Auteur: bruno

Gent Jazz begint vandaag!

Vandaag start Gent Jazz met een paar kleppers van formaat. Kort even het programma:

18u30 – het Nathan Daems Quintet (winnaars van het Jong Jazz Talent concours vorig jaar): Nathan Daems (tenor & soprano saxofoon), Fulco Ottervanger (piano), Bart Vervaeck (gitaar), Simon Segers (drums), en Sebastiaan Gommere (contrabas). Een mens moet opletten met favoritisme in de Belgische jazz, maar ik ben Fulco en Simon muzikaal toch behoorlijk genegen.

20u30 – Michel Portal Bailador: Michel Portal (rieten), Nasheet Waits (drums), Ambrose Akinmusire (trompet), Harish Raghavan (bas) en Bojan Z (piano). Een fantastische cast; hopelijk bent u zozeer onder de indruk van Akinmusire als ik was tijdens zijn concert in De Werf.

22u30 – Sonny Rollins: de begeleidingsgroep doet er niet toe, wordt alom geroepen, en geef toe: u komt toch ook voor de man zelve. 80 jaar en nog steeds de saxophone colossus van weleer.

Vergeet evenwel niet van ook eens naar de Jong Jazz Talent Gent wedstrijd te komen kijken en luisteren. Vandaag on 16u speelt Ifa Y Xango: Viktor ‘Danny’ Perdieus (tenorsaxofoon), Filipe Nader (altsaxofoon), Niels Van Heertum (euphonium), Seppe Gebruers (piano), Laurens Smet (contrabas), Ruub Pensaert (drums & percussie), Sep François (percussie).

Toegang aldaar is gratis; als u langs het STAM naar de ingang van het festival stapt, zou u het niet mogen missen. Denk ik. Ik ga nu kijken, luisteren euh… en jureren. Tot straks!

—

Gent Jazz, van 7-10/7 en van 14-17/7/2011 op de Bijlokesite in Gent. Tickets zijn beschikbaar via Fnac en gentjazz.com. Een dagticket kost € 35 in voorverkoop; een festivalpas kost € 212. Het is ook mogelijk om drie dagen naar keuze te combineren in een driedagenpas voor € 79. Een driedagenpas is niet geldig voor de Special Nights.
(De vermelde prijzen zijn in voorverkoop en exclusief reserveringskost € 3.)

Babyblauw

“Meneer, meneer”, zwaaide een juffrouw naar mij uit een voorbijslenterende wagen net toen ik een andere juffrouw vriendelijk op de schouder wou tikken. Ik stak mijn linkerhand op om de wagenjuffrouw te duiden dat ik haar zo meteen mijn volle aandacht zou schenken, terwijl mijn rechterhand even de schouder van de andere juffrouw aantikte.

“Uw rok”, vormde mijn mond zonder geluid uit te brengen. De juffrouw was in gesprek met haar gsm, en om mijn lipbewegingen draagkracht bij te brengen, maakte ik met beide handen een trekbeweging langs mijn zij.

De juffrouw kleurde rood, trok haar frivole bolletjesrok van onder haar rugzak over haar babyblauwe achterwerk, en glimlachte dankbaar maar verlegen mijn richting uit.

Toen ik mij omdraaide naar de wagen, wierp de juffrouw mij een kushandje toe. “Ziezo: opgelost”, hoorde ik haar nog zeggen, haar duim uit het raam opgestoken, terwijl haar echtgenoot terug in de file aansloot.

PMSfietsen

Kwam daarnet toch zo geen vrouwmens al pingelend op haar velo voorbij mijn wagen gereden zeker? Of ik altijd zo het fietspad versper voor de fietsers. Of zij elke maand last heeft van pms, vroeg ik dan maar. Hey, enige stereotypering is ook mij niet vreemd.

De wagen stond gewoon een stuk op het fietspad, terwijl ik de poort opende om hem te kunnen binnenrijden. Stilstaan plus binnenrijden duurt nog geen dertig seconden. Edoch, fietsende vrouwen en geduld gaan duidelijk niet samen.

Ondertussen is er trouwens meer dan plaats genoeg op het kamerbrede voetpad dat ze een paar jaar geleden in onze straat hebben aangelegd –samen met een net zo breed fietspad overigens. De hormoonlijdende juffrouw had niet eens moeten wachten. Niet dat ze dat heeft gedaan overigens.

(Niet dat auto’s en geduld beter samengaan. Als ik van op de straat achteruit richting poort rij, kijk ik altijd of er geen fietsers komen aanrijden. Desgevallend wacht ik geduldig tot ze voorbij zijn, alvorens op het fietspad te rijden –wat vaak resulteert in claxonnerende vierwielers. Die op hun beurt dan weer oedels van plaats hebben op de tram- en busbedding om uit te wijken.)

Les Lacs de l’Eau d’Heure

Henri door Bruno Bollaert

Gisteren hebben we Henri afgleverd in Vergnies, vlak bij de Lacs de l’Eau d’Heure. Hij gaat er met de V.E.M. op muziekkamp, maar er zal ook nogal veel tijd zijn voor sport en spel. Het is voorlopig alleen voor de jongeren, maar volgend weekend mogen ook de volwassen meespelen. (Zonder mij, want ik zit op Gent Jazz, nietwaar.) We zijn een beetje vroeger daarheen gereden en hebben een beetje rondgeneusd aan dat meer (ja, we hebben over de barrage gereden), en hebben als heel vlot gevonden, ondanks een paar wegomleggingen. Hoe deden we dat vroeger toch, zonder gps.

Henri door Bruno Bollaert Henri door Bruno Bollaert

Hij verblijft in het maison de village in Vergnies, en ze zaten zich daar al allemaal goed te amuseren, toen de ouders druppelsgewijs weggingen. Op de terugweg zijn we nog in een lokale afspanning gestopt –heel erg veel was er (nog) niet in de buurt. De pizza’s waren goed, en goedkoop. Nog goed dat Wallonië nog in België ligt, of ik had geld moeten wisselen en grenscontroles moeten ondergaan. Of is dat niet meer nodig, tegenwoordig?

Boeken 201106

Zo raar. Ik was ervan overtuigd dat ik meer boeken had gelezen, vorige maand. De twee die ik gelezen heb, heb ik in elk geval graag gelezen. Ik ben een beetje verslingerd aan Baldacci –benieuwd of het blijft duren.

  1. The Winner / David Baldacci / 1997 / ***
    The Winner is de derde stand alone novel van Baldacci, en ook het derde boek dat ik van hem heb gelezen. Het zit structureel gezien enorm goed in elkaar, en het leest heel erg vlot. Baldacci neemt de tijd om zijn plot in elkaar te steken, en om het uit te werken tot een meeslepend verhaal. Aanrader.
  2. Bad Luck and Trouble / Lee Child / 2007 / ***
    Damned, dacht ik naarmate ik in dit boek vorderde, ik héb dat al ergens gelezen. Of gezien in één of andere film. Niet gezien, maar gelezen, dacht ik een paar tientallen pagina’s verder. En waarschijnlijk bij Child zelf. Hij kan zichzelf toch niet dermate plagiëren? En toen het boek uit was, ging ik kijken naar de release datum. Niet 2011, zoals op de Amazon Kindle boek versie stond, maar 2007. Ik hád dat boek gewoon al gelezen, zo’n vier jaar geleden. Maar het bleef onderhoudend, dus krijgt het drie sterren.

0 te vermijden / * slecht, maar leesbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(boeken vorige maand)

Films 201106

Huh, en toen kreeg ik plots weer wel een ellenlang lijstje bekeken. En twee-drie series. Deze maand heb ik het eerste seizoen van The Killing bekeken, helaas de Amerikaanse versie, maar de originele versie ligt ook op mij te wachten, maar het zal voor wat later op het jaar zijn. Interessant aan de Amerikaanse versie is dat het zich allemaal afspeelt in Seattle, en dat er heel wat herkenningspunten zijn. Daarnaast heb ik samen met Henri The Cape bekeken (dat na 10 afleveringen al werd afgeblazen) en ik heb ook Spartacus: Gods of the Arena gezien –de 6 afleveringen tellende prequel van Spartacus: Blood and Sand.

Maar goed, al die films, daar zitten toch wel een paar aanraders tussen. Lost and Delirious van Léa Pool, met Piper Perabo die heden ten dage op de televisie te zien is in Covert Affairs (seizoen twee is ondertussen al begonnen). Maar net zo goed Låt den rätte komma in (Let the Right One In) en de remake Let me in, al is die laatste toch weer net iets minder goed. En heel amusant is ook Les aventures extraordinaires d’Adèle Blanc-Sec van Luc Besson naar de stripverhalen van Tardi.

  1. L’autre monde (Black Heaven) / Gilles Marchand / 2010 / *(*)
    Echte realiteit en virtuele realiteit raken met elkaar vermengd, in deze poging tot het maken van een goede film. Voorspelbaar gegeven rond het thema tienerangst. Van de mens van het anders beter geslaagde Qui a tué Bambi?
  2. EuroTrip / Jeff Schaffer, Alec Berg, David Mandel / 2004 / *
    Hm. Ik heb die al minstens drie keer gezien, en hij wordt er niet beter op. Maar ’t is met Michelle Trachtenberg, in haar eerste film na de Buffy-serie.
  3. Pandorum / Christian Alvart / 2009 / *(*)
    De mensheid begint opnieuw, maar moet eerst zichzelf overwinnen. Of zoiets. De film is een beetje onderhoudend, maar weinig origineel.
  4. Toy Story 3 / Lee Unkrich / 2010 / **(*)
    Dwaas en voor kinderen en al, maar ik bleef aan de tv gekluisterd zitten om toch maar niets te missen, tot het redelijk cheesy einde. Grmbl.
  5. The Last Hit Man / Christopher Warre Smets / 2008 / **
    Direct op video uitgebracht, deze film over een hitman met kanker die zijn eigen einde kiest. Oeps, nu heb ik bijna de ganse film verteld.
  6. Lost and Delirious / Léa Pool / 2001 / ***
    Was het een Europese film geweest, dan was hij overladen met prijzen van obscure festivals, ging ik beginnen. En voorwaar, wikipedia vertelt mij dat de film met een handvol dergelijke prijzen ging lopen. Een zeer gedegen prestatie van Piper Perabo en een aanvaardbare nevenrol voor de piepjonge Misha Barton. Ga vooral niet af op de niet meteen van veel kennis getuigende bespreking op Digg, die helaas hoog op google search terecht is gekomen (dit is bijvoorbeeld niet het regiedebuut van Léa Pool, die er ten tijde van Lost en Delirious al meer dan tien films had op zitten). Een film vol tienerpijnen over aanvaarding en liefde, voorzien van een paar zinneprikkelende maar geheel functionele scènes.
  7. Arctic Predator / Víctor García / 2010 / *
    Slecht samenraapsel van allerlei anderen films, met de acteur van Lois & Clark: The New Adventures of Superman.
  8. Hunter Prey / Sandy Collora / 2010 / *(*)
    Een film zonder begin en zonder einde, met een synpsis die veelbelovend klinkt, maar uiteindelijk op niet erg veel uitdraait. Enemy Mine is veel interessanter.
  9. Låt den rätte komma in Let the Right One In / Tomas Alfredson / 2008 / ****
    De eerste keer gezien in september vorig jaar, nu opnieuw bekeken met Tessa. Dit blijft een gigantisch goede film. De hoofdrolspeelster is 13 jaar, en speelt beter dan sommige actrices die een gans leven ervaring hebben.
  10. The Expendables / Sylvester Stallone / 2010 / *(*)
    Pang-pang, boem-boem, met een veteranen cast, maar dat garandeert geen originaliteit natuurlijk. Beetje saai en luid.
  11. Let me in / Matt Reeves / 2010 / ***(*)
    Goede remake (door de regisseur van Cloverfield), mooi verfilmd, hele mooie fotografie, maar dit haalt het inhoudelijk niet van het origineel (de film, niet het boek, ik heb het boek nog steeds niet gelezen). De relatie tussen de twee hoofdpersonages is veel minder sterk, en de nadruk ligt meer op het vampierwezen en de daar blijkbaar bijhorende special effects. Let wel, dit is nog steeds geen horrorfilm. Fascinerend hoe dit grotendeels een kopie is van het origineel, en hoe de gewijzigde details van deze versie een toch minder sterke film maken. Let wel, was die andere film er niet als referentiepunt, dan was er misschien veel minder aan te merken op deze versie. Tenzij misschien toch die vampirisatie. En de relatie. Damn, ik moet dat boek maar eens lezen.
  12. I Spit on Your Grave / Steven R. Monroe / 2010 / *(*)
    De remake van de (min of meer) gelijknamige cultfilm uit 1978, gelijk onlangs ook The Last House on the Left een herziene versie kreeg. Die laatste is iets meer ingehouden dan deze remake, dat het vooral van het wraakelement moet hebben en veel minder van psychologische diepgang. Ik ga het origineel ook eens bekijken, ik heb dat hier wel ergens rondslingeren.
  13. Fantastic Four / Tim Story / 2005 / **(*)
    Ik had die zeker al eens gezien, die film, tenminste, dat denk ik toch. Ik heb in elk geval de tweede gezien (en daar was ik niet zo positief over). Deze vind/vond ik wel goed, en zelfs Tessa heeft mee genoten. Jammer genoeg heb ik hem niet opgenomen zodat ook Henri had kunnen mee genieten.
  14. Blood Night: The Legend of Mary Hatchet / Frank Sabatella / 2009 / *
    Bof. Nog goed dat er wat bloot in voorkomt, of een mens had er helemaal niets aan. U herkent de dader van het spel zodra zij in beeld komt –na de ellenlange inleiding. Vorig jaar kwam een vervolg uit (door Adam Green van Frozen), en men speelt met een derde film in de reeks.
  15. Inhale / Baltasar Kormákur / 2010 / *(*)
    Amai, Diane Kruger mag best gezien worden met haar kleren uit. Huh, ja de film, waarin juffrouw Krugen een behoorlijk immorele bitch speelt. Dochter ligt op sterven, ouders willen een long kopen, maar staan te laag op de donorlijst, dus stuurt mama papa naar Mexico om daar een long te halen. Fotografie is ok, geloofwaardigheid zozo, acteerprestaties kunnen ermee door, originaliteit is een beetje zoek.
  16. Les aventures extraordinaires d’Adèle Blanc-Sec / Luc Besson / 2010 / ***
    Gebaseerd op de stripverhalen van Jacques Tardi, en prachtig in beeld gebracht door Besson. Het verhaal zit vol zelfspot, en gigantisch goede humor. Ik heb geen idee hoe deze verfilming te vergelijken valt met het stripverhaal.
  17. Spread / David Mackenzie / 2009 / *(*)
    Weinig geloofwaardige ‘romantische’ film, die te prozaïsch is voor een wijvenfilm, en te melodramatisch voor een film met wat diepgang.
  18. Splice / Vincenzo Natali / 2009 / **
    Een klein beetje wetenschapper die zich bezig houdt met ggo’s en ervan overtuigd is dat alles moet kunnen voor de wetenschap, die laat zich vanzelfsprekend impregneren door een zo’n ggo. ’t Is dat of een aardappel uit Wetteren eten.
  19. The Scorpion King: Rise of a Warrior / Russell Mulcahy / 2008 / *
    Voelt een beetje aan gelijk zo’n Aziatische kunstmatige film met slechte acteurs en een weinig overtuigend script.
  20. Fantastic Mr. Fox / Wes Anderson / 2009 / ***
    Een heel erg absurde film, enfin, een film vol absurde humor. Het lag mij wel, en het is heel goed gemaakt, en ik ben ervan overtuigd dat ik hem nog wel een tweede keer zou willen zien.
  21. The Man with the Golden Gun / Guy Hamilton / 1974 / **
    Ze gaan deze zomer alle Bondfilms tonen, heb ik begrepen, en Henri is nogal enthousiast om ze allemaal met mij te bekijken. Dit is niet meteen de beste Bondverfilming, al zitten er een paar spectaculaire stunts in (en al zeker voor die tijd), en goede acteurs.
  22. Law Abiding Citizen / F. Gary Gray / 2009 / **
    Begint goed, maar niet verrassend, wordt plots veel beter als er meer achter het verhaal lijkt te zitten dan eerst gedacht, maar gaat dan onverhoeds de dieperik in wanneer de film ontaardt in een weinig interessant bomachtig ding. De kijker heeft weinig houvast wat betreft het hoofdpersonage, wat in wezen goed zou zijn, maar niet voor een hollywoodfilm.
  23. Wild Things: Foursome / Andy Hurst / 2010 / *(*)
    Andy Hurst schreef ook het scenario voor Wild Things 2 en Wild Things: Diamonds in the Rough (ofte Wild Things 3). Nu ja, veel schrijfwerk zal er niet aan te pas gekomen zijn, gezien het een doorslagje is van de eerste film, met een klein beetje variatie. Direct op video uitgebracht, en met uitleg tijdens de aftiteling voor wie de eerste film niet gezien heeft en/of de clou nog niet door had.
  24. Serbian Scars / Brent Huff / 2009 / 0
    Kijk, bewegend behangpapier. Lelijk behangpapier.
  25. Lake Placid 3 / Griff Furst / 2010 / *
    Het derde deel van Lake Placid franchise begint met wat gratuite blote lichamen, die meteen opgepeuzeld worden door een koppel krokodillen. En voila: de rest van de film gaat over deze jaws op poten, maar dan met minder inventiviteit.
  26. On the Doll / Thomas Mignone / 2007 / **
    Het (langspeel)debuut van Thomas Mignone als regisseur, schrijver en producent. Een raamvertelling, waarin alles op het einde van de film mooi samenkomt, zoals de mode was op het einde van de vorige eeuw. Niet onverdienstelijk –al blijft het een beetje een samenraapsel van gegevens uit andere films– en we zijn benieuwd naar een volgende film. Met Candice Accola (van The Vampire Diaries).

0 te vermijden / * slecht, maar bekijkbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(films vorige maand)

Jef Lambrecht vs Godwin

Vandaag schrijft Jef Lambrecht in De Morgen over De kwalijke dampen boven het rookverbod.

Jef Lambrecht blijft een sigaret per dag roken, uit protest ’tegen een maatschappij die haar leden degradeert tot onverantwoordelijke peuters’. Jef Lambrecht is oud-journalist van de VRT-radio en ex-roker.

Het regent nog steeds meningen over het rookverbod, en ik begon dus ook al geeuwend aan het artikel. Zijn betoog begint heel clichématig, een beetje zoals een minder interessante roman:

Ik ben gestopt. Een half jaar geleden. Het was van moeten. Maar ik heb de dokter niet helemaal zijn zin gegeven.

Tot hij drie paragrafen verder plots het rookverbod spiegelt aan het nazisme:

…zouden we nog even welgezind en eendrachtig het huidige verbod aanvaarden als we ons herinnerden dat het vrijwel identiek is aan wat begin de jaren veertig in Duitsland van kracht was? Verboden te roken in openbare gebouwen en partijlokalen. Verboden te roken voor soldaten van de Wehrmacht op straat. Verboden ook thuis te roken voor de SS. Verboden rookwaren te verkopen aan meisjes of vrouwen (‘die deutsche Frau raucht nicht’).

En dan kan men op internet niet anders dan gniffelen: Godwin’s Law. You lose.

Lange loop

Henri door Bruno Bollaert

Vandaag hebben we voor het eerst eens wat langer gelopen. We lopen nu al een maand twee keer per week samen, Henri en ik, altijd een relatief korte afstand van anderhalve kilometer. De gemiddelde snelheid ligt rond de 6’20” per km.

Vandaag legden we 4,23 km af in een tempo van 6’52”, zonder te stoppen (hoewel ik hem om de haverklap heb gevraagd of hij niet eventjes wou stappen). Behalve rondlopen op de speelplaats en wat spelen in het zwembad van zijn grootouders, doet de jongen verder niets van sport, dus ik ben verschrikkelijk tevreden met zijn vooruitgang. Ik ga nog eens wat gestage trainingsschema’s opdiepen.

Afscheidsfeest

Henri door Bruno Bollaert

Ze staan zowat allemaal op, vermoed ik, de zesdes van Henri zijn basisschool (Henri zit grotendeels verscholen achter een pet). Vanavond was het groot afscheidsfeest voor leerlingen, leraren en ouders, en het was geslaagd. Nog twee dagen en zijn lagere schooltijd is voorbij. Ik ben al zenuwachtig voor september.