Godver. Ik heb met moeite iets gelezen, vorig maand, en dat komt allemaal door dat boek waar ik nu nog steeds in bezig ben, en dat maar niet lijkt te vorderen. Misschien leg ik het maar beter even opzij, en begin ik aan iets anders.
De heining is helemaal niet onaardig, maar lijkt een tussenstap op weg naar Van Loys betere werk. Sla gerust over, al blijft het behoorlijk pretentieloos en vlot lezend, en behoort alleen al daardoor tot het betere Vlaemsche werk. Van Loy doet zijn best, zonder gekunsteld of –godbeterd– gemanieerd over te komen.
Ook Dance, Dance, Dance leest heel vlot, het is vintage Murakami, met alle te verwachten elementen van vervreemding erin. Ik heb het graag gelezen eigenlijk, ook al omdat het mij een zekere vorm van escapisme toelaat. Dat ik kan om een of andere reden mij steeds weer gemakkelijk in die wereld(en) van Murakami vinden.
Weinig boeken, maar kwalitatief tenminste in orde. (Staar u niet blind op die sterren, ik heb het al meermaals gezegd.)
- De heining / Jan Van Loy / 2008 / **(*)
- Dance, Dance, Dance / Haruki Murakami / 2002 / ***
0 te vermijden / * slecht, maar leesbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)
(boeken vorige maand)
ah, ik ben net begonnen in hard-boiled wonderland en het einde van de wereld van murakami. die al gelezen? zo ja, vond je hem goed? heb ook nog the wind-up bird chronicle liggen…. weet gelijk niet goed kiezen welke eerst.
The Wind-up Bird Chronicles heb ik in het Nederlands gelezen, en was ik zeker tevreden over –één grote trip, ik heb het zelfs vier sterren gegeven. Hard-boiled wonderland ligt nog op mijn nachtkastje 🙂
’t is dan toch Wind-up Bird Chronicles geworden (in ’t Engels/Hard-boiled wonderland heb ik hier in Nederlands liggen). zit 50pagina’s ver, en inderdaad: het is nu al een trip. nog 550p. te gaan 😉