Minder films, meer boeken?! Allemaal muziekboeken, vorige maand, en ik ben in nog twee andere begonnen: The Gesualdo Hex en The Rest is Noise. Dat laatste heb ik nog niet uit, en in het eerste ben ik moeten stoppen, omdat ik vond dat ik niet over genoeg achtergrond beschikte. Eenmaal The Rest is Noise achter de kiezen zit, moet dat lukken. Maar ondertussen lees ik eerst The Hunger Games (zo heb ik aan Henri beloofd, zodat we dan naar de film kunnen gaan kijken).
Ik heb veel bijgeleerd vorige maand, en zit weer helemaal met mijn kop in de muziek.
- Picture Yourself Playing Cello / Jim Aikin / 2012
Vooral interessant voor wie… overweegt cello te spelen. Handig om eens te raadplegen als ge wat vast zit, maar vervangt langs geen kanten een leraar natuurlijk. - The Inner Game of Tennis / W. Timothy Gallwey / 1974
Een cultboek, naar het schijnt, dat destijds werd toegepast voor vanalles, van tennis tot management. Later verscheen er ook The Inner Game of Music, dat op mijn nachtkastje klaarligt. Bevat een paar interessante tips, die bij het lezen heel vanzelfsprekend lijken, maar verwacht geen mirakels. - A Concise History of Western Music / Paul Griffiths / 2010
Bijzonder interessant. Ik zocht een overzichtsboek omdat ik vast zat in The Gesualdo Hex, en duidelijk eerst wat meer historische achtergrond nodig had. Deze A Concise History of Western Music is alvast een uitstekend begin: 200 bladzijden over muziek tot ergens het einde van de 19e eeuw; 100 bladzijden voor de volgende honderd jaar. De meest recente componist die (even) wordt aangehaald, is Thomas Adès –en die is jonger dan ikzelf (niet veel, maar toch). - The Musician’s Guide to Reading & Writing Music / Dave Stewart / 1999
- Inside the Music / Dave Stewart / 1999
Deze twee (relatief dunne) boekjes hebben mij bijzonder veel inzicht bijgebracht over akkoorden. Stewart begint van nul, beschrijft de notenbalk (in het Angelsaksische systeem met C-D-E-F-G-A-B ipv do-re-mi-fa-sol-la-si), en gaat dan over op ritme en akkoorden. Oorspronkelijk bedoeld voor de pop- en rockmuzikant die wel muziek uit zijn gitaar krijgt, maar geen noten kan lezen, zijn deze boekjes best te volgen voor wie reeds in muziek geïnteresseerd is. - The Study of Counterpoint / Johann Joseph Fux (vertaling: Alfred Mann) / 1965
The only English translation of the great eighteenthcentury work that has been the basis for the study of counterpoint for more than 200 years, zo staat er op de cover. Bijna driehonderd jaar ondertussen, want het boekje verscheen voor de eerste keer in 1725. Dat werk is Gradus ad Parnassum Fantastisch geschreven, in dialoogvorm tussen een ‘meester’ en een leerling, vertrekt dit boek van een cantus firmus (zeg maar: de melodielijn) naar een vierstemmige compositie. Heel helder en structureel verwoord, is het duidelijk waarom dit boek reeds zolang en bij zovele componisten hoog staat aangeschreven. Basiskennis notenleer is aangewezen (zoals bijvoorbeeld terug te vinden in de boekjes van Dave Stewart hierboven). Ik ben benieuwd of dat Harmonieboek van Rameau ook leesbaar zou zijn –maar dan wel in vertaling.
(boeken vorige maand)