Categorie: leesvoer

boeken 200901

Weinig sterren, maar nietteming graag gelezen boeken.

Relic ligt al van de vorige eeuw op mijn stapeltje ’te lezen’, en ik heb de film al minstens twee-drie keer gezien. Waarom ik het niet eerder gelezen heb, ik weet het niet, maar het boek biedt in elk geval meerwaarde aan t.o.v. de film. Ik heb meteen ook het vervolg besteld, en de lectuur daarvan zal zo lang niet op zich laten wachten.

In Skin Privilege, knoopt Karin Slaughter heel wat losse eindjes aan elkaar, en ze stopt deze keer met een enorme cliffhanger. Benieuwd naar het vervolg dus, al komt er eerst nog eentje van haar andere reeks, met Will Trent in de hoofdrol (Fractured).

De apenplanet is helemaal jeugdsentiment. Het originele verhaal van Pierre Boulle, La planète des singes, lijkt echter totaal verschillend van de films en tv serie in mijn herinneringen. Er zitten serieuze gaten in de theorie van Boulle, al blijft het gegeven interessant. Boeiend boek, maar dan vooral als tijdsdocument –hoewel het niet gedateerd is.

Het titelverhaal uit The Curious Case of Benjamin Button: and Six Other Stories van F. Scott Fitzgerald telt amper 27 bladzijden. Net zoals bij Boulle zitten er onwaarschijnlijkheden in, die te danken zijn aan onze grotere algemeen wetenschappelijke kennis. Het blijft een zeer boeiende synopsis, en ik ben benieuwd hoe dat in de film is verwerkt. Ook de andere verhalen zijn zeer de moeite (meer dan het eerste zelfs), mede door de schitterende schrijfstijl en de humor.

In The Witches of Eastwick kon ik mij gewoon niet vinden. Misschien heb ik de film te vaak gezien, misschien kon ik mij toch gewoon niet in de stijl vinden, maar ik heb een paar maanden gedaan over een boek dat ik normaliter in minder dan geen tijd had moeten lezen. Spijtig. (Voor mij dan.)

  1. Relic / Douglas Preston & Lincoln Child / 1995 / **
  2. Skin Privilege / Karin Slaughter / 2008 / **
  3. La planète des singes / Pierre Boulle / 1963 / **
  4. The Curious Case of Benjamin Button: and Six Other Stories / F. Scott Fitzgerald / 2008 / **(*)
  5. The Witches of Eastwick / John Updike / 1984 / *(*)

0 te vermijden / * slecht, maar leesbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(boeken vorige maand)

strips 200901

We zijn helemaal in de ban van Y: The Last Man aan het geraken. Voorlopig weinig rode draad in het verhaal, behalve dan dat hij de laatste man op de aarde blijft (duh), en dat hij nog steeds op zoek is naar zijn vriendin, die aan de andere kant van de wereld zit. Daarbuiten is er eigenlijk weinig consistent plotgegeven. Niettemin, het blijft onderhoudend.

Rose Hip is met de publicatie van de prequel begonnen, en dat is even erm… verlichtend als het gewone verhaal. Pulp, maar ik ken slechter tijdverdrijf.

Water Baby was de eerste poging tot de betere strip, vorige maand, maar die poging is helaas een beetje mislukt. Hopelijk biedt februari beters op dat vlak, en misschien vinden we wel wat inspiratie bij het festival van Angoulême.

Apollo’s Song van Osamu Tezuka (de mens van Buddha) daarentegen, mag meteen op de plank bij de grote klassiekers. Klassiek drama zoals we het veel te weinig aantreffen. Fantastische kwaliteit, zowel van tekenstijl, vertelling, structuur, plot en plotwendingen. Zonder vrees aan te schaffen en van te genieten.

Oh, en Les Démons d’Alexia lees ik gewoon graag. Een intelligente, ondernemende en sexy vrouw –doet mij een beetje aan de mijne denken, behalve dan dat die niet aan hekserij en al doet. Spijtig misschien, maar ge kunt niet alles hebben natuurlijk.

  1. Y: The Last Man Vol. 2: Cycles / Brian K. Vaughan, Pia Guerra, José Marzan / 2003 / **(*)
  2. Les Démons d’Alexia, Tome 5: Le Sang de l’Ange / Dugomier / 2008 / **(*)
  3. Water Baby / Ross Campbell / 2008 / **
  4. Rose Hip Rose, tome 04 / Tôru Fujisawa / 2008 / **
  5. Rose Hip Zero, tome 01 / Tôru Fujisawa / 2006 / **
  6. Rose Hip Zero, tome 02 / Tôru Fujisawa / 2006 / **(*)
  7. Apollo’s Song / Osamu Tezuka / 2007 / ***(*)
  8. Y: The Last Man Vol. 3: One Small Step / Brian K. Vaughan, Pia Guerra, José Marzan / 2003 / **(*)
  9. Y: The Last Man Vol. 4: Safeword / Brian K. Vaughan, Pia Guerra, José Marzan / 2003 / **(*)

0 te vermijden / * slecht, maar leesbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(strips vorige maand)

strips 200812

Bijna allemaal goede dingen, die allemaal ook weinig uitleg behoeven.

Charisma is wreedaardig onverhuld verhaal in vier delen, vol verwoesting en vernieling. Over sektes en religie en eenzaamheid en hoe zelfse de sterkste mensen zich in de luren kunnen laten leggen, vooral als het over het welzijn van hun kinderen gaat. Not for the faint of heart.

Y: The Last Man is een veelbelovend beginnende reeks (met ondertussen reeds tal van episodes), over de laatste man op aarde –letterlijk te nemen, want door één of andere gebeurtenis blijven er enkel nog vrouwen over op onze planeet. En dat leidt niet meteen tot de tienerfantasie die u zich voor de geest zou kunnen halen.

Le Tueur is vlot lezende pulp; Kwaïdan past in de momenteel een beetje démodé geraakte Japanse ‘sprookjes’-hype; Esperanto en Mes affinités sélectives zijn een beetje te experimenteel/vergezocht/pointless naar mijn smaak; en Baal iets te voor de hand liggen en vooral stereotiep –een goede aanzet evenwel.

Grootste twijfelgeval is Spirou et Fantasio, tome 50 : Aux sources du Z, dat halvelings leest als een soort best of en aldus heel wat bagage met zich meesleurt, en dus veel inspanning vraagt. Ik ga het nog eens opnieuw lezen, ik heb het gevoel dat het een beetje moet rijpen.

  1. Y: The Last Man, vol. 1: Unmanned / Brian K. Vaughan, Pia Guerra / 2003 / ***
  2. Charisma, tome 2 / Taisei Nishizaki, Tsutomu Yashioji / 2004 / ***
  3. Charisma, tome 3 / Taisei Nishizaki, Tsutomu Yashioji / 2004 / ***
  4. Le Tueur: premier cycle / Luc Jacamon, Matz / 2008 / ***
  5. Kwaïdan Intégrale t01 à t03 / Jung / 2008 / **(*)
  6. Sillage, Tome 11 : Monde flotant / Jean-David Morvan, Philippe Buchet / 2008 / ***
  7. Spirou et Fantasio, tome 50 : Aux sources du Z / Jean-David Morvan / 2008 / **
  8. Esperanto / Otto Gabos / 2008 / *(*)
  9. Mes affinités sélectives / Sylvain Saulne / 2008 / *(*)
  10. Baal / Ludovic Lambour / 2008 / **

0 te vermijden / * slecht, maar leesbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(strips vorige maand)

boeken 200812

Kijk, weeral maar drie hé. Het waren er bijna vijf, de vierde is uit van gisteren, die vijfde zal ik hopelijk deze maand uit hebben –ik ben er al twee maanden aan bezig. Grmbl.

Maar goed, de drie boeken die ik héb gelezen, waren in elk geval zeer onderhoudend (die vierde ook). Zowel van Chattam als Fleming als Slaughter, zal ik meer blijven lezen. Korte inhouden hoeft u van mij niet te verwachten, die vindt u gemakkelijk op amazon, maar –hoewel ze alledrie verschillend van aard zijn– deze drie boeken wenden een geslaagde spanningsopbouw aan, en houden die ook consequent vol voor het ganse verhaal.

  1. Les Arcanes du Chaos / Maxime Chattam / 2006 / **
  2. James Bond: Diamonds Are Forever / Ian Fleming / 1956 / **
  3. Faithless / Karin Slaughter / 2006 / **

0 te vermijden / * slecht, maar leesbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(boeken vorige maand)

strips 200811

Net zoals met de boeken, heb ik precies ook maar weinig strips gelezen, vorige maand. Niettemin: goede zaken, want voor L’idole dans la Bombe loont het zeer de moeite om de verhalen snel na elkaar te lezen –u houdt er maar beter uw hoofd bij; en Buddha is alweer een stap dichter bij het nirvana.

Volgende keer hopelijk meer.

  1. L’idole dans la Bombe: première partie / Stéphane Presle, Jérôme Jouvray / 2007 / ***
  2. L’idole dans la Bombe: deuxième partie / Stéphane Presle, Jérôme Jouvray / 2008 / ***
  3. Buddha Volume 4: The Forest of Uruvela / Osamu Tezuka / 2005 / ***(*)

0 te vermijden / * slecht, maar leesbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(strips vorige maand)

boeken 200811

Godver. Ik heb met moeite iets gelezen, vorig maand, en dat komt allemaal door dat boek waar ik nu nog steeds in bezig ben, en dat maar niet lijkt te vorderen. Misschien leg ik het maar beter even opzij, en begin ik aan iets anders.

De heining is helemaal niet onaardig, maar lijkt een tussenstap op weg naar Van Loys betere werk. Sla gerust over, al blijft het behoorlijk pretentieloos en vlot lezend, en behoort alleen al daardoor tot het betere Vlaemsche werk. Van Loy doet zijn best, zonder gekunsteld of –godbeterd– gemanieerd over te komen.

Ook Dance, Dance, Dance leest heel vlot, het is vintage Murakami, met alle te verwachten elementen van vervreemding erin. Ik heb het graag gelezen eigenlijk, ook al omdat het mij een zekere vorm van escapisme toelaat. Dat ik kan om een of andere reden mij steeds weer gemakkelijk in die wereld(en) van Murakami vinden.

Weinig boeken, maar kwalitatief tenminste in orde. (Staar u niet blind op die sterren, ik heb het al meermaals gezegd.)

  1. De heining / Jan Van Loy / 2008 / **(*)
  2. Dance, Dance, Dance / Haruki Murakami / 2002 / ***

0 te vermijden / * slecht, maar leesbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(boeken vorige maand)

boeken 200810

Ha! zo daagde het bij mij. Ik moet ook maar eens zo’n boek schrijven, dacht ik terwijl ik Vochtige streken las. Zoiets over seks en een beetje shocking, een beetje vulgair en met wat taboes erin verwerkt. Het enige probleem is dat ik geen vrouw ben –en al zeker geen jonge– en dat zo’n werk dan vlug als één van een perverse oude man zal worden gezien. Hoewel, Boon heeft het ook gedaan, met Mieke Maaike. Hm, which kinda proves my point natuurlijk.

Nee, nee, kijk, dan hebben we nog een tweede kans met Een vorm van vermoeidheid –dat kan ik ook. Alweer. Een paar dagen geleden werd een recensie-exemplaar onder mijn poort geschoven. Meteen een uitdaging om het boek nog in oktober uit te lezen, zodat het nog bij in de maandelijkse overzichtslijst kon. Ook de vorige twee boeken van de man, zijn debuutroman De onzichtbare en de verhalenbundel Thuisverlangen, werden destijds gelezen, maar helaas niet goed genoeg bevonden. Theunissen is germanist, was writer-in-residence van Yang, en het is vooral via de associatie met dat tijdschrift dat we zijn proza kunnen typeren. Het is eerder academisch, als een opeenvolging van stijloefeningen, dan een roman die het moet hebben van een degelijk en meeslepend verhaal.

In Een vorm van vermoeidheid voert de auteur Horacio Gnade op, een dertiger die wat verloren lijkt in het leven. De midlife crisis lijkt steeds vroeger te komen tegenwoordig, want in de veelheid van dingen des levens is Gnade niet alleen een levensdoel, maar vooral ook zichzelf kwijt. Hij gaat door het lint, en besluit vrouw en kind te verlaten om op zoek te gaan naar… erm tsja, naar wat eigenlijk. Gnade gaat naar niets op zoek, en vindt het vanzelfsprekend ook niet. Zijn bestaan was in zijn ogen conformistisch en zinloos, en het nieuwe bestaan dat hij tegemoet gaat blijkt niet veel beter. Misschien is dit typerend voor de generatie na mij, die overstelpt wordt met nog meer en aan nog veel meer wil deelnemen, en daardoor wel vermoeid moet achterblijven. Misschien daarom dat dit boek mij helemaal niet ligt. In elk geval, het bevat voor mij te weinig verhaal, te weinig schwung, te weinig “aanzet tot lezen”.

Al was het beter dan dat van Paul Baeten Gronda (Nemen wij dan samen afscheid van de liefde). Goh maat, waarom moeten die Vlamingen altijd zo hoogdravend / academisch / doorwrongen (maar zelden doorwrocht) doen? (Ik hoop op beterschap, want het volgende boek op mijn stapel is De heining van Van Loy, en diens vorige vond ik best te pruimen.)

Geef mij dan liever de beter pulp, zoals Ian Flemings James Bond: Moonraker. En meestal ook Karin Slaughter, maar Kisscut kon mij niet bekoren. Voor het genre te complex en met veel te veel verhaallijnen door elkaar, al worden die –want ik heb de boeken niet in volgorde gelezen– netjes opgevangen in haar derde boek.

“Hoezo ge gaat hem niet lezen?”, vroeg Walter licht verontwaardigd toen ik hem vertelde dat ik Philip Roth wat beu was. Als hij er zo sterk over denkt, kan ik dat boek toch maar moeilijk links laten liggen, dacht ik, en een halve week later had ik Indignation al gekocht én gelezen. Met plezier gelezen! Geen superboek, maar wel een zeer aangenaam boek waaruit toch maar weer eens de technische superioriteit van Roth blijkt. Klassiek, jawel, maar liever degelijk klassiek, dan slecht experimenteel.

  1. James Bond: Moonraker / Ian Fleming / 1955 / **
  2. Nemen wij dan samen afscheid van de liefde / Paul Baeten Gronda / 2008 / *
  3. Vochtige streken / Charlotte Roche / 2008 / (*)
  4. Indignation / Philip Roth / 2008 / ***
  5. Kisscut / Karin Slaughter / 2003 / *(*)
  6. Een vorm van vermoeidheid / Jeroen Theunissen / 2008 / *(*)

0 te vermijden / * slecht, maar leesbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(boeken vorige maand)

strips 200810

Stating the obvious, maar The Dark Knight Returns is wel wreed goed. Enige voorkennis is wel nodig, want de referenties zijn velerlei. Geheel in contrast daarmee staat dan Figaro 1 van Steve Van Bael, dat we ergens gratis hebben gekregen (alsof iemand daar geld aan zou willen hangen), en dat ik enkel heb gelezen omdat Tessa wou weten of het iets voor Henri is. Volmondig nee dus. Steve Van Bael is op zijn best een Merho-kloon, en daar zat de wereld nu echt niet op te wachten (Van Bael tekende voor studio Merho).

Veel onderhoudender –maar al zeker net voor Henri– is Charisma, goed voor iedereen die wel een stevige portie Japanse horrorpulp te vinden is. Ook goed is Esthétique & filatures, al snap ik het einde niet; nog veel beter zijn La fin du monde, een dromerig abstract verhaal met heel mooie tekeningen; en Little Odyssée, waarin de halve Griekse oudheid in moderne transpositie wordt opgedraven –gelukkig zonder bombastische Peter Sellars-allures.

Niet verschrikkelijk veel gelezen, maar al bij al toch een goede maand.

  1. La fin du monde / Wazem / 2008 / ***
  2. Le protocole du Tueur, tome 2: Mortel souvenir / Didier Convard, Denis Falque / 2008 / *(*)
  3. Rosalinde: contre-attaque (sévère) / Thomas Cadene / 2008 / ***
  4. La guerre des Sambre, Tome 2: Hugo & Iris: Automne 1830, la passion selon Iris / Bernard Yslaire / 2008 / ***
  5. Batman: The Dark Knight Returns / Frank Miller, Klaus Janson, Lynn Varley / 1997 / ****
  6. Figaro 1, Het masker van de wereld / Steve Van Bael / 2008 / 0
  7. Charisma, tome 1 / Fuyuki Shindo, Tsutomu Yashioji / 2004 / **
  8. Esthétique & filatures / TANXXX, Lisa Mandel / 2008 / **(*)
  9. Little Odyssée / Frédéric Bernard / 2008 / ***

0 te vermijden / * slecht, maar leesbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(strips vorige maand)

kwispelen

Eén van de grootste frustraties des levens, is te beseffen dat ge eigenlijk geen bal weet, over niets. En dat ge, mits voldoende tijd, misschien zoudt kunnen beginnen om iets te weten te komen, maar dat daar eigenlijk nooit voldoende tijd voor te vinden is. Lang geleden had ik zelfs daar een passende tekst voor, en toen ik het boek daarnet in de stofdiepten van mijn boekenkast terugvond (ik was ergens vooraan in de twintig toen ik het laatst heb gelezen), merkte ik dat er nog een bladwijzer (*) bij de juiste passage zat.

“The best thing for being sad,” replied Merlyn, beginning to puff and blow, “is to learn something. That’s the only thing that never fails. You may grow old and trembling in your anatomies, you may lie awake at night listening to the disorder of your veins, you may miss your only love, you may see the world about you devastated by evil lunatics, or know your honour trampled in the sewers of baser minds. There is only one thing for it then –to learn. Learn why the world wags and what wags it. That is the only thing which the mind can never exhaust, never alienate, never be tortured by, never fear or distrust, and never dream of regretting. Learning is the only thing for you. Look what a lot of things there are to learn. Learn why the world wags and what wags it. That is the only thing which the mind can never exhaust, never alienate, never be tortured by, never fear or distrust, and never dream of regretting. Learning is the thing for you. Look at what a lot of things there are to learn –pure science, the only purity there is. You can learn astronomy in a lifetime, natural history in three, literature in six. And then, after you have exhausted a milliard lifetimes in biology and medicine and theo-criticism and geography and history and economics –why, you can start to make a cartwheel out of the appropriate wood, or spend fifty years learning to begin to learn to beat your adversary at fencing. After that, you can start again on mathematics, until it is time to learn to plough.”

T.H. White, The Once and Future King. Een klassieker –zowel het boek als dit fragment.

—

(*) De bladwijzer is een op een matrixprinter geprint blad, TOELICHTING BIJ HET GEBRUIK VAN DE OEFENDISKETTE BIJ COCKX’ TAALWIJZER. Na anderhalve bladzijde vol functietoetsgebruik en A:>, worden de instructies afgesloten met volgende zin: “!! ZORG ERVOOR DAT JE DE DISKETTE NIET PLOOIT, BEWAAR ZE DROOG EN STOFVRIJ, EN HOUDT ZE BUITEN HET BEREIK VAN MAGNETISCHE VELDEN.” (Jawel: ‘houdt’ met dt, als een afwijkende imperatief meervoud t.o.v. de rest van de zin.)

strips 200809

Eén hele goede, en nog wat die de moeite waren. De hoofdvogel: Le goût du chlore. Is er iets waar Bastien Vivès zich mee moeit dat niet goed is? Wie is Bastien Vivès eigenlijk? Had ik tijd, ik zocht het op, maar het zal voor één van zijn volgende publicaties zijn. Le goût du chlore is een stil pareltje, zonder echte boodschap, maar gewoon een genot om aan uw ogen te zien voorbij glijden.

L’autoroute du soleil leest als een Franse actiefilm, weinig inhoud, een pak clichés, veel geweld, en redelijk rauw. Pulp, maar zeer verteerbaar. En het was al heel lang geleden dat ik nog eens een Storm gelezen had. Ook deze (dubbele) aflevering ontgoochelde niet. Ach, jeugdsentiment.

De rest was ok, maar te weinig verrassend om verder over uit te wijden. Al zit er schot in Seuls; in deze episode werden er een aantal nieuwe elementen geïntroduceerd. Ik kreeg er een beetje een deus-ex-machina gevoel bij, maar het beweegt. En dat is bijna altijd goed.

  1. Kenya, Tome 5 : Illusions / Léo, Rodolphe / 2008 / **
  2. Seuls, Tome 3 : Le clan du requin / Bruno Gazzotti, Fabien Vehlmann / 2008 / **
  3. Le goût du chlore / Bastien Vivès / 2008 / ***
  4. Uchronie(s), tome 1: New York / Ric Corbeyran, Djillali Defali / 2008 / *(*)
  5. Storm, tome 17/18: Les Chroniques de Pandarve / Don Lawrence, Martin Lodewijk / 2008 / ***
  6. Couleur de peau: miel, tome 2 / Jung / 2008 / **
  7. L’autoroute du soleil: Intégrale (Album) / Baru / 2008 / **

0 te vermijden / * slecht, maar leesbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(strips vorige maand)