doorgehakt en het eindigt alweer met een knaller. Uitkijken (?) naar alweer een volgende?
20. Music Theory for Dummies / Michael Pilhofer & Holly Day / 2007 / ***
    Mijn eerste Dummies boek, en het zal zeker mijn laatste niet geweest zijn. Als ge meer wilt te weten komen over muziektheorie, vertelde mijn muziekleraar, dan kunt ge inderdaad van die zwaar theoretische boeken gaan lezen. Maar het is net zo interessant om eens zo’n algemeen inleidend boek te lezen. Het tip-boek leek mij veel té algemeen, en dan kwam ik als vanzelf bij deze Music Theory for Dummies terecht. In één woord: fantastisch! Het blijft theorie natuurlijk, en hoewel ik nu geleerd heb over the circle of fifths etc. blijft het vooral iets dat moet worden toegepast, of dat nu als luisteraar, dan wel als als uitvoerder is. Ik zie mij nog heel vaak naar dit boek teruggrijpen. En waarom muziektheorie belangrijk is? Is it absolutely necessary? No. Is it tremendously helpful? Yes.
21. Before She Met Me / Julian Barnes / 1982 / **(*)
    De tweede roman van Julian Barnes kreeg als motto mee Il vaut mieux encore être marié qu’être mort. Graham Hendrick scheidt van zijn vrouw en trouwt met een andere, maar raakt onwezenlijk geobsedeerd door de oude affaires van zijn nieuwe vrouw. Gelezen, nadat filosoof Jean Paul Van Bendegem het aanraadde op zijn zomerleeslijst in De Morgen.

0 te vermijden / * slecht, maar leesbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(boeken vorige maand)