Vandaag schrijft Jef Lambrecht in De Morgen over De kwalijke dampen boven het rookverbod.
Jef Lambrecht blijft een sigaret per dag roken, uit protest ’tegen een maatschappij die haar leden degradeert tot onverantwoordelijke peuters’. Jef Lambrecht is oud-journalist van de VRT-radio en ex-roker.
Het regent nog steeds meningen over het rookverbod, en ik begon dus ook al geeuwend aan het artikel. Zijn betoog begint heel clichématig, een beetje zoals een minder interessante roman:
Ik ben gestopt. Een half jaar geleden. Het was van moeten. Maar ik heb de dokter niet helemaal zijn zin gegeven.
Tot hij drie paragrafen verder plots het rookverbod spiegelt aan het nazisme:
…zouden we nog even welgezind en eendrachtig het huidige verbod aanvaarden als we ons herinnerden dat het vrijwel identiek is aan wat begin de jaren veertig in Duitsland van kracht was? Verboden te roken in openbare gebouwen en partijlokalen. Verboden te roken voor soldaten van de Wehrmacht op straat. Verboden ook thuis te roken voor de SS. Verboden rookwaren te verkopen aan meisjes of vrouwen (‘die deutsche Frau raucht nicht’).
En dan kan men op internet niet anders dan gniffelen: Godwin’s Law. You lose.