Eén van de grootste frustraties des levens, is te beseffen dat ge eigenlijk geen bal weet, over niets. En dat ge, mits voldoende tijd, misschien zoudt kunnen beginnen om iets te weten te komen, maar dat daar eigenlijk nooit voldoende tijd voor te vinden is. Lang geleden had ik zelfs daar een passende tekst voor, en toen ik het boek daarnet in de stofdiepten van mijn boekenkast terugvond (ik was ergens vooraan in de twintig toen ik het laatst heb gelezen), merkte ik dat er nog een bladwijzer (*) bij de juiste passage zat.
“The best thing for being sad,” replied Merlyn, beginning to puff and blow, “is to learn something. That’s the only thing that never fails. You may grow old and trembling in your anatomies, you may lie awake at night listening to the disorder of your veins, you may miss your only love, you may see the world about you devastated by evil lunatics, or know your honour trampled in the sewers of baser minds. There is only one thing for it then –to learn. Learn why the world wags and what wags it. That is the only thing which the mind can never exhaust, never alienate, never be tortured by, never fear or distrust, and never dream of regretting. Learning is the only thing for you. Look what a lot of things there are to learn. Learn why the world wags and what wags it. That is the only thing which the mind can never exhaust, never alienate, never be tortured by, never fear or distrust, and never dream of regretting. Learning is the thing for you. Look at what a lot of things there are to learn –pure science, the only purity there is. You can learn astronomy in a lifetime, natural history in three, literature in six. And then, after you have exhausted a milliard lifetimes in biology and medicine and theo-criticism and geography and history and economics –why, you can start to make a cartwheel out of the appropriate wood, or spend fifty years learning to begin to learn to beat your adversary at fencing. After that, you can start again on mathematics, until it is time to learn to plough.”
T.H. White, The Once and Future King. Een klassieker –zowel het boek als dit fragment.
—
(*) De bladwijzer is een op een matrixprinter geprint blad, TOELICHTING BIJ HET GEBRUIK VAN DE OEFENDISKETTE BIJ COCKX’ TAALWIJZER. Na anderhalve bladzijde vol functietoetsgebruik en A:>, worden de instructies afgesloten met volgende zin: “!! ZORG ERVOOR DAT JE DE DISKETTE NIET PLOOIT, BEWAAR ZE DROOG EN STOFVRIJ, EN HOUDT ZE BUITEN HET BEREIK VAN MAGNETISCHE VELDEN.” (Jawel: ‘houdt’ met dt, als een afwijkende imperatief meervoud t.o.v. de rest van de zin.)
Daar verwoord je één mijner grootste frustraties: dat ik naar mijn goeddunken nooit genoeg zal weten en kennen.